Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Η έλευσή του το 2009 είχε γίνει θέμα, αλλά όχι όσο η αποχώρησή του το 2012 (Λοκομοτίβ Κουμπάν). Τόσο καλός είχε προλάβει να γίνει μέσα σε 3 χρόνια δίπλα στον Δημήτρη Διαμαντίδη κι υπό τις οδηγίες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Το ίδιο θέμα και περισσότερο είχε γίνει και το 2014 (Μέμφις Γκρίζλις), όταν δεν είχε καταφέρει να επιστρέψει την πρώτη φορά. Περιττό να γραφτεί πόσο θέμα είχε γίνει έναν χρόνο μετά. Όπως και τώρα, πριν, μέχρι και μετά από την υπογραφή ακόμη ενός “πράσινου” συμβολαίου (2018-2021). Νικ Καλάθης είναι αυτός…
Ο ηγέτης του Παναθηναϊκού έχει αποδεχθεί από καιρό το ρόλο του κι ως τέτοιος, ηγέτης δηλαδή, μίλησε στο Eurohoops στη Media Day της ομάδας εν όψει νέας χρονιάς. Κι όλες του οι απαντήσεις είχαν κοινό παρονομαστή, τι άλλο, τον Παναθηναϊκό, την ομάδα η οποία τον έφερε στην Ευρώπη, περισσότερες από μία φορές, την ομάδα στην οποία θέλει να κλείσει την καριέρα του.
-Είναι η τέταρτή σου χρονιά από όταν επέστρεψες από το ΝΒΑ. Μόλις υπέγραψες νέο συμβόλαιο. Τι είναι αυτό που σε κρατά στον Παναθηναϊκό;
Λατρεύω να είμαι εδώ. Ο Παναθηναϊκός είναι σαν οικογένεια για εμένα. Δε θα ήθελα να παίζω πουθενά αλλού παρά μόνο εδώ. Χαίρομαι που επέστρεψα. Αποτελεί τιμή να βρίσκομαι εδώ. Με έφεραν σε μικρή ηλικία. Έκτοτε λατρεύω να είμαι εδώ.
-Όταν λήξει το συμβόλαιο, θα είσαι 32 στα 33. Βλέπεις τον εαυτό σου να αποσύρεται στον Παναθηναϊκό;
31! 31! Δε νομίζω πως είμαι τόσο μεγάλος (σ.σ. κι όμως, θα είναι 32 στα 33). Ναι, με βλέπω να κλείνω την καριέρα μου εδώ. Το ελπίζω. Δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά σίγουρα θα ήθελα να είμαι σε θέση να κλείσω εδώ την καριέρα μου.
-Είσαι ο ηγέτης του Παναθηναϊκού. Πιστεύεις πως έχεις γεμίσει τα παπούτσια του Διαμαντίδη μέχρι τώρα;
Ναι. Πιστεύω πως έχω κάνει καλή δουλειά. Πρέπει να περάσουμε και στο Final Four, να κάνω το επόμενο βήμα ως παίκτης. Είναι δύσκολο να γεμίσεις τα παπούτσια του Διαμαντίδη. Άλλες εποχές. Αλλά κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ κι, όπως είπα, ελπίζω να έχουμε μία σπουδαία χρονιά.
-(Αισθάνεσαι ανατικατάστατος;) Πιστεύεις πως το παιχνίδι του Παναθηναϊκού αρχίζει και τελειώνει με εσένα;
Όντας ο πλέι μέικερ, τρέχω τα πάντα. Τσεκάρω πού είναι ο καθένας, πού θα πρέπει να είναι, προσπαθώ να τους βάλω όλους στους παιχνίδι ως πόιντ γκαρντ. Αυτή είναι η δουλειά μου. Μου αρέσει να είμαι στο παρκέ. Δεν είναι δουλειά μου να απαντήσω, είναι του προπονητή. Δουλειά μου είναι να βοηθώ την ομάδα.
-Υπήρχε μία εποχή όταν ο κόσμος του Παναθηναϊκού μουρμούραγε στην εξέδρα, αλλά πέρυσι τους ακούσαμε να τραγουδούν το όνομά σου. Ήταν δύσκολη η διαδρομή; Ήταν δύσκολο να τους πείσεις; Γνωρίζοντας και τη νοοτροπία του Έλληνα οπαδού.
Δε με νοιάζει τι πιστεύει ο κόσμος για εμένα, καλά ή άσχημα. Παίζω μπάσκετ. Παίζω μπάσκετ όλη μου τη ζωή. Πάντα θα υπάρχουν σκαμπανεβάσματα στην καριέρα σου. Όπως είπα, δε δίνω σημασία. Δε μπορώ να διαβάσω τις εφημερίδες, τι γράφετε οι δημοσιογράφοι. Ούτε που με νοιάζει τι πιστεύει ο κόσμος.
-Προέρχεσαι από την καλύτερή σου χρονιά στην Ευρωλίγκα. Πιστεύεις πως σε αδίκησαν στην ανάδειξη του MVP πέρυσι;
Δεν περάσαμε στο Final Four. Αν είχαμε περάσει, πιθανότατα θα είχα κερδίσει το βραβείο. Η σειρά στα playoffs έκρινε τα πάντα. Αλλά για εμένα το πιο σημαντικό δεν ήταν να βγω MVP, ήταν να περάσουμε στο Final Four, να κάνουμε το επόμενο βήμα.
-Πέρυσι περιμέναμε εσένα ή τον Λούκα Ντόντσιτς να σημειώσει triple-double. Γιατί είναι τόσο δύσκολο στην Ευρώπη;
Είναι δύσκολο. Η διάρκεια είναι 40 λεπτά, άλλο στυλ μπάσκετ, τα παιχνίδια δεν είναι τόσο ανοιχτά. Είναι δύσκολο να έχεις 10 ασίστ και 10 ριμπάουντ σε ένα παιχνίδι. Πρέπει να είσαι στο παρκέ για 30 ή και περισσότερα λεπτά. Θα γίνει. Θα γίνει κάποια στιγμή.
-Ποιο σύστημα διεξαγωγής προτιμάς στην Ευρωλίγκα; Ομίλους, Top 16 και playoffs ή το υπάρχον;
Μου αρέσει όπως είναι τώρα. Είναι όπως στο ΝΒΑ. Περισσότερα παιχνίδια. Πιστεύω έτσι είναι καλύτερα για τις ομάδες.
-Παίζεις σχεδόν 30 λεπτά κατά μέσο όρο στην Ευρωλίγκα, πάνω-κάτω και στη Basket League. Κουράζεσαι: Μύθος ή πραγματικότητα;
Το καλό με εμένα, χτύπα ξύλο, είναι πως μπορώ πάντα και παίζω χωρίς να κουράζομαι. Δεν κουράζομαι συχνά. Είναι χαρακτηριστικό μου ως παίκτης. Από όταν ήμουν μικρός δεν αισθανόμουν ποτέ κούραση στο παρκέ. Σχεδόν ποτέ. Συνεχίζω έτσι. Αισθάνομαι τέλεια κι ελπίζω να συνεχίσω έτσι.
-Φέτος ήταν το πρώτο καλοκαίρι εδώ και πολλά χρόνια χωρίς διεθνή διοργάνωση. Αισθάνεσαι φρεσκαδούρα;
Ναι. Ήταν το πρώτο καλοκαίρι που δεν έκανα τίποτα. Έκανα κάποιες προπονήσεις. Αισθανόμουν πως είχα ανάγκη αυτόν τον μήνα διακοπών για να επανέλθει το σώμα μου.
Οι δεσμοί με τον Παναθηναϊκό, το τωρινό και το επόμενο συμβόλαιο, τα παπούτσια του Δημήτρη Διαμαντίδη, κατά πόσο αισθάνεται αναντικατάστατος στην ομάδα, η γνώμη του για τη γνώμη του κόσμου για αυτόν, το περσινό βραβείο του MVP στην Ευρωλίγκα, το ευρωπαϊκό triple-double, το σύστημα διεξαγωγής στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση κι ο παράγοντας “κούραση” δεν ήταν τα μοναδικά για τα οποία ο 29χρονος ομογενής πόιντ γκαρντ δέχθηκε ερωτήσεις από το Eurohoops.
Μέσα σε όλα, πήρε μέρος και σε έναν γρήγορο γύρο 10 ερωτήσεων-διλημμάτων όπως σουβλάκι ή πίτσα, burger ή chicken wings, Coke ή Pepsi, τρίποντο ή alley-oop πάσα, Τζόρνταν ή ΛεΜπρον, Μέσι ή Κριστιάνο, Φλόριντα ή Αθήνα, Nick the Quick ή The MechaNick, ξυρισμένο κεφάλι ή ξυρισμένο πρόσωπο και προπόνηση ή δηλώσεις στους δημοσιογράφους.
Δείτε το video μέχρι τέλους για να μη χάσετε καμία του απάντηση:
Φυσικά, δε γινόταν να μη πει και δύο λόγια για τον αείμνηστο Παύλο Γιαννακόπουλο, το τουρνουά στη μνήμη του οποίου απέχει ελάχιστα με τη συμμετοχή και της Μακάμπι Τελ Αβίβ, της Φενέρμπαχτσε και της Χίμκι στο ΟΑΚΑ (27-28/9).
“Έχει κάνει τόσα για το παγκόσμιο μπάσκετ. Σημαίνει πολλά για εμάς η συμμετοχή στο τουρνουά στη μνήμη του. Όλα όσα έχει κάνει μιλούν από μόνα τους, πώς άλλαξε το μπάσκετ στην Ευρώπη και στον κόσμο. Αποτελεί τιμή να παίξουμε για αυτόν και τιμήσουμε τη μνήμη του κι ελπίζω να παίξουμε όσο καλύτερα μπορούμε”.