Του Νίκου Βαρλά/ info@eurohoops.net
Ο προπονητής που κατέκτησε τις δύο από τις τρεις Ευρωλίγκες του Ολυμπιακού (1997 στη Ρώμη, 2012 στην Κωνσταντινούπολη) θα πει αντίο στα παρκέ με ένα μεγάλο φιλικό ανάμεσα στους “ερυθρόλευκους” και μία επίλεκτη, εκλεκτή ομάδα που θα ονομαστεί Dusan Ivcovic Stars.
Ο ίδιος ο Ντούντα και ο αρχηγός του Ολυμπιακού, Βασίλης Σπανούλης, μίλησαν σήμερα σε συνέντευξη Τύπου για αυτό το ιστορικό φιλικό. Ο κόουτς Ίβκοβιτς είπε στο ξεκίνημα:
Καλησπέρα, χαίρομαι που είμαι εδώ. Είναι μεγάλη τιμή και σας ευχαριστώ. Είμαστε περίπου τρεις εβδομάδες πριν τον αγώνα. Πρώτα θέλω να ευχαριστήσω τον Ολυμπιακό και τους προέδρους. Προσωπικά μπορώ να πω μετά τόσα χρόνια, τόσους αγώνες, τόσους παίκτες, είμαι ένας τυχερός άνθρωπος που είχαν την ευκαιρία να προπονήσω τόσους μεγάλους παίκτες.
ΜΣε μία μόνο ομάδα όμως δούλεψα δύο φορές, τον Ολυμπιακό (1996-99, 2010-12). Η φιλοσοφία μου ήταν να μην το κάνω αλλά έγινε με τον Ολυμπιακό και πιστεύω πως δικαιώθηκε η επιλογή μου να επιστρέψω μετά 15 χρόνια”.
Για το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό είπε:
“Θα προσπαθήσω να μαζέψουμε μία ομάδα που θα είναι στο επίπεδο της Ευρωλίγκα ίσως και πιο ψηλό. Οι περισσότεροι θα είναι από τη Φενέρ, την ΤΣΣΚΑ, την Έφες και σίγουρα διεθνείς παίκτες της Σερβίας που τώρα παίζουν ακόμα. Πιστεύω πως θα έρθουν και άλλοι στη γιορτή, ο Κιτσάνοβιτς και ο Ντίβατς για παράδειγμα. Κάτι άλλο σημαντικό είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει τους καλύτερους φιλάθλους και τους καλώ να έλθουν στο γήπεδο για το φιλανθρωπικό σκοπό. Περιμένω και από σας μία τέλεια συνεργασία όπως πάντα και εγώ θα είμαι εδώ μετά τις 10 Σεπτεμβρίου και θα είμαι στη διάθεση σας.
– Πως είναι η ζωή του χωρίς το μπάσκετ; “Σίγουρα το μπάσκετ είναι η ζωή μου. Όσο μου λείπει το μπάσκετ δεν μπορώ να το αναλογιστώ. Δεν ήμουν ένας απλός επαγγελματίας. Ήμουν με μία μπάλα όλη μέρα. Δεν βρήκα ποτέ χρόνο για άλλες δουλειές. Άφησα μακριά την οικογένεια μου. Μόνο μπάσκετ και μπάσκετ. Τώρα μπορώ να σκεφτώ και κάποια άλλα. Κουμπάροι μου έλεγαν ούτε τηλέφωνο δεν τους έπαιρνα και με έβριζαν. Ένας επαγγελματίας θα έκλεινε το μυαλό του το Σαββατοκύριακο. Το μπάσκετ είναι το καλύτερο άθλημα, δεν είχα ούτε μία μέρα άδεια”.
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΠΕΤΥΧΕ ΓΙΑΤΊ ΕΊΧΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΡΜΟ
– Για τα νεαρά παιδιά του Ολυμπιακού το 2011: “Πιστεύω ότι ήταν δύσκολες στιγμές. Όχι μόνο αλλάξαμε πολλούς παίκτες, έφυγαν πολλά αστέρια. Το μπάτζετ κατέβηκε, αλλά ήταν πολύ σημαντικό ότι είχαμε έναν κορμό Ελλήνων παικτών. Αν η ομάδα θέλει να έχει μία καθαρή ομάδα, πλήρης ομάδα πρέπει να έχει ντόπιους παίκτες. Πιστεύω προσωπικά πως αυτή η γενιά μαζί με τον αρχηγό έδωσε πάρα πολλά και είναι ακόμα μαζί και εύχομαι να συνεχίσουν”
– Ποιο ήταν το πιο επαναστατικό πράγμα που έκανε;
“Έμειναν οι σχέσεις, οι φιλίες αλλά δεν μπορώ να ξεχωρίζω είναι δύσκολο. Ήμουν δίκαιος, κοντά στους παίκτες. Βάζω πάντα μπροστά τους παίκτες. Ο κόσμος αυτούς έρχεται να δει. Δουλειά μου ήταν να βάζω τον παίκτη στην κατάλληλη θέση. Εκεί ήταν μία αίσθηση ότι από τον Άρη κιόλας έκανα. Ο Κώστας Δήμου ήταν κορυφαίος διαιτητής και μου έλεγε τότε που πήγα, η ομάδα είναι διαλυμένη. Και το πρώτο παιχνίδι παίξαμε με τον Ολυμπιακό, με Στιβ, Μελίνι, Καστρινάκη, Διάκουλα. Μάζεψα κάποια παιδιά και στην πεντάδα έπαιξε ο Ρωμανίδης και έβαλε 15 πόντους (16 ετών). Αυτές είναι οι στιγμές που είναι αξέχαστες και μπορώ να πω ότι έχουν μείνει τελικά οι φιλίες και οι καλές σχέσεις. Μας έφερε τόσο κοντά η δουλειά. Ήταν, μου έλεγαν, εύκολο να έχεις Πέτροβιτς, Ντίβατς, Σπανούλη. Δεν είναι έτσι. Κάθε μέρα πρέπει να τους προτείνεις κάτι νέο και να είσαι ανώτερος ψυχολογικά και με τη γνώση ώστε να τους καθοδηγείς”.
ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΡΙΒΕΡΣ
– Για τα γκαρντ που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις πορείες του Ολυμπιακού (Ρίβερς, Σπανούλη): “Τότε είχαμε κάνει ένα τεράστιο λάθος. Πήραμε όλους τους τίτλους και για να βάλεις τον Ρίβερς στο σύστημα ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Μέχρι τον Ιανουάριο ήταν να τον διώξουμε, να φέρουμε τον Τζόρτζεβιτς. Μεγάλο ρόλο έπαιξε ο Τόμιτς τότε που έπαιξε δίπλα του. Τον επόμενο χρόνο χωρίς τον Ντέιβιντ παίξαμε πιο ποιοτικό μπάσκετ, αλλά δεν είχαμε τον παίκτη να μας φέρει στις νίκες. Εκεί ήταν ένα τεράστιο λάθος το 1997. Ο Ρίβερς με είχε πάρει τηλέφωνο, πρώτη φορά το λέω και μου είπε: Κόουτς υπογράφω ένα συμβόλαιο για τη Φορτιτούντο. Αυτή η ομάδα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον 4-5 χρόνια μαζί με τον Ντέιβιντ”.