Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ο Αμερικανός σέντερ της ΤΣΣΚΑ παραχώρησε συνέντευξη στον Νότη Ψιλόπουλο στο “ΦΩΣ”, η οποία φιλοξενήθηκε από την εφημερίδα στο αφιέρωμα που έκανε στον Βασίλη Σπανούλη.
Διαβάστε τι είπε και πόσο σημαντική θεωρεί τη συνεργασία του με με τον αρχηγό του Ολυμπιακού για το μπάσκετ και τη ζωή του:
– Ποια είναι η άποψη σου για τον παίκτη, αλλά και για τον άνθρωπο Βασίλη Σπανούλη;
«O Bασίλης καταρχάς είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος και φυσικά ένας σπουδαίος μπασκετμπολίστας, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει μία εκπληκτική καριέρα. Είναι ένας παίκτης-θρύλος για το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μπορώ να πω πως η ποιότητα του σαν χαρακτήρας είναι εξίσου μεγάλη όσο είναι και το ταλέντου σαν παίκτης. Ένας τρομερός ηγέτης, ένας αρχηγός που ξέρει να εμπνέει τους συμπαίκτες του, αλλά και να παίρνει την ομάδα στις πλάτες του, οδηγώντας την στην κορυφή. Έχει σιδερένια θέληση και για εμένα ήταν ένας παίκτης-πρότυπο. Πέρασα δύο υπέροχα χρόνια μαζί του στον Ολυμπιακό και δίπλα του μπόρεσα όχι μόνο να εξελιχθώ και να βελτιωθώ σαν παίκτης, αλλά και σαν άνθρωπος».
– Πως ήταν η συνεργασία του με τον Βασίλη Σπανούλη, ειδικά στις συνεργασίες ψηλού-κοντού;
«H συνεργασία μου μαζί του ήταν απολαυστική, υπέροχη. Κάναμε ένα καλό ντουέτο στο πικ-εν-ρολ, δουλέψαμε αρκετά πάνω σε αυτή τη συνεργασία και νομίζαμε τα πήγαμε εξαιρετικά σε αυτό το κομμάτι. “Δέσαμε” μεταξύ μας σαν δίδυμο γκαρντ με σέντερ και είχαμε μία εξαιρετική επικοινωνία τόσο εντός, όσο και εκτός παρκέ. Είχα πει όταν ήρθα στον Ολυμπιακό πως θα γίνω η ασπίδα του και πιστεύω τα κατάφερα. Είναι ένας σπουδαίος σκόρερ, αλλά και ένας ικανότατος δημιουργός. Ήξερε πάντα πως θα με βρει στο σωστό σημείο, τη σωστή στιγμή.
Είχαμε μία πολύ ωραία επικοινωνία με τον Βασίλη. Γίναμε φίλοι στον Ολυμπιακό και περάσαμε πολλές ώρες μαζί συζητώντας για το μπάσκετ. Μπορώ να σου πω πως το μπασκετικό μου IQ, ο τρόπος που πλέον διαβάζω αρκετά καλά το παιχνίδι, έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό από τις συμβουλές που μου έδωσε, από τον τρόπο σκέψης του. Με επηρέασε με θετικό τρόπο. Μου έμαθε να αντιλαμβάνομαι καλύτερα το παιχνίδι. Έμαθα αρκετά πράγματα για εκείνον, έμαθα το πως να προσαρμόζομαι γρήγορα σε κάθε κατάσταση και έχω κρατήσει αρκετές από τις συμβουλές του. Ήταν χαρά μου που τον είχα συμπαίκτη και ακόμη μεγαλύτερη η χαρά μου που μαζί του κατακτήσαμε δύο πρωταθλήματα Ευρώπης, αλλά και ένα στην Ελλάδα.
– Ο Σπανούλης είχε πάντα το ένστικτο του σκόρερ, αλλά μέσα στα χρόνια εξελίχθηκε σε έναν πρωτοκλασάτο πασέρ. Πλέον, είναι πρώτος στις ασίστ τόσο στην EuroLeague, όσο και στην Ελλάδα. Ποια είναι η άποψη σου για το δημιουργικό του ταλέντο;
«Νομίζω πως η στατιστική του τα λέει όλα! Είναι ο πρώτος σε ασίστ στην ιστορία της EuroLeague και πλέον έγινε και ο πρώτος στις ασίστ στο ελληνικό πρωτάθλημα και αυτό αποδεικνύει το δημιουργικό του ταλέντο. Με τον “Μπίλι” συμβαίνει το εξής: είναι ένας εκπληκτικός σκόρερ, ένας παίκτης που χαρακτηρίζεται για τα μεγάλα και καθοριστικά σουτ που βάζει όταν η μπάλα “καίει”, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο νίκες, προκρίσεις, αλλά και τίτλους στην ομάδα του, και αυτές οι ικανότητες του είναι που τον χαρακτηρίζουν περισσότερο ή αν θες είναι αυτές που γοητεύουν περισσότερο τους φιλάθλους.
Το “εκτελεστικό” του ένστικτο, λοιπόν, έχει κάπως μεγαλύτερη λάμψη από το δημιουργικό του ταλέντο και συνήθως ο κόσμος ξεχνά το πόσο σπουδαίος είναι και στον οργανωτικό τομέα. Νομίζω πως ο Βασίλης πάντα ήταν και ένας εξαιρετικός πασέρ. Θεωρώ πως έχει το ιδανικό μείγμα, έχει όλο το πακέτο. Ένας εκπληκτικός γκαρντ με τεράστιο ταλέντο τόσο στο σκορ όσο και στη δημιουργία. Είναι πανέξυπνος, διαβάζει εντυπωσιακά γρήγορα το παιχνίδι, ξέρει να χτυπά στις αδυναμίες του αντιπάλου και όπως είπα ξέρει να πασάρει εκεί που πρέπει, όταν πρέπει.
Με τον Βασίλη πάντα ήμουν σε ετοιμότητα πως θα δώσει την πάσα, ακόμη και αν υπήρχαν λίγα εκατοστά για να τα καταφέρει. Είτε με τις σκαστές του πάσες, είτε στον αέρα, ακόμη και αν κοίταγε αλλού, έπρεπε πάντα να είσαι σε ετοιμότητα για να αξιοποιήσεις τις πάσες του».
– Ποια είναι η μεγαλύτερη μπασκετική σου ανάμνηση από τα χρόνια σου στον Ολυμπιακό (2011-2013) παίζοντας δίπλα στον Βασίλη Σπανούλη;
«Περάσαμε αρκετές όμορφες στιγμές στον Ολυμπιακό, αλλά αν έπρεπε να ξεχωρίσω μία σαν ανάμνηση που έχω μαζί του, τότε θα σου έλεγα το 2012, την κατάκτηση του πρώτου μας πρωταθλήματος Ευρώπης στην Κωνσταντινούπολη. Ξέρεις καλά πως εκείνη τη σεζόν είχαμε αρκετά σκαμπανεβάσματα, ειδικά στο ξεκίνημα της χρονιάς. Λίγοι πίστευαν σε εμάς. Δουλέψαμε όμως σκληρά, παλέψαμε με την καρδιά μας, βελτιωθήκαμε, βρήκαμε ρυθμό, “δέσαμε” σαν ομάδα και από την άνοιξη και μετά… εκτοξευτήκαμε, κατακτώντας το τρόπαιο με εκείνον το συναρπαστικό τρόπο με αποκορύφωμα το νικητήριο καλάθι του Πρίντεζη.
Κρατώ ως ανάμνηση και τον ηγετικό του χαρακτήρα, την αρχηγική του συμπεριφορά σε όλη εκείνη τη σεζόν, γιατί στο ξεκίνημα κυρίως εκείνος μας κρατούσε όρθιους και μας ενέπνεε, όντας παράδειγμα για όλους μας. Θυμάμαι όμως και απλές και όμορφες στιγμές, εκτός παρκέ. Θυμάμαι που σε εκείνη τη χρονιά, την πρώτη μου στην Ελλάδα, με προσκαλούσε σπίτι του. Ήταν εκεί η γυναίκα του, η μητέρα του, να μαγειρεύουν μουσακά που μου άρεσε πάρα πολύ και να τρώμε μαζί. Να μιλάμε για το μπάσκετ και να βλέπουμε αγώνες ΝΒΑ. Εκείνες οι συζητήσεις μας που αρχίσαμε να μαθαίνουμε ο ένας καλύτερον τον άλλον, με αποτέλεσμα να γίνουμε εξαιρετικοί συμπαίκτες, αλλά και καλοί φίλοι. Του εύχομαι να συνεχίσει έτσι, να είναι υγιής και να έχει επιτυχίες στη συνέχεια της καριέρας του».