Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Ο μήνας και… κάτι που προηγήθηκε ήταν ο πιο δύσκολος φετινός για τον Παναθηναϊκό, με τις τρεις συνεχόμενες ήττες και την γενικότερη εκτός έδρας αδυναμία, να έχει μαζέψει σύννεφα πάνω από το ΟΑΚΑ.
Ωστόσο, το φουριόζικο τέταρτο δεκάλεπτο στην έδρα της Μάλαγα ήταν αυτό που ζητούσαν οι πρωταθλητές Ελλάδας και ο Πασκουάλ, ώστε να αλλάξουν ψυχολογικά το τσιπάκι. Για πρώτη φορά φέτος οι “πράσινοι” μπόρεσαν να επικρατήσουν σε παιχνίδι όπου στο 30′ ήταν πίσω στο σκορ (σ.σ. 60-58), με το 19-32 της τρομερής τέταρτης περιόδου να οδηγεί σε μια εντυπωσιακή στο φινάλε νίκη, ενώ μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για ένα σερί αντίστοιχο με το περσινό!
Ακριβώς ένα χρόνο πριν (16/3/2017), όπως και φέτος, στην 26η στροφή, από μια νίκη επί της Ρεάλ στο ΟΑΚΑ άρχισε το τελικό σπριντ στην κανονική περίοδο, με πέντε σερί νίκες και εν τέλει την κατάληψη της τέταρτης θέσης που οδήγησε στο πλεονέκτημα έδρας.
Σίγουρα ο Καταλανός τεχνικός θα ήθελε να δει ένα αντίστοιχο σερί και φέτος. Ακόμα κι αν έρθει βέβαια, το πιο πιθανό είναι να μην φέρει είσοδο στην τετράδα, αλλά το “δάσος” για τον Πασκουάλ είναι η επιζητούμενη βελτίωση της ομάδας προς το καλύτερο και η επιστροφή στην κανονικότητα που την είχε βάλει σε σωστή τροχιά ως πριν από ένα μήνα, μπρος στο “δέντρο” που είναι η βαθμολογία και η θέση στην κατάταξη.
Αλλαγή… χωρίς αλλαγή
Ο Παναθηναϊκός του πρώτου ημιχρόνου στη Μάλαγα ήταν με μικρές παραλλαγές η ίδια ομάδα που αδυνατούσε να κυριαρχήσει εκτός έδρας, αλλά και ειδικότερα στην τελευταία τριάδα αγώνων όπου είχε ισάριθμες ήττες.
Η άμυνα ήταν άκρως ευάλωτη, με την Ουνικάχα να χτυπά εύκολα κάθε αλλαγή στα μαρκαρίσματα, ενώ στην επίθεση οι βεβιασμένες επιλογές ήταν στο μενού, με παροιμιώδη αστοχία στα τρίποντα (1/14 στο πρώτο 20λεπτο και 3/23 ως τα μέσα της τρίτης περιόδου).
Οσο όμως κυλούσε το δεύτερο μέρος, τόσο το “τριφύλλι” έδειχνε να πατά πιο γερά στα πόδια του, με αποκορύφωμα όσα είδαμε στο φινάλε της τρίτης περιόδου, με σερί 6-0, με το κλέψιμο και λέι απ στο τρανζίσιον από τον Θανάση Αντετοκούνμπο.
Από το 30′ ως το τέλος, ο Παναθηναϊκός ήταν βγαλμένος από τα καλύτερα plays του προπονητή του, με την πεντάδα Καλάθη, Λεκαβίτσιους, Ρίβερς, Σίνγκλετον, Γκιστ και “παρκαρισμένο” τον Τζέιμς, να κάνει ό,τι θέλει στο παρκέ, χωρίς ανάσα!
Ο Νικ έδωσε οξυδέρκεια, ο Λέκα σπιρτάδα, ο Ρίβερς εκτελεστική δεινότητα, ο Σίνγκλετον ποιότητα και ο Γκιστ κυριαρχία, με το σύνολο να αποδίδει τέλεια μπασκετικά, ώστε απόλυτα φυσιολογικά ο Πασκουάλ να μην κάνει ούτε μία αλλαγή στην τελευταία περίοδο!
Γιατί να κάνει άλλωστε όταν η ομάδα του είχε πάρει φόρα και σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά της; Η διαφορά δυναμικότητας με τους γηπεδούχους είναι δεδομένη και όταν η ελληνική ομάδα βρήκε ρυθμό στην άμυνα, γεμίζοντας το χώρο και κλέβοντας τη μία μπάλα πίσω από την άλλη, ακολούθησε επιθετικό κρεσέντο, με Ρίβερς και Λεκαβίτσιους να εκτελούν, πριν ο Καλάθης ολοκληρώσει με τον Γκιστ το καλύτερο φετινό δεκάλεπτο της ομάδας.
Τον “πάρκαρε” για να τον… κερδίσει
Συνήθως ο καλύτερος παίκτης είναι αυτός που δεν παίζει, όμως στην προκειμένη περίπτωση τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Οσο ο Μάικ Τζέιμς ήταν στο παρκέ, έχοντας αγωνιστεί για 21:46” ως το 25:39”, ο Παναθηναϊκός δεν διέφερε από την ομάδα που προερχόταν από τρεις ήττες.
Οταν βγήκε, όλα άλλαξαν, ο Λεκαβίτσιους έπαιξε μαζί με τον Καλάθη και η ομάδα πήγε σε… άλλη ταχύτητα. Μπορεί ο Τζέιμς να είναι αρκούντως γρήγορος, όμως λειτουργεί ακόμα με το ένστικτο εκτός ομάδας και όχι μέσω συνόλου, κάτι που τρενάρει τους υπόλοιπους.
Αντίθετα, με τον Αμερικανό γκαρντ εκτός, ο Καλάθης λειτούργησε “ρολόι” και σε ένα παιχνίδι που δεν περίμενε κανείς, παραλίγο να κάνει το τριπλ-νταμπλ που γυροφέρνει από την αρχή της σεζόν.
Το “παρκάρισμα” του Τζέιμς στα τελευταία 15′ ήταν μια δραστική λύση που χρειαζόταν ώστε η ομάδα να βαδίσει τώρα στην πεπατημένη που την είχε κουβαλήσει πριν έρθει τον τελευταίο μήνα.
Ομως, όπως σωστά επισήμανε χθες μετά το παιχνίδι ένας φίλος στο twitter “ο Παναθηναϊκός των τελευταίων 12 λεπτών μπορεί να κερδίζει ομάδες τύπου Μάλαγα, Μιλάνο. Ο Παναθηναϊκός χωρίς Τζέιμς στην συνάρτηση δεν μπορεί να κερδίσει καλύτερους αντιπάλους. Τον έχει ανάγκη πρέπει να τον περιμένει”.
Ο Τζέιμς επέστρεψε ως έξτρα προσθήκη-δώρο από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, μετά την απόκτηση του Πέιν για να δώσει το κάτι παραπάνω σε ποιότητα στη μάχη για το Final-4. Η θέληση του Μάικ να βοηθήσει από το πρώτο λεπτό, ως τώρα έχει γυρίσει μπούμερανγκ, αφού ήρθε να… εισβάλλει σε ένα προϋπάρχον στρωμένο σύστημα.
Το ζητούμενο είναι να μπορέσει να βοηθήσει από εδώ και πέρα και ειδικά στα πλέι οφ, όπου ανεβαίνει κατακόρυφα η πίεση και ο βαθμός δυσκολίας. Η αξία του είναι δεδομένη και εφόσον ο Τσάβι καταφέρει να βρει τον τρόπο να τον “κουμπώσει” καλύτερα ενόψει των “τελικών” της σεζόν, βοηθώντας πρώτα την ομάδα και μετά τον εαυτό του, τότε η μεταγραφή του θα αποδειχθεί λίρα εκατό.
Βρήκε χρόνο
Γιατί αυτή η νίκη είναι σημαντική; Βαθμολογικά, επιτρέπει στον Παναθηναϊκό να διώξει ουσιαστικά κάθε αμφιβολία για την πρόκριση, αλλά και την 8η θέση, που σημαίνει συναπάντημα με την σίγουρη πρώτη ΤΣΣΚΑ στα πλέι οφ.
Ψυχολογικά, το τέλος στο αρνητικό σερί επαναφέρει την ψυχολογία σε επιθυμητά επίπεδα, όπως και την αυτοπεποίθηση για τις δυνατότητες της ομάδας, που όσο να ‘ναι, οι ήττες θέτουν σε αμφιβολία.
Το μεγάλο κέρδος για τον Πασκουάλ είναι πως πλέον έχει κερδίσει χρόνο για να ετοιμάσει την ομάδα καλύτερα, ώστε μετά το Πάσχα που θα πέσει στη μάχη των πλέι οφ, να είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο ετοιμότητας και συνοχής, ώστε να αντιμετωπίσει μια σκληρή σειρά αγώνων, είτε με μειονέκτημα (πολύ πιθανό), είτε με πλεονέκτημα (πολύ δύσκολο).
Η έλευση Τζέιμς και Πέιν είχε οδηγήσει σε… ανακάτεμα της τράπουλας και ανακατανομή ρόλων, που έδινε σε πολλά διαστήματα των τελευταίων αγώνων την εντύπωση πως η ομάδα ήταν σε περίοδο φιλικών προετοιμασίας τον… Σεπτέμβριο και όχι σε “καυτή” περίοδο μέσα στη σεζόν.
Στα τέσσερα παιχνίδια που απομένουν, ασφαλώς ο στόχος είναι το 4Χ4 για το καλύτερο πλασάρισμα, αλλά δίνουν τη δυνατότητα στους “πράσινους” να ετοιμαστούν κατάλληλα, χωρίς το “βαρίδι” στην ψυχολογία της πιθανότητας ενός πρόωρου αποκλεισμού.
Το ζητούμενο είναι ο Παναθηναϊκός να παρουσιαστεί στα πλέι οφ, όπου σε 3-5 παιχνίδια θα κριθεί η πρόκριση στο Βελιγράδι, έτοιμο αγωνιστικά και ψυχολογικά, με τους νεοαποκτηθέντες ως μέρος της… λύσης και ουχί μέρος του προβλήματος.
Γι’ αυτό εξάλλου αποκτήθηκαν. Ο μεν Πέιν για να βοηθήσει στα διαπιστωμένα προβλήματα στη ρακέτα και ο Τζέιμς για την επιπλέον υψηλή ποιότητα και κλάση. Ομως, το μπάσκετ δεν είναι απλά μαθηματικά, όπου απλά η προσθήκη δύο παικτών λύνει τα όποια ζητήματα, αλλά είναι ζήτημα προσαρμογής, χημείας και ενσωμάτωσης.
ΥΓ1: Σίγουρα πολλούς ξένισαν τα ΜΗΔΕΝ φάουλ που κέρδισε ο Παναθηναϊκός στην τέταρτη περίοδο ή αν προτιμάτε το ΚΑΝΕΝΑ φάουλ που χρεώθηκε η Μάλαγα, όμως επί της ουσίας, αυτό δείχνει και το “γιατί” του ξέφρενου πράσινου ρυθμού στο τέλος. Οι Ανδαλουσιάνοι δεν προλάβαιναν καν να σταματήσουν με φάουλ τους παίκτες του Πασκουάλ, που παρέδωσαν μαθήματα μπάσκετ και τρανζίσιον και στις δύο πλευρές του παρκέ. Από το βίντεο με όλα τα καλάθια των φιλοξενούμενων στο τέταρτο δεκάλεπτο, μπορείτε φαίνεται του λόγου το αληθές.
ΥΓ2: Ο Ρίβερς των νέων career highs (σε πόντους, ranking, κλεψίματα) ξαναβρίσκει το… χέρι του κι αυτό είναι σπουδαίο για την ομάδα και τον ίδιο.
ΥΓ3: Δεν αποκτήθηκε ως βασική λύση, αλλά εναλλακτική, αλλά ο Λεκαβίτσιους όταν παίζει όπως στη Μάλαγα, τότε ο Παναθηναϊκός ΔΕΝ χάνει. Ο Λιθουανός γκαρντ δεν είναι παίκτης-ηγέτης, όμως όταν φτάνει στο “πικ” της απόδοσής του, τότε ο Καλάθης είναι καλύτερος, κι αυτό δίνει το παραπάνω σε όλη την ομάδα.
ΥΓ4: Ελειπαν τρεις κατ’ εξοχήν σκόρερ (Παππάς, Λοτζέσκι, Ντένμον), εντούτοις 90 πόντοι στην επίθεση. Muy bien…
ΥΓ5: Η κλεψύδρα αδειάζει και οι αποφάσεις για το ρόστερ δεν θα αργήσουν