Του Στέλιου Τορομανίδη/ info@eurohoops.net
“No trophy, No party” λοιπόν για τους “ερυθρόλευκους”, κάτι, το οποίο ισχύει για κάθε ομάδα του υψηλότερου επιπέδου που δεν κατακτά τίτλους. Κι αυτό διότι ένας κορυφαίος σύλλογος “τρέφεται” από τις επιτυχίες και τις “αναρριχήσεις” κορυφών στις διοργανώσεις που λαμβάνει μέρος. Η έλλειψη αυτών φέρνει εσωστρέφεια, μουρμούρα, περισυλλογή, αλλά και ακόμη μεγαλύτερη “δίψα” για την επιστροφή τους. Και το 2018 ήταν εν τέλει μια από τα ίδια, όπως σε σχέση με την… ξηρασία του 2017.
Οι Πειραιώτες για δεύτερο συνεχόμενο έτος έφτασαν σε τελικούς, πέτυχαν σημαντικές νίκες, όμως κούπα δεν είδαν, κάτι που έφερε ένα τέλος εποχής στην άκρη του πάγκου και συνάμα μια νέα αρχή με έναν από τους καλύτερους και αναγνωρίσιμους κόουτς παγκοσμίως που ευελπιστούν στο Μεγάλο λιμάνι να τους οδηγήσει στις κατακτήσεις τροπαίων.
Πάμε να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και να εστιάσουμε με χρονολογική σειρά στα πιο σημαντικά σημεία της πορείας του Ολυμπιακού κατά την διάρκεια του 2018.