Του Στέφανου Τάτσιου/ info@eurohoops.net
Η τραγική ιστορία που εξελίχθηκε στην απώλεια της ζωής για τον Αμερικανό, ξεκίνησε μετά από τηλεφώνημα της μητέρας του στην αστυνομία έπειτα από αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του γιου της.
Τα όργανα της τάξης στο Sherman Oaks του Λος Άντζελες άνοιξαν πυρ, όπως και ο ίδιος ο Χάνεϊκατ και τελικά έπειτα από συμπλοκή και αυτοτραυματισμό σύμφωνα με την αστυνομία, ο 28ρονος απεβίωσε.
Tyler Honeycutt passed away…
Player’s agent, mr. Aaron Mintz, confirmed the death of Honeycutt@Khimkibasket expresses its deepest condolences to Tyler’s family and friends
Rest in peace, Tyler… pic.twitter.com/y0SELMlgNN
— BC Khimki (@Khimkibasket) 7 Ιουλίου 2018
Την θλίψη τους για την απώλεια του Αμερικάνου φόργουορντ, εξέφρασαν η Χίμκι μέσα από το twitter, όπως και ο Μάικ Τζέιμς μέσα από τα social media, αλλά και ο Γιώργος Μπαρτζώκας μιλώντας με πολύ λίγα λόγια για εκείνον.
Το Eurohoops σας θυμίζει την πορεία της καριέρας του Τάιλερ Χάνεϊκατ, ο οποίος έφυγε από την ζωή και “βύθισε” στην θλίψη τον χώρο του μπάσκετ.
Η αρχή στο Κολέγιο
Ο Τάιλερ Χάνεϊκατ γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου του 1990 στο Σίλμαρ της Καλιφόρνια. Εκεί μάλιστα έκανε και τα πρώτα του μπασκετικά βήματα στο High School, ενώ η κολεγιακή του καριέρα ξεκίνησε στο UCLA, όπου και αγωνίστηκε για 3 χρόνια (2009-11).
Από την πρώτη του κιόλας σεζόν (2009) στο UCLA, έδειξε τα αθλητικά του προσόντα αγωνιζόμενος πάντα στις θέσεις των σούτινγκ φόργουορντ και πάουερ φόργουορντ. Μάλιστα ήταν και πρώτος ριμπάουντερ της ομάδας του κατεβάζοντας 6,5 “σκουπίδια” ανά παιχνίδι.
Την χρονιά που ήταν και η τελευταία του στο κολεγιακό μπάσκετ, έδειξε τις πραγματικές του δυνατότητες σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού και αποχαιρέτισε το UCLA για το Draft του NBA, σκοράροντας 12,8 πόντους κατά μέσο όρο και όντας ο πρώτος μπλοκέρ στην περιφέρεια του με 2,1 ανά ματς.
Το Draft, οι Σακραμέντο Κινγκς και η G-League
Με το Κολέγιο να αποτελεί πλέον παρελθόν για τον Χάνεϊκατ, η καριέρα του στο NBA ξεκινούσε με πρώτο σταθμό το Draft του 2011, όπου τον επέλεξαν στον δεύτερο γύρο και στην θέση 35 οι Σακραμέντο Κινγκς.
Μία σημαντική “πόρτα” για την εξέλιξη της επαγγελματικής του ζωής του ανοίχτηκε, όμως στάθηκε άτυχος, αφού οι Κινγκς δεν είχαν ουσιαστικά πλάνο για εκείνον και από την πρώτη σεζόν (2011-12) φάνηκε πως θα ήταν ένας απλός ρολίστας.
Μάλιστα η διοίκηση και το προπονητικό τιμ της ομάδας αποφάσισαν να τον στείλουν στην θυγατρική τους (Reno Bighorns), αφού τον χρησιμοποίησαν σε 13 μόλις ματς και ο Χάνεϊκατ είχε 1,5 πόντο, 1,1 ριμπάουντ και 0,5 ασίστ.
Στην πρώτη του σεζόν στην G-League, ο Αμερικανός φόργουορντ έδειξε ψήγματα του ταλέντου (5,9 πόντους, 2,9 ριμπάουντ, 0,9 ασίστ) του, παρότι αγωνίστηκε σε λίγα ματς (10). Η επόμενη χρονιά για τον Χάνεϊκατ (2012-13) δεν είχε ιδιαίτερη διαφορά, αφού και πάλι “ταλαιπωρήθηκε” ανάμεσα σε Σακραμέντο στο NBA, Bighorns στην G-League και Ρίο Γκράντε Βάλεϊ Βάιπερς (θυγατρική των Ρόκετς).
Το φινάλε της πορείας του στο NBA, τον βρήκε να έχει κατά μέσο όρο την αγωνιστική περίοδο 2012-13 σε 9 ματς 0,9 πόντους, 1,1 ριμπάουντ και 0,2 ασίστ, ενώ στην αναπτυξιακή λίγκα του NBA, σε συνολικά 17 παιχνίδια είχε 10,5 πόντους, 1,5 ασίστ και 7,5 ριμπάουντ.
Πλέον η ευρωπαϊκή αγορά και η ανάδειξη του ταλέντου του σε ηλικία 23 ετών μέσω της Ευρώπης, ήταν μονόδρομος για τον ίδιο.
Η πρώτη “εκρηκτική” σεζόν στο Ισραήλ!
Μετά την πορεία του στην Αμερική και την εκπλήρωση του ονείρου, με την συμμετοχή στο NBA ο Χάνεϊκατ αποφάσισε να πατήσει το πόδι του για πρώτη φορά, μακριά από την πατρίδα του και να αγωνιστεί στο Ισραήλ και την Νες Ζιόνα.
Η ομάδα αγωνιζόταν στην πρώτη κατηγορία του πρωταθλήματος, απέναντι στις παραδοσιακές δυνάμεις όπως είναι η Μακάμπι και η Χάποελ, άρα μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Χάνεϊκατ να αναδειχθεί, έπειτα από μία καλή σεζόν εκεί.
Τα πεπραγμένα του ήταν εντυπωσιακά, αφού το μπάσκετ που παιζόταν στο Ισραήλ του ταίριαζε και τον βοήθησε να εξελιχθεί και να αποδείξει πως μπορεί να κάνει την διαφορά στο παρκέ, αλλά να προσφέρει και θέαμα.
Απολογισμός του Χάνεϊκατ με την Νες Ζιόνα, σε 24 παιχνίδια regular season είχε 15,3 πόντους, 9,3 ριμπάουντ και 3,8 ασίστ και αγωνιζόταν παράλληλα εξίσου με την ίδια άνεση και στις δύο θέσεις των φόργουορντ (3άρι και 4άρι).
Μάλιστα και στα playoffs (5 ματς) που έπαιξε η ομάδα του, απέδειξε πως μπορεί να “κουβαλήσει” και ως ηγέτης τους συμπαίκτες του σε δύσκολε καταστάσεις, σκοράροντας 17 πόντους κατά μέσο όρο.
Φυσικά, η Νες Ζιόνα για τον ίδιο ήταν το “σκαλί” που έπρεπε να πατήσει, ώστε να ανέβει στα υψηλά πατώματα του ευρωπαϊκού μπάσκετ!