Των M. Bahadır Akgün & Semih Tuna/ info@eurohoops.net
Η Ευρωλίγκα αποτελεί την κορυφαία Ευρωπαϊκή διοργάνωση εδώ και πάρα πολλά χρόνια και το μπασκετικό κοινό είχε την τύχη να απολαύσει μία σειρά από μοναδικούς αθλητές.
Οι Άντονι Πάρκερ, Νίκολα Βούισιτς, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, Ντέγιαν Μποντίρογκα, Βασίλης Σπανούλης, Δημήτρης Διαμαντίδης και πολλοί ακόμα πανηγύρισαν τουλάχιστον μία φορά την κατάκτηση του τίτλου επιβιώνοντας του έντονου ανταγωνισμού.
Υπάρχει ωστόσο και μία διαφορετική κατηγορία σούπεσταρ που είδαν τις προσπάθειες τους να “πέφτουν στο κενό”. Σούπερσταρ που πλέον έχουν κρεμάσει τα αθλητικά τους σορτσάκια και παρά το γεγονός πως δεν έγιναν πρωταθλητές εντός παρκέ, παραμένουν “πρωταθλητές” στην καρδιά και στο μυαλό του κόσμου.
Το Eurohoops “ξεσκονίζει” τα βιβλία της ιστορίας και ξεχωρίζει 10 ονόματα που θα τα θυμόμαστε για πάντα ακόμα και αν δεν τα είδαμε γραμμένα δίπλα στους “Πρωταθλητές Ευρώπης”.
Λουίς Σκόλα
Ομάδα: Ταού Κεράμικα (2000-2007, 144 αγώνες)
Στατιστικά στην Ευρωλίγκα: 14.3 πόντοι, 5.6 ριμπάουντ, 1.7 ασίστ, 1.2 κλεψίματα, 0.5 μπλοκ
Ο Λουίς Σκόλα φόρεσε τη φανέλα μονάχα μίας ομάδας στην επταετή καριέρα του στην Ευρωλίγκα. Ο Αργεντινός σταρ είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών στη διοργάνωση παρά το γεγονός πως ουδέποτε έφτασε μέχρι το τέλος της διαδρομής.
Για την ακρίβεια, ο 37χρονος πλέον φόργουορντ ήταν τόσο καλός που τα χρόνια που αγωνίστηκε, αναδείχθηκε 3 φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας. Εντός συνόρων κατέκτησε τα πάντα όμως απέτυχε και στα 3 Final 4 που πήρε μέρος το διάστημα 200 5-2007. Ακόμα και έτσι, ανήκει δικαίως στα top τεσσάρια της ιστορίας και βρίσκεται πολύ ψηλά στη συνείδηση του κόσμου.
Άρβιντας Ματσιγιάουσκας
Ομάδα: Ταού Κεράμικα (2003-2005, 42 αγώνες), Ολυμπιακός (2006-2008, 14 αγώνες)
Στατιστικά στην Ευρωλίγκα: 17.4 πόντοι, 2.3 ριμπάουντ, 2.2 ασίστ, 1.6 κλεψίματα
Για μία σειρά σπουδαίων παικτών, η Ταού Κεράμικα αποτέλεσε τη δεκαετία του 2000 έναν ιδανικό προορισμό που συνδύαζε την χαρά με την απογοήτευση. Ο σύλλογος έδωσε την ευκαιρία σε ιδιαιτέρως ταλαντούχους αθλητές να εξελιχθούν χωρίς ωστόσο να φτάσουν μέχρι την κατάκτηση της Ευρωλίγκας.
Ο Άρβιντας Ματσιγιάουσκας ήταν ένας από αυτούς! Ο Λιθουανός με το φαρμακερό σουτ οδήγησε την Ταού μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης (2005), πριν αποχωρήσει για το NBA και τον Ολυμπιακό. Οι σοβαροί τραυματισμοί δεν του επέτρεψαν να ακολουθήσει μία καριέρα ανάλογη των σπάνιων ικανοτήτων του αλλά ακόμα και έτσι συγκαταλέγεται στους καλύτερους σουτέρ και σκόρερ της ιστορίας.
Νεμάνια Μπιέλιτσα
Ομάδα: Λαμποράλ Κούτσα (2010-2013, 49 αγώνες), Φενέρμπαχτσε (2013-2015, 53 αγώνες)
Στατιστικά στην Ευρωλίγκα: 9 πόντοι, 5.5 ριμπάουντ, 1.6 ασίστ, 1 κλέψιμο
Ο Νεμάνια Μπιέλιτσα έφτασε μια “ανάσα” από την κατάκτηση της Ευρωλίγκας με την Φενέρμπαχτσε αλλά ένας τραυματισμός λίγο πριν το Final 4 της Μαδρίτης επηρέασε αρνητικά τόσο τη δική του απόδοση όσο και αυτή της ομάδας του.
Ακόμα και έτσι, ο μεγάλος MVP της αγωνιστικής περιόδου 2014-2015, έκανε το μεγάλο βήμα προς το NBA έχοντας εξελίξει σημαντικά το παιχνίδι του υπό τις οδηγίες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Θα είχε καταφέρει άραγε να κατακτήσει το τρόπαιο εάν είχε παραμείνει στην Φενέρ μέχρι το 2017; Ποιος ξέρει;
Μάρκους Μπράουν
Ομάδα: Μπενετόν (2000-2001, 10 αγώνες), Εφές Πίλσεον (2001-2003, 38 αγώνες), ΤΣΣΚΑ Μόσχας (2003-2005, 45 αγώνες), Ουνικάχα Μάλαγα (2005-2007, 28 αγώνες), Ζαλγκίρις Κάουνας (2007-2008 και 2009-2011, 42 αγώνες), Μακάμπι Τελ Αβίβ (2008-2009, 16 αγώνες)
Στατιστικά στην Ευρωλίγκα: 15.3 πόντοι, 2.5 ριμπάουντ, 2.6 ασίστ, 1.0 κλέψιμο
Ο Μάρκους Μπράουν προσπάθησε σκληρά για να φτάσει στην κορυφή. Αγωνίστηκε για 12 σεζόν σε 6 διαφορετικές ομάδες για συνολικά 179 παιχνίδια αλλά δεν έφτασε στην “πηγή”. Στα πρώτα χρόνια της καριέρας του βρέθηκε από τις ΗΠΑ στη Γαλλία, και το αντίθετο, μέχρι να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ευρώπη και την Ευρωλίγκα. Κατέκτησε μία σειρά από ατομικά βραβεία και ομαδικούς τίτλος, οι οποίοι ωστόσο δεν περιελάμβαναν το τρόπαιο της Ευρωλίγκας. Πήρε μέρος μόλις μία φορά σε Final 4 (2005) γνωρίζοντας την ήττα στον ημιτελικό με τη φανέλα της ΤΣΣΚΑ.
Πάμπλο Πριτζιόνι
Ομάδα: Ταού Κεράμικα – Κάχα Λαμποράλ – Μπασκόνια (2003-2009, 2011-2012, 2016-2017, 148 αγώνες), Ρεάλ Μαδρίτης (2009-2011, 38 αγώνες)
Στατιστικά στην Ευρωλίγκα: 6.1 πόντοι, 2.5 ριμπάουντ, 4.3 ασίστ, 1.7 κλέψιμο
Ο Πριτζιόνι είναι ο δεύτερος Αργεντινός της συγκεκριμένης λίστας! Παρά το γεγονός πως βρέθηκε και εκείνος σε 3 διαδοχικά Final 4 με την Ταού και σε 1 με την Ρεάλ Μαδρίτης, η τροπαιοθήκη του δεν περιλαμβάνει τον τίτλο της Ευρωλίγκας. Αυτό δεν εμπόδισε φυσικά τον εξαιρετικό πόιντ γκαρντ από το να κάνει το ταξίδι για το NBA στα 35 του χρόνια. Στη συνέχεια, ο Πριτζιόνι επέστρεψε και πάλι στην κορυφαία Ευρωπαϊκή διοργάνωση για λογαριασμό της Μπασκόνια, με την οποία μέτρησε μόλις 3 συμμετοχές πριν αποσυρθεί.
Μιρσάντ Τουρκσάν
Ομάδα: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (2001-2002 και 2003-2004, 37 αγώνες), Σιένα (2002-2003, 21 αγώνες), Φενέρμπαχτσε (2005-2012, 81 αγώνες)
Στατιστικά στην Ευρωλίγκα: 11.8 πόντοι, 10 ριμπάουντ, 1.4 ασίστ, 1.1 κλεψίματα
O Μιρσάντ Τουρκσάν ήταν ένας πλήρης ψηλός. Μπορούσε να σουτάρει, να πασάρει, να μαζέψει ριμπάουντ (παραμένει 4ος στη λίστα των κορυφαίων ριμπάουντερ), να παίξει εξαιρετική άμυνα και να δυσκολέψει τη ζωή των αντιπάλων του. Το μόνο που δεν μπόρεσε να κάνει, ήταν να πανηγυρίσει τον τίτλο της Ευρωλίγκας.
Αγωνίστηκε σε βασικούς διεκδικητές αλλά ουδέποτε βρέθηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Ακόμα και έτσι, πρέπει να νιώθει περήφανος που η Φενέρμπαχτσε απέσυρε τη φανέλα του ως ένδειξη σεβασμού σε έναν “θρύλο” του συλλόγου.
Ιγκόρ Ρακόσεβιτς
Ομάδα: Μπούντουτσνοστ (2000-2002, 25 αγώνες), Ρεάλ Μαδρίτης (2005-2006, 20 αγώνες), Ταού Κεράμικα (2006-2009, 65 αγώνες), (Εφές Πίλσεν (2009-2011, 30 αγώνες), Σιένα (2011-2012, 19 αγώνες)
Στατιστικά στην Ευρωλίγκα: 14.6 πόντοι, 2.3 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 0.8 κλεψίματα
Ο Ιγκόρ Ρακόσεβιτς ξεκίνησε την καριέρα του από την Μπούντουτσνοστ, πριν ταξιδέψει μέχρι τη Μινεσότα για να δοκιμάσει τις δυνάμεις του για μία σεζόν στο NBA. Στην επιστροφή του στην Ευρώπη φόρεσε τη φανέλα του Ερυθρού Αστέρα και της Βαλένθια αγωνιζόμενος στο Eurocup και στη συνέχεια επέστρεψε στην Ευρωλίγκα για λογαριασμό της Ρεάλ Μαδρίτης (2005).
Όπως συνέβη με αρκετούς παίκτες σε αυτή τη λίστα, έτσι και η καριέρα του Ιγκόρ Ρακόσεβιτς θα ήταν διαφορετική αν η Ταού είχε καταφέρει να κατακτήσει έστω και μία φορά την Ευρωλίγκα. Ακόμα και έτσι, ο Σέρβος συγκαταλέγεται στα κορυφαία γκαρντ της ιστορίας με το σπάνιο επιθετικό ταλέντο να τον χαρακτηρίζει.