Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Αυτό μπορεί να εξηγηθεί. Η περίπτωση του Σπανούλη είναι που δεν αποκλείεται καθόλου όταν ολοκληρώσει την καριέρα του (40 σίγουρα…) να μην εξηγείται σε… καμία γλώσσα και να σηκώνει η – μπασκετική – επιστήμη τα χέρια ψηλά!
Ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που του άξιζε στη κανονική περίοδο, δύο αγωνιστικές πριν το τέλος! Έχει το πλεονέκτημα έδρας για δεύτερη διαδοχική σεζόν, από τότε που άλλαξε το Format.
Από τότε που πήγαμε σε πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών και πλέον ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει με την διάρκεια και την πνευματική και σωματική αντοχή να είναι χαρίσματα απαραίτητα για όποιον θέλει να αντέξει και να διακριθεί.
Είναι σημαντικό “παράσημο” η διάρκεια που επιδεικνύει ο Ολυμπιακός από τότε που διαφοροποιήθηκαν τα δεδομένα στην Ευρωλίγκα και για αυτό αξίζουν κρέντιτ όλοι. Όποιος συμμετέχει στον οργανισμό. Από τους προέδρους και τον Σφαιρόπουλο, μέχρι τους ηγέτες, τους ρολίστες, τους συμπληρωματικούς και τα μέλη του σταφ.
Ολυμπιακός: Μαθηματικό πλεονέκτημα έδρας, τα πιθανά σενάρια!
Ο Ολυμπιακός θέλει τώρα να κάνει διαχείριση δυνάμεων και ενέργειας, να φορτσάρει ακόμα περισσότερο, να λύσει θεματάκια που ακόμα έχει σε άμυνα και επίθεση και να μπει στη μάχη των Playoffs στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Στο μυαλό και στο κορμί…
Φορτσάτος και παραγωγικός επιθετικά
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με το γνωστό… επιθετικό του σενάριο! Η μπάλα στον Βασίλη Σπανούλη, πικ εν ρολ, δημιουργίες του αρχηγού και φάσεις πάρε – βάλε με αποδέκτη τον τυχερούλη Νίκολα Μιλουτίνοφ!
Με αυτό το δίδυμο να συνεργάζεται άψογα και τον Πρίντεζη να είναι κι αυτός ενεργός στο ξεκίνημα, οι κόκκινοι προηγήθηκαν με 13-8. Από την Εφές αυτό που δέσποζε στην αρχή του αγώνα ήταν το σπάνιο επιθετικό ταλέντο του Σόνι Ουίμς που έβαζε δύσκολα στον Ιωάννη Παπαπέτρου και σε όλη την άμυνα του Ολυμπιακού συνολικά.
Στο 8′ ο Ολυμπιακός πήγε στο +14 (23-12) με 6 σερί πόντους του Παπαπέτρου και με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας συνολικά στην επίθεση. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος… ανανέωσε το σχήμα του με τους Τιλί, Μάντζαρη και Στρέλνιεκς να παίρνουν τη σκυτάλη από τους Πρίντεζη, Σπανούλη και Ρόμπερτς.
Η μεγαλύτερη διαφορά ήταν το 28-12 για να κλείσει ένα χορταστικό δεκάλεπτο με τους ερυθρόλευκους να σκοράρουν 30 πόντους! Το 30-15 ήταν ένα πολύ εμφατικό ξεκίνημα, στη προσπάθεια του Ολυμπιακού να επιβάλλει τους δικούς του νόμους στο παιχνίδι από νωρίς.
Είναι χαρακτηριστικό πως η ομάδα είχε 10/14 δίποντα, σχεδόν όλα μέσα από το ζωγραφιστό, εκεί που η Εφές δεν είχε αμυντικές απαντήσεις. Η αλήθεια είναι πως και η Εφές σκόραρε κυρίως κοντά στο καλάθι, αλλά δεν έκανε αντίστοιχη θραύση με εκείνη του Ολυμπιακού.
Νάτος και ο Γιάνις!
Η επίθεση συνέχισε να “ζωγραφίζει” και το καλό νέο είναι πως εμφανίστηκε επιτέλους ένας Στρέλνιεκς ορεξάτος και έτοιμος να πάρει πρωτοβουλίες! Ο Λετονός είχε ένα ρόλο, που του αρμόζει. Να “τρέχει” εκείνος την επίθεση του Ολυμπιακού όταν δεν είναι στο παρκέ ο Βασίλης Σπανούλης. Μέχρι να επιστρέψει ο Vspan στο πλάι του, ο Γιάνις είχε γράψει σε λίγα λεπτά 7 πόντους και 1 ασίστ. Το θέμα δεν ήταν η μια ασίστ στο δημιουργικό “μέτωπο”, ήταν πόσο γρήγορα και σωστά έτρεξε την ομάδα και της έδωσε τον απαιτούμενο ρυθμό.
Η αντίδραση της Εφές
Από την πλευρά της Εφές ο Ντέρικ Μπράουν και ο Βλαντιμίρ Στίματς έκαναν κάποια ζημιά στην άμυνα του Ολυμπιακού από μέση και κοντινή απόσταση. Η Εφές μείωσε σε 45-37 με ένα σερί 7-0 και η άμεση αντίδραση από το πάγκο των γηπεδούχων ήταν το τάιμ άουτ.
Με τρεις βολές του Σιμόν η διαφορά πήγε στους 5 πόντους (45-40) για να κλείσει το πρώτο ημίχρονο με το σκορ στο 49-42. Οι κόκκινοι έχασαν το δεύτερο δεκάλεπτο με επί μέρους σκορ 19-27 και αυτό ήταν σίγουρα μια… ήττα στη διάρκεια ενός αγώνα που ο ρυθμός και η ένταση σε οτιδήποτε έκανε η κάθε ομάδα στο παρκέ, ήταν τα πιο σημαντικά πράγματα.
Ο Ολυμπιακός σούταρε με 14/20 στα δίποντα, είχε 3/8 τρίποντα, 12/16 βολές, 10 ασίστ και 7 λάθη. Με εξαίρεση τα λάθη, όλα τα υπόλοιπα ήταν μια χαρά επιδόσεις και για αυτό άλλωστε η ομάδα σκόραρε 49 πόντους στο ημίχρονο.
Το πρόβλημα ήταν το παθητικό των 27 πόντων, που έσπρωξε τον αντίπαλο στους 42 πόντους, ενώ είχε βάλει μόλις 15 στη πρώτη περίοδο. Η Εφές είχε +5 κατοχές σε σχέση με τον Ολυμπιακό – επειδή είχε μόλις 2 λάθη – και έτσι κράτησε την επαφή της στο σκορ παρότι είχε πιο χαμηλά ποσοστά τόσο στα δίποντα, όσο και στα τρίποντα.
Απέκτησε φιλοδοξίες η Εφές
Η Εφές είχε πάρει… θάρρος από τον τρόπο που εξελίχθηκαν τα πράγματα στη δεύτερη περίοδο και μπήκε στο παρκέ για το δεύτερο ημίχρονο με αυτοπεποίθηση και… φιλοδοξίες.
Με τον Μπράιαντ Ντάνστον να σκοράρει διαδοχικά καλάθια και να κερδίζει τον Νίκολα Μιλουτίνοφ, οι φιλοξενούμενοι μείωσαν στους 2 πόντους (51-49) και ο Ολυμπιακός όφειλε να… σφίξει τα λουριά και να παίξει πιο σκληρά και αποφασιστικά για να μην έχει μπελάδες απέναντι στην τελευταία ομάδα της βαθμολογίας στην Ευρωλίγκα.
“Γύρισε τον διακόπτη” ο Σπανούλης!
Ποιος φαντάζεστε ότι έδωσε το σύνθημα; Δεν είναι έκπληξη, δεν θα το βρίσκατε σε καλή απόδοση στο στοίχημα! Ο Βασίλης Σπανούλης… Ο ηγέτης του Ολυμπιακού… άλλαξε ταχύτητα, άρχισε να δημιουργεί ξανά έτοιμα καλάθια, έβαλε 5 μαζεμένους πόντους και ο Ολυμπιακός πολύ γρήγορα ξέφυγε ξανά με διψήφια διαφορά (62-51)!
Με τον Σπανούλη να περνάει πάσες όπως και όπου ήθελε και τον Μιλουτίνοφ να παραμένει ο… “ευνοημένος” της παρέας, ο Ολυμπιακός εκτοξεύτηκε στο +16 (69-53)!
Με επί μέρους σκορ 21-15 και τους Σπανούλη – Μιλουτίνοφ να πρωταγωνιστούν (ο Σέρβος έκανε ρεκόρ καριέρας στους πόντους από το τρίτο δεκάλεπτο), αλλά και όλη την ομάδα να ανεβάζει την απόδοσή της στην άμυνα με παγίδες και σωστές περιστροφές, ο Ολυμπιακός προηγήθηκε 70-57 στο 30′.
Δεν το παρατούσε η Εφές
Εκεί που η μπασκετική λογική και τα εντελώς διαφορετικά κίνητρα των δύο ομάδων υπαγόρευαν πως ο Ολυμπιακός θα “καθαρίσει” την υπόθεση νίκη, οι παίκτες του Αταμάν μπήκαν στο τελευταίο δεκάλεπτο και με ένα σερί 11-2 μείωσαν σε 72-69!
Είχαν καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, έγιναν πιο απρόβλεπτοι με απειλή μέσα – έξω και δημιούργησαν προβλήματα στην άμυνα των κόκκινων.
Ο Ολυμπιακός προσπάθησε να παίξει καλύτερη άμυνα, βρήκε λύσεις από Σπανούλη και Παπαπέτρου που πήρε πρωτοβουλίες και με σημαντικό τρίποντο του Μάντζαρη πήγε στο +7 (83-76) στο 37′.
Η δουλειά, όμως, δεν είχε τελειώσει ακόμα. Η Εφές δεν το έβαζε κάτω και απαντούσε στα καλάθια που δεχόταν. Η διαφορά παρέμενε στις 2 κατοχές και η ομάδα του Αταμάν μείωσε σε απόσταση ενός σουτ (85-82) 90 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του αγώνα.
Την τελείωσε ο “παλαβός”!
Στην επόμενη επίθεση ο Πρίντεζης έβαλε μια βολή, ο Σιμόν έχασε τρίποντο και ο συνήθης ύποπτος, ο Βασίλης Σπανούλης με τρίποντο υπό πίεση από τα 7,5 μέτρα στο τέλος του χρόνου “τελείωσε” την Εφές και σφράγισε τη νίκη και το πλεονέκτημα έδρας του Ολυμπιακού στα Playoffs της Ευρωλίγκα!
Τέλος καλά, όλα καλά. Χώρος για βελτίωση πάντα υπάρχει και η ομάδα δεν έχει φτάσει ακόμα στο πικ των δυνατοτήτων της.
Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε στο τακτικό κομμάτι είναι πως ο Ολυμπιακός είχε το εντυπωσιακό 18/24 μέσα από τη ρακέτα και αυτό συνέβη γιατί επέμεινε στο να στοχεύει να βάζει τη μπάλα στο ζωγραφιστό.
Αυτό που δεν πρέπει να ξεχάσουμε, είναι πως ο Ολυμπιακός έκανε 15 λάθη, τη στιγμή που… υποχρέωσε τον αντίπαλό του μόλις σε 5! Το ότι η Εφές είχε 11 κατοχές περισσότερες, είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει πολύ τον Γιάννη Σφαιρόπουλο και τους συνεργάτες του.
Δεν ξέρω πόσοι το προσέξατε, αλλά η Εφές εκτέλεσε 59 δίποντα! Και έβαλε 30. Άκου 59… Μια βραδιά στην Πόλη, στις 30 Οκτώβρη του 2002 η Εφές είχε εκτελέσει 62 δίποντα απέναντι στη Μπάρτσα. Και είχε βάλει τα 32. Τα 59 απέναντι στον Ολυμπιακό είναι τα περισσότερα που έχει σουτάρει ποτέ μετά από εκείνο το ματς με τους Καταλανούς που το είχε χάσει στο πόντο.
Πάμε στα υστερόγραφα… ??
ΥΓ1. Ο Παπανικολάου θέλει ακόμα δουλίτσα, για να επιστρέψει 100% υγιής και έτοιμος για την τελική ευθεία της σεζόν. Βολεύει τον Ολυμπιακό το γεγονός ότι εξασφάλισε το πλεονέκτημα. Όπως και να έχει στα Playoffs θα είναι πανέτοιμος!
ΥΓ2. Ο Μπράουν δεν έπαιξε. Ο Τόμπσον πάτησε παρκέ για 2.40”, ο Μακλίν σκόραρε 2 πόντους και ο Ρόμπερτς 4 πόντους. Όλοι οι Αμερικανοί έβαλαν μαζί 6 πόντους και ουδείς δεν έπαιξε περισσότερο από 13 λεπτά. Από εδώ το πάει ο Ολυμπιακός, από εκεί το πάει, παραμένει η ομάδα που στηρίζεται περισσότερο στους γηγενείς, σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη μεγάλη ομάδα της κορυφαίας διοργάνωσης στην Ευρώπη. Αυτό δεν είναι ούτε κακό, ούτε καλό. Είναι ένα γεγονός.
ΥΓ3. Ο Μπόμπι Μπράουν δεν έχει θέμα τραυματισμού. Απλά επέλεξε ο Σφαιρόπουλος να μην τον χρησιμοποιήσει. Παραμένει δεδομένο πως μετά τον Σπανούλη είναι ο πιο χαρισματικός γκαρντ που διαθέτει ο Ολυμπιακός σε εκτέλεση και δημιουργία. Πιστεύω πως τον χρειάζεται η ομάδα για τα ματς που θα κρίνουν τις καλές πορείες από τους… τίτλους, την επιτυχία από την αποτυχία και πως αυτή η κίνηση θα “πιάσει τόπο”. Απλά απαιτείται καλή διαχείριση από όλους, άπαντες να βάζουν το συμφέρον της ομάδας πάνω από όλα.
ΥΓ4. Ο Μιλουτίνοφ την έχει… καταβρεί με τα πικ εν ρολ του Σπανούλη! Όπως και όλοι οι προηγούμενοι ψηλοί που έκαναν νούμερα και ανέβασαν το κασέ τους, είναι τυχερός που παίζει δίπλα σε αυτό τον παίκτη. Αλλά έχει δουλέψει πολύ, έχει βελτιωθεί και αξίζει να ζει τη συγκεκριμένη περίσταση! Το ακόμα πιο σπάνιο, που δεν το βλέπεις συχνά μεταξύ “4” και “5” είναι ο τρόπος που συνεργάζεται στην επίθεση με τον Πρίντεζη. Ο Γιώργος έχει βαλθεί να βελτιώσει την πάσα του και το καταφέρνει!
ΥΓ5. Για τον Παπαπέτρου έχω την ίδια προσέγγιση από τη πρώτη μέρα που ήρθε στον Ολυμπιακό ως και απόψε. Είναι μεγάλο κεφάλαιο για την ομάδα, βρίσκεται ήδη αρκετά χρόνια σε αυτά τα αποδυτήρια και είναι καλό και για τον ίδιο, αλλά και για τον Ολυμπιακό να συνεχίσει. Ακόμα δεν έχει δείξει όσα μπορεί να κάνει. Ωριμάζει, παίρνει παραστάσεις και είναι θέμα χρόνου να αλλάξει επίπεδο και να “μεγαλώσει” μπασκετικά στη συνείδηση όλων. Από αυτόν εξαρτάται αποκλειστικά. Το ξέρει.
ΥΓ6. Επιθετικό ταλέντο σαν τον Σόνι Ουίμς σπάνια βλέπεις στην Ευρώπη. Μιλάμε για “άλογο” που όταν νιώθει καλά και έχει επικοινωνία με τον προπονητή του, μπορεί να κάνει τα πάντα στην επίθεση. Χωρίς η άμυνα να μπορεί να αντιδράσει. Αν είναι καλά, αν έχει ρυθμό και αυτοπεποίθηση, η άμυνα την έχει “πατήσει”!
ΥΓ7. Ας πάμε τώρα στα “ελληνικά προϊόντα”. Πόσοι παίκτες σαν τον Σπανούλη έχουν περάσει από το ευρωπαϊκό μπάσκετ; Ρε μπαγάσα, μας οδηγείς σε ένα αδιέξοδο που τα λόγια δεν μπορούν να εκφράσουν την… τρέλα σου και την μεγαλοσύνη σου. Όσοι σε ζουν πίσω από τα φώτα ξέρουν. Απλά, δεν εξηγείται! Ο πιο πετυχημένος παίκτης στην σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας, αυτός με την μεγαλύτερη διάρκεια και ο μοναδικός που παίζει έτσι σε τέτοια ηλικία. Άλλοι θα ένιωθαν τόσο χορτασμένοι που θα βαριόταν να πάνε για προπόνηση. Αυτός; Ακόμα ζει για το μπάσκετ. Πάντα θα ζει για το μπάσκετ!
Η φανέλα με το νούμερο 7. Δεν θα τη ξεχάσουμε ποτέ όσα χρόνια κι αν περάσουν. Το ότι θα αποσυρθεί και δεν θα την φορέσει άλλος παίκτης του Ολυμπιακού στο μέλλον, είναι το λιγότερο! ?