Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Απολαυστική και γεμάτη συνέντευξη παραχώρησε ο 29χρονος γκαρντ στο ισπανικό περιοδικό Gigantes del Basket στο περιθώριο των υποχρεώσεων της Ιταλίας στο Ευρωμπάσκετ. Για πολλοστή φορά ο Χάκετ, ο οποίος τη νέα σεζόν θα φορέσει τη φανέλα της Μπάμπεργκ, απέδειξε πως δημιουργήθηκε αληθινή “σύνδεσή” του με τους Πειραιώτες σε κάθε επίπεδο, αν και οι καταστάσεις τον ανάγκασαν να θυμάται αρνητικές στιγμές. Ακολουθούν μερικές τοποθετήσεις του:
Αν γυρίσεις πίσω στον χρόνο και επιστρέψεις στο παιχνίδι της 9ης Δεκεμβρίου 2016 απέναντι στην Ούνιξ Καζάν, τι σκέφτεσαι; Τι έγινε εκείνη τη στιγμή;
“Σε εκείνο το σημείο άρχισε μια μάχη ανάμεσα στον εαυτό μου και τους δαίμονές μου! Οι πρώτοι τρεις μήνες ήταν πραγματικά δύσκολοι, επειδή κατάσταση δεν βελτιωνόταν και η ανάρρωση φαινόταν αδύνατη”.
Είναι αλήθεια ότι πέρασε το μυαλό σου το ενδεχόμενο να αποσυρθείς;
“Ναι. Σκέφτηκα να τα παρατήσω, να κάνω κάτι άλλο. Έφτασα στα όριά μου. Βήμα-βήμα η κατάσταση άρχισε να βελτιώνεται χάρη στον Ματέο Πανίτσι, πρώην παίκτη στη Σκαβολίνι Πέζαρο και νυν φυσιοθεραπευτή της εθνικής ομάδας μπάσκετ της Ιταλίας και στον dr. Μπενέλι και την ομάδα του. Εν συνεχεία επέστρεψα στην Αθήνα, δούλεψα μαζί με τους συμπαίκτες μου στον Ολυμπιακό. Με βοήθησαν. Υπήρξε, βέβαια, μια στιγμή που αναρωτήθηκα αν θα επιστρέψω δυνατός”.
Σε ποια στιγμή αναφέρεσαι;
“Στον τελικό της Ευρωλίγκας με τη Φενέρμπαχτσε. Τον έζησα από τον πάγκο, δεν είχα την ευκαιρία να βοηθήσω. Δεν μπορούσα να βγω εκεί έξω και να βοηθήσω τα παιδιά. Δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ότι αυτή η κατάσταση συνεχιζόταν για μήνες! Ήταν απογοητευτικό. Το γεγονός ότι δεν έπαιξα στον τελικό της Ευρωλίγκας ήταν το χειρότερο συναίσθημα που έζησα στον Ολυμπιακό! Χειρότερο και από την ήττα από τον Παναθηναϊκό στους τελικούς. Εκεί ακριβώς σκέφτηκα να κόψω το μπάσκετ”.
Οι φίλοι του Ολυμπιακού, πάντως, πίεσαν την ομάδα ώστε να μείνει, όμως, η απόφαση της ομάδας ήταν διαφορετική.
“Είναι κρίμα που η τελευταία μου ανάμνηση με τη φανέλα του Ολυμπιακού ήταν η αποχώρησή μου από το παρκέ ως τραυματίας, να με στηρίζουν οι συμπαίκτες μου ώστε να βγω από το γήπεδο. Επέστρεψα, ήμουν 100% έτοιμος τον Ιούνιο όμως οφείλω να σεβαστώ την απόφαση του κλαμπ”.
Πως ήταν να αγωνίζεσαι στο πλευρό του Βασίλη Σπανούλη;
“Το παιχνίδι του είναι εξωφρενικό, ίδιο με το χάρισμα του! Όταν ο Σπανούλης έμπαινε στα αποδυτήρια ή ερχόταν στα βίντεο, δεν μιλούσε κανείς από σεβασμό! Είναι κάτι απίθανο, κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ. Για μένα δεν θα έκανε κανείς ησυχία στο Πέζαρο. Θα έπρεπε να τους πληρώσω για να το κάνουν”.