Του Στέλιου Τορομανίδη/ info@eurohoops.net
Από το καλοκαίρι του 2011, όπου η διοίκηση των “ερυθρολεύκων” αποφάσισε να αλλάξει άρδην την φιλοσοφία της, όσον αφορά το ρόστερ και το μπάτζετ, οι Πειραιώτες “χτίζουν” τις εκάστοτε ομάδες τους με ηγέτη τον V-Span, υπαρχηγό τον Γιώργο Πρίντεζη και γύρω τους μια πλειάδα ποιοτικών Ελλήνων και ξένων παικτών που υποστηρίζουν το σπουδαίο αυτό “δίδυμο”.
Το πρότζεκτ αποδείχθηκε άκρως επιτυχημένο, με τον Ολυμπιακό να φτάνει στην κατάκτηση δυο τίτλων στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωσης της Ευρώπης (2012, 2013) και να συμμετέχει σε άλλους δυο τελικούς (2015, 2017). Κύριο συστατικό της επιτυχίας αποτελεί ο ελληνικός κορμός καλαθοσφαιριστών που πρωταγωνιστεί, την ώρα που οι ξένοι έχουν ρόλο συμπληρωματικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι χρήσιμοι και αναγκαίοι στο σύνολο. Ποιος άλλωστε θα ξεχάσει την συνεισφορά των Έισι Λο και Κάιλ Χάινς (και όχι μόνο) στις “back to back” κούπες.
Αποτέλεσμα των προαναφερθέντων αποτελεί η επιθετική κυριαρχία των γηγενών παικτών στην συνολική συγκομιδή πόντων καθεμιάς από τις επτά τελευταίες αγωνιστικές περιόδους του θεσμού, πλην της σεζόν 2014-2015, κατά την οποία το σκοράρισμα ήταν μοιρασμένο μεταξύ Ελλήνων και Ξένων καλαθοσφαιριστών.
Την χρονιά του Λονδίνου και της δεύτερης συνεχόμενης αναρρίχησης στην κορυφή της γηραιάς ηπείρου, ο Kill Bill, ο “Πρι”, ο Σλούκας, ο Μάντζαρης, ο Παπανικολάου, ο Περπέρογλου και τα άλλα ελληνόπουλα πέτυχαν το 60,3% των πόντων, ποσοστό αν μη τι άλλο εντυπωσιακό, την στιγμή που η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών ομάδων στηρίζουν το επιθετικό τους κομμάτι στην… εξ’ Αμερικής βοήθεια ως επί το πλείστον.
Τι άλλαξε φέτος
Είναι προφανές πως αν η συνεισφορά των αλλοδαπών παικτών στο σκοράρισμα βελτιώνεται, αυτόματα αλλάζει επίπεδο η ομάδα και είναι ικανή για ακόμα περισσότερα πράγματα. Κάτι τέτοιο συμβαίνει την φετινή αγωνιστική περίοδο στον Ολυμπιακό. Οι Ρόμπερτς, Τόμπσον, ΜακΛίν και Στρέλνιεκς, που ήρθαν στον Πειραιά το καλοκαίρι, διαθέτουν υψηλότερο “επιθετικό IQ” από τους προκατόχους τους και προσθέτουν έξτρα βοήθεια στους “ερυθρολεύκους”, την ώρα που ο “παλιός”, Νίκολα Μιλουτίνοφ εμφανίζεται ακόμα πιο βελτιωμένος σε σχέση με την περυσινή σεζόν.
Παρόλα αυτά το κυριότερο στοιχείο που φέρνει μπροστά τους Ξένους παίκτες στην επιθετική συγκομιδή με ποσοστό 55,7% είναι η απουσία του Βασίλη Σπανούλη στην έναρξη της φετινή προσπάθειας, λόγω τραυματισμού. Πρόκειται για τον ηγέτη και τον κορυφαίο σκόρερ του Ολυμπιακού στις έξι από τις προηγούμενες σεζόν παρουσίας του στο Μεγάλο λιμάνι. Εξυπακούεται ότι η επάνοδός του θα αλλάξει τις ισορροπίες στην επίθεση του Ολυμπιακού, όμως η έως τώρα προσφορά των έξι μη Ελλήνων του ρόστερ προϊδεάζει πως μπορούν να προσδώσουν παραπάνω βοήθεια στην εύρυθμη επιθετική λειτουργία των Πειραιωτών.
Αναλυτικά η “κόντρα” στο σκοράρισμα του Ολυμπιακού μεταξύ Ελλήνων και Ξένων παικτών από την σεζόν 2011-2012 έως σήμερα:
| Σεζόν | Πόντοι (Σύνολο) | Έλληνες | Πόντοι (%) | Ξένοι | Πόντοι (%) |
| 2011-2012 | 1682 | 9 | 963 (57,3%) | 8 | 719 (42,7%) |
| 2012-2013 | 2390 | 8 | 1442 (60,3%) | 8 | 921 (39,7%) |
| 2013-2014 | 2236 | 9 | 1221 (54,6%) | 9 | 1015 (45,4%) |
| 2014-2015 | 2229 | 10 | 1107 (49,7%) | 6 | 1122 (50,3%) |
| 2015-2016 | 1844 | 10 | 979 (53,1%) | 9 | 865 (46,9%) |
| 2016-2017 | 2863 | 8 | 1596 (55,7%) | 7 | 1267 (44,3%) |
| 2017-2018 | 690 | 6 | 306 (44,3%) | 6 | 384 (55,7%) |