Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Διαβάστε τι είπε για ότι έγινε φέτος…
– Πως αισθάνεσαι για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας;
«Δεν νιώθω κάτι αυτή τη στιγμή, επειδή ξεκίνησαν αμέσως τα πλέι-οφ του τουρκικού Πρωταθλήματος. Νομίζω πως θα συνειδητοποιήσω τι έγινε όταν επιστρέψω σπίτι μου το καλοκαίρι για διακοπές. Ξέρω ότι αυτή τη στιγμή αυτό που έγινε ήταν σπουδαίο για την Τουρκία και τους φιλάθλους, επειδή περίμεναν αυτή τη στιγμή πολλά χρόνια. Το καταλάβαμε αυτό και στην παρέλαση που κάναμε την επόμενη μέρα της κατάκτησης του τίτλου, αλλά και όταν στον πρώτο μας αγώνα, όταν ανέβηκε το λάβαρο στην οροφή του γηπέδου. Τώρα εμείς εστιάζουμε στο πρωτάθλημα. Κατακτήσαμε τον τίτλο πέρυσι και θέλουμε να το επαναλάβουμε φέτος».
– Η Φενέρ έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ την κατάλληλη στιγμή. Μήπως οι τραυματισμοί προκάλεσαν αμφιβολίες κατά τη διάρκεια της σεζόν;
«Η μόνη αμφιβολία που είχαμε ήταν αν μπορούσαμε να παίξουμε το ίδιο μπάσκετ με τόσους τραυματισμούς που μαζεύτηκαν κάποια στιγμή, επειδή είχαμε προβλήματα όταν χτύπησαν ο Σλούκας και ο Μπογκντάνοβιτς. Δεν αμφέβαλα όμως πως όταν θα επέστρεφαν όλοι οι παίκτες και θα ήμασταν όλοι υγιείς θα είχαμε την ευκαιρία μας, επειδή ήμασταν η ίδια ομάδα που πέρυσι έφτασε μέχρι τον τελικό. Ξέρω πως είχαμε ελπίδες».
– Οι δύο εκτός έδρας νίκες επί του Παναθηναϊκού Superfoods ήταν το σημείο που γύρισαν όλα και έγινε η Φενέρ ασταμάτητη;
«Νομίζω ότι στη σειρά με τον Παναθηναϊκό δείξαμε στον κόσμο ότι είμαστε η ίδια ομάδα με πέρυσι, αλλά ακόμα καλύτερη επειδή παίζαμε σε άλλο τέμπο. Πολύς κόσμος αμφισβητούσε τις ικανότητές μας ενώ πηγαίναμε να παίξουμε στην έδρα του Παναθηναϊκού, κόντρα σε ένα σκληρό κοινό. Νομίζω ότι οι δύο νίκες εκεί άνοιξαν τα μάτια του κόσμου, αφού όλοι κατάλαβαν ότι ερχόμασταν και πλέον ήμασταν έτοιμοι για να φτάσουμε στην κορυφή».
– Παραλίγο να κάνεις τριπλ νταμπλ στον ημιτελικό. Πως κατάφερες να πετύχεις τέτοια νούμερα σε τόσο κρίσιμο ματς;
“Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πως έγινε. Ξέρω πως άφηναν ανοικτό τον Κάλινιτς και έβαζε τα σουτ, ενώ μπορούσα να πασάρω στον Γιαν (Βέσελι). Επίσης, έπαιξα αρκετά λεπτά και είχα τη δυνατότητα να πασάρω. Αν ήξερα πως είχα φτάσει στις οκτώ ασίστ, τότε σίγουρα θα προσπαθούσα να προσθέσω άλλες δύο”.
– Στον τελικό με τον Ολυμπιακό όλοι συνέβαλλαν. Ήταν το ομαδικό πνεύμα η δύναμη σας, ειδικά μετά το χαμένο τίτλο πέρυσι για ένα ριμπάουντ;
“Ξέραμε τι να κάνουμε στο Final Four. Είχαμε το πλεονέκτημα της έδρας και οι φίλαθλοί μας πίεζαν πολύ τον Ολυμπιακό σε ολόκληρο το παιχνίδι, ενώ κάναμε καλή δουλειά και εμείς. Η ικανότητά μας να αλλάζουμε σε όλα τα μαρκαρίσματα τους δυσκόλεψε και ο Σπανούλης δεν έκανε καλό παιχνίδι, ενώ βάλαμε τα τρίποντα. Όταν ξεκινήσαμε να ευστοχούμε σε τρίποντα η διαφορά άρχισε να ανεβαίνει».
– Πως σε βοήθησε ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς να αναπτύξεις το παιχνίδι σου;
“Με βοήθησε να αποκτήσω πάλι αυτοπεποίθηση. Με εμπιστεύτηκε και με άφησε να παίξω. Ακολούθησα τις εντολές του, αλλά με άφησε να κάνω το παιχνίδι μου! Πίστεψε σε εμένα. Οποιοσδήποτε άνθρωπος, ανεξάρτητα αν πρόκειται για τον αθλητισμό ή την καθημερινή του ζωή, αν ξέρει ότι κάποιος πιστεύει σε αυτόν και τον σπρώχνει συνεχώς και του δίνει συμβουλές, θα γίνει ο καλύτερος άνθρωπος που μπορεί. Ο Ομπράντοβιτς είναι πάνω από όλους όταν μιλάμε για την προπονητική. Είναι τρομερό πώς αλλάζει από τη μία στιγμή στην άλλη. Μπορεί να μας “πεθάνει” σε μία προπόνηση και μόλις αυτή ολοκληρωθεί να είναι άλλος άνθρωπος. Δε μπορούν να το κάνουν πολλοί αυτό».
– Πως συγκρίνεις τις προσδοκίες που είχες πριν δύο χρόνια ερχόμενος στην Ευρώπη με αυτές που συνάντησες στη διοργάνωση;
“Δεν ήξερα πολλά. Μεγαλώνοντας στις Η.Π.Α. γνώριζα μόνο για το ΝΒΑ. Αυτός είναι ο στόχος για όλους. Άκουγες για παίκτες που έρχονταν να παίξουν, αλλά τώρα γνωρίζω πόσο υψηλό επίπεδο υπάρχει. Είναι μία διαρκής “μάχη”, ένα διαφορετικό στυλ μπάσκετ συγκρινόμενο με αυτό στις Ηνωμένες Πολιτείες και πρέπει να προετοιμάζεσαι πολύ καλά. Νομίζω πως η Ευρωλίγκα έκανε καλή δουλειά στον ανταγωνισμό”.