Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Πως περνάει ο καιρός… Το καλοκαίρι ήρθε, απήλθε και βρισκόμαστε άπαντες σε στάση… εκκίνησης για τη νέα σεζόν που πιστεύω πως θα είναι συναρπαστική, ιδίως στην Ευρωλίγκα.
Αρκετές ομάδες με μεγάλα brand που απέτυχαν τα τελευταία χρόνια έχουν δυναμώσει στη θεωρία τουλάχιστον κι αυτό που περιμένω είναι ακόμα μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα στη Regular Season σε ό,τι αφορά την μάχη για την οκτάδα και τα Playoffs.
Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ και Φενέρ κατ’ εμέ συγκροτούν το πρώτο… γκρουπ δυναμικότητας, στο 2ο συγκαταλέγονται σίγουρα οι δύο ελληνικές και επιπροσθέτως κλαμπ όπως η Μπαρτσελόνα, η Μακάμπι, η Εφές, ακόμα και το Μιλάνο δύσκολα θα κάνουν όλες τόσο κακές σεζόν όσο οι προηγούμενες. Υπό αυτό το πρίσμα, η κορυφαία λίγκα στην Ευρώπη έχει τις προϋποθέσεις να γίνει ακόμα πιο ζόρικη και ανταγωνιστική.
Ο Ολυμπιακός; Τον αντιμετωπίζω τώρα στις παρυφές του ξεκινήματος της νέας σεζόν ως Tabula Rasa. Είναι ένας άγραφος ακόμα (μπασκετικός) πίνακας και προϊόντος του χρόνου θα αποκτούμε γνώση, αντίληψη και εμπειρία ως προς το επίπεδο της ομάδας και του μπάσκετ που μπορεί να αποδώσει και τι μπορεί να πετύχει μετά από δύο διαδοχικές σεζόν χωρίς τίτλο και επιτυχίες στο ενεργητικό του.
Όλα, εντελώς καινούρια
Η ειδοποιός διαφορά είναι σίγουρα η αλλαγή προπονητή. Και το γεγονός πως ο Ντέιβιντ Μπλατ έχει πολύ διαφορετική φιλοσοφία και προσέγγιση στο μπάσκετ, συγκριτικά με τον προκάτοχό του, Γιάννη Σφαιρόπουλο. Αυτό δεν είναι ούτε θετικό, ούτε αρνητικό. Είναι απλά, ένα γεγονός.
Με άξονα την φιλοσοφία του νέου κουμανταδόρου και αφεντικού του μπασκετικού τμήματος και όσα έχουμε δει ως τώρα στα φιλικά της προετοιμασίας, πάμε να ξεχωρίσουμε τις μεγαλύτερες διαφορές.