Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Το γράψαμε και παραπάνω: δεν γίνεται να πάνε όλοι στα πλέι οφ. Για να μην πούμε πως τρόπον τινά, κάποιες θέσεις θεωρούνται “καπαρωμένες” από ομάδες όπως η ΤΣΣΚΑ ή η Φενέρ και γιατί όχι και από τις δικές μας.
Ξεκινώντας όμως μία σεζόν, βάζεις κάποια “στοιχήματα” για την οκτάδα και πιστεύεις πως βάσει ρόστερ, ιστορίας και δυναμικής, θα δεις ορισμένες ομάδες στην postseason. Τέσσερις από τις 16 ήταν η Μπαρτσελόνα, η Μακάμπι, η Αρμάνι Μιλάνο και η Έφες. Απογοήτευσαν και απέτυχαν όλες τους…
Μπαρτσελόνα: Δεύτερη χρονιά στη μιζέρια
Κάποτε ήταν η ομάδα που έδινε ραντεβού στα playoffs βρέξει χιονίσει, η πιο σταθερή μαζί με τον Ολυμπιακό για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Συμπληρώθηκαν φέτος δύο χρόνια, όμως, από την τελευταία της πρόκριση, δυο σεζόν… με το νέο φορμάτ της Ευρωλίγκα!
Καθόλου συμπτωματικά, όλα ξεκίνησαν από το τέλος της συνεργασίας με τον Τσάβι Πασκουάλ. Θεωρούμε πως ο Ισπανός κόουτς είχε βάλει τις βάσεις, το σύστημα και την τακτική, ώστε να φέρνει ψηλά την ομάδα του και φάνηκε στην πράξη πως δεν είναι εύκολο να “απογαλακτιστεί” από αυτά τα οκτώ χρόνια που κάθισε στον πάγκο της Μπάρτσα. Ίσως ακόμα να παίζει ρόλο ότι η Μπάρτσα στηριζόταν στον Χουάν Κάρλος Ναβάρο, o οποίος εδώ και δύο -τρία χρόνια δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του ηγέτη. Νομοτελειακά κάποτε θα γινόταν, δεν έπρεπε να το προσέξουν αυτό;
Ούτε ο Γιώργος Μπαρτζώκας πέρυσι, ούτε ο Σίτο Αλόνσο φέτος κατάφεραν τίποτα. Η Μπάρτσα απογοήτευσε και πάλι, πέτυχε μόλις 11 νίκες (οι δύο κατά του Ολυμπιακού), ήταν ασταθής και με προβλήματα συνοχής για ακόμα μία φορά. Τη μία έβλεπες να συντρίβει ομάδες, όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός και την άλλη να χάνει με κουτό τρόπο χαρίζοντας ανόητα βαθμούς δεξιά και αριστερά.
To κακό με την Μπαρτσελόνα είναι ότι έχει κάνει ένα σωρό επενδύσεις, σκορπάει Ευρώ δεξιά και αριστερά αλλά από αποτελέσματα… μηδέν. Τουλάχιστον στην Ευρώπη, αφού εντός των τειχών επέστρεψε στους τίτλους με την κατάκτηση του Copa del Rey.
Μακάμπι: Τουλάχιστον το… πάλεψε
Μόνο τιμητικός δεν είναι ο τίτλος που βάλαμε για τη Μακάμπι. Τα τελευταία χρόνια όμως και μάλιστα μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας το 2014, η “Ομάδα του λαού” περνάει μίζερα φτάνοντας τον τρίτο χρόνο μακριά από τα playoffs.
Μέχρι την 26η αγωνιστική κρατούσε το εισιτήριο στα χέρια της, αλλά η αντεπίθεση της Μπασκόνια τη βρήκε ανίσχυρη και τελικά δεν έμεινε στο παιχνίδι της πρόκρισης μέχρι το φινάλε. Βλέποντας μάλιστα και τις τρεις νίκες διαφοράς από την όγδοη Χίμκι θα έλεγες πως η Μακάμπι δεν διεκδίκησε τίποτα, αλλά αυτή θα ήταν η μισή αλήθεια.
Το αποτέλεσμα όμως δεν μετράει; Η Μακάμπι έχασε για τρίτη σερί φορά τα playoffs, οπότε η σεζόν της κρίνεται ως αποτυχημένη και πήγε χαμένη κάθε προσπάθεια ενίσχυσης της και αλλαγής φιλοσοφίας στο ρόστερ της και στον πάγκο.
Αρμάνι Μιλάνο: Διέψευσε τα προγνωστικά
Βλέποντας το ρόστερ της Ολίμπια Μιλάνο στην αρχή της σεζόν πίστευες πως αν μη τι άλλο θα διεκδικήσει ένα εισιτήριο για τα πλέι οφ, το οποίο αγνοεί την ύπαρξη του από το 2014! Τότε που φιλοξενούσε το φάιναλ φορ, αλλά αποκλείστηκε με αβαντάζ έδρας από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης, Μακάμπι.
Όχι μόνο δεν προκρίθηκε στα playoffs, όχι μόνο δεν διεκδίκησε τη θέση, τερμάτισε τελικά και προτελευταία! Porca Miseria…
Ούτε ο πεπειραμένος Σιμόνε Πιανιτζιάνι κατάφερε να δημιουργήσει ένα ισχυρό σύνολο. Ομάδα με πολλούς σκόρερ μαζί, απότομα σκαμπανεβάσματα και αδυναμία να μαρκάρει αποτελεσματικά, δεν κατάφερε σχεδόν σε κανένα σημείο της σεζόν να δείξει απειλητική, πετυχαίνοντας εν τέλει δέκα νίκες. Κέρδισε δύο φορές την Μπασκόνια, μία τη Χίμκι και καμία άλλη νίκη της δεν έγινε κατά ομάδας της οκτάδας ή της εξάδας για να ακριβολογούμε. Τόσο απλά αποδεικνύεται το πόσο μη ανταγωνιστική ήταν φέτος…
Έφες Αναντολού: Από τα playoffs στην… τελευταία θέση
Η Αναντολού Έφες εμφάνισε ένα μάλλον χειρότερο, αρκετά αποδυναμωμένο ρόστερ το καλοκαίρι αλλά για να λέμε και του στραβού το δίκιο δεν περιμέναμε να τερματίσει τελευταία με μόλις επτά νίκες στο ενεργητικό της! Άντε δηλαδή να δεχτείς ότι είχε λιγότερες πιθανότητες για να μπει στα playoffs όπως έκανε πέρυσι, αλλά εδώ μιλάμε για “Βατερλό”.
Μην ξεχνάμε πως η περσινή ομάδα όχι μόνο έφτασε στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας αλλά παραλίγο μάλιστα να αποκλείσει τον Ολυμπιακό παρότι είχε το μειονέκτημα της έδρας! Προηγήθηκε με 2-1, αλλά δεν άντεξε στην κλάση και την αξία του Βασίλη Σπανούλη και των συμπαικτών του που βγήκαν από το σκοτεινό τούνελ που είχαν μπει και προχώρησαν μπροστά φτάνοντας ως τον τελικό!
Η Έφες είχε φανερές ελλείψεις ειδικά στο δημιουργικό κομμάτι και στην άμυνα (χειρότερη), πλήρωσε τους σοβαρούς τραυματισμούς βασικών παικτών της (Ντέρικ Μπράουν, Ντράγκιτς) και δεν εμφάνισε καθόλου βάθος στο ρόστερ της με παντελή την έλλειψη αξιόλογων Τούρκων παικτών.
Η αλλαγή προπονητή (Αταμάν αντί του Περάσοβιτς) δεν βοήθησε ιδιαίτερα στην Ευρώπη αλλά μόνο στο εσωτερικό και ελπίζει να κλείσει τη σεζόν με επιτυχία στην Τουρκία.