Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο ηγέτης του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ… ανακρίθηκε από τον παλαίμαχο θρύλο Τζο Αρλάουκας στο “The Crossover” για λογαριασμό της Ευρωλίγκας και είπε πολλά, πάρα πολλά…
Από την ελληνική καταγωγή του, τον παππού που τον ώθησε να παίξει στην Εθνική ομάδα, το κολέγιο, τη μεταγραφή στον Παναθηναϊκό που προτίμησε από το ΝΒΑ και δεν μετάνιωσε ποτέ, ως την “μαθητεία” υπό τις οδηγίες του Ομπράντοβιτς, τους τίτλους με τους “πράσινους”, την θητεία στη Ρωσία και το ΝΒΑ την επιστροφή και την περσινή μεγάλη σεζόν και την χαμένη ευκαιρία του Final Four.
Οι ατάκες πολλές από την εξομολόγηση του Καλάθη, ο οποίος μεταξύ άλλων επανέλαβε πως θέλει να αποσυρθεί με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, κερδίζοντας πολλούς τίτλους με τα πράσινα…
Αναλυτικά τι είπε ο Νικ Καλάθης στον Τζο Αρλάουκας σε μια απολαυστική συνέντευξη:
Για τα ελληνικά του, τη σημασία του επιθέτου του και τον Έλληνα παππού του: “Πρέπει να βελτιώσω το επίπεδο των ελληνικών μου. Το επίθετο Καλάθης όντως σημαίνει “καλάθι” στα ελληνικά και προέρχεται από τον παππού μου, που έφυγε από την Ελλάδα στα 19 του και πήγε στις ΗΠΑ. Με βοήθησε να αγαπήσω το άθλημα και ήταν παρών σε όλα τα παιχνίδια μου όταν ήμουν μικρός. Δυστυχώς “έφυγε” όταν ήμουν 17″.
Για την Εθνική ομάδα: “Ηταν όνειρο να φορέσω τη φανέλα της Εθνικής και τον ευχαριστώ (σ.σ. τον παππού του) που με ώθησε να παίξω στην Εθνική. Κάθε φορά που φοράω τη γαλανόλευκη είναι ένα ευχαριστώ σε εκείνον που μου έδωσε την ευκαιρία. Ο παππούς μου ήταν ο μεγαλύτερος θαυμαστής μου”.
Για την οικογένειά του: “Ο πατέρας μου δεν έχει παίξει μπάσκετ, αλλά πάντα ήταν ο… προπονητής μου, αλλά και του αδελφού μου. Ο Πατ και ο έτερος μεγαλύτερος αδελφός μου πάντα με νικούσαν όταν παίζαμε μονά στη Φλόριντα”.
Για τους Florida Gators και τον Μπίλι Ντόνοβαν: “Οταν ήμουν 12 συνάντησα για πρώτη φορά τον Μπίλι Ντόνοβαν κι όταν ήρθε η ώρα συμφώνησα με τη Φλόριντα. Δεν είχα αμφιβολία. Η επιρροή του ήταν καθοριστική για μένα και τον ευχαριστώ”.
Για τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό το 2009 και γιατί δεν έμεινε να κυνηγήσει τότε το όνειρο του ΝΒΑ: “Ηταν ένα όνειρο, αλλά δεν ήμουν 100% σίγουρος, δεν είχα βρει θέση στον πρώτο γύρο του draft και τότε ήρθε η πρόταση του Παναθηναϊκού για τριετές συμβόλαιο. Ενιωσα ότι ήταν καλή συγκυρία, ο Πατ έπαιζε ήδη στην Ελλάδα και ο Παναθηναϊκός μόλις είχε κερδίσει την Ευρωλίγκα. Σκέφτηκα ότι αν πήγαινα στην Ελλάδα θα μάθαινα πράγματα και θα ήμουν πιο έτοιμος μετά για το ΝΒΑ.
Ο πατέρας μου είχε συμβολή στην απόφαση, αλλά περισσότερο ο αδελφός μου που έπαιζε στην Ελλάδα και ήξερα ότι θα μέναμε μαζί. Ηταν δύσκολη απόφαση. Ο κόουτς Ντόνοβαν τσαντίστηκε λίγο (σ.σ. γέλια), αλλά αν γυρνούσα το χρόνο πίσω, πάλι θα έπαιρνα την ίδια απόφαση”.
Για το τι περίμενε όταν ήρθε στην Ελλάδα: “Για να είμαι ειλικρινής δεν ήξερα. Είχα έρθει πριν το 2009 ένα καλοκαίρι για την Εθνική U20. Μίσησα εκείνη την εμπειρία, είχα πει στον πατέρα μου ότι δεν θα ξαναπαίξω εκεί, αλλά… γύρισα στην Ελλάδα. Οταν έπαιξα στην Εθνική Ανδρών το λάτρεψα. Οταν πήγα στον Παναθηναϊκό δεν ήξερα τι να περιμένω. Δεν ήξερα ποιοι ήταν πραγματικά ο Διαμαντίδης, ο Γιασικεβίτσιους, ο Σπανούλης. Επαιξα μαζί με θρύλους, αλλά δεν τους ήξερα πριν έρθω, γιατί ήμουν 20 ετών, ερχόμουν από τις ΗΠΑ…
Μου είχε πει ο αδελφός μου για τον κόουτς Ομπράντοβιτς, αλλά δεν είχα ιδέα. Σκέφτηκα όταν ήρθα ότι θα έπαιζα αμέσως. Θεώρησα ότι με χρειάζονται και θα έπαιζα αμέσως, αλλά την πρώτη χρονιά δεν έπαιξα… ποτέ. Εμαθα πολλά όμως κάθε μέρα δίπλα σε αυτούς τους τύπους, συμμετέχοντας στις προπονήσεις”.
Για το αν σκέφτηκε να τα παρατήσει: “Ημουν 12ος, 13ος παίκτης… Ηταν δύσκολα ερχόμενος από τη Φλόριντα που έπαιζα 30 λεπτά, να μην παίζω καθόλου στον Παναθηναϊκό. Ηξερα ότι θα ήταν μαθητεία για μένα. Για να είμαι ειλικρινής αναρωτιόμουν αν με πήραν μόνο για τις προπονήσεις”.
Για την εμπειρία του με τον Ομπράντοβιτς: “Είναι σκληρός προπονητής. Δεν κάνει εκπτώσεις σε αυτά που θέλει. Θα σου εξηγήσει τι ακριβώς θέλει. Είτε είσαι ο Νο1, είτε ο 15ος παίκτης θα σε αντιμετωπίσει το ίδιο και τι θέλει από σένα. Ξέρει πώς θέλει να είναι η ομάδα του. Γι’ αυτό είναι ο καλύτερος. Περιμένει πολλά από τους παίκτες του. Εχει μεγάλο μερίδιο στη βελτίωσή μου όλα αυτά τα χρόνια γιατί ήξερε πότε να με βάλει για να πετύχω. Δούλεψε πολύ για μένα και τον ευχαριστώ για όλα.
Είναι δίκαιος. Αν δεν σου αρέσει, θα φύγεις. Αν δεν το αντέξεις θα φύγεις και θα έρθει κάποιος άλλος που θα το κάνει. Γι’ αυτό έχει πετύχει όσα έχει πετύχει. Εχει τον απόλυτο έλεγχο.
Η πρώτη χρονιά ήταν απογοητευτική για μένα, αλλά και για την ομάδα στην Ευρωλίγκα, γιατί είχαμε αποκλειστεί παίζοντας με Μαρούσι και Παρτίζαν. Το Μαρούσι χρησιμοποιούσε το ΟΑΚΑ τότε ως έδρα και μας νίκησε. Ηταν σκληρή χρονιά, αλλά στο τέλος πήραμε το πρωτάθλημα”.
Για τη δεύτερη χρονιά του και την κατάκτηση της Ευρωλίγκας με τη συνεισφορά του στη σειρά με την Μπαρτσελόνα και το Final Four: “Ο κόουτς με έβαλε την κατάλληλη στιγμή. Κατά τη διάρκεια της σεζόν είχα μικρό ρόλο και μετά ήρθε και μου είπε “θα είσαι βασικός και θα αντιμετωπίσεις το Ναβάρο”. Εξεπλάγην… Ο Ναβάρο είναι ένας εκ των μεγαλύτερων όλων των εποχών και σκεφτόμουν ότι ναι μεν ήμουν πολύ γρήγορος, αλλά έπρεπε να το αποδείξω στην άμυνα. Στη σειρά με την Μπαρτσελόνα είχα πολλή ενέργεια και ήθελα να το δείξω στο παρκέ για να βοηθήσω την ομάδα.
Περίμενα τη στιγμή μου. Οταν θα μου δινόταν η ευκαιρία έπρεπε να την εκμεταλλευτώ. Το έκανα και βοήθησε την καριέρα μου. Αν γυρίσω πίσω, θα δω ότι στην αρχή της σεζόν δεν έπαιζα πολύ και σκεφτόμουν μήπως δεν χωρούσα. Είχα μεγάλο συμβόλαιο… Υπήρχε πίεση, αλλά ήταν ωραία πίεση. Ο κόουτς ξέρει να προσεγγίσει τον παίκτη για να μπει τη σωστή στιγμή. Οταν γίνει την κρίσιμη στιγμή πρέπει να είσαι έτοιμος.
Για τη βοήθεια του Ομπράντοβιτς, αλλά και του Δημήτρη Ιτούδη: “Και οι δύο με βοήθησαν πολύ. Μου είπαν τότε “αυτή είναι η δουλειά σου”. Οι άλλοι είχαν άλλες δουλειές στο γήπεδο και η δική μου δουλειά ήταν να κυνηγώ τον Ναβάρο. Ηταν σκληρό match up, αλλά νομίζω τα πήγα καλά”.
Για τα συναισθήματά του όταν κέρδισε την Ευρωλίγκα: “Είχα τόση αδρεναλίνη, σε μια σεζόν που είχαμε πολλά πάνω-κάτω για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο όπου πήραμε τον τίτλο. Το προηγούμενο καλοκαίρι είχε φύγει ο Σπανούλης και όλοι έλεγαν ότι είχαμε καλή ομάδα, αλλά όχι τόσο καλή για να διεκδικήσουμε την Ευρωλίγκα και το πρωτάθλημα. Ημασταν ομάδα και ξέραμε ότι αν ήμασταν ομάδα κανείς δεν θα μας νικούσε. Χρειάζεται πολλά για να πάρεις τον τίτλο. Σίγουρα όταν πήραμε την Ευρωλίγκα δώσαμε πολλά, αλλά σκέφτηκα ότι έχουμε και το πρωτάθλημα μπροστά μας. Είναι απίστευτο το συναίσθημα”.
Για τη συνύπαρξη με τον αδελφό του τη σεζόν 2011/2012: “Το σκεφτόμασταν πάντα. Ηθελα να παίξουμε στο ίδιο κολέγιο, αλλά δεν έγινε. Πάντα το λέγαμε. Είχε παίξει καλά στον Κολοσσό την προηγούμενη σεζόν και ήταν διασκεδαστική εμπειρία. Φτάσαμε μαζί στο Final Four και μερικές φορές παίξαμε ταυτόχρονα”.
Για το συναίσθημα όταν δίνει μια ωραία ασίστ: “Σε κάνει χαρούμενο όπως και τους συμπαίκτες σου. Οταν σκοράρεις χαίρεσαι, αλλά είναι πιο μοναχικό. Η ασίστ είναι κάτι διαφορετικό, ειδικά για έναν πόιντ γκαρντ”.
Για την εμπειρία του στη Λοκομοτίβ: “Οταν τελείωνε το συμβόλαιό μου, είχα συμφωνία για νέο συμβόλαιο, αλλά δεν είχαμε υπογράψει. Ο κόουτς είχε φύγει, το ίδιο και πολλοί παίκτες. Εγώ περίμενα να αποφασίσουν τι θα πράξουν με το μπάτζετ και κάποια στιγμή ήρθε ο μάνατζέρ μου και μου είπε ότι υπάρχει μια πρόταση από το Κράσνονταρ. Δεν ήξερα καν που έπεφτε (σ.σ. γέλια)! Δεν ξέρω αν μου έκανε καλό ή όχι, αλλά το συμβόλαιο ήταν καλό και βλέποντας τους παίκτες που είχαν και το μπάτζετ, είπα να πάω. Πήγα καλά. Επαιξα πολύ, πήραμε το EuroCup και ήταν μεγάλη ιστορία για την ομάδα που την επόμενη χρονιά θα έπαιζαν στην Ευρωλίγκα.
Δεν είχα την οικογένειά μου εκεί. Η κοπέλα μου ήταν έγκυος τότε, ήρθε δύο μήνες και μετά πήγε στις ΗΠΑ για να γεννήσει”.
Για την εμπειρία του στο ΝΒΑ: “Είμαι ευγνώμων που είχα την ευκαιρία να παίξω στο ΝΒΑ. Ηταν μεγάλη ευκαιρία και είχα την ευκαιρία να παίξω. Ο κόουτς Γέργκερ με εμπιστευόταν και ήμουν ο back up πόιντ γκαρντ. Ηταν σπουδαίο, φτάσαμε στα playoffs και παίξαμε κόντρα στο Ορλάντο και η οικογένειά μου είχε την ευκαιρία να με δει από κοντά”.
Για το ότι αντιμετώπισε τον ΛεΜπρον κι αν συγκρίνεται με τον Τζόρνταν: “Οταν έφτασε εκείνη η στιγμή ήταν σπουδαίο. Νομίζω ο Μάικλ είναι ο καλύτερος, αλλά όταν τελειώσει ο ΛεΜπρον ποιος ξέρει;”
Για την τιμωρία του για απαγορευμένες ουσίες: “Δεν μου αρέσει να μιλώ γι’ αυτό. Είχα πάρει ένα χάπι για την τριχόπτωση και είχε ένα συστατικό που δεν ξέρω καν ποιο ήταν. Δεν το είχα ακούσει ξανά. Οταν με κάλεσαν από το ΝΒΑ και μου είπαν ότι είχα βρεθεί θετικός σε εκείνη την ουσία, τότε είδα ότι ήταν συστατικό για την θεραπεία του καρκίνου του μαστού. Παίζω μπάσκετ σε όλη μου τη ζωή. Ποτέ δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να κλέψω για να βελτιωθώ.
Οταν το έμαθα κόντεψα να πάθω καρδιακή προσβολή. Δεν πίστευα αυτό που είχε γίνει. Δεν είχα σκεφτεί τι είχε εκείνο το χάπι. Εχασα την postseason εξαιτίας του, όταν ήμουν στο πικ μου. Ηταν σίγουρα από τις χειρότερες στιγμές μου”.
Για την επιστροφή του στον Παναθηναϊκό και την περσινή φοβερή χρονιά του: “Ηταν εύκολο για μένα, γιατί είχα συμπαίκτες που μπορούσαν να βάλουν σουτ, αλλά και η σύνδεση που έχω με τον Γκιστ… Είχαμε τον Μάικ Τζέιμς που είναι ένας από τους πιο γρήγορους στην Ευρώπη. Ο Κέι Σι που χάνει σουτ σπάνια, ο Λοτζέσκι επίσης. Είχαμε μια ομάδα με καλή σύνδεση. Εβαζαν τα σουτ και έκαναν και μένα να φαίνομαι καλός, ενώ υπήρχε αυτή η σύνδεση μεταξύ μας. Ηταν μια καλή σεζόν.
Το μόνο πρόβλημα ήταν που δεν πήγαμε στο Final Four. Νομίζω ότι στο Game 2 δεν είχαμε την ίδια ενέργεια που είχαμε στο Game 1. Δεν είχαμε την ενέργεια που χρειαζόταν. Τους αφήσαμε να αναπνεύσουν και να σκεφτούν ότι μπορούν να μας νικήσουν στην έδρα μας. Οταν σε μια σειρά πέντε αγώνων χάνεις στην έδρα σου, όλη η σειρά αλλάζει. Ετσι έγινε για εμάς το 2011. Νικήσαμε την Μπαρτσελόνα στη Βαρκελώνη και μετά δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μας νικήσουν στο ΟΑΚΑ.
Οταν χαλαρώσεις, ομάδες σαν τη Ρεάλ θα σε τιμωρήσουν. Χάσαμε στο ΟΑΚΑ και στη Μαδρίτη δώσαμε δύο σκληρές μάχες αλλά χάσαμε. Σε αυτό το σημείο της σεζόν τα πάντα μετρούν, κάθε παιχνίδι, κάθε κατοχή”.
Για το αν νιώθει πιο πολύ Ελληνας και Ευρωπαίος σε σχέση με Αμερικανός: “Ακόμα έχω την αμερικανική κουλτούρα, αλλά πλέον είμαι πιο πολύ Ευρωπαίος. Πριν έρθω δεν ήξερα καν που είναι η Ισπανία στο χάρτη. Μου έκαναν πλάκα και με ρωτούσαν που είναι η Σερβία. Στο σχολείο δεν πήγαινα στο μάθημα ιστορίας (σ.σ. γέλια).
Για το νέο συμβόλαιο που υπέγραψε το καλοκαίρι με τον Παναθηναϊκό: “Εδειξαν ότι με θέλουν για πολλά χρόνια ακόμα. Ελπίζω να αποσυρθώ στον Παναθηναϊκό. Αρχισα την καριέρα μου εδώ και θέλω να την τελειώσω εδώ. Η Αθήνα είναι απίστευτη, όπως το να παίζω για μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός και για έναν ιδιοκτήτη όπως ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Αυτή η οικογένεια με έφερε εδώ και ελπίζω να τελειώσω την καριέρα μου εδώ και ελπίζω να κερδίσω πολλά τρόπαια ακόμα”.
Για το αν σκέφτηκε να παίξει σε άλλη ομάδα: “Ποτέ δεν το σκέφτηκα. Είμαι ευλογημένος που είμαι μέλος αυτής της ομάδας. Τα τρόπαια, η ιστορία και ο κόσμος είναι απίστευτα. Δεν συγκρίνεται με καμία άλλη ομάδα”.
Για το αν θα γίνει προπονητής όταν σταματήσει: “Δεν ξέρω, αλλά θέλω να κάνω κάτι με το μπάσκετ. Οπως εσύ (σ.σ. απευθύνεται στον Αρλάουκας) που αγαπάς το μπάσκετ. Ισως όταν σταματήσω κάνω ένα διάλειμμα”.
Για το φορτωμένο πρόγραμμα της Ευρωλίγκας κι αν προτιμά αγώνα ή προπόνηση: “Είναι πάντα καλύτερο το παιχνίδι. Πολύ καλύτερα αγώνες και ταξίδια… Νομίζω ότι παραπονιούνται οι λάθος άνθρωποι. Για μένα, ας παίξουμε”.
Μία λέξη για τον Σπανούλη: “Clutch”
Μία λέξη για τον Ομπράντοβιτς: “GOAT”
Μία λέξη για τον Διαμαντίδη: “Θρυλος”
Μία λέξη για τον Μάικ Τζέιμς: “Γρήγορος!”
Μία λέξη για τον Γκιστ: “Lob City”
Μία λέξη για τον Πατ Καλάθη: “Αίμα”
Μία λέξη για τον Παύλο Γιαννακόπουλο: “Οσα έκανε για το ευρωπαϊκό μπάσκετ και πόσο γνωστό το έκανε στον πλανήτη, ποτέ κανείς δεν θα το κάνει. Οποτε βλέπω τον Δημήτρη (σ.σ. Γιαννακόπουλο) τον ευχαριστώ γι’ αυτό”.
Μία λέξη για τον Παναθηναϊκό: “Η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη”.