Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Οι μεταγραφές του Παναθηναϊκού άρχισαν με έναν παλιό γνώριμο. Ο Στεφάν Λάσμε επιβεβαιώνοντας απόλυτα το ρεπορτάζ του Eurohoops έρχεται ξανά στο ΟΑΚΑ, για να ζήσει ξανά μεγάλες στιγμές και τίτλους και να θυμίσει γιατί αγαπήθηκε τόσο πολύ από τον κόσμο, τον οποίο αγαπά κι ο ίδιος, κάτι που επισήμανε και στις πρώτες του δηλώσεις ενόψει της δεύτερης θητείας του στους εξάκις πρωταθλητές Ευρώπης.
Ο Γκαμπονέζος σέντερ μπορεί στο τέλος του 2018 να συμπληρώνει τα 36, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως επέστρεψε ως… γερασμένος. Κάθε άλλο, αφού προέρχεται από μια πολύ γεμάτη χρονιά, στο Καζάν υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Πρίφτη, ενώ αυτή τη φορά έρχεται για να συμπληρώσει την γραμμή ψηλών και όχι για βασική και αναντικατάστατη επιλογή, ώστε η ηλικία του να τον εμποδίσει να δώσει όσα μπορεί στο παρκέ.
Μπορεί το 2014 να αποχώρησε από το ΟΑΚΑ, με δύο νταμπλ στις βαλίτσες, ωστόσο εκείνο το εισιτήριο έμελλε να είναι μετ’ επιστροφής. Το φλερτ ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Λάσμε αυτή την τετραετία ήταν πάντα ζωντανό. Αλλοτε ζεστό, άλλοτε όχι τόσο, όλα έδειχναν πως η μοίρα τους ήταν να συναντηθούν ξανά, στα ίδια μέρη…
Επιλογή Πεδουλάκη
Το 2012 γινόταν… κοσμογονία στους “πράσινους”, μετά το φινάλε της εποχής Ομπράντοβιτς. Πολλοί έφυγαν, πολλοί ήρθαν και ο Λάσμε ήταν εξ αυτών για τους οποίους άξιζε η αναμονή.
Ο Παναθηναϊκός έπειτα από εισήγηση του Αργύρη Πεδουλάκη είχε κυκλώσει από νωρίς το όνομα του απόφοιτου της Μασσαχουσέτης, που έπαιξε ελάχιστα παιχνίδια στο ΝΒΑ με Ουόριορς και Χιτ και είχε συστηθεί στην Ευρωλίγκα με Παρτίζαν και Μακάμπι.
Θέλοντας να αφήσει όσο ανοικτή γίνεται την πόρτα του ΝΒΑ, ο Γκαμπονέζος είχε στο “περίμενε” τον Παναθηναϊκό στα μέσα εκείνου του καλοκαιριού (Ιούλιος), με την υπόθεση να οδηγείται σε προσωρινό “ναυάγιο”, ωστόσο τον Σεπτέμβριο η συμφωνία ήταν γεγονός.
Μάλιστα, το ντεμπούτο του έγινε σε ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, όπου έδωσε κάποια πρώτα θετικά δείγματα (7π., 7ριμπ.), με μοναδικό μελανό σημείο τις 1/7 βολές!
Η συνέχεια ήταν πολύ πιο σταθερή προς το καλύτερο, με τον Λάσμε να προσαρμόζεται και να ανεβάζει κατακόρυφα στροφές. Πολύ περισσότερο μετά τον Ιανουάριο του 2013, όταν είχε πλέον στο πλάι του τον άρτι αφιχθέντα Τζέιμς Γκιστ.
Οι δυο τους αποτέλεσαν τα… Bad Boys του Παναθηναϊκού, που ύψωναν αμυντικό τείχος και μίκραιναν το γήπεδο για όλους τους αντιπάλους, όντες αντίδοτο ειδικά στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό για τον Σπανούλη, ενώ επιθετικά αξιοποιούσαν τη δημιουργία του Διαμαντίδη.
Ο κόσμος αγάπησε τον Λάσμε, ο οποίος ήταν στην πρώτη γραμμή των πρωταγωνιστών στα δύο συνεχόμενα νταμπλ, με τον ίδιο να δένεται με την εξέδρα, τον σύλλογο και τον Γκιστ, με τον οποίο κράτησαν στενή επαφή και μετά την αποχώρησή του από την Ελλάδα και να που σμίγουν ξανά για να ξαναγίνουν τα… Bad Boys του ΟΑΚΑ!
Τι μεσολάβησε όμως από τη στιγμή που έφυγε από το τριφύλλι ως την μέρα της επιστροφής;
Εφές με Ντούντα
Οι αλλαγές ήταν πολλές στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 2014, με όλους τους ξένους να φεύγουν από το ΟΑΚΑ, με εξαίρεση τον Γκιστ. Ο Λάσμε έφυγε, αλλά δεν πήγε μακριά, με τον Ντούσαν Ιβκοβιτς να τον παίρνει μαζί του στην Εφές.
Η επιθυμία του ήταν η ίδια, αλλά το αποτέλεσμα, όχι, αφού δεν έκανε σε καμία περίπτωση σεζόν όπως της “πράσινης” διετίας του (6,8π., 3,8ριμπ.) και τη διαφορά για την ομάδα, με απολογισμό το κύπελλο Τουρκίας.
Κούπα με Γαλατά
Το καλοκαίρι του 2015 μετά την Εφές, η επιστροφή στην Ελλάδα για τον Παναθηναϊκό ήταν πολύ πιθανή και οι δύο πλευρές τα… είχαν βάλει κάτω για να σμίξουν εκ νέου. Ομως, η (σύμφωνα με τους “πράσινους”) άρνηση του παίκτη να δεχτεί όρους σχετικούς με ποινές για χρήση απαγορευμένων ουσιών, χάλασε στο “παραπέντε” τη συμφωνία.
Εκεί εμφανίστηκε η Γαλατασαράι, με την ομάδα του Εργκίν Αταμάν τότε να δίνει τη δυνατότητα στον Λάσμε να είναι εκ των ηγετών στην πορεία ως το τέλος του δρόμου και την κούπα στο EuroCup, που έδωσε το εισιτήριο για την Ευρωλίγκα. Οι μέσοι όροι του, εξαιρετικοί (11,2π., 6,6ριμπ.) και στους τελικούς ακόμα καλύτεροι, αφού στον επαναληπτικό τελικό της Πόλης ήταν σπουδαίος MVP, με επικό νταμπλ-νταμπλ (16π., 18ριμπ.) και ο κύριος λόγος που… λύγισε η Στρασμπούρ.
