Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Όσοι ξέρουν καλά τον Ολυμπιακό των τελευταίων ετών και του συγκεκριμένου κορμού – έστω και με τις απώλειες που όλοι γνωρίζουμε – και τον ζούνε από μέσα ανησυχούσαν πριν τον αγώνα με την Νταρουσάφακα.
Είδα αρκετές αναφορές συναδέλφων, είδα άρθρα με τις… παραδοσιακές ήττες που σχεδόν κάθε χρόνο κάνει η ομάδα απέναντι σε αντιπάλους που βρίσκονται στον πάτο της βαθμολογίας και συμφωνούσα απόλυτα με αυτή την προσέγγιση και ακόμα περισσότερο με τούτη την αίσθηση… ανησυχίας. Γιατί, έτσι ακριβώς ένιωθα κι εγώ.
Και οι ίδιοι οι παίκτες, άλλωστε, το λένε πολλές φορές σε μεταξύ τους συζητήσεις. Πως τον Ολυμπιακό δεν τον φοβάσαι όταν πάει να παίξει με μεγαθήρια μακριά από τον Πειραιά. Ακόμα κι αν χάσει, ξέρεις πως τις περισσότερες φορές θα τα δώσει όλα και θα το κάνει πολύ δύσκολο για τον αντίπαλο.
Τον Ολυμπιακό τον… τρέμεις όταν είναι σε ευφορία, όταν προέρχεται από καλά σερί και πάει να αντιμετωπίσει εκτός έδρας ομάδες με ισχνά ρεκόρ. Ε, η (πρόσφατη) ιστορία επαναλήφθηκε και η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για αυτό.
Ολυμπιακός κριτική: Πολλά τα άσχημα, μοναδικό θετικό η αντίδραση του Στρέλνιεκς
Δεν σεβάστηκε τον εαυτό του πάνω από όλα
Ο Ντέιβιντ Μπλατ και οι παίκτες του υπέπεσαν σε ένα από τα μη αποδεκτά λάθη τόσο στη ζωή, όσο και στο μπάσκετ. Πέρα από το ότι δεν σεβάστηκαν τον αντίπαλο, με τον τρόπο που μπήκαν στο γήπεδο, πάνω και πρώτα από όλα ΔΕΝ σεβάστηκαν τον ίδιο τους τον εαυτό!
Μπήκαν νωθροί, σχεδόν μπλαζέ, χωρίς να δείχνουν έτοιμοι για μάχη και με την χειρότερη δυνατή πνευματική προσέγγιση. Ο κόουτς που είναι και έξυπνος και πολύπειρος δήλωσε πως ο Ολυμπιακός πρέπει όταν μπει να αγωνιστεί, να μην σκέφτεται το ρεκόρ του αντιπάλου.
Που είχε χάσει το μέτρημα στις διαδοχικές ήττες, είχε μόλις μια νίκη και σχεδόν την είχε… ξεχάσει, αφού την πέτυχε απέναντι στη Μπουντούσνοστ στις 16 Οκτώβρη! Είμαι σίγουρος πως και οι παίκτες, κυρίως η “παλιά φρουρά” το ίδιο είχαν στο μυαλό τους.
Μερικές φορές, όμως, μπορείς να θες να πείσεις τον εαυτό σου ότι θα είναι “πόλεμος”, η πληροφορία υπάρχει στο μυαλό, αλλά από εκεί δεν μεταβιβάζεται στο κορμί, τα χέρια, τα πόδια και την… καρδιά.
Δεν εξηγείται αλλιώς. Γιατί, ο Ολυμπιακός μπήκε στο γήπεδο το… λιγότερο σαν υπνωτισμένος. Χωρίς συγκέντρωση, χωρίς πάθος, χωρίς ενέργεια, χωρίς διάθεση να κερδίσει τις διεκδικούμενες μπάλες που πήγαιναν όλες στους γηπεδούχους και το λάθος στο… τσεπάκι του.
Είχε προειδοποιήσει η Νταρουσάφακα
Το χειρότερο από όλα; Το ρεκόρ των Τούρκων (1-12) πριν το τζάμπολ δείχνει εικόνα διάλυσης, αλλά όποιος βλέπει τους αγώνες, ΞΕΡΕΙ πως η Νταρουσάφακα είναι μια ομάδα με καλό ρόστερ που συνεχώς ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ και παίζει καλύτερα από τότε που ο Σελτσούκ Ερνάκ κάθισε στον πάγκο της.
Στις τελευταίες έξι ήττες απέναντι σε Εφές, Κανάρια, Μακάμπι, ΠΑΟ, Ζαλγκίρις και Χίμκι πάλεψε ΌΛΑ τα παιχνίδια στα ίσια. Κάποια τα έχασε από λάθη της, κάποια από αστοχία, κάποια από ατυχία. Η μεγαλύτερη διαφορά ήταν με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ (8 πόντοι) που ακόμα κι εκεί στο 38 το παιχνίδι ήταν ισόπαλο. Σε όλα τα υπόλοιπα οι διαφορές είναι από 5 πόντους ως το… ένα σουτ.
Τον τελευταίο καιρό παίζουν όλο και καλύτερα, το ρεκόρ αδικεί κατάφωρα το μπάσκετ που παίζουν αυτοί τη στιγμή και αποκλείεται αυτό να μην το γνώριζαν ο Μπλατ και οι παίκτες του, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το είχαν μεταφέρει με εικόνες, βίντεο και πληροφορίες στους παίκτες τους.
Πέρα, λοιπόν, από το γεγονός πως ο Ολυμπιακός δεν σεβάστηκε ούτε τον εαυτό του, ούτε τον αντίπαλό του, με τον απαράδεκτο τρόπο που μπήκε στο παρκέ, φάνηκε σαν να μην είναι… υποψιασμένος, σαν να μην ήξερε πως η Νταρουσάφακα έχει χάσει 6 σερί παιχνίδια στις λεπτομέρειες και “διψάει για αίμα”.
Τεράστια ζημιά η άθλια εκκίνηση
Αν δει κανείς τα δεκάλεπτα, κατανοεί εύκολα πως η μεγαλύτερη ζημιά έγινε στο ξεκίνημα. Ο Ολυμπιακός κέρδισε τα τρία από τα τέσσερα δεκάλεπτα, όλα με μικρές διαφορές που συνολικά μας κάνουν… +8.
Κατατροπώθηκε, όμως, στην εναρκτήρια περίοδο, εκεί που ηττήθηκε με 12 πόντους διαφορά (24-12) κι αυτό είναι μια ακόμα απόδειξη πως οι κόκκινοι ΔΕΝ ήταν έτοιμοι σε πνευματικό επίπεδο για μάχη μέχρις εσχάτων και για αυτό έχασαν τα… αυγά και τα πασχάλια όταν άνοιξε η αυλαία της αναμέτρησης.
Με κύρια χαρακτηριστικά της εμφάνισης σε αυτό το άθλιο διάστημα την νωθρότητα, το εύκολο λάθος, το ΚΑΚΟ αμυντικό τρανζίσιον που είναι καταδικαστικός παράγοντας ιδίως εκτός έδρας, την αργή ατομική άμυνα και την έλλειψη συγκέντρωσης στην εκτέλεση. Δεν είναι τυχαίο πως ο Ολυμπιακός είχε 1/11 τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο…
Αλυσίδα χαμένων ευκαιριών
Στην συνέχεια η ομάδα προσπάθησε να αντιδράσει, ο Μπλατ έψαχνε τα κατάλληλα σχήματα, υπήρξαν κάποιες εκλάμψεις σε ατομικό επίπεδο, αλλά ποτέ δεν μπόρεσαν οι ερυθρόλευκοι να παίξουν απόλυτα ισορροπημένο και αποτελεσματικό μπάσκετ για μαζεμένα λεπτά.
Εκαναν ένα καλό δίλεπτο, έτρωγαν σερί και φτου από την αρχή. Αυτό ήταν το μοτίβο της αναμέτρησης και απλά στο τέλος, κάτι η αύξηση της έντασης στην άμυνα, κάτι ο… φόβος της Νταρουσάφακα να νικήσει μετά από τόσο καιρό, κάτι ο οίστρος του Στρέλνιεκς, όλα αυτά μαζί δημιούργησαν συνθήκες ντέρμπι.
Ακόμα κι έτσι, ο Ολυμπιακός είχε αρκετές ευκαιρίες για ολοκληρωτική ανατροπή, σε μια αναμέτρηση που ίσως δεν το άξιζε. Είχε ευκαιρία για να αλλάξει τα δεδομένα από το τρίτο δεκάλεπτο, όταν με το “καλημέρα” μείωσε στους 8 πόντους (42-34).
Αντ΄αυτού η Νταρουσάφακα, με σερί 16-5, εκτοξεύτηκε στο +19 και οι φιλοξενούμενοι πάλι ψαχνόταν! Ουσιαστικά, τα δύο σερί τρίποντα του Στρέλνιεκς που ήταν η απαρχή της έκλαμψής του, ώθησαν την ομάδα στο να προσπαθήσει περισσότερο και να μην διασυρθεί.
Ο Ολυμπιακός είχε μεγάλη ευκαιρία και στο 60-55, πολύ νωρίς στην τελευταία περίοδο. Λάθος επιλογές, εύκολα σφάλματα, ένα τρίποντο και φάουλ του Πέινερς και έτσι απλά, πήγαμε στο 72-60!
Εκεί, φάνηκε πως όλα τελειώνουν και μπαίναμε στο τελευταίο πεντάλεπτο. Κι, όμως, ο Ολυμπιακός είχε, ή αν προτιμάτε δημιούργησε κι άλλη ευκαιρία! Μείωσε σε 72-65 και εκεί παρότι έβγαλε άμυνες έχασε 5 διαδοχικές χαμένες ευκαιρίες να σκοράρει!
Με Στρέλνιεκς, Παπανικολάου, Λεντέι και Μιλουτίνοφ! Παρόλα αυτά, έφτασε ως το 72-69 και την επόμενη χαμένη ευκαιρία την έχασε ο Γκος που ενώ μπούκαρε και τράβηξε όλη την άμυνα πάνω του, αντί να πασάρει, “τράκαρε” στον ψηλό.
Όχι, δεν ήταν αυτή η τελευταία χαμένη ευκαιρία! Μετά το τρίποντο του Στρέλνιεκς, ο Ολυμπιακός είχε κι άλλη! Ο Ντάγκλας έβαλε 4 συνεχόμενους πόντους – χρυσάφι για την ομάδα του, ο Πρίντεζης αστόχησε σε μια βολή, ο Ντάγκλας έβαλε και τις δύο και ΜΟΝΟ τότε κρίθηκε η παρτίδα!
Δηλαδή, σε ένα ματς που οι Πειραιώτες μπήκαν σαν “φαντάσματα”, που βρέθηκαν πίσω με -19 προς το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, που έχαναν με 12 στο 35′ έχασαν ευκαιρίες ξανά και ξανά και ξανά για να το πάρουν.
Και εν τέλει ηττήθηκαν από την μεγάλη εμφάνιση του Ντάγκλας που τα έκανε όλα, από τον Πέινερς που τον βλέπαμε και στα μέρη μας και από τους δύο ψηλούς Έβανς και Ερικ που τα έβαλαν στα ίσια με τη φροντ λάιν του Ολυμπιακού και έκαναν σπουδαία δουλειά στην άμυνα.
Η ουσία, όπως ήδη θα καταλάβατε είναι πως ο Ολυμπιακός χρειάστηκε να χάσει σχεδόν… αναρίθμητες ευκαιρίες, ώστε στο τέλος να έρθει η ήττα και να μιλάμε για μια μόνο, πολύ μεγάλη χαμένη ευκαιρία.
Να καθιερωθεί στην 4η θέση, να ισχυροποιήσει ακόμα περισσότερο την θέση του στη βαθμολογία και να κρατήσει απόσταση ασφαλείας από τους από κάτω του στη βαθμολογία. Σε μια κούρσα κανονικής περιόδου που όπως έχω γράψει πολλάκις, ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ είναι να τερματίσεις μέχρι την πέμπτη θέση.
Διαφορετικά, το πιο πιθανό είναι να δεις το φάιναλ φορ από το σπίτι σου.
Μπλατ: “Προφανώς δεν έκανα καλή δουλειά, αλλά πρέπει να κρατήσουμε ψηλά το κεφάλι”
Το χειρότερο από όλα είναι πως σε μια κακή βραδιά, έχυσε τη καρδάρα με τις… εκτός έδρας νίκες και κυρίως ακύρωσε την πιο πρόσφατη μεγάλη νίκη του μακριά από το ΣΕΦ, αυτή στη Βαρκελώνη.
Διάολε, δικαιούσαι να χάσεις, όλοι το έχουν αυτό το δικαίωμα! Αλλά ο Ολυμπιακός έχει ένα τρόπο όπως γιγαντώνεται στα δύσκολα και παίρνει μεγάλα διπλά, να τα κάνει θάλασσα και να χάνει εκεί που δεν το περιμένεις.
Εδώ που τα λέμε δεν είναι και λίγοι αυτοί που το φοβόταν πολύ αυτό το παιχνίδι. Οπότε εδώ κολλάει πως βρίσκει ένα τρόπο να χάνει εκεί που δεν ΠΡΕΠΕΙ, να τιμωρεί τον ίδιο του τον εαυτό και με μια… σκουριασμένη μπασκετικά εμφάνιση να “ξεθωριάζει” μόνος του την λάμψη των μεγάλων εκτός έδρας νικών.
Κρίμα. Τώρα δύο τινά έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός. Το πάθημα να γίνει μάθημα και 2/2 στο ΣΕΦ απέναντι σε Παναθηναϊκό και Μπασκόνια.
Ο πρώτος γύρος τελείωσε με ρεκόρ 9-6 και οτιδήποτε άλλο από δύο σερί νίκες στον Πειραιά απέναντι σε μεγάλους αντιπάλους θα είναι πρόβλημα, πριν ο Ολυμπιακός πάει στη Μαδρίτη να παίξει με τους πρωταθλητές Ευρώπης.
Δύο μόλις μέρες μετά το εντός έδρας ματς με την Μπασκόνια…
ΥΓ1. Είναι η δεύτερη φορά μετά από τον αγώνα με την Φενέρ, που ο Ντέιβιντ Μπλατ δεν εμπιστεύεται στις τελευταίες κατοχές τον Βασίλη Σπανούλη και τον κρατάει στον πάγκο. Σε αμφότερες τις αναμετρήσεις η ομάδα έχασε.
ΥΓ2. Είμαι ο πρώτος που πολύ νωρίς στη σεζόν έθεσε θέμα Τίμα και έγραφα πως η απόφαση του Μπλατ να υπογράψει τον Λετονό αντί για γκαρντ, περιπλέκει το ρόστερ και όλη τη… σεζόν σε ότι αφορά τον σχεδιασμό και τη δομή του φετινού Ολυμπιακού. Σε ένα λεπτό, όμως, τι να κρίνουμε εμείς και τι να παίξει εκείνος; Δύο τινά συμβαίνουν. Ο Μπλατ του κάνει καψώνι διαρκείας ή έχει ήδη μετανιώσει για την επιλογή του. Να θυμίσω πως και η Μπασκόνια επένδυσε πάνω του και το καλοκαίρι έψαχνε ομάδα να καλύψει το συμβόλαιό του, ώσπου βρέθηκε ο Ολυμπιακός.
ΥΓ3. Δεν πιστεύω πως έχει αλλάξει κάτι στο θέμα της μεταγραφής, παρά τις πρόσφατες δηλώσεις του κόουτς. Ο Ολυμπιακός θα υπογράψει γκαρντ και αυτό φαίνεται και από την διαχείριση του Μάντζαρη.
ΥΓ4. Ελπίζω η ηρεμία που επικρατεί εδώ και καιρό να αποπερατωθεί ως το τέλος της σεζόν. Και να μη γίνει μπόρα, από τις πιο δυνατές και απρόβλεπτες.