Αποστολή στην Κωνσταντινούπολη: Λευτέρης Μούτης
Είναι χαρακτηριστικό πως η Ρεάλ Μαδρίτης δεν προηγήθηκε ποτέ στο σκορ, ενώ η ΤΣΣΚΑ Μόσχας ακόμη και με 20+ πόντους απ’ το πρώτο ημίχρονο κιόλας (από 20-30 στο 14′ σε 20-41 στο 18′), αναγκάζοντας τον Πάμπλο Λάσο να βάλει ουκ ολίγες φορές τις φωνές στους παίκτες του. Παρόλα αυτά, τίποτα δεν ήταν ικανό ν’ αλλάξει την εικόνα στο παρκέ.
Η μείωση της διαφοράς στους 8 πόντους αποδείχτηκε προσωρινή (37-45 στο 22′, 39-47 στο 23′ & 41-49 στο 23′), αφού ο Νάντο ντε Κολό σκόραρε 7 γρήγορους πόντους (9π. στην γ’ περ.) για το 44-59 στο 26′ κι όλα συνέχισαν εκεί μέχρι και το τελικό +24 (70-94 στο 40′).
Η απερχόμενη Πρωταθλήτρια Ευρώπης κατετάγη τρίτη για έκτη φορά στη σύγχρονη εποχή της Ευρωλίγκας (έβδομη συμπεριλαμβανομένης κι αυτής το 1966), ενώ η Ρεάλ Μαδρίτης συμπλήρωσε το καρέ για τέταρτη φορά αντιστοίχως.
Πού κρίθηκε:
Η Ρεάλ Μαδρίτης δε βρήκε σχεδόν ποτέ το χέρι της απ’ την περιφέρεια (1/11τρίπ. στο α’ ημίχ. και 5/15 στο β’ ημίχ.) και δεν είχε πώς ν’ απειλήσει μία ΤΣΣΚΑ Μόσχας που εκτός από πιο εύστοχη (12/26τρίπ.) ήταν κυρίαρχη και σε κάθε άλλο τομέα της στατιστικής (+8 ριμπάουντ, +6 ασίστ, +1 κλέψιμο, -2 λάθη).
Παίκτης-κλειδί:
Ο Νάντο ντε Κολό ανέλαβε δράση μόλις η Ρεάλ Μαδρίτης μείωσε σε μονοψήφιο αριθμό κι έφτασε να ολοκληρώσει στους 13 πόντους με 3/8 δίποντα, 1/4 τρίποντα και 4/4 βολές δίπλα σε 4 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 1 κλέψιμο και 3 λάθη σε 22:55.
Τα δεκάλεπτα: 10-23, 32-45, 56-69, 70-94