Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Η 6η Μαΐου είναι μια σημαδιακή ημερομηνία, όχι μόνο γιατί το 2007 ο Παναθηναϊκός κατακτούσε την τέταρτη Ευρωλίγκα της χρυσής ιστορίας του, στο ΟΑΚΑ, αλλά γιατί ο MVP εκείνου του Final Four είχε τα γενέθλιά την ίδια μέρα!
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης γεννήθηκε προ 39 ετών, στην Καστοριά και έμελλε να αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στο ελληνικό, το ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο μπάσκετ.
Τα λόγια δεν φτάνουν για να αποτυπώσουν το μεγαλείο ενός εκ των σπουδαιότερων παικτών που ανέδειξε το ελληνικό μπάσκετ. Εξάλλου και ο ίδιος δεν ήταν άνθρωπος των λόγων στο παρκέ και εκτός αυτού, παρά αποκλειστικά των έργων.
Όσα θαυμαστά κι έκανε εντός τεσσάρων γραμμών, ποτέ δεν θέλησε έξτρα… δημοσιότητα και προβολή, αλλά την απέφευγε, όχι από “σνομπισμό”, αλλά από πεποίθηση και ταπεινότητα.
“Εγώ δεν έκανα τίποτα, οι συμπαίκτες μου…” ήταν πολλές φορές η ατάκα του έπειτα από μια μεγάλη εμφάνιση, προκειμένου να “αποκρούσει” τα ΜΜΕ που τον πολιορκούσαν για μια δήλωση, ώστε να συνοδεύσεις τις εμφανίσεις του.
Εμφανίσεις βέβαια που δεν χρειάζονταν… πλασάρισμα για να αναδειχθούν, με τον 39χρονο πλέον παλαίμαχο σούπερ σταρ και διευθυντή της Eurohoops Academy να έχει κερδίσει κατά τη διάρκεια της καριέρας του, “φίλους” και “εχθρούς”, συμπαίκτες και αντιπάλους.
Εξάλλου, ένας εκ των πλέον σπουδαίων με τον οποίο τέθηκε αντίπαλος στο παρκέ έχει πει πόσο θα τον ήθελε για συμπαίκτη… “Υπάρχει ένας παίκτης από το παρελθόν, τον οποίο αντιμετώπισα και ευχόμουν να είναι στην ομάδα μου. Το όνομα του είναι Δημήτρης Διαμαντίδης από την Ελλάδα. Τον αγαπώ και ευχόμουν να τον είχα μαζί μου. Το μήκος του και το μέγεθος του, όλα αυτά που έκανε στην άμυνα. Θα λάτρευα να έχω έναν παίκτη στο πλάι μου που θα μπορούσε να… ταλαιπωρήσει τους πιο κοντούς πόιντ γκαρντ”…
Αυτά δεν τα έχει όποιος κι όποιος, αλλά ο Κόμπι Μπράιαντ και είναι χαρακτηριστικά του σεβασμού που κέρδισε ο “Μήτσος” όλα αυτά τα χρόνια.
Καστοριά-Ηρακλής-Παναθηναϊκός-κορυφή
Από την Καστοριά ο “3D” έμελλε να υποπέσει στην αντίληψη του Κώστα Πιλαφίδη, ο οποίος τον πήγε στον Ηρακλή το 1999 και εκεί ουσιαστικά άρχισαν όλα, με τον “γηραιό” να βρίσκει έναν νέο ηγέτη, που άρχισε να δείχνει το άστρο του…
Το 2004 ήταν σημαδιακή χρονιά, αφού έγινε η μεγάλη μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, έπειτα από μια μεγάλη σεζόν με τον Ηρακλή και την ανάδειξή του σε MVP του πρωταθλήματος, αλλά και η συμμετοχή του με την Εθνική στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Η έλευσή του στο ΟΑΚΑ και το συναπάντημα με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς ήταν ο ιδανικός συνδυασμός ώστε να γίνει η απαραίτητη… επεξεργασία σε ένα ακατέργαστο διαμάντι, που άνοιξε τα φτερά του κι έγινε κορυφαίος ανάμεσα στους κορυφαίους, με το “τριφύλλι”, αλλά και την Εθνική ομάδα.
Πρωταθλήματα και Κύπελλα άρχισαν να γεμίζουν την τροπαιοθήκη του και σύντομα ήρθαν και τα Ευρωπαϊκά… Πρώτο και καλύτερο με την Εθνική ομάδα, αφού το 2005 έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του με ιστορικό “βάλ’ το αγόρι μου” στον ημιτελικό με τη Γαλλία, ενώ το 2006 επιβεβαίωσε την ατάκα του θρυλικού Ρούντι Τομζάνοβιτς πως “η Ελλάδα έχει έναν εξαιρετικό σουτέρ και τον λένε Δημήτρη Διαμαντίδη”, όντας στους μπροστάρηδες της απίθανης εμφάνισης και νίκης επί της Team USA στη Σαϊτάμα!
Το 2007 ήρθε και η πρώτη Ευρωλίγκα (ανήμερα των γενεθλίων του), ο πρώτος τίτλος MVP, το 2009 στο Βερολίνο παίρνοντας ουσιαστικά τη σκυτάλη της αρχηγίας από τον Αλβέρτη και το δεύτερο και το 2011 ο ορισμός του one man show!
Ο Παναθηναϊκός έφτασε στη Βαρκελώνη στο έκτο Ευρωπαϊκό της ιστορίας του κι αν κάποιος δικαιούταν να πάρει την κούπα σπίτι, για… πάντα, αυτός ήταν ο Διαμαντίδης, με μια απίστευτη σεζόν, όπου μεταξύ άλλων δεν δίστασε να βάλει 13 πόντους μέσα σε 75 δευτερόλεπτα, για να κερδίσει η ομάδα του ένα χαμένο ματς με τον Ολίμπια Λιουμπλιάνας στο ΟΑΚΑ!
Το Final Four στη Βαρκελώνη δεν ήταν παρά το επιστέγασμα, έπειτα από την πρόκριση επί της Μπαρτσελόνα στα playoffs, με τον ηγέτη των “πράσινων” να κερδίζει παράλληλα με τον τίτλο, αυτόν του MVP της σεζόν, του MVP του Final Four και του κορυφαίου αμυντικού! Μια ομάδα, ένας παίκτης!
Σε κάθε παιχνίδι, σε κάθε προπόνηση ο Διαμαντίδης έδινε τα πάντα κι αυτό έπραξε ως το μεγάλο φινάλε το 2016 κι αφού το 2012 δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή ως μεγάλος αρχηγός, να εγκαταλείψει το καράβι, όταν το έπρατταν σχεδόν όλοι οι άλλοι.
Δικαιωματικά αποθεώθηκε και αποθεώνεται και απόλυτα δίκαια από τον Σεπτέμβριο του 2016, στο μεγάλο τουρνουά που έγινε προς τιμήν του, η φανέλα με το Νο13 στον Παναθηναϊκό πέρασε για πάντα στην κατοχή του και δεσπόζει πλέον την οροφή του ΟΑΚΑ!
Χρόνια πολλά Δημήτρη Διαμαντίδη!
Οι τίτλοι και οι ατομικές διακρίσεις του Δημήτρη Διαμαντίδη:
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
Ευρωλίγκα: 2007, 2009, 2011
Πρωτάθλημα Ελλάδας: 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014
Κύπελλο Ελλάδας: 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016
ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
Ευρωμπάσκετ 2005: Χρυσό
Παγκόσμιο Κύπελλο 2006: Αργυρό
MVP Ευρωλίγκας: 2011
MVP Final Four Ευρωλίγκας: 2007, 2011
Καλύτερη πεντάδα Ευρωλίγκας: 2007, 2011, 2012, 2013
Καλύτερος Αμυντικός στην Ευρωλίγκα: 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011
Καλύτερη Πεντάδα Ευρωμπάσκετ: 2005
MVP ελληνικού πρωταθλήματος: 2004, 2006, 2007, 2008, 2011, 2014
Καλύτερος Αμυντικός ελληνικού πρωταθλήματος: 2011
Καλύτερη πεντάδα ελληνικού πρωταθλήματος: 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2016
MVP τελικού Κυπέλλου Ελλάδας: 2009, 2016