Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Με την Μπαρτσελόνα ο Ολυμπιακός έφαγε ένα δυνατό χαστούκι. Κι εκεί που ήταν καβάλα στο άλογο για την 5η θέση τουλάχιστον, με βλέψεις για την 4η, βρέθηκε χέρι – χέρι με την Μπαρτσελόνα και μάλιστα να υστερεί σε περίπτωση ισοβαθμίας.
Τώρα, η ομάδα έχασε μια μεγάλη ευκαιρία για ένα διπλό στο Ισραήλ που θα επούλωνε άμεσα πληγές και θα σήμανε άμεσα – βαθμολογική – αντίδραση και εξισορρόπηση της ψυχολογίας και της αύρας εντός και εκτός αποδυτηρίων. Η Μπαρτσελόνα νίκησε την Ζαλγκίρις στη Βαρκελώνη κι έτσι οι κόκκινοι πρέπει να… συνηθίσουν την έκτη θέση και να έχουν πια το μυαλό τους προς τα κάτω. Τίποτα δεν έχει κριθεί, αλλά ουδέν έχει διασφαλιστεί επίσης. Μέσα σε αυτά και η πρόκριση.
Ο Ολυμπιακός έχει μείνει στις 12 νίκες. Η Μπάγερν έχει 11 και παίζει στη Βιτόρια απέναντι στη Μπασκόνια που έχει 10 νίκες. Το Μιλάνο που εκτός απροόπτου θα νικήσει την Νταρουσάφακα επίσης 10, η Μακάμπι απόψε έφτασε με τη σειρά της τις 10 νίκες και ο Παναθηναϊκός με τόσο κακή πορεία ως τώρα, βρίσκεται στις 9.
Υπενθυμίζω πως μετά την διακοπή, ο Ολυμπιακός πάει στη Πόλη για να παίξει με την Εφές και μετά επιστρέφει στο ΣΕΦ για να υποδεχτεί την ΤΣΣΚΑ… Τι μεσολαβεί; Ο ημιτελικός κυπέλλου στο ΟΑΚΑ, την Τετάρτη!
Όπως καταλαβαίνετε ο Φλεβάρης δεν είναι απλά ζόρικος, πιθανότατα θα… φτάσει τον Ολυμπιακό στα όριά του και θα δοκιμάσει τις αντοχές του.
Ολυμπιακός Κριτική: Χρειάζεται… φορτιστή ο Μιλουτίνοφ!
Πάμε να μιλήσουμε και λίγο για μπάσκετ. Είδαμε ένα κλειστό ματς, πραγματικά μάχη. Με τρομερή ένταση, πάμπολλες προσωπικές μονομαχίες και γενικά χαρακτηριστικά παιχνιδιού που δημιουργούσαν μεγάλες ενεργειακές απαιτήσεις και ρουφούσαν την ενέργεια των παικτών στις εκτελέσεις τους.
Από τα πιο σκληρά παιχνίδια που έχω δει φέτος, ο ορισμός του Physical και σε αυτό συνέβαλαν και οι διαιτητές που άφησαν τις επαφές και σφύριζαν μόνο όταν ήταν… εντελώς απαραίτητο ή αν προτιμάτε καταφανέστατο.
Μιλάμε για μια αναμέτρηση που οι γηπεδούχοι είχαν 15.5% στο τρίποντο και οι φιλοξενούμενοι 19.2%. Ότι κέρδισε από εκεί ο Ολυμπιακός το έχασε από το κατάτι χαμηλότερο ποσοστό στα δίποντα. Κάποια στιγμή αμφότεροι είχαν 1/12 τρίποντα! Με ΜΗΔΕΝ αιφνιδιασμούς καθαρούς εκατέρωθεν, με σχετικά λίγες βολές και με ακόμα… λιγότερες ασίστ.
Τόσο ο Σφαιρόπουλος, όσο και ο Μπλατ, επέμειναν στις άμυνες αλλαγών. Έτσι, κόπηκε σε τεράστια βαθμό η δημιουργία των γκαρντ και είχαμε μονίμως είτε συνθήκες μις – ματς στο ποστ, είτε προσπάθειες 1 vs 1. Αυτοί οι λόγοι έφεραν 10 ασίστ μόλις στην Μακάμπι και… 7 στον Ολυμπιακό.
Υπερβολικά χαμηλό σκορ στο πρώτο ημίχρονο, σε φυσιολογικά επίπεδα στην επανάληψη και με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, ήταν σχεδόν δεδομένο πως η αναμέτρηση θα κριθεί στα τελευταία λεπτά και εκτός απροόπτου στις λεπτομέρειες. Σε ένα εύστοχο σουτ, σε ένα άστοχο, σε μια άμυνα, σε ένα ριμπάουντ.
Οι λεπτομέρειες…
Ο παίκτης που κατά τη γνώμη μου έκρινε σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτή τη σκληρή μάχη ήταν ο Ταρίκ Μπλακ. Αυτός στα κρίσιμα λεπτά “χτύπησε” την άμυνα αλλαγών του Ολυμπιακού με πλεονέκτημα απέναντι σε πιο κοντούς και λιγότερο αθλητικούς παίκτες.
Αντίθετα, δεν θα ήταν εύκολο να συμβεί το ίδιο με τον Μιλουτίνοφ που ήταν εξαντλημένος από τα μέσα της τρίτης περιόδου. Ο Μπλακ έχει από πίσω του τον… Τάιους, που στον Ολυμπιακό θα ήταν “πυρηνική πολυτέλεια”, ο Σέρβος τον Λεντέι που είναι τεσσάρι και τον πολύ φιλότιμο Μπόγρη.
Ακόμα κι έτσι, ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να νικήσει και να φύγει από το ιστορικό αυτό γήπεδο με μεγάλο διπλό. Επειδή ο Σπανούλης έκανε… Σπανουλιές στα τελευταία λεπτά, όχι για κανένα άλλο λόγο.
Μια άμυνα χρειαζόταν, μια, μετά το τρίτο τρίποντο του αρχηγού στο τελευταίο δεκάλεπτο. Ο Μπλατ επέλεξε να παίξει με αλλαγές και τον 7footer Μιλουτίνοφ για μια ακόμα φορά σε ρόλο… καουμπόι. Ο Σέρβος δεν είχε άλλη ενέργεια στο ρεζερβουάρ του, δεν θα μπορούσε να επιστρατεύσει γρήγορα πόδια για την άμυνα της νίκης και έγινε το φυσιολογικό.
Ο Ουίλμπεκιν τον πέρασε, εκτέλεσε πάνω στην άμυνα του Τουπάν που σκεφτόταν περισσότερο να μην κάνει φάουλ, παρά να τον κόψει και το καλάθι μπήκε.
Ο Ολυμπιακός είχε μια ευκαιρία 4,4” δευτερολέπτων. Στην επαναφορά πήγε ο Σπανούλης. Ο Σφαιρόπουλος κατάλαβε πως το Play λογικά ήταν η μπάλα να καταλήξει ξανά στον Βασίλη με κάποιο hand off (πάσα χέρι με χέρι) και εκτέλεση με τον Μιλουτίνοφ στο ρόλο του Screener.
Έτσι προέκυψε τάιμ – αάουτ (του Γιάννη) στο τάιμ άουτ του Μπλατ. Βγήκε το Play που είδαμε, ο Πρίντεζης αστόχησε και το αποτέλεσμα κρίθηκε. Η Μακάμπι ανακουφίστηκε και ο Ολυμπιακός προβληματίστηκε. Ακόμα περισσότερο. Την ήττα την δέχομαι, αυτό που έγινε στα τελευταία 2-3 λεπτά της τρίτης περιόδου, ΟΧΙ.
Περιμέναμε ένα Ολυμπιακό να φορτσάρει μόλις μπει ο Φλεβάρης και από την έλευση του Μπλατ που διαδέχτηκε τον κόουτς Σφαιρόπουλο η τάση ήταν φυσιολογικά να… ωραιοποιηθεί η κατάσταση στην επίθεση. Μέσα στο Φλεβάρη, όμως, ο Ολυμπιακός έβαλε 55 πόντους στη Μπάρτσα και 64 στη Μακάμπι.
Ειλικρινά, απαράδεκτο και απογοητευτικό
Είναι δυνατόν ρε παιδιά σε ματς αίμα και άμμος, με τόσο χαμηλό σκορ, που και η μια χαμένη βολή μετράει, να έχει ο Ολυμπιακός 1 ομαδικό φάουλ στο 26, να τελειώνει με δύο ομαδικά φάουλ στο 30′ και να ΤΡΩΕΙ τρία καλάθια στο τελευταίο δίλεπτο από Μπλακ, Ρολ και Τάιους (το 45-42 στην εκπνοή);
ΔΕΝ χωνεύεται αυτό το πράγμα και δεν έχει καμία λογική. Ο Ολυμπιακός είχε την άνεση στα τελευταία 90 δευτερόλεπτα να κάνει φάουλ σε ΚΑΘΕ κατάσταση μειονεκτήματος και να μην φάει πόντο μέχρι να εξαντληθεί το τρίτο δεκάλεπτο. Ήταν το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ.
Και τι έκανε; Τίποτα! Κάθισε μετά τις αλλαγές και έφαγε τρία καλάθια σε μάχη σώμα με σώμα που τα καλάθια έμπαιναν με… αίμα. Δεν έχω εξήγηση καμία, μόνο απορία.
Δύο εκδοχές υπάρχουν. Η μια να μην έδωσε εντολή ο Μπλατ για να… δίνει τα σωστά φάουλ ο Ολυμπιακός. Δεν μπορώ να… διανοηθώ πως συμβαίνει αυτό. Η δεύτερη να το έκανε και να μην υπάκουσαν οι παίκτες. Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει πρόβλημα.
Δεν υπάρχει χρόνος για δάκρυα. Αύριο έρχεται ο Weber, την Τετάρτη ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ και πάει λέγοντας. Σκληρή περίοδος, αλλά στην Ευρωλίγκα τουλάχιστον μέχρι να φτάσουμε στο Final Four όλες οι ομάδες παίρνουν ακριβώς αυτό που αξίζουν.
ΥΓ2. Είναι λογικό και σωστό να λέμε πως πρέπει ο Ολυμπιακός να μπορεί να “καθαρίζει” στα τελευταία λεπτά κλειστών αγώνων χωρίς ο Σπανούλης να χρειάζεται μονίμως να κάνει τα… δικά του στα 37. Για να γίνει, όμως, αυτό πρέπει να υπάρχει παίκτης δίπλα του που να μπορεί να το κάνει. Να διαθέτει την ποιότητα και την προσωπικότητα. Δεν βλέπω κάποιον τέτοιο όλα αυτά τα τελευταία χρόνια, από όσους έχουν έρθει.
ΥΓ3. Ο Γκος έχει πολλά πράγματα να βελτιώσει, είναι νέος και διανύει την πρώτη σεζόν στο τοπ επίπεδο. Πέρυσι ήταν ο καλύτερος παίκτης μιας ομάδας (Παρτιζάν) που μόνο έχανε. Στην επίθεση, όμως, έχει στοιχεία, διαθέτει ταλέντο κι αυτό φάνηκε στο Τελ – Αβίβ.
ΥΓ4. Ετσι όπως εξελίχθηκαν πολλές από τις κρίσιμες άμυνες και δη η πιο κρίσιμη, εκ του αποτελέσματος, η επιμονή του Μπλατ να ποντάρει αποκλειστικά στις άμυνες αλλαγών ήταν λανθασμένη. Πόσο μάλλον στο δίδυμο Μιλουτίνοφ – Ουίλμπεκιν. Είχε φανεί ακόμα και όταν δεν είχε λιώσει από την κούραση ο Νίκολα, πως δεν έβγαινε αυτό. Το να ρισκάρεις – και – σε αυτή την κατοχή με τη συγκεκριμένη άμυνα, σημαίνει πως έχεις αποδεχτεί πως ΔΕΝ υπάρχει η αθλητικότητα ούτε στα γκαρντ, ούτε στους ψηλούς για μια καθαρή man to man άμυνα.
ΥΓ5. Ένας από τους βασικότερους λόγους που υπέγραψε ο Ολυμπιακός τον Weber πέρα από τα στοιχεία που θα διαβάσετε στην ανάλυση, είναι για να ματσάρει τον Καλάθη στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.
ΥΓ6. Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να παίζει ουσιαστικά με rotation 7,5 παικτών.
ΥΓ7. Κυριακή κοντή γιορτή για την ελευθερία του Μίλος! Με τους Κλίπερς προσπαθούσε να “χωρίσει” εδώ και μήνες, αφού δεν υπολογιζόταν. Τώρα απομένει να μην τον… τσιμπήσει καμία άλλη ομάδα στο ΝΒΑ από τη λίστα αποδέσμευσης τις επόμενες 48 ώρες.