Του Alex Madrid/ info@eurohoops.net
Ο Ισπανός σούπερ σταρ μιλάει αποκλειστικά στο Eurohoops για τον τραυματισμό του, τον Λούκα Ντόντσιτς, αλλά και τι περιμένει από τον εαυτό του στο Βελιγράδι…
“Είμαι πολύ χαρούμενος που επέστρεψα. Το χειρότερο κομμάτι ενός τραυματισμού δεν είναι τόσο ο πόνος, ξέρεις ότι έχεις πάθει σοβαρή ζημιά, όσο η αγωνία και η ανικανότητα που νιώθεις επειδή καταλαβαίνεις πως θα μείνεις πολύ καιρό εκτός γηπέδων. Είναι ένα ανάμεικτο συναίσθημα ανάμεσα στον πόνο, το θυμό και την ανικανότητα.
Δεν ήταν δύσκολο να επιστρέψω στο παιχνίδι. Θεωρώ τον εαυτό μου ως άτομο με ισχυρό πνεύμα. Ήξερα πως ο τραυματισμός θα με αφήσει καιρό έξω. Από την πρώτη μέρα έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου για να επανέλθω σωστά. Άρχισα αμέσως να δουλεύω ώστε να επιστρέψω σύντομα”.
Τι σκεφτόταν όμως όλους αυτούς τους μήνες και τι περιμένει να δείξει στο Final Four;
“Κατά τη διάρκεια αυτή σκέφτεται πολλά πράγματα. Χρησιμοποιείς το γόνατο σε πολλές κινήσεις στο μπάσκετ και τη ζωή. Πολλές φορές είναι αλήθεια πως το μυαλό σκέφτεται αν θα είσαι ξανά αυτός που είχες συνηθίσει. Τώρα όμως είμαι πίσω και είμαι σίγουρος ότι θα είμαι η καλύτερη έκδοση του εαυτού μου στο μέλλον! Ελπίζω να γίνει στο Final Four. Με αυτούς τους τραυματισμούς δυσκολεύεσαι να μπει στο ρυθμό των αγώνων αν και με όλους αυτούς που έχεις δουλέψει (γιατρούς, φυσιοθεραπευτές, γυμναστές) στη Ρεάλ που βρέθηκε στο πλευρό μου, νομίζω κάναμε πολύ καλή δουλειά αυτούς τους 8,5 μήνες”.
Πως φαντάζεται ο Σέρχιο Γιούλ σε 10 χρόνια τον Λούκα Ντόντσιτς;
“Δυσκολεύεσαι να προβλέψεις πως θα παίζει σε δέκα χρόνια επειδή είναι πολύ μικρός σε ηλικία. Στα 19 του δουλεύει πολύ και αν συνεχίσει αναλόγως, παραμείνει συγκεντρωμένος και με τα πόδια στο έδαφος, αναμφισβήτητα σε δέκα χρόνια θα μιλάμε για έναν αστέρα του μπάσκετ που θα κυριαρχεί!
Θα είναι δύσκολο να τον πείσω να μείνει. Είναι ένα προσωπικό ζήτημα. Πρέπει να ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά μίας παραμονής του. Να μετρήσει την άποψη της οικογένειας του, των δικών του συναισθημάτων και να πάρει την απόφαση. Νιώθω σίγουρος πως όποια και να είναι αυτή, θα μετρήσει σωστά επειδή θα την πάρει μόνος του”.
Το Χιούστον είχε στρώσει … χαλί για να τον υπογράψει αλλά ο Γιούλ έμεινε στη Ρεάλ. Τον ξέχασαν;
“Πάντα το Χιούστον έδειχνε σεβασμό στην απόφαση μου να μείνει στη Μαδρίτη. Όλο αυτό το θέμα έχει μείνει πίσω λόγω του τραυματισμού μου. Συγκεντρώνομαι στο να βοηθάω τους συμπαίκτες μου όσο περισσότερο μπορώ, να ανακάμψω στο 100%, αλλά όπως είπα έχουν σεβαστεί την απόφαση μου και τώρα μου στέλνουν μηνύματα ενθάρρυνσης και ρωτάνε πως τα πηγαίνω με την αποθεραπεία μου”.
Ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ και ο Σέρχιο Γιούλ μοιράστηκαν πολλές επιτυχίες στο παρελθόν με τη Ρεάλ, τώρα όμως θα είναι αντίπαλοι…
“Ο ένας έδωσε συγχαρητήρια στον άλλο μόλις προκριθήκαμε. Στην πραγματικότητα, βρεθήκαμε αντίπαλοι μόνο μία φορά όταν ήμουν στη Μανρέσα και αυτός στην Εστουδιάντες αλλά ουσιαστικά δεν έπαιζα τότε οπότε ποτέ δεν κοντραριστήκαμε ουσιαστικά. Θα είναι μία νέα εμπειρία και νιώθω σίγουρος πως θα έχουμε ένα δύσκολο παιχνίδι καθώς διαθέτουν σπουδαία ομάδα”.
Τον ρωτήσαμε- αν και ξέραμε την απάντηση- αν αξίζει τον τίτλο του MVP ο Λούκα Ντόντσιτς ή ο Νικ Καλάθης…
“Προσωπικά θα έδινα τον τίτλο στον Λούκα, νομίζω πως είχε μία απίστευτη σεζόν στατιστικά. Βρέθηκε κοντά στο τριπλ νταμπλ αρκετές φορές και στην ηλικία των 19 ελάχιστοι μπορούν να αποδώσουν σε αυτό το επίπεδο. Ολοφάνερα βέβαια ο Νικ Καλάθης έκανε μία σπουδαία σεζόν επίσης αλλά ο Λούκα μας έφερε στο φάιναλ φορ οπότε το αξίζει”.
Καταλήγοντας μας μιλάει για τα συναισθήματα του, για το πως βλέπει το παιχνίδι μετά έναν τόσο σοβαρό τραυματισμό…
“Σε αυτό το σημείο που βρίσκομαι, νομίζω πως δεν χρειάζεται να αποδείξω κάτι σε οποιονδήποτε. Θέλω να αγωνιστώ, να διασκεδάσω να νιώσω χαρούμενος, να κάνω αυτό που μου αρέσει περισσότερο δηλαδή να παίξω μπάσκετ και να βοηθήσω την ομάδα να πάρει τίτλους που είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Σίγουρα δεν είμαι στα καλύτερα μου αφού τέτοιοι τραυματισμοί χρειάζονται περίπου ένα χρόνο για να νιώσεις εμπιστοσύνη στις αντοχές του γονάτου, αλλά το δουλεύω και σύντομα θα εμφανίσω τον καλύτερο μου εαυτό. Το χαίρομαι περισσότερο τώρα. Μετά τέτοιους τραυματισμούς αλλάζεις. Κάνω πιο αυστηρή δίαιτα, προσέχω περισσότερο τον εαυτό μου, πιο πειθαρχημένος στο να γυμνάζομαι κάτι που δεν μου άρεσε τόσο πολύ. Αλλάζει λίγο ο τρόπος που ζεις τα παιχνίδια. Από το ζέσταμα κιόλας αισθανόμουν ευτυχισμένος και ακόμα καλύτερα όταν έστω και με ένα λεπτό συμμετοχής βοηθάς την ομάδα σου”.