Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο Σέρβος προπονητής οδήγησε την Φενερμπαχτσέ στην κορυφή της Ευρώπης, ενώ για τον ίδιο είναι μια… γνώριμη θέση, αφού έφτασε τις εννέα κατακτήσεις Ευρωλίγκας!
Ο “Ζοτς” αφιέρωσε μία ιστορία για κάθε τίτλο Ευρωλίγκας που έχει κατακτήσει στην καριέρα, με πέντε εξ αυτών φυσικά να είναι με τον Παναθηναϊκό! Διαβάστε τι είπε ο πολυνίκης τεχνικός, αλλά και πώς προέκυψε το παρατσούκλι “Ζοτς”!
Κωνσταντινούπολη 1992 (Παρτίζαν)
“Ηταν σοκ! Φυσικά, πολύ θετικό, αφού κατακτήσαμε τον τίτλο με τη νεότερη ομάδα στην ιστορία της διοργάνωσης, παίζοντας 20 από τα 21 παιχνίδια εκτός Βελιγραδίου. Νόμιζα πως αυτό θα ήταν κάτι που δεν θα συνέβαινε ποτέ ξανά”.
Τελ Αβίβ 1994 (Μπανταλόνα)
“Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά θυμάμαι περισσότερο τον θρήνο του Τύπου της Μαδρίτης, που αποκλείσαμε τη Ρεάλ στα προημιτελικά με 2-0. Έλεγαν, πως θα ήταν καλύτερο να εκπροσωπούσε η Ρεάλ το ισπανικό μπάσκετ στο Final Four του Τελ Αβίβ… Ομως αυτό ανατράπηκε όταν στον ημιτελικό αποκλείσαμε εύκολα την Μπαρτσελόνα. Στον τελικό, δεν θα ξεχάσω στο τελευταίο λεπτό, με το σταματημένο ρολόι. Εκείνη την ημέρα είχα πάει την ομάδα στον ζωολογικό κήπο, καθώς ήθελα να ήταν ήρεμοι και το κατάφερα”.
Σαραγόσα 1995 (Ρεάλ Μαδρίτης)
“Όταν υπέγραψα στη Ρεάλ Μαδρίτης, η ομάδα μου είχε βάλει ρήτρα στο συμβόλαιο: Για να ανανεωθεί έπρεπε να κατακτήσω την Ευρωλίγκα. Ο δικηγόρος μου μου είπε ότι θα ήμουν τρελός αν το αποδεχόμουν, αλλά υπέγραψα. Θα έλεγα πως αυτός ήταν ο πιο εύκολος τίτλος που κατέκτησα. Προκριθήκαμε στο Final Four της Σαραγόσα χωρίς προβλήματα, όπου νικήσαμε τη Λιμόζ και στη συνέχεια τον Ολυμπιακό στον τελικό”.
Θεσσαλονίκη 2000 (Παναθηναϊκός)
“Η πρώτη μου χρονιά στον Παναθηναϊκό. Δεν ήξερα ακόμα καλά την ομάδα. Μερικές ημέρες πριν πάμε Θεσσαλονίκη, είχαμε χάσει στο γήπεδο του ΠΑΟΚ το κύπελλο, όμως ο κόσμος αποθέωσε τους παίκτες. Πριν τον τελικό με τη Μακάμπι μίλησα με τον Όντεντ Κάτας που μου είπε: “Κόουτς μην ανησυχείς, θα νικήσουμε σίγουρα. Τους ξέρω τους φίλους μου (σ.σ. τη Μακάμπι) και κανείς δεν μπορεί να με παίξει άμυνα”. Δεν είχα δει ποτέ τόση αυτοπεποίθηση σε παίκτη. Νικήσαμε χάρη σε μια σπουδαία εμφάνιση του Κάτας, όπως επίσης των Μποντιρόγκα, Ρέμπρατσα, Τζεντίλε, Ρότζερς…”
Μπολόνια 2002 (Παναθηναϊκός)
“Μεγάλη νίκη, πρώτα στον ημιτελικό με τη Μακάμπι στον τελικό με την Κίντερ, η οποία έπαιζε στην έδρα της. Πριν τον τελικό, ήρθε ένας τύπος στον πάγκο και μου πέταξε κάτι λευκό. Ρώτησα τι ήταν αυτό και μου είπαν ότι κάτι τέτοιο στην Ιταλία θεωρείται κακή τύχη. Μετά τον τελικό έψαξα τον τύπο για να τον ευχαριστήσω για την “κακή τύχη” που μου έφερε”.
Αθήνα 2007 (Παναθηναϊκός)
“Ίσως ο καλύτερος τελικός που ήμουν, μιλώντας καθαρά για μπάσκετ, τόσο από τη μεριά της ομάδας μου, όσο και του αντιπάλου. Νικήσαμε μια μεγάλη ΤΣΣΚΑ 93-91. Είμαι υπερήφανος που έπαιξαν καλά δύο παίκτες που ήρθαν σχεδόν τελειωμένοι, οι Βούγιανιτς και Μπετσίροβιτς, ενώ ο Τομάσεβιτς ήταν στο τέλος της καριέρας του. Είχαμε μία μεγάλη ομάδα με Διαμαντίδη, Σισκάουσκας, Ντικούδη…”
Βερολίνο 2009 (Παναθηναϊκός)
“Ένα από τα πιο δυνατά Final Four που θυμάμαι. Κάθε παιχνίδι κρίθηκε σε μία κατοχή. Είναι πάντα κάτι ξεχωριστό όταν αποκλείεις τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό. Στον τελικό, παίξαμε λαμπρά στο πρώτο ημίχρονο, στο δεύτερο η ΤΣΣΚΑ αντέδρασε και παραλίγο να μας νικήσει”.
Βαρκελώνη 2011 (Παναθηναϊκός)
“Το πιο σημαντικό πράγμα που κάναμε ήταν που αποκλείσαμε την Μπαρτσελόνα στα προημιτελικά. Είχαμε χάσει το πρώτο ματς στην έδρα τους, όμως το πρώτο που είπα στους παίκτες μου ήταν: “Τώρα καταλάβατε ότι μπορούμε να νικήσουμε;” Και το πετύχαμε. Γυρίσαμε στην Αθήνα με το 1-1 και πήραμε και τα δύο ματς στο γήπεδό μας. Στο Final Four είχαμε περισσότερα προβλήματα με τη Σιένα στον ημιτελικό, παρά με τη Μακάμπι στον τελικό”.
Κωνσταντινούπολη 2017 (Φενερμπαχτσέ)
“Το αποκορύφωμα μια μακράς δουλειάς. Πολλή υπομονή από την πλευρά της ομάδας, μεγάλη αυτοπεποίθηση, πολλή δουλειά. Ξέρω πως υπέγραψα για να γίνει αυτό και είμαι περήφανος που τα καταφέραμε”.
Η ιστορία πίσω από το παρατσούκλι
Εκτός των ιστοριών των Final Four, στο δημοσίευμα υπάρχουν κι άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες…
Για τους φίλους του, ο Ομπράντοβιτς είναι “Ζοτς” (Zoc). Το “Ζ” και το “Ο” προέρχεται από τα αρχικά του. Το “C” προέρχεται από την σερβική λέξη “cepati”, που σημαίνει “σκοράρω”. Ως παίκτης είχε πολύ καλό σουτ και από εκεί προήλθε το παρατσούκλι “cepa”.
Ο Ομπράντοβιτς είναι πολύ γενναιόδωρος και δεν ξεχνά τους παιδικούς του φίλους. Για τα 50ά του γενέθλια συγκέντρωσε στο Βελιγράδι περισσότερα από χίλια άτομα, με ανθρώπους από παντού και από την Μπανταλόνα και τη Ρεάλ. Το πάρτι διήρκεσε ως τις έξι το πρωί.
Πηγή: Mundo Deportivo