Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους: ο Κιθ Λάνγκφορντ είναι 27ος σκόρερ στην Ευρωλίγκα ωστόσο με λιγοστά ματς σε σχέση με τους… από πάνω, τους οποίους θα έχει την ευκαιρία να προσπεράσει επιστρέφοντας στη διοργάνωση.
Εκεί που φαίνεται η αξία του είναι στους μέσους όρους, όπου αυτή τη στιγμή είναι 4ος με 17,14 πόντους με πρώτο τον Αλφόνσο Φορντ, δεύτερο τον Παναγιώτη Λιαδέλη και τρίτο τον Άρβιντας Ματσιγιάουσκας! Συμπτωματικά όλοι τους έχουν κάνει ένα πέρασμα από τον Ολυμπιακό.
Ο Λάνγκφορντ όμως έχει παίξει πολλά περισσότερα (118) ματς από τους συγκεκριμένους, όπως και τους Καμπάλα, Μορίς Έβανς που συμπληρώνουν την εξάδα, γεγονός που κάνει πιο θαυμαστό το μέσο όρο του που λογικά θα έπεφτε (ή θα πέσει) συμμετέχοντας σε διπλάσιους και βάλε αγώνες.
Φοίτησε στο φημισμένο Κάνσας, έπαιξε σε δύο φάιναλ φορ!
O Κιθ Λάνγκφορντ είναι απόφοιτος του φημισμένου Κάνσας όπου έπαιξε μεταξύ 2001-2005 και μάλιστα έχει φτάσει σε έναν τελικό και ακόμα ένα φάιναλ φορ του NCAA, αντίστοιχα το 2003 και το 2002 ως βασικό μέλος του ροτέισον!
Στον τελικό του 2003 το Κάνσας έχασε με 91-88 από τους “Orange” του Σίρακιους του Καρμέλο Άντονι, με τον Λάνγκφορντ να είναι πρώτος σκόρερ της ομάδας του με 19 πόντους μαζί με τον Νικ Κόλισον! Από τότε είχε φανεί το ταλέντο του στο σκοράρισμα, αλλά δεν ήταν αρκετό απέναντι στον “Μέλο” αλλά και τους Τζέρι ΜακΝαμάρα και Χακίμ Ουόρικ που αργότερα έπαιξαν στον Ολυμπιακό (ο ΜακΝαμάρα και του Πανιωνίου).
Την προηγούμενη χρονιά οι “Τζέιχοκς” είχαν αποκλειστεί στον ημιτελικό από το Μέριλαντ των Ντριού Νίκολας και Λόνι Μπάξτερ που κατέκτησαν τον τίτλο και χρόνια αργότερα φόρεσαν (με τον Νίκολας να διαπρέπει βεβαίως) και αυτοί τη φανέλα με το τριφύλλι. Τότε ο Λάνγκφορντ ερχόταν από τον πάγκο, στη δεύτερη κολεγιακή του χρονιά που ολοκληρώθηκε με 13,3 πόντους μέσο όρο- και 15,9 στην καλύτερη του σεζόν στο κολέγιο- αλλά δεν ήταν ικανό στοιχείο για να επιλεχθεί στο ντραφτ του 2005. Αν ρίξετε μία ματιά σε εκείνο το ντραφτ θα διαπιστώσετε ότι κάπου θα χωρούσε ο πρωταγωνιστής του κειμένου μας.
Ξεκίνημα στην αναπτυξιακή λίγκα και μετά… φόρτσα Ιτάλια!
Η επόμενη επιλογή που έκανε ήταν να παίξει στην αναπτυξιακή λίγκα μπας και “τσιμπήσει” ένα συμβόλαιο στο ΝΒΑ, κάτι που κατάφερε τη σεζόν 2007-08 στους Σπερς, αλλά για μόλις δύο παιχνίδια. Στο μεταξύ πήρε το δρόμο για την Ευρώπη όπου στην Ιταλία ξεκίνησε να μεγαλουργεί με την Βανόλι, την Μπιέλα και την Βίρτους μεταξύ Α2 και Α1 της χώρας.
Το όνομα του άρχισε να γίνεται ευρέως γνωστό και η Χίμκι ήταν η πρώτη που τον παρουσίασε στο χάρτη της Ευρωλίγκας, τη σεζόν 2009-10. Εκεί έπαιξε τη διετία 2009-2011 με 15,5 πόντους και 18,7 τη δεύτερη σεζόν στο ενεργητικό του. Η ρωσική ομάδα δεν πήγε ψηλά, δεν έπαιξε πολλά παιχνίδια (μόλις 10) και έτσι ο εξαιρετικός του μέσος όρος δεν μπορούσε να μετρήσει για τον τίτλο του πρώτου σκόρερ. Το έκανε βεβαίως αργότερα…
Η Ευρωλίγκα του είχε ανοίξει πια διάπλατα τις πόρτες της. Την επόμενη χρονιά έπαιξε στη Μακάμπι αλλά ήταν η χειρότερη του σεζόν στο σκοράρισμα με μόλις 11,4 πόντους. Δεν επαναλήφθηκε τέτοιο… κακό. Η “ομάδα του λαού” πάντως έφτασε μία νίκη μακριά από την Πόλη και ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που της στέρησε το δικαίωμα να διεκδικήσει τον τίτλο! Ο Λάνγκφορντ πάντως έκανε καλύτερα πλέι οφ (13,4) παρά κανονική περίοδο, αλλά δεν αποδείχτηκε αρκετό.
Η Αρμάνι Μιλάνο του πρόσφερε διετές συμβόλαιο – το ακριβότερο ως τότε- για τη διετία 2012-14 με το βλέμμα στο φάιναλ φορ της πόλης το 2014. Τότε πήρε 2,5εκ. Ευρώ για τα δύο χρόνια!
Την πρώτη σεζόν πέτυχε 17,0 πόντους αλλά η Ολίμπια αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο και έφτασε η σεζόν 2013-14 που όλο το Μιλάνο ανάσανε για το φάιναλ φορ.
Η Αρμάνι έφτασε στους οκτώ με τον Λάνγκφορντ μεγάλο πρωταγωνιστή (17,6 πόντους), πρώτο σκόρερ στην Ευρωλίγκα και με το έπαθλο “Αλφόνσο Φορντ” στο τσεπάκι του. Ο αριστερόχειρας γκαρντ ήθελε να επιστρέψει και αυτός σε φάιναλ φορ μετά τα πετυχημένα κολεγιακά του χρόνια, αλλά η πρώην ομάδα του στάθηκε εμπόδιο. Παρότι η Ολίμπια είχε αβαντάζ έδρας, η Μακάμπι έκανε το “break” στο πρώτο ματς του Μιλάνου με 101-99 στην παράταση.
Σε αυτό το ματς ο Λάνγκφορντ έχασε μέσα από τα χέρια του την ευκαιρία να δώσει τη νίκη στην ομάδα του και ίσως όλη η σειρά να ήταν διαφορετική. Είχε δύο βολές σχεδόν με την εκπνοή, ευστόχησε στην πρώτη ισοφαρίζοντας το ματς (αν και η Αρμάνι μπήκε στην τέταρτη περίοδο μπροστά με 70-58), αλλά αστόχησε στη δεύτερη προς απογοήτευση του ιδίου και όλων στο γήπεδο!
Η συνέχεια είναι γνωστή. Η Μακάμπι προκρίθηκε με 3-1 νίκες και “από το πουθενά” επέστρεψε στο Μιλάνο και πήρε την Ευρωλίγκα του 2014 με πρωταγωνιστή τον Ταϊρίς Ράις, έναν άλλον “ζερβοχέρη”!
Ασταμάτητος στην Ούνιξ!
Η Ούνιξ Καζάν αποτέλεσε το νέο σταθμό στην καριέρα του, επιστρέφοντας στη Ρωσία. Έπαιξε εκεί τρία χρόνια και ειδικά η τελευταία του- 2016-17 – ήταν αριστουργηματική. Τέλειωσε με 21,75 πόντους – ξανά πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας μετά το 2014- και με σύνολο 609 πόντους έγινε ο πρώτος στην ιστορία της κορυφαίας διοργάνωσης που ξεπέρασε το φράγμα των +600 πόντων!
Ρεκόρ που ξεπέρασε φέτος ο Αλεξέι Σβεντ με 740 πόντους και 21,76 κατά μέσο όρο, άρα ο Ρώσος τα κατάφερε και στο συνδυασμό να αφήσει πίσω τον πρώην αντίπαλο του όταν αυτός έπαιζε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Ο Λάνγκφορντ κουβάλησε σχεδόν μόνος του την Ούνιξ (εδώ μπορείτε να δείτε βίντεο από εκείνη τη σεζόν) αλλά το ρόστερ της δεν ήταν αρκετά δυνατό για να φτάσει ψηλά, πετυχαίνοντας μόλις οκτώ νίκες στον πρώτο “μαραθώνιο” της Ευρωλίγκας με το υπάρχον σύστημα των 30 αγωνιστικών στην κανονική περίοδο.
Ήταν όμως εξαιρετικός. Πέτυχε ρεκόρ καριέρας με 36 πόντους και μάλιστα κατά της ΤΣΣΚΑ αλλά και στις ασίστ με εννιά κατά της Έφες Αναντολού. Σε κανένα από τα 28 παιχνίδια που έπαιξε τότε με την Ούνιξ δεν είχε διψήφιο αριθμό πόντων, 11 οι λιγότεροι με τη Φενέρ στο μοναδικό που δεν πέτυχε ούτε ένα δίποντο!
Η χρονιά που μας πέρασε τον βρήκε στην Κίνα, στους Shenzhen Leopards, αφού η Ευρωλίγκα δεν μπορούσε να καλύψει τις οικονομικές του απαιτήσεις. Δεν έβγαλε όλη τη χρονιά πάντως και στη συνέχεια έκανε ένα ακόμα πέρασμα από το Ισραήλ και συγκεκριμένα από την Μακάμπι Ρισόν ΛεΖιόν που όμως τερμάτισε τελευταία! Ο Λάνγκφορντ πάντως είχε “σβηστός” 19,1 πόντους σε 12 ματς που πρόλαβε να παίξει…
Η σχέση του με την Ελλάδα
Μπορεί ο Κιθ Λάνγκφορντ να μην έχει παίξει ποτέ στη χώρα μας ως τώρα, το έχει κάνει όμως ο αδελφός του Κέβιν! Ο μικρότερος σε ηλικία Λάνγκφορντ δεν είχε ποτέ του τα χαρίσματα του αδελφού του, παίζει και σε διαφορετική θέση (πάουερ φόργουορντ) και εδώ τον έχουμε δει με τις φανέλες του Κολοσσού, του Πανιώνιου, του ΠΑΟΚ (από το 2012 ως το 2015 κατά σειρά) και φέτος έπαιξε στον Κόροιβο.
Η ευκαιρία του να πάει σε φάιναλ φορ
Ο Λάνγκφορντ θα κλείσει τα 35 τον Σεπτέμβριο και είναι αλήθεια πως ως τώρα δεν κατάφερε να φτάσει με μία άκρως ανταγωνιστική ομάδα σε φάιναλ φορ. Συνήθως ήταν το πρώτο “βιολί”, θέλει την μπάλα στα χέρια και λεπτά στο παρκέ, αλλά προφανώς σε τέτοια ηλικία θα είναι πράγματα διεκδικήσιμα στον Παναθηναϊκό όπως τουλάχιστον επιτάσσει το σύγχρονο μπάσκετ με τόσους αγώνες συνολικά και επιβάρυνση για όλους τους αθλητές.
Δεν έχουμε εικόνα του από τη σεζόν στην Κίνα, δεν μπορούμε να ξέρουμε σε ποια κατάσταση βρέθηκε και βρίσκεται αλλά η τελευταία μας ανάμνηση με την Ούνιξ είναι άκρως εντυπωσιακή, ενώ φάνηκε στο Ισραήλ να ξεπερνάει τον τραυματισμό του και να επανέρχεται δριμύτερος. Αυτό άλλωστε θέλει να κάνει με τον Παναθηναϊκό.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι μιλάμε για ένα “δολοφόνο”, ένα σκόρερ που μπορεί να βρει το δρόμο προς το καλάθι με σουτ, με διείσδυση, με τρίποντο. Κερδίζει εύκολα το φάουλ, έχει καλά ποσοστά στην καριέρα του σε βολές 77,1% και δίποντο (50,5% για γκαρντ είναι άκρως θετικό) και σίγουρα υπάρχει το τρίποντο στη φαρέτρα του. Με την Ούνιξ έβαζε περίπου δύο ανά παιχνίδι.
Όσο μεγαλώνει άλλωστε ένας γκαρντ- βλέπε Σπανούλης ή Διαμαντίδης- τόσο η επιλογή του μακρινού σουτ μοιάζει ως επιβεβλημένη αφού τα πόδια δεν μπορούν να ακολουθήσουν σε ταχύτητα, αλτικότητα και εκρηκτικότητα ώστε να φτάσει πιο εύκολα στο λέι απ όπως παλιότερα. Αυτό όμως μένει να το δούμε στο γήπεδο και έχουμε ένα χρόνο μπροστά μας για να το διαπιστώσουμε.