Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ο Ολυμπιακός νίκησε την Χίμκι με χαρακτηριστική ευκολία, διεύρυνε το ρεκόρ του σε 12-7, συνεχίζει να βρίσκεται σε τροχιά 4ης-5ης θέσης που είναι MUST για λόγους που έχουμε εξηγήσει από τον Οκτώβρη και μπορεί να κοιτάζει μπροστά!
Μιλάμε για ένα παιχνίδι που θα το ξεχάσουμε πολύ γρήγορα. “Ψωμί” έχει μόνο η προσπάθεια να “διαβαστεί” το ροτέσιον και οι αποφάσεις του Μπλατ και σίγουρα θα θυμάται αυτό το βράδυ ο Αλέξανδρος Βεζένκοφ. Που έπαιξε 16 λεπτά, αλλά μέσα από το γήπεδο φάνηκαν σαν 25+!
Κριτική Ολυμπιακός: Σούπερ Βεζένκοφ, το χαβά του ο “Παπ”, μικρό ροτέσιον και άφαντος Τίμα
Η καλή μέρα…
Ο Ολυμπιακός μπήκε με μεγάλη ενέργεια και διάθεση στο παιχνίδι. Χτύπησε την Χίμκι συστηματικά είτε με τρανζίσιον παιχνίδι είτε με Early Plays και εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι η ομάδα του κόουτς Μπαρτζώκα δεν είχε υπομονή στην δική της επίθεση, ούτε ευστοχία στα ελεύθερα σουτ που έβγαλε νωρίς στο ματς.
Από νωρίς δημιούργησαν διψήφια διαφορά (14-3) και το 20-11 ακόμα και αν ακούγεται περίεργο δεν ήταν το… καλύτερο που μπορούσε να πάρει ο Ολυμπιακός από τα πρώτα δέκα λεπτά! Σκεφτείτε πως σε αυτό το διάστημα οι φιλοξενούμενοι είχαν 1/7 τρίποντα, 1 ασίστ μόλις και 5 λάθη από τα οποία οι κόκκινοι “γέννησαν” 10 πόντους.
“Νεκρό” διάστημα
Είχε έρθει η ώρα για… κακό μπάσκετ από τον Ολυμπιακό. Η ομάδα του Μπλατ έμεινε 6 ολόκληρα λεπτά χωρίς καλάθι, χωρίς καν πόντο και παρουσίασε αρκετές αδυναμίες. Δεν μπορούσε να πάρει κάτι από την παρουσία του Μιλουτίνοφ στο ποστ, έχασε το γρήγορο παιχνίδι που είχε επιβάλλει ως τότε και παράλληλα είχε κακές αποφάσεις και καθόλου κίνηση χωρίς τη μπάλα στο 5 Vs 5. Ως συνέπεια, οι ερυθρόλευκοι έμειναν 6,5 ολόκληρα λεπτά χωρίς καλάθι και η Χίμκι μείωσε σε 20-18 με τον Τζόρνταν Μίκι να κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά.
Ο Ολυμπιακός βρήκε… ξανά το δρόμο προς το καλάθι με τρίποντο του Κώστα Παπανικολάου (23-18), ο Μπλατ άλλαξε τον Σπανούλη με τον Στρέλνιεκς περιμένοντας καλύτερη δημιουργία και εκτέλεση και η ομάδα έψαχνε το σωστό σχήμα και τους αποτελεσματικούς τρόπους για να επιστρέψει σε ποιο ποιοτικό μπάσκετ και να μην αφήσει το μομέντουμ να ξεγλιστρήσει από τα χέρια της.
Στα τελευταία δύο λεπτά βγήκαν κάποιες φάσεις στον Ολυμπιακό, όπως μια συνεργασία του Γκος με τον Μιλουτίνοφ και το μπάζερ του Γιάνις Στρέλνιεκς που έγραψε το 32-22 του ημιχρόνου!
Δεν του στοίχισε, ημίχρονο 54 πόντων και ρεκόρ παθητικού!
Η αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός βρέθηκε στο +10 ΣΤΟ ημίχρονο με πέντε λεπτά πολύ καλού μπάσκετ στην αρχή και με ένα κάκιστο δεύτερο δεκάλεπτο! Το καλό για αυτόν ήταν πως έδειξε αρκετή συνέπεια στην άμυνα, αλλά πέτυχε και την Χίμκι σε πολύ άστοχη βραδιά. Οι παίκτες του Μπαρτζώκα είχαν 2/13 τρίποντα σε αυτό το διάστημα και ποτέ δεν βρήκαν ένα παραγωγικό έστω δίλεπτο – τρίλεπτο στην επίθεση.
Το παθητικό των 22 πόντων είναι η καλύτερη επίδοση του Ολυμπιακού για φέτος στην Ευρωλίγκα. Πρόσφατα είχε δεχτεί μόλις 25 από τον Παναθηναϊκό και υπάρχουν και οι μόλις 13 πόντοι που είχε φάει η ομάδα στο Game 1 των πλέι οφ με την Σιένα, όπως μας θύμισε από το παρεάκι του Eurohoops o Γιάννης Ράμμας!
ΠΑΝΤΟΥΝΙΚΟΛΑΟΥ για το +20!
Ήταν δύσκολο να προβλέψει κανείς τι θα συμβεί στο τρίτο δεκάλεπτο έτσι όπως… πήγαν οι δύο μονομάχοι στα αποδυτήρια. Τελικά είδαμε τον Ολυμπιακό να συνέρχεται και την Χίμκι από κακή να εξελίσσεται σε… κάκιστη και βάλε!
Οι κόκκινοι ανέβασαν ένταση και προσήλωση στην άμυνα, βελτίωσαν τα κακώς κείμενα στην επίθεση με περισσότερη υπομονή, κίνηση μακριά από τη μπάλα και ταχύτητα και την ίδια στιγμή η Χίμκι πέρα από την αδυναμία της στο αμυντικό τρανζίσιον, δεν είχε το παραμικρό σημείο αναφοράς στην επίθεση. Όλα τα γκαρντ πέρα από το ότι δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν ήταν… υπερβολικά άστοχα, νεύρο δεν υπήρχε και έτσι φαινόταν λες και η Χίμκι έπαιζε ένα μπάσκετ άνευ ταυτότητας και ουσίας. Σίγουρα ήταν περισσότερο κακή βραδιά, αφού μιλάμε για την ομάδα που πριν μια εβδομάδα κέρδισε τη Φενέρ.
Με τον Μιλουτίνοφ να ανεβάζει την επιρροή του στην αναμέτρηση, τον Βεζένκοφ να κάνει σπουδαία δουλειά και τον Παπανικολάου να γίνεται για μια ακόμα φορά… ΠΑΝΤΟΥΝΙΚΟΛΑΟΥ σε άμυνα και επίθεση, με συνοπτικές διαδικασίες η διαφορά εκτοξεύτηκε στους 20 πόντους (48-28) και όταν έπεσε η αυλαία της τρίτης περιόδου, το σκορ ήταν 55-36!
Ήταν εξόφθαλμο πως ο Ολυμπιακός θα πάρει το ματς και θα προστατεύσει την έδρα του, πολύ πιο εύκολα από ότι μπορούσαμε να φανταστούμε, τουλάχιστον εγώ που περίμενα την Χίμκι λόγω βαθμολογικής… ανάγκης και των πολύ ανταγωνιστικών πρόσφατων παιχνιδιών της να μπει στο παρκέ και να “μασάει σίδερα”.
Στο εντελώς χαλαρό
Ήταν απόλυτα λογικό με την διαφορά πάνω από τους 20 και με την Χίμκι να έχει σκοράρει μόλις 36 σε 30 λεπτά, να δούμε στα τελευταία λεπτά… ότι είδαμε. Τον Ολυμπιακό να χαλαρώνει αμυντικά, την ομάδα του Μπαρτζώκα να σκοράρει περισσότερο και τον αγώνα να ολοκληρώνεται χωρίς σασπένς.
Με κάποια απο τα ελάχιστα εύστοχα περιφερειακά σουτ και μαζεμένα επιθετικά ριμπάουντ η Χίμκι μείωσε σε 62-50 στο 37′ και αυτό ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να κάνει, δεν άξιζε περισσότερα με την εμφάνισή της στον Πειραιά. Είναι από τις φορές που το τελικό σκορ (71-57) υποτιμάει την ανωτερότητα και την κυριαρχία της ομάδας που νίκησε.
Πρέπει, όμως, να είμαστε δίκαιοι και να αναφέρουμε πως ο βαθμός ευκολίας του αγώνα δεν συντελέστηκε μόνο απο την εμφάνιση και τις αρετές του Ολυμπιακού, αλλά και από το γεγονός πως ο αντίπαλός του έκανε μια πολύ ανεπαρκή εμφάνιση και πρώτος από όλους το γνωρίζει ο κόουτς Μπαρτζώκας αυτό.
Ο Ολυμπιακός είχε 51% στο δίποντο, το καλό 40% στο τρίποντο, 84% στις βολές, 20 ασίστ και 14 λάθη. Καλά νούμερα, αλλά όχι τόσο για να μοιάζει το ματς με προπόνηση.
Η Χίμκι όσο υπήρχε αγώνας είχε 3/19 τρίποντα για να τελειώσει με 6/24, είδε μόλις δύο παίκτες της με διψήφιο αριθμό πόντων (Μίκι 21, Κρόκερ 10) και νομίζω πως από όλα τα προβλήματά της το μεγαλύτερο ήταν η κάκιστη εμφάνιση όλων των γκαρντ της επιθετικά.
Το ματς που θα σημαδέψει και πρέπει να κερδίσει ο Ολυμπιακός είναι αυτός με την Μπαρτσελόνα την μεθεπόμενη αγωνιστική! Στο μεσοδιάστημα της ευρωπαϊκής του κούρσας θα περάσει μια βόλτα από την Πόλη για να παίξει με το αφεντικός της κανονικής περιόδου, την Φενέρ!
Χωρίς κανένα άγχος και πίεση, σίγουρα με διάθεση και πιθανότατα υπερπλήρης!
Σπανούλης: Μοίρασε “συγχαρητήρια” και… μάσκες για τον Παπανικολάου (photos)
Πριν τα υστερόγραφα, χάρηκα πολύ για την υγιή σχέση του κόουτς Μπαρτζώκα με τον κόσμο του Ολυμπιακού και την αντίδρασή του κοινού στην υποδοχή του. Έτσι πρέπει να είναι, όσοι προσφέρουν πρέπει να αναγνωρίζονται ως τους πρέπει. Λάθη, όλοι κάνουμε εκτός από εκείνους που έχουν φύγει από την ζωή.
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός: Αποθέωση για Μπαρτζώκα που ανταπέδωσε!
ΥΓ1. Όπως μου είπε ένας φίλος ο Ολυμπιακός πάντα έχανε εντός έδρας του Αγίου Αντωνίου! Το 1979 με Βαρέζε, το 2008 με την Πρόκομ και την Εφές το 2009. Αυτό δεν το έγραψα τόσο για να σας διαφωτίσω, δεν έχει μεγάλη σημασία μπασκετικά. Το έγραψα για να ρωτήσω… Ρε “Τάγκα” που τα βρίσκεις αυτά τα στατιστικά; Τρελέ!
ΥΓ2. Ο Παπανικολάου στα τελευταία 5 ματς έχει 16/33 τρίποντα, τουτέστιν ποσοστό 48.4%! Θυμάμαι τους καιρούς επί Σφαιρόπουλου που προσπαθούσα να πείσω τόσο κόσμο πως είχε ουσιαστικά ένα χρόνο να παίξει μπάσκετ όταν επέστρεψε και πρέπει να κάνουμε υπομονή. Αυτό τον τύπο, που πάντα θα τον στηρίζω – και η καλοπροαίρετη κριτική στήριξη είναι για τους έξυπνους ανθρώπους – τώρα που είναι στα High του θα του πω: Δεν επιτρέπεται κύριε στα 29 σας με τόσες παραστάσεις από το τοπ επίπεδο, να είστε τόσο παίκτης… ψυχολογίας! Σας θέλουμε φορτσάτο και πληθωρικό σταθερά! Πέρα από την πλάκα το ΠΑΝΤΟΥΝΙΚΟΛΑΟΥ του ταιριάζει γάντι, είναι αντιπροσωπευτικό του Game Style που τον διέπει.
ΥΓ3. Προσωπικά με προβληματίζει το μικρό ροτέσιον του Μπλατ, με κάνει να απορώ η μεταγραφή του Τίμα και η διαχείρισή του ως τώρα, αλλά για παράδειγμα με τον Τουπάν νομίζω πως το ερώτημα, αν όχι το άδικο, είναι μεγαλύτερο. Η αλήθεια είναι πως ο Μπλατ το έχει ως χαρακτηριστικό στη καριέρα του να εξαφανίζει και να εμφανίζει παίκτες στα ροτέσιον των ομάδων που έχει κουμαντάρει. Έχει δικό του τρόπο σκέψης που είναι πολύπλοκος και out of the box.
ΥΓ4. Μου ξενίζει πως παίκτες όπως ο Παπανικολάου, ο Πρίντεζης, ο Μιλουτίνοφ παίζουν κατά κανόνα πάρα πολύ ακόμα και σε ματς που με την δική μου οπτική δεν χρειάζεται, ενώ αλήθεια πιστεύω πως υφίστανται λύσεις για να μοιραστεί περισσότερο ο χρόνος και να έχει καλύτερες προοπτικές ενεργειακά ο Ολυμπιακός όσο οδεύουμε προς το τέλος. Η διαχείριση των παιδιών που δουλεύων με τον κόουτς από το καλοκαίρι είναι πιο σημαντική από τις προσθήκες μεσούσης της σεζόν 8 στις 10 φορές. Οκ, έχουμε πει τόσες φορές πως αν αντί για τον Τίμα είχε έρθει δυνατό και ποιοτικό γκαρντ, τα πράγματα τώρα θα ήταν πολύ απλά (ένας αθλητικός ψηλός και τέλος) και η απόφαση του Μπλατ με τον Λετονό κατέστησε εκείνο που στο δικό μας μυαλό μοιάζει απλό σε περίπλοκο και δύσκολο γρίφο. Πέρα από αυτό, είναι τρομερά σημαντικό και το ροτέσιον μέσα σε μια τόσο μεγάλη σεζόν.
ΥΓ5. Να ξέρετε πως το πιο τρανό παράδειγμα σε αυτό που περιγράφω είναι ο Βεζένκοφ! Το παλικάρι από τη πρώτη μέρα που φόρεσε τη φανέλα σε αγώνες και προπονήσεις, τα δίνει όλα. Κάθε, μα κάθε μέρα. Όλοι λένε πως τα πάει περίφημα όλη τη σεζόν στις προπονήσεις και είναι ο ορισμός του “μπασκετικού” παίκτη. Πέρα από το χάρισμα στο σουτ που δεν το έχει δείξει σε μεγάλο βαθμό ακόμα ως παίκτης του Ολυμπιακού, έχει ενέργεια, έχει τρομερό πείσμα στην άμυνα, διαθέτει αντίληψη, ομαδικότητα, ομαδικό πνεύμα. Ξέρει το ελάττωμά του που είναι τα αθλητικά προσόντα και δουλεύει όσο μπορεί πάνω σε αυτό.
Βεζένκοφ στο Eurohoops: “Και ο Τόμπσον είχε 12% και πήγε και έβαλε 8 τρίποντα!”
ΥΓ6. Στα επιθετικά ριμπάουντ δε είναι… Μιχάλης Κακιούζης! Λες κι έχει μαγνητάκια και η μπάλα πάει πάνω του! Αν θυμάστε ξεκίνησε εντυπωσιακά την σεζόν και μετά τον χάσαμε. Χωρίς να συμβεί το παραμικρό. Για αυτόν χάρηκα διπλά και τριπλά απόψε! Ένα τρίποντο είχε βάλει στην Ευρωλίγκα, στη πρεμιέρα με τη Χίμκι, δύο αυτή τη φορά, μετά από 3 μήνες, απέναντι στον ίδιο αντίπαλο. Το σουτ είναι θέμα αυτοπεποίθησης και ρυθμού, δεν τον φοβάμαι. Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι η λύσσα του με την διαφορά στους 20 για να παίξει overplay Defense και να μην ακουμπάει τη μπάλα ο αντίπαλος που έχει χρεωθεί.
ΥΓ7. Ειλικρινά, σαν “λυσσασμένος” έπαιζε. Η πιο σωστή λέξη είναι διψασμένος. Ο Βεζένκοφ είναι κεφάλαιο για τον Ολυμπιακό, που δεν πρέπει να χαθεί. Είναι επένδυση που πρέπει να φέρει… πλεόνασμα, γιατί μπορεί. Έχει το μπάσκετ, την νοοτροπία, τη θέληση, τον χαρακτήρα, τα πάντα. Θαυμάζω τους ανθρώπους που ενώ κάποια στιγμή δεν παίρνουν αυτό που αξίζουν συνεχίζουν να προσπαθούν δυνατά, καθημερινά, χωρίς γκρίνιες και αρνητική ενέργεια. Για αυτό θέλω να πω ένα μεγάλο μπράβο στον Αλέξανδρο, αυτή η βραδιά ήταν μια πολύ μικρή επιβράβευση της υπομονής και του mentality που διαθέτει.