Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Ήταν στις 20 Απριλίου του 1999 όταν ο Ολυμπιακός του Ντούσαν Ίβκοβιτς πήγαινε στο Μόναχο για το φάιναλ φορ που θα τον έφερνε αντίπαλο με τη “Σταχτοπούτα” του τουρνουά, Ζαλγκίρις, του Γιόνας Καζλάουσκας. Στον άλλον ημιτελικό είχαν προκριθεί οι “αιώνιοι” αντίπαλοι της Μπολόνια, οι ισχυρές τότε Βίρτους (πρωταθλήτρια Ευρώπης από το 1998 κατά της ΑΕΚ) και η μισητή της αντίπαλος, Φορτιτούnτο.
Ποια Ζαλγκίρις μωρέ; Κάπως έτσι την αντιμετώπιζαν οι περισσότεροι, δεν πιστεύουμε ότι το ίδιο ίσχυε στο “στρατόπεδο” του Ολυμπιακού αλλά κακά τα ψέματα, οι “ερυθρόλευκοι” πήραν στη Γερμανία ως το απόλυτο φαβορί του ζευγαριού, ίσως και ολόκληρου του φάιναλ φορ. Το ρόστερ του έδειχνε πανίσχυρο (Τόμιτς, Τάρλατς, Ομπέρτο, Ρότζερς, Κόμαζετς, Φασούλας, Γκολντουάιρ, Βούκτσεβιτς, Παπανικολάου, Αντέ Μενσά), οι εμφανίσεις του έπειθαν πως δεν θα είχε πρόβλημα απέναντι στη Ζαλγκίρις.
Ο πρωταθλητής του NCAA με το UCLA το 1995, Τάιους Έντνι, ένας καλός αναπληρωματικός σκόρερ στο ΝΒΑ, ο Άντονι Μπάουι και μία πλειάδα διεθνών Λιθουανών παικτών (Στομπέργκας, Ζουκάουσκας, Αντομάιτις) και ο Τσέχος σέντερ, Γίρι Ζίντεκ είχαν δείξει τα διαπιστευτήρια τους μέσα στη σεζόν και στα προημιτελικά απέκλεισαν με 2-0 την ισχυρή τότε Έφες. Αλλά και πάλι, ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος στα χαρτιά, πως να το κάνουμε; Χώρια που το γήπεδο ήταν γεμάτο από Έλληνες, ένα “ΣΕΦ” στην καρδιά της Βαυαρίας!
Το ημίχρονο πήγαινε πόντο πόντο, η Ζαλγκίρις προηγήθηκε με 39-38 αλλά κανείς δεν περίμενε αυτό που επακολούθησε στο δεύτερο. 48-33 και θρίαμβος για τους Λιθουανούς που προκρίθηκαν στον τελικό σοκάροντας τον Ολυμπιακό. Ο Καζλάουσκας είχε δώσει την “μπαγκέτα” στον κοντό αλλά ασύλληπτα γρήγορα Έντνι, παίζοντας ένα διαφορετικό μπάσκετ για εκείνη την εποχή. Ήταν ένα μπάσκετ υψηλού ρυθμού, με γρήγορες επιθέσεις με πολλά σουτ. Ένα μπάσκετ των 24 δευτερολέπτων στο χρονόμετρο την εποχή του 30”. “Run and Gun” στην Ευρώπη…
Ο Μπάουι αποδείχτηκε μπελάς για την άμυνα του Ολυμπιακού (19π.), ο Αντομάιτις έβαλε 15 και ο Έντνι πέτυχε 13 με 6 ασίστ, τότε που δεν τις μετρούσαμε και με τόση… χαλαρότητα.
Ο Ολυμπιακός τέλειωσε με 2/15 τρίποντα, η κυριαρχία του στους ψηλούς (Τάρλατς 15) δεν έδωσε ουσιαστικό πλεονέκτημα, οι ξένοι του έμειναν χαμηλά (Γκολντουάιρ και Κόμαζετς από 7, Ρότζερς 8) και η ευρωπαϊκή χρονιά πήγε στα σκουπίδια. Η Ζαλγκίρις αντίθετα, ολοκλήρωσε την έκπληξη με το 82-74 του τελικού κατά της Βίρτους- που φυσικά ήταν το φαβορί (Μπάουι 17, Έντνι 14- Ριγκοντό 27) και κατέκτησε το μοναδικό ως σήμερα τίτλο της!
Το τέλος του Ντούντα και η ρεβάνς…
Ήταν η αρχή του τέλους για τον Ντούντα στον Ολυμπιακό, μετά τρία χρόνια που χαρακτηρίστηκαν από το τριπλ κράουν του 1997. Λίγες εβδομάδες αργότερα, ο Ολυμπιακός έχασε και το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό με 2-3 στο τελευταίο ματς του ΣΕΦ και ο πρώτος κύκλος του μεγάλου Σέρβου προπονητή έκλεισε άδοξα.
Μερικά χρόνια αργότερα, οι Αγγελόπουλοι έδωσαν τα ηνία του Ολυμπιακού σε αυτόν που τους είχε γυρίσει αρκετά χρόνια πίσω (Καζλάουσκας) με τον Έντνι και τον Ζουκάουσκας δίπλα του τη δεύτερη χρονιά, ενώ ο Ντούντα έπρεπε να περιμένει ως το 2012 για να πληρώσει τον “Κάζλα” με το ίδιο νόμισμα: αουτσάιντερ σε φάιναλ φορ, θριαμβευτής στο τέλος!