Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Το Final Four του 2009 στο Βερολίνο δικαίως μπορεί να θεωρηθεί ως το κορυφαίο όλων των εποχών, με τέσσερις ομάδες που απλά ήταν… ομαδάρες, και τον Παναθηναϊκό να πανηγυρίζει άλλο ένα ιστορικό ευρωπαϊκό τρόπαιο, με το 73-71 επί της ΤΣΣΚΑ στον τελικό, μια μέρα σαν σήμερα το (3/5/2009)!
Οι δύο ημιτελικοί που είχαν γίνει την Πρωτομαγιά του 2009 στην “O2 World” της γερμανικής πρωτεύουσας ήταν κάτι παραπάνω από συγκλονιστικοί, με τον Παναθηναϊκό να κάμπτει στο νήμα την αντίσταση του Ολυμπιακού (84-82), ενώ η ΤΣΣΚΑ είχε καταφέρει να ξεπεράσει στις λεπτομέρειες την αντίσταση της Μπαρτσελόνα (78-82).
Ετσι, στον τελικό είχαμε τη… ρεβάνς του τελικού του 2007, με τον Παναθηναϊκό να τίθεται αντιμέτωπος της κατόχου του τίτλου, ΤΣΣΚΑ.
Οι δύο ομάδες είχαν μια βασική διαφορά σε σχέση με την προ διετίας αναμέτρησή τους, αφού ο Ραμούνας Σισκάουσκας είχε αλλάξει στρατόπεδο κι από μπροστάρης στον “πράσινο” θρίαμβο, φιλοδοξούσε να κάνει το repeat!
Το “τριφύλλι” του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και του Δημήτρη Ιτούδη μπορεί να μην είχε τον “Σίσκα”, αλλά είχε στις τάξεις του πλειάδα αστέρων, με Διαμαντίδη, Σπανούλη, Γιασικεβίτσιους, Μπατίστ, Πέκοβιτς, Φώτση, Τσαρτσαρή, Νίκολας, Περπέρογλου, Χατζηβρέττα.
Οι Μοσχοβίτες του Έτορε Μεσίνα δεν πήγαιναν πίσω, με Σισκάουσκας, Σμόντις, Λάνγκτον, Χόλντεν, Χριάπα, Κάουν, Πλάνινιτς και τον δικό μας Νίκο Ζήση και ο τελικός προμηνυόταν συγκλονιστικός.
Ο Παναθηναϊκός όμως πρόσφερε μια απίστευτη μπασκετική παράσταση, με το πρώτο ημίχρονο του τελικού να είναι… για ένα ρόλο, αφού η ομάδα του Ζοτς έκανε τους πάντες να τρίβουν τα μάτια τους.
Το 48-28 της ανάπαυλας ήταν χαρακτηριστικό της κυριαρχίας των “πράσινων”, με κερασάκι στην τούρτα την τελευταία φάση του πρώτου μέρους, με την ασίστ του “μάγου” Σάρας πίσω από την πλάτη, για το εύστοχο τρίποντο του “μπόμπερ” Νίκολας!
Ολα κυλούσαν ιδανικά για τους “πράσινους”, που μάλιστα στο 23:50” ήταν στο +23 (56-33)! Η ΤΣΣΚΑ ως μεγάλη ομάδα αντέδρασε όπως αναμενόταν, ωστόσο δεν αναμενόταν να έχει για… έκτο παίκτη τον Χουάν Κάρλος Αρτεάγκα, με τον Ισπανό διαιτητή να γίνεται αρνητικός πρωταγωνιστής με τα (μη) σφυρίγματά του, με όλες τις αμφισβητούμενες φάσεις να είναι υπέρ της ρωσικής ομάδας!
Η ομάδα του Μεσίνα άρχισε να ροκανίζει τη διαφορά, αφού ο Παναθηναϊκός δεν γινόταν να συνεχίσει να κυριαρχεί έχοντας απέναντί του μια επίσης πλήρη ομάδα και σε συνδυασμό με τα σφυρίγματα και τον εκνευρισμό, φτάσαμε σε ένα άνευ φινάλε που κρίθηκε στις λεπτομέρειες…
Ο Γιασικεβίτσιους με 1/2 βολές έκανε το 73-71 και η τελευταία κατοχή ανήκε στην ΤΣΣΚΑ, με την ευθύνη να πηγαίνει στον Σισκάουσκας. Οι “πράσινοι” δεν έκαναν φάουλ για να έχουν αυτοί την τελευταία επίθεση, αφού όπως δήλωσαν αργότερα οι πρωταγωνιστές, στο τελευταίο τάιμ άουτ η εντολή προς τους παίκτες δεν ήταν ούτε φάουλ, ούτε άμυνα, αλλά “αποφασίστε εσείς”.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν έπαιξε άμυνα, με τον Νίκολας να γίνει “βδέλλα” στον “Σίσκα”, ο οποίος βρήκε τα… χιλιοστά για να κάνει το σουτ της νίκης, αλλά η μπάλα έκανε το χατίρι στο “τριφύλλι” και αναπήδησε στη στεφάνη για να φύγει και το παιχνίδι να τελειώσει παρά την προσπάθεια του Σμόντις για φόλοου.
Οι θριαμβευτές “πράσινοι” έραψαν με… τρέλα το πέμπτο αστέρι στη φανέλα τους, με τον Μπατίστ και τους υπόλοιπους να πανηγυρίζουν έξαλλα και τον Ομπράντοβιτς εξίσου έξαλλα να ξεσπά προς τη γραμματεία για τα άθλια σφυρίγματα, με τον Ιτούδη να τον συγκρατεί, πριν δεχθεί τα συγχαρητήρια του Μεσίνα, που είχε χάσει άλλον έναν τελικό από τον Ζοτς…
Εναν τελικό που κρίθηκε στο νήμα, με τον Παναθηναϊκό να παίρνει πολλά από πολλούς (Φώτσης 13π., Σπανούλης 13π., Διαμαντίδης 10π., Γιασικεβίτσιους 10π.), αλλά το βραβείο του MVP ανήκε σε έναν: Το όνομά του, Βασίλης Σπανούλης, που πήρε την πρώτη του Ευρωλίγκα και το πρώτο του MVP εκείνο το βράδυ, δέκα χρόνια πριν…
Από την πλευρά του ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ήταν έξαλλος όσο ο Ομπράντοβιτς κι ακόμα περισσότερο με τη διαιτησία, πετώντας… χαρτονομίσματα στους διαιτητές, ωστόσο λίγο αργότερα πανηγύρισε το τρόπαιο σε μια ιστορική απονομή….
Εκεί ο Δημήτρης Διαμαντίδης παρέλαβε την κούπα από τον Εδουάρδο Πορτέλα, αλλά δεν τη σήκωσε προτού έρθει μπροστά μαζί του ο εμβληματικός αρχηγός, Φραγκίσκος Αλβέρτης, σε ένα ιστορικό νεύμα από τον “3D” που σφράγισε μια μεγάλη βραδιά!