Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Η Μακάμπι Τελ Αβίβ, η λατρεία για την Ελλάδα, οι μεγάλες επιτυχίες με τη Ρωσία, η Νταρουσάφακα και η συνύπαρξη με τον “βασιλιά” ΛεΜπρον στο ΝΒΑ!
Ένα όνομα, πολλές ιστορίες. Ο Ντέιβιντ Μπλατ δεν είναι απλά ένας εκ των κορυφαίων προπονητών στην Ευρώπη, αλλά μια σπουδαία προσωπικότητα, που έχει αφήσει το στίγμα, όπου κι αν έχει βρεθεί.
Ο 59χρονος, γεννημένος στη Βοστώνη Αμερικανοϊσραηλινός προπονητής έχει περάσει από πολλά… μεγάλα καράβια, αλλά έχει μάθει να αποφεύγει τις φουρτούνες με επιτυχία κι αυτό σκοπεύει να πετύχει και στον Ολυμπιακό, μετά την συμφωνία με τους Πειραιώτες για τα επόμενα δύο χρόνια!
Πατήστε εδώ για να δείτε όλο το στόρι των επαφών του Μπλατ με τον Ολυμπιακό… Η πρώτη επαφή, η πρόταση, η βελτιωμένη πρόταση, οι λεπτομέρειες που απέμεναν, και η τελική συμφωνία!
Ο Μπλατ επιστρέφει στην Ελλάδα έπειτα από οκτώ χρόνια, αφού τη σεζόν 2009/2010 τον είχαμε δει να καθοδηγεί τον Αρη, μια δουλειά ανάμεσα σε πολλές σπουδαίες που έχει αναλάβει τα προηγούμενα, με πλειάδα τίτλων.
Το Eurohoops καταγράφει τα προπονητικά βήματα του άλλοτε πόιντ γκαρντ του Princeton, που πέρασε τα χρόνια του ως παίκτης στο Ισραήλ, ενώ ως κόουτς έχει πετύχει σχεδόν παντού, με πολλούς τίτλους, εγχώριους και διεθνείς, ενώ το 2014 πέρασε στην άλλη όχθη του Ατλαντικού για το ΝΒΑ, αναλαμβάνοντας την ακριβοθώρητη δουλειά του head coach στους Καβαλίερς, έχοντας υπό τις οδηγίες του τον ΛεΜπρον Τζέιμς!
Στο πλευρό του Πίνι
Τα πρώτα του βήματα στην προπονητική ήταν στην Χάποελ Γκαλίλ Ελιόν (1993-1999), ωστόσο έγινε γνωστός στη Μακάμπι, όντας δεξί χέρι του Πίνι Γκέρσον, με την οποία έβρισκε μπροστά του συνεχώς τον Παναθηναϊκό επί μια τριετία (2000-2002) στο Final Four!
Το 2000 η Μακάμπι ηττήθηκε από τους “πράσινους” στον τελικό της Θεσσαλονίκης, ενώ στο Παρίσι το 2001 οι Ισραηλινοί πήραν τη ρεβάνς. Τη σεζόν 2001/2002, με τον Γκέρσον να αποσύρεται προσωρινά, τα ηνία πέρασαν στον Μπλατ, ο οποίος έτσι κι αλλιώς κατά πολλούς ήταν ο ιθύνων νους της Μακάμπι όσον αφορά τη στρατηγική και την προετοιμασία των αγώνων, χάνοντας από τον Παναθηναϊκό στον ημιτελικό του Final Four της Μπολόνια, που του έκοψε το δρόμο για την κορυφή.
Η Μπενετόν και η λατρεία στον Ζήση
Μετά τη σύντομη θητεία στην εθνική Ισραήλ, αλλά και την Ντιναμό Αγίας Πετρούπολης (2004/2005) ο Μπλατ ανέλαβε την Μπενετόν το 2005, επιστρέφοντας σε ομάδα πρωταθλητισμού, καθώς τότε η ομάδα που κατείχε η οικογένεια Μπενετόν ήταν πανίσχυρη οικονομικά, ενώ είχε πάρει μεταξύ άλλων το Νίκο Ζήση!
Με τον Ελληνα διεθνή γκαρντ εν ενεργεία πρωταθλητή Ευρώπης τότε, η ομάδα του Τρεβίζο κατέκτησε το πρωτάθλημα (2006), ενώ ο Ζήσης έγινε ο αγαπημένος παίκτης του προπονητή, με τον Μπλατ να υπογραμμίζει τη… λατρεία του με μια μνημειώδη ατάκα: “Λατρεύω τον Ζήση και ως παίκτη, αλλά και ως άνθρωπο. Επειδή μάλιστα έχω έναν μικρό γιο που παίζει μπάσκετ, θα ήθελα όταν μεγαλώσει να του μοιάσει σε όλα” και αναφερόταν στον γιο του, Ταμίρ Μπλατ, που πλέον ξεδιπλώνει όλο και περισσότερο το ταλέντο του, έχοντας φτάσει στην εθνική ομάδα της χώρας.
Στη Ρωσία έγραψε ιστορία
Επί έξι χρόνια ο Μπλατ εκτός των δουλειών που είχε σε συλλόγους, καθοδήγησε και την εθνική Ρωσίας, που πανηγύρισε τις μεγαλύτερες επιτυχίες της μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ υπό τις οδηγίες του!
Αποκορύφωμα ήταν η κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ το 2007, με την ομάδα του Μπλατ να υποτάσσει την Ισπανία μέσα στη Μαδρίτη (59-60) με το καλάθι του Τζέι Αρ Χόλντεν!
Αυτή δεν ήταν η μοναδική επιτυχία του, καθώς ακολούθησαν άλλα δύο μετάλλια. Το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας το 2011 και το επίσης χάλκινο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, μετά το οποίο χώρισαν οι δρόμοι του με τους Ρώσους.