Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Το Euroleague.net έχει τις ερωτήσεις και το “παιδί-θαύμα” τις απαντήσεις:
“Είναι χάρισμα. Γεννήθηκα για να παίζω μπάσκετ. Είναι αλήθεια πως πρέπει να παίζεις με το μυαλό. Πρέπει να είσαι έξυπνος για να παίρνεις τις σωστές αποφάσεις. Για μένα βγαίνει φυσικά. Πραγματικά δεν σκέφτομαι πολύ για να πάρω τη σωστή απόφαση την κατάλληλη στιγμή. Παίζω καλύτερα όταν δεν σκέφτομαι τι πρέπει να κάνω ή τι θα συμβεί αν αστοχήσω. Όταν σκέφτεσαι πολύ δεν παίζεις καλά και δεν διασκεδάζεις το παιχνίδι. Αυτό δεν συμβαίνει με μένα” λέει ο ταλαντούχος Σλοβένος που θυμάται όταν ήταν επτά (όχι και… πάρα πολύ μακριά).
“Έπαιζα με παιδιά εννιά και δέκα χρονιών. Πάντα γυμναζόμουν με μεγαλύτερους. Πολλοί από αυτούς ήταν πιο εύσωμοι και γρηγορότεροι, οπότε έπρεπε να τους κερδίσω με το μυαλό μου. Θυμάμαι επίσης τον προπονητή στην Ολίμπια Λιουμπλιάνα, Γέρνεϊ Σμόλνικαρ που με τιμώρησε μία μέρα επειδή δεν είχα καλούς βαθμούς. Δεν με άφησε να προπονηθώ. Από τότε ήμουν πάντα καλός στα μαθήματα ώστε να με αφήνουν να παίζω. Αργότερα, έκανα προπόνηση μαζί με τον Ροντρίγκεθ και τον Γιούλ. Έμαθα πολλά από δύο εκ των καλύτερων παικτών.
Ο Ντόντσιτς μιλάει και για τον κίνδυνο που υπάρχει να “ξεφύγει” λόγω της αναγνωρισιμότητας:
“Θα μπορούσα να κάνω πολλά πράγματα με λάθος τρόπο. Όταν γίνεσαι λίγο διάσημος μπορεί να συμβεί. Ξέρω όμως χρειάζεται να πατάω στο έδαφος και να ακολουθώ το ταξίδι μου. Προπόνηση, προπόνηση, προπόνηση. Όλη την ώρα. Είναι ωραία να ακούς τον κόσμο να λέει ωραία πράγματα για μένα, αλλά προσπαθώ να μην αντιδρώ υπερβολικά και να εστιάζω στο άθλημα και την ομάδα μου. Η Ρεάλ είναι το καλύτερο μέρος για μένα και αισθάνομαι περήφανος που αγωνίζομαι για αυτήν”.
Όσο για το αν αισθάνεται μεγαλύτερη πίεση, ο 18χρονος απάντησε:
“Δεν νομίζω. Όλοι με ρωτάνε αν την αισθάνομαι. Είναι απλά ένα παιχνίδι. Δεν μπορεί να αισθάνεσαι πίεση όταν κάνεις αυτό που αγαπάς. Όταν θα σταματήσει αυτό, τότε κάτι λάθος θα έχω κάνει”.