Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ήταν το πιο κρίσιμο παιχνίδι του Ολυμπιακού στην φετινή Ευρωλίγκα. Σίγουρα μέχρι κάποιο επόμενο! Αυτή η νίκη, απέναντι στη συγκεκριμένη Εφές, ήταν επιβεβλημένη για όποιον κοιτάζει μακριά. Κακά τα ψέματα, ναι μεν πρώτος στόχος είναι η οκτάδα και η πρόκριση στα Playoffs, αλλά στην κούρσα της κανονικής περιόδου διαφαίνεται καθαρά πως ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ και Φενέρ όσους τριγμούς κι αν περάσουν κάποια στιγμή, πολύ δύσκολα δεν θα αποτελέσουν την πρώτη τριάδα, όταν φτάσουμε στο τέλος της διαδρομής.
Έτσι, όποιος έχει φιλοδοξίες ή… όνειρα στο πίσω μέρος του μυαλού του για πρόκριση στο φάιναλ φορ, καλό θα είναι να κυνηγάει μια θέση μέχρι την πέμπτη. Αν όχι την τέταρτη, έστω την πέμπτη. Διαφορετικά, εκτός απροόπτου θα κληθεί να αποκλείσει με μειονέκτημα έδρας σε σειρά Best Of 5 έναν από τους τρεις τελευταίους πρωταθλητές Ευρώπης. Κι αυτό, αν και τα έχουμε δει… όλα στο μπάσκετ, μοιάζει τρομακτικά δύσκολο. Τόσο για τον Ολυμπιακό, όσο και για τον Παναθηναϊκό.
Ε, αν έχανε ο Ολυμπιακός από την Εφές, μάνι – μάνι θα ήταν ήδη τρεις νίκες μακριά από τους Τούρκους και με ήττα στην έδρα του, την τρίτη. Όχι! Όρθωσε ανάστημα όταν η ομάδα του Αταμάν έμοιαζε έτοιμη να κάνει το μεγάλο διπλό, πήγε το ματς εκεί που έπρεπε και το πήρε! Αποδεικνύοντας μέσα από αυτή τη νίκη, αλλά και από τις 5 ήττες του ως τώρα στην κορυφαία λίγκα πως ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που μαθαίνει… παίζοντας και έχει την ικανότητα στα must win παιχνίδια να ανταποκρίνεται.
Το είδαμε με τη Ρεάλ, επαναλήφθηκε με την Εφές και πέρα από την απαραίτητη παρακαταθήκη της νίκης, είναι μεγάλη υπόθεση να παίρνεις τις νίκες στις αναμετρήσεις που πέρα από το παρόν, εν πολλοίς καθορίζουν και τις… προϋποθέσεις για το μέλλον σου!
Το ξέσπασμα στα τελευταία 8 λεπτά ήταν όλα τα λεφτά! MVP τόσο στην επίθεση, όσο και στην άμυνα ο Τουπάν! Κλειδί τα επιθετικά ριμπάουντ που προσέφεραν +10 κατοχές σε μια κλειστή μάχη και το σχήμα του Μπλατ με τα 4 φόργουορντ και το ένα γκαρντ!
Ολυμπιακός κριτική: Οι φόργουορντ και ο Μιλουτίνοφ που έκαναν τη διαφορά
Το τέλειο πρώτο δεκάλεπτο
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι για τα δεδομένα της εποχής και της ομάδας, ο Ολυμπιακός έκανε το ιδανικό πρώτο δεκάλεπτο. Με δίδυμο στη περιφέρεια Στρέλνιεκς – Γκος, τον Βεζένκοφ στο “3” και Πρίντεζη – Μιλουτίνοφ στη φροντ λάιν.
Στην άμυνα ήταν προσηλωμένος, πίεζε αρκετά πάνω στην μπάλα – τομέας στον οποίο υστερεί – και είχε καλή επικοινωνία και αλληλοκαλύψεις.
Στην επίθεση, όλα λειτούργησαν άρτια και αποτελεσματικά με σήμα κατατεθέν τις καλές συνεργασίες που κατέληγαν στο ποστ και από εκεί στο καλάθι της Εφές! Είναι χαρακτηριστικό πως ο έξαλλος Αταμάν άλλαξε ΟΛΗ τη πεντάδα του στο 4ο λεπτό της αναμέτρησης!
Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ και ο Γιώργος Πρίντεζης είχαν 7/7 σουτ από το ζωγραφιστό σε αυτό το διάστημα και η ομάδα αστόχησε μόλις δύο φορές κοντά στο καλάθι σε διαδοχικές προσπάθειες του Βεζένκοφ.
Ο Ολυμπιακός έκλεισε το πρώτο δεκάλεπτο στο +13 (25-12) και είναι οξύμωρο πως τα κατάφερε να έχει παθητικό 12 πόντων απέναντι σε μια πολύ ταλαντούχα ομάδα με μόλις ένα φάουλ, που έγινε 7 δευτερόλεπτα πριν το τέλος! Στην επίθεση η ομάδα του Μπλατ είχε 11/14 δίποντα και 6 ασίστ.
Ασταμάτητος ο Πρίντεζης: Με ένα… σμπάρο, δυο milestones (πίνακες)
Πήρε… φωτιά η Εφές
Στη δεύτερη περίοδο, τα πράγματα διαφοροποιήθηκαν άρδην. Η Εφές βρήκε ρυθμό από πολύ νωρίς, χτύπησε πιο στοχευμένα τις αδυναμίες των ερυθρολεύκων, είχε τον Μίσιτς σε εκπληκτική κατάσταση, όπως και τον Λάρκιν και στα πρώτα 3,5 λεπτά του δεκαλέπτου έδειξε τις διαθέσεις της, πετυχαίνοντας 15 πόντους, ενώ στα πρώτα 10 λεπτά είχε βάλει μόλις 12.
Η ομάδα του Αταμάν με κινητήριους μοχλούς τους δύο προαναφερθέντες έβγαλε εξαιρετικές επιθέσεις, είχε σωστές αποστάσεις και πάνω απο όλα εύστοχες εκτελέσεις. Με αυτά κι αυτά οι Τούρκοι επικράτησαν κατά κράτος στη δεύτερη περίοδο με επί μέρους σκορ 23-34… Είναι ενδεικτικό πως είχαν 12/14 σουτ, ποσοστό υπερβολικά καλό, ακόμα και για… προπόνηση.
Αν έχει να κρατήσει κάτι ο Ολυμπιακός από αυτό το κομμάτι του αγώνα, είναι μόνο η εμφάνιση του Αξέλ Τουπάν στην επίθεση. Ο Γάλλος αθόρυβα, με σωστές επιλογές και οικονομία προσπαθειών έβαλε 9 πόντους και κράτησε τον Ολυμπιακό σε ένα διάστημα που όχι μόνο υπέφερε στην άμυνα, αλλά παρουσίαζε αρκετές δυσλειτουργίες στην επίθεση.
Με το σκορ στο 48-46 και την Εφές να έχει ανακτήσει ρυθμό και αυτοπεποίθηση, ο Ολυμπιακός είχε πολλή δουλειά να κάνει στην επανάληψη για να (ξανα)βάλει το νερό στο αυλάκι. Τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση. Έχω γράψει πολλές φορές πως είναι εντελώς αλληλένδετα αυτά τα δύο και αν κάτι δεν πάει καλά στο ένα, επηρεάζεται και το άλλο. Αυτό ακριβώς συνέβη στο δεύτερο δεκάλεπτο.
Οι 34 πόντοι παθητικό από το 10′ ως το 20′ είναι η χειρότερη επίδοση φέτος για τους κόκκινους στην άμυνα για ένα δεκάλεπτο, μετά τους 32 που είχαν δεχτεί στη τρίτη περίοδο της αναμέτρησης με την Αρμάνι στον Πειραιά.
Τον πλήγωναν Μίσιτς – Λάρκιν και η επίθεσή του
Τα πράγματα ουσιαστικά δεν άλλαξαν ούτε στο τρίτο δεκάλεπτο. Η Εφές ήταν η ομάδα που υπερείχε σε έλεγχο του ρυθμού, άμυνα και επιθετικό οίστρο. Με τον Μίσιτς να κάνει πράγματα και θαύματα σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς και τον Λάρκιν να ξεδιπλώνει την επιθετική του ποιότητα, οι φιλοξενούμενοι πέρασαν μπροστά και ζόρισαν πολύ τον Ολυμπιακό.
Η ομάδα ξαφνικά δεν είχε επιθετικό παιχνίδι στο ποστ, δεν έπαιρνε λύσεις από τα γκαρντ της και παράλληλα δεν έβρισκε αμυντικές απαντήσεις απέναντι σε Μίσιτς και Λάρκιν. Αυτοί οι δύο έκαναν την μεγάλη ζημιά, αλλά η αλήθεια είναι πως όλη η Εφές λειτουργούσε σωστά.
Οι παίκτες του Αταμάν έχτισαν διαφορές 6 πόντων 2-3 φορές και ο Ολυμπιακός κυρίως με… “Hero Balls” και κάποιες ατομικές εκλάμψεις κρατούσε… αντίσταση. Το τρίτο δεκάλεπτο τελείωσε με το σκορ στο 65-68 και όλα θα κρινόταν στην τελευταία περίοδο.
Καθάρισαν Τουπάν και το σχήμα με τα 4 φόργουορντ!
Η Εφές πήγε ως το +7 και ο Ολυμπιακός είχε άμεση ανάγκη να δει κάποιους παίκτες να βγαίνουν μπροστά. Το πιο σημαντικό είναι με κάποιο τρόπο να αλλάξει το μομέντουμ της αναμέτρησης και να αισθανθεί ξανά άβολα ο αντίπαλος, κάτι που είχε να συμβεί από την αρχή του παιχνιδιού.
Ποιος ήταν αυτός ο παίκτης; Εκείνος που το Eurohoops του έχει αποδώσει τον τίτλο του Game Changer στον φετινό Ολυμπιακό! Ο Αξέλ Τουπάν! Ο Γάλλος έκανε τρομερά πράγματα, όσα βλέπουν οι περισσότεροι, αλλά και κάποια πιο δύσκολα διακριτά.
Όχι μόνο πήρε πολύ κρίσιμα σουτ – ακόμα και από τρίπλα – και τα έβαλε. Είχε ξεκάθαρη εντολή από τον Μπλατ να μαρκάρει όποιον αντίπαλο παίκτη έτρεχε τα Plays της Εφές. Έτσι, τον βλέπαμε μια στον “δαιμονισμένο” Μίσιτς, μια στον Λάρκιν!
Παράλληλα, ο τύπος είχε την ενέργεια, την αθλητικότητα και την αποφασιστικότητα όχι μόνο να αλλάξει επίπεδο την ευάλωτη περιφερειακή άμυνα του Ολυμπιακού πιέζοντας πάνω στη μπάλα, αλλά να δίνει και πολλές σημαντικότατες βοήθειες. Δεν υπήρχε ούτε μια φάση που να μην την έπαιξε με φουλ ενέργεια βάζοντας χέρια και πόδια σε φωτιά.
Αυτός έδωσε την σπίθα που έλειπε, πήρε τον σχεδόν πεσμένο Ολυμπιακό από το χέρι και τον σήκωσε όρθιο! Με σερί 8-0 που ολοκληρώθηκε με τρίποντο του Γάλλου η ομάδα έκανε το 66-73, 74-73, έβαλε τον κόσμο στο κόλπο και πέτυχε το πρώτο σημαντικό βήμα.
Να αλλάξει το μομέντουμ και να μπει στην τελική ευθεία χωρίς μειονέκτημα, ούτε το σκορ, ούτε στο πνευματικό κομμάτι.
Ακριβώς εκεί, την μεγαλύτερη διαφορά την έκαναν τα επιθετικά ριμπάουντ! Και πιστεύω πως τα πολλά διαδοχικά επιθετικά ριμπάουντ ήταν εν πολλοίς απόρροια του σχήματος που επέλεξε ο Μπλατ.
Τι σχήμα; Τέσσερα φόργουορντ και ένας κοντός! Σε μια πολύ κρίσιμη καμπή της αναμέτρησης οι κόκκινοι μέτρησα ότι πήραν 6 μαζεμένα επιθετικά ριμπάουντ, το ένα πιο σημαντικό και… επιδραστικό από το άλλο!
Ο Ολυμπιακός πέρασε μπροστά με 83-79 στο κατάλληλο σημείο και η πιο κρίσιμη άμυνα, ήρθε στο 83-80! Ο Στρέλνιεκς ακολούθησε όσο μπορούσε τον Μίσιτς, ο Πρίντεζης ήρθε βοήθεια, ο Σέρβος έχασε το καλάθι αλλά και την οπτική για κάποια σίγουρη πάσα και προέκυψε το κλέψιμο!
Με ψυχραιμία, η ομάδα κλείδωσε μια νίκη που την είχε πολύ μεγάλη ανάγκη και έφτασε στο 88-81 που της δίνει πάλι βαθμολογική ανάσα, χρόνο ηρεμίας και κουράγιο για να δουλέψει πάνω στις πολλές αδυναμίες που έχει.
Ο συγκινητικός από πλευράς πείσματος, ενέργειας και θέλησης Μιλουτίνοφ για μια ακόμα φορά ήταν κομβικός στο ξεκίνημα της μίνι – ανατροπής του Ολυμπιακού, αλλά στην τελική ευθεία του αγώνα, την διαφορά την έκανε το σχήμα με τα 4 φόργουορντ!
Λεντέι (εννοείται πως τον κατατάσσω ως φόργουορντ), Πρίντεζης, Τουπάν και Παπανικολάου! Μοναδικό γκαρντ για μεγάλο διάστημα ο Σπανούλης, στο τελευταίο τρίλεπτο κατά κύριο λόγο ο Στρέλνιεκς.
Με τα 4 φόργουορντ ο Ολυμπιακός ανέβασε όχι ένα, αλλά δύο επίπεδα την άμυνά του, απέκτησε αμυντικό βάθος που του έλειπε πολύ όλο το προηγούμενο διάστημα και ταυτόχρονα απέκτησε μεγαλύτερη κινητικότητα στην επίθεση.
Η Εφές έχασε μεγάλη ευκαιρία να εδραιωθεί στην τέταρτη θέση και να αποκτήσει τριών νικών απόσταση από τον Ολυμπιακό. Μπασκετικά, θεωρώ πως ο Αταμάν και οι παίκτες του έπεσαν στην εξής παγίδα. Παρασύρθηκαν από τον τρομερό οίστρο των δυο γκαρντ (Μίσιτς, Λάρκιν) εκτελεστικά και στο τελευταίο δεκάλεπτο, εκεί που ο Μιλουτίνοφ είχε αρχίσει να μένει από δυνάμεις, αντί να “φορτώσουν” κατοχές στο ποστ και να χτυπήσουν εκεί τον αντίπαλό τους, αναλώθηκαν σε επιθέσεις από τη περιφέρεια!
Απλά σκεφτείτε πως μέχρι εκείνο το σημείο η Εφές είχε 16/19 σουτ μέσα από τη ρακέτα και αντί να επενδύσει εκεί που αποδεδειγμένα είχε πλεονέκτημα λόγω και της εξάντλησης του Μιλουτίνοφ, επιδόθηκε σε σερί μακρινά σουτ.
Καθόλου δεν ενόχλησε τον Ολυμπιακό αυτό! Ίσα – ίσα ο Μπλατ το διάβασε, βρήκε τρόπο να θωρακίσει την άμυνά του που μετά το πρώτο δεκάλεπτο δεν είχε τρόπους να αναχαιτίσει την επίθεση της Εφές και ήρθε μια νίκη πραγματικά μεγάλη!
Θεωρώ πως αυτή η νίκη, στο τάιμινγκ που επιτεύχθηκε και έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα στην τρομερά ανταγωνιστική Ευρωλίγκα, ήταν πέρα από αναγκαία σκέτο “χρυσάφι”.
Ο βασικότερος λόγος; Ο Ολυμπιακός πραγματικά έχει τόσα πολλά πράγματα να δουλέψει και να διορθώσει… Τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση. Και η μεταγραφή του γκαρντ, όταν τελειώσει και ανακοινωθεί δεν φτάνει από μόνη της, για να καλύψει τα πάντα.
Ο Ολυμπιακός και ο Μπλατ κέρδισαν τον Λεντέι και του βρήκαν ρόλο, χώρο και χρόνο για να είναι πραγματικά σημαντικός, αλλά η τεράστια τρύπα στο “5” πίσω από τον Μιλουτινοφ παραμένει. Και δεν θα υπάρχει τρόπος εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, να κρυφτεί και να καλυφθεί αν ο Νίκολα περάσει περίοδο ντεφορμαρίσματος (το απόλυτα λογικό σε μια τόσο μεγάλη σεζόν και με τόσο υπέρ – φορτωμένο ρόλο) ή περάσει κάποιο τραυματισμό.
Μιλάμε, λοιπόν, για μια ομάδα που τώρα χτίζεται πάνω σε νέα φιλοσοφία και η αλήθεια είναι πως δια μέσω πολύ δύσκολων και διαδοχικών υποχρεώσεων, διάγει μεταβατική περίοδο. Ακριβώς για αυτό, έχει τεράστια αξία όσο βρίσκεται σε αυτή την φάση να χαλυβδώνεται, να ζορίζεται, να πέφτει, να σηκώνεται και να μένει ζωντανός στην ευρωπαϊκή του πορεία μέσα από νίκες σαν αυτή!
ΥΓ1. Μιας και μιλάμε για τα μεταγραφικά που αρέσουν και πολύ στο κόσμο. Ελάχιστα πράγματα από όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι αληθή και to the point. Από όλες αυτές τις ιστορίες δόση αλήθειας έχουν οι υποθέσεις των Μπράντον Πολ και Ναζ Μήτρου – Λονγκ. Με τον πρώτο δεν το προχώρησε ο Ολυμπιακός γιατί δεν κρίθηκε ως ο κατάλληλος και με τον δεύτερο δεν έγινε γιατί θέλει να μείνει στο συμβόλαιό του στη Γιούτα κι ας παίζει μέχρι τώρα μόνο στη G League. Προς το παρόν οι δύο υποθέσεις έχουν κλείσει και θα ανοίξει κάποια από αυτές μόνο στη περίπτωση που ο Ολυμπιακός ξεμείνει από λύσεις.
ΥΓ2. Υπάρχουν 2 “σημαδεμένοι” παίκτες από τον Μπλατ στη G League που είναι – ακόμα – σε συμβόλαια και σίγουρα υφίστανται και περιπτώσεις που τις γνωρίζουν μόνο οι ίδιοι στον Ολυμπιακό. Πάντως, συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ με την προσέγγιση του Μπλατ που ενώ ψάχνει γκαρντ τουλάχιστον ένα μήνα, δεν υπέγραψε παίκτη, απλά για να τον… πάρει. Πολύ σωστός! Ας αργήσει όσο θέλει, αρκεί όταν βρει την ευκαιρία, αύριο το πρωί ή σε ένα μήνα να έρθει ένας γκαρντ που θα μπορεί να κάνει την ΔΙΑΦΟΡΑ, να προσθέσει στοιχεία και λύσεις που με το υπάρχον ρόστερ ΔΕΝ μπορεί να τις βρει ο προπονητής. Σε βάθος χρόνου, αυτό θα μετρήσει και θα… καθορίσει το ταβάνι του Ολυμπιακού. Δηλαδή αν βιαζόταν να υπογράψει και έπαιρνε κάποιον που θα είχε έρθει ήδη, αλλά ούτε στους… τελικούς της ελληνικής λίγκας δεν θα μπορούσε να προσφέρει το κάτι παραπάνω, τι θα πετύχαινε ο Ολυμπιακό; Μια τρύπα στο νερό.
ΥΓ3. Μια ακόμα φορά που ο Τίμα έπαιξε ελάχιστα. Κάτω από 4 λεπτά και λογικό είναι να δυσκολευόμαστε να τον θυμηθούμε μέσα στο παιχνίδι. Εννοείται δεν μπορεί κανείς να τον ψέξει. Σε τόσο λίγο χρόνο τι να έκανε, ένα ριμπάουντ και μια ασίστ οκ είναι. Το πρόβλημα σε αυτή την επιλογή δεν είναι η ποιότητα του παίκτη. Είναι η αδυναμία του και το ευάλωτο σημείο του, η… αστάθεια σε ένα ρόστερ που υπάρχουν πάρα πολλοί φόργουορντ. Όπως ο Παπανικολάου και ο Τουπάν που ουσιαστικά είναι ίδια θέση, όπως ο Λεντέι και ο Πρίντεζης, όπως και ο Βεζένκοφ. Ένα ακόμα γκαρντ χρειαζόταν η ομάδα όταν ο κόουτς αποφάσισε να υπογράψει τον Τίμα.
ΥΓ4. Αυτή η απόφαση εκτός του ότι δημιούργησε συσσώρευση παικτών στα φόργουορντ και ένα τεράστιο γρίφο για το πως θα αξιοποιηθούν όλοι και θα παίξουν στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους, αφαίρεσε την δυνατότητα ευελιξίας σε περίπτωση που αποδειχτεί πως ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη για προσθήκη δύο παικτών (τα έχουμε πει για το “5”). Άλλο να χρειάζεσαι μια προσθήκη και να πας με 7 ξένους και απλά τον έναν εκτός ελληνικών διοργανώσεων, άλλο δύο και να είσαι αναγκασμένος να βρεις άκρη με ένα σενάριο 8 ξένων (ο Μπλατ προς το παρόν δεν σκέφτεται να κόψει κάποιον από τους υπάρχοντες) και δύο διαφορετικών ομάδων σε Ευρώπη και Ελλάδα. Σίγουρα αυτός είναι ο λόγος που ο Ολυμπιακός έψαξε την περίπτωση του Μήτρου – Λονγκ που μπορεί να παίξει με ελληνικό διαβατήριο. Μόνο έτσι θα μπορούσε να υπογράψει μέσα στη σεζόν και γκαρντ και ψηλό, αλλά να έχει 7 ξένους!
ΥΓ5. Ζόρικη περίοδος για τον Αγραβάνη. Τώρα θέλει δύναμη, επιμονή, πείσμα. Να μην χάσει την αισιοδοξία του, να μην υποχωρήσει, να έχει υπομονή και να περιμένει την δική του ώρα. Είναι πολύ δύσκολο για ένα αθλητή που έχει μείνει τόσο καιρό εκτός με σοβαρό τραυματισμό να επανέρχεται και καπάκια να βγάζει έναν ακόμα. Είναι, όμως και συχνό, αφού οι παίκτες επιβαρύνουν άλλα σημεία του κορμιού τους όσο δουλεύουν για να επιστρέψουν και υπάρχουν πολλοί παίκτες που τα έχουν καταφέρει και επέστρεψαν δριμύτεροι, καλύτεροι και από εκεί και πέρα υγιείς.
ΥΓ6. Συγγνώμη για την… απουσία άρθρων μετά τα δύο τελευταία ευρωπαϊκά παιχνίδια του Ολυμπιακού με Μπουντούσνοστ και Ζαλγκίρις. Πολλές φορές η ζωή τα φέρνει έτσι που οι προτεραιότητες αλλάζουν και δεν υπάρχει διάθεση, δύναμη και χρόνος για την δουλειά. Για αυτό λέω συνεχώς πως όταν όλα είναι καλά, τότε πρέπει να είμαστε σωστοί άνθρωποι και μάγκες και να έχουμε σωστές προτεραιότητες και ιεραρχήσεις, ποιοτικούς στόχους και… ανθρώπινες συμπεριφορές.