Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Νικ Καλάθης: Κάθε του εμφάνιση με τον Παναθηναϊκό προκαλεί… υπερβολή και ιδίως όταν δεν παίζει καλά. Τον τελευταίο μήνα παίζει καταπληκτικά, καθοδηγεί τον Παναθηναϊκό από νίκη σε νίκη, κερδίζοντας με διαφορά το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη της Ευρωλίγκας για τον Νοέμβριο και δίνει τις απαντήσεις του για όσα του έχουν καταλογίσει για το… συμβόλαιό του και αν αξίζει να ακριβοπληρώνεται.
Το ερώτημα -όχι του εκατομμυρίου, αλλά των 2,1 εκατομμυρίων- “αξίζει τα χρήματα που παίρνει ο Καλάθης“, δεν έχει καλύτερη απάντηση από αυτές που δίνει ο 28χρονος πόιντ γκαρντ εκεί όπου ξέρει καλύτερα: Στο γήπεδο.
Η σπουδαία περσινή εκκίνηση
Πέρυσι, στο πρώτο μισό της σεζόν τράβηξε μόνος του το κουπί στον Παναθηναϊκό, παίζοντας μόνος στη θέση “1”, εν τη απουσία του (αυτο)τραυματία Μάικ Τζέιμς. Οσο έπαιζε από καλά ως εξαιρετικά πέρυσι, αποθέωση. Το πρώτο τρίμηνο της σεζόν ήταν στα… κόκκινα, κάνοντας τη μία μεγάλη εμφάνιση μετά την άλλη, με 14,2 πόντους και 6,8 ασίστ στο πρώτο μισό της κανονικής περιόδου, σκοράροντας διψήφιο αριθμό πόντων σε κάθε ένα από τα πρώτα 15 παιχνίδια στην Ευρωλίγκα!
Αποτέλεσε έτσι το μεγαλύτερο όπλο και σταθερά του Τσάβι Πασκουάλ, με τον ομογενή γκαρντ να καθοδηγεί ιδανικά την ομάδα του και να αναδεικνύει τα ηγετικά του χαρακτηριστικά, στους πρώτους μήνες εν τη απουσία του επί σειρά ετών ηγέτη του Παναθηναϊκού, Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος εξάλλου του… παρέδωσε την αρχηγία με την απόσυρσή του από τα παρκέ.
Οι μήνες της απαξίωσης
Μετά την αλλαγή του χρόνου, όταν μπήκε το 2017, επήλθε το φυσιολογικό ντεφορμάρισμα και η κάμψη. Εξάλλου, ουδείς έχει ισόβιο συμβόλαιο με τις μεγάλες βραδιές. Η αποθέωση έδωσε τη θέση πιο γρήγορα κι από κούρσα του Νικ από την μία άκρη του παρκέ στην άλλη στο τρανζίσιον, στην σκληρή, την απαξίωση και τους… λογιστικούς υπολογισμούς.
Οι αποθεωτικοί χαρακτηρισμοί ως “ηγέτης”, “παιχταράς”, έδωσαν τη θέση τους σε υποτιμητικές εκφράσεις για τον παίκτη, ο οποίος ξαφνικά έγινε “στεφάνης”, “ακάλαθος” και άλλα τέτοια… γραφικά και όλα αυτά υπό το πρίσμα του παχυλού του συμβολαίου με τον Παναθηναϊκό.
Ενας Παναθηναϊκός που όπως ήταν φυσικό τον “χρύσωσε” για να τον φέρει πίσω στην Ελλάδα από το ΝΒΑ, με τη συμφωνία να ισχύει από το 2014 και να παίρνει σάρκα και οστά το 2015, με την υπογραφή τριετούς συμβολαίου, αντί 2,1 εκατ. ευρώ για κάθε χρόνο συνεργασίας.
Ειδικοί και μη, γνωστοί και άγνωστοι ασχολούνταν με τις απολαβές του “πράσινου” ηγέτη, ο οποίος σίγουρα δεν μπορούσε να έχει τον ρυθμό που είχε στο πρώτο μισό της περσινής σεζόν, έκανε καλές, κακές και μέτριες εμφανίσεις, όπως κάθε παίκτης.
Ομως, τα όρια της κριτικής ξεπέρασαν τα εσκαμμένα και τον έπιασε στο στόμα του, ή καλύτερα στο… πληκτρολόγιό του ο διαχειριστής του facebook του ποδοσφαιρικού Πανσερραϊκού(!!!), γράφοντας τέτοιο καιρό πέρυσι πως “η απόφαση για έναρξη του πρωταθλήματος από την Football League χωρίς εύρεση τηλεοπτικής στέγης άρα και χορηγών είναι πιο άστοχη και απ’ τον Νικ Καλάθη“, κάτι για το οποίο ζήτησε συγγνώμη μετά την επική του εμφάνιση με την Εφές!
Δουλειά και… MVP
Πώς αντέδρασε ο Νικ σε όλα αυτά; Εσκυψε το κεφάλι, όχι από ντροπή, αλλά από διάθεση για ακόμα περισσότερη δουλειά! Επέβαλλε στον εαυτό μια άτυπη “ομερτά”, αποφεύγοντας τα λόγια, τις δηλώσεις, τις συνεντεύξεις, με εξαίρεση μια αρχηγική δήλωση μετά την ήττα στο Κάουνας τον Μάρτιο, που είχε συνοδευτεί από κακή εμφάνιση τόσο του ίδιου, όσο και της ομάδας.
Μεταξύ άλλων είχε πει το βράδυ της 9ης Μαρτίου, μετά την ήττα με 63-58 πως “έχουμε πρόβλημα στο πώς τελειώνουμε τα παιχνίδια εκτός έδρας. Είμαι κι εγώ μία από τις αιτίες. Είμαι ο πλέι μέικερ και δεν παίζω το μπάσκετ που πρέπει. Στο τέλος των παιχνιδιών, πρέπει να βγάζουμε σωστές επιθέσεις και να παίζουμε καλές άμυνες. Από τη στιγμή που είμαι ο πλέι μέικερ, ο αρχηγός και μπορώ να παίξω καλύτερα, πρέπει να βελτιωθώ και η ομάδα να κάνει το ίδιο”.
Εκτοτε, ακολούθησαν πέντε σερί νίκες των “πράσινων” ως το τέλος της κανονικής περιόδου, μέσω και της δικής του ανόδου. Αυτό το σερί οδήγησε στο πλεονέκτημα έδρας, όχι όμως και στην πρόκριση στο Final Four μετά τον αποκλεισμό από την Φενέρ.
Τα όσα ακολούθησαν εκείνον τον αποκλεισμό (σ.σ. επιστροφή με πούλμαν στην Αθήνα) σίγουρα “τραυμάτισαν”, αλλά εν τέλει έκαναν πιο δυνατή την ομάδα και τον Καλάθη, με τον ηγέτη να βγαίνει μπροστά και να είναι μπροστάρης στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, με “μπρέικ” στον πέμπτο τελικό στο ΣΕΦ απέναντι στον Ολυμπιακό, με τον ίδιο να εμπλουτίζει το νταμπλ με το βραβείο του MVP της σεζόν στην Stoiximan.gr Basket League, έχοντας μέσο όρο 13,3 πόντους και 5,57 ασίστ, όντας ο κορυφαίος πασέρ του “μαραθωνίου”.
Το Ευρωμπάσκετ και η καθαίρεση
Με το πρώτο του νταμπλ ως αρχηγός στο παλμαρέ, ο άλλοτε ΝΒΑερ πηγε στο Ευρωμπάσκετ με την Εθνική και αποτέλεσε μαζί με τον Σλούκα τους πυλώνες της “γαλανόλευκης”, μετρώντας 13,6 πόντους και 5 ασίστ ανά αγώνα, κάνοντας τις καλύτερες εμφανίσεις του με το εθνόσημο και σίγουρα αν είχε τη δυνατότητα να πάρει λίγες παραπάνω ανάσες, θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα πιο ψηλά την Εθνική, από τα προημιτελικά.
Επιστρέφοντας χωρίς ανάσα στα “πράσινα”, η σεζόν πριν αρχίσει είχε… αναποδιά γι’ αυτόν. Το νυχτοπερπάτημα με συμπαίκτες του στη Μόσχα, κατά την παραμονή της ομάδας του Πασκουάλ για το “Γκομέλσκι Καπ”, αποτέλεσε την αιτία να αποφασιστεί η καθαίρεσή του από αρχηγός του Παναθηναϊκού.
Τα ηνία πέρασαν στον Βουγιούκα, ωστόσο και πάλι ο Καλάθης το αντιμετώπισε με την ίδια υπομονή. Δεν μίλησε, παρά μόνο για να αποθεώσει τον συμπαίκτη του και με τις εμφανίσεις του συμπεριφέρεται σαν πραγματικός αρχηγός στο παρκέ.