Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
“Με τη μεγάλη δύναμη έρχεται κι η μεγάλη ευθύνη”, Σταν Λι 1962. Κι αν είσαι παίκτης υψηλού επιπέδου με το μεγάλο ταλέντο έρχεται και το μεγάλο αντι-fan club, Eurohoops 2019.
Το Eurohoops συνέθεσε το Top 5 με τους παίκτες από την Ευρωλίγκα που το ελληνικό κοινό αγαπά να μισεί.
Με αλφαβητική σειρά:
ΦΑΚΟΥΝΤΟ ΚΑΜΠΑΤΣΟ
Γκαρντ | 23 Μαρτίου 1991 | Αργεντινή
Ρεάλ Μαδρίτης 2014-15, 2017-σήμερα
7,5 pts | 2,2 reb | 4,4 ast | 1,4 stl | 0 blk | 1,9 tov | 21 min | 10,5 PIR | 75 G
Το κοινό συνηθίζει να αγκαλιάζει περιπτώσεις underdog ή breakout παικτών, πολλές φορές, όμως, η πρώτη εντύπωση είναι αυτή που μετρά κι ο Φακούντο Καμπάτσο δεν είχε κάνει την καλύτερη. Σε ένα από τα πρώτα του παιχνίδια στην Ευρωλίγκα (22/1/15) είχε γκρεμίσει τον Δημήτρη Διαμαντίδη κι αυτό ήταν αρκετό για να αποτελεί έκτοτε κόκκινο πανί για τους φίλους του Παναθηναϊκού. Χρόνια αργότερα απέκτησε κι αγωνιστικό θράσος, τόσο ώστε να χάσει και (πολλούς από τους) θαυμαστές ανάμεσα στους φίλους του “αιωνίου” αντιπάλου, Ολυμπιακού. Προσθέστε bonus και μία μανούρα με τον Νίκο Ζήση στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 2014 κι έτοιμο το ελληνικό αντι-fan club.
ΝΑΝΤΟ ΝΤΕ ΚΟΛΟ
Γκαρντ | 23 Ιουνίου 1987 | Γαλλία
Βαλένθια 2010-11, ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2014-19
16 pts | 2,8 reb | 3,6 ast | 1,2 stl | 0,1 blk | 2,4 tov | 25 min | 18 PIR | 168 G
Από τις πρώτες αναμνήσεις που έχει το ελληνικό κοινό από τον Νάντο ντε Κολό είναι το buzzer beater στο EuroBasket το 2009. Και παρότι είχε στοιχίσει το παιχνίδι, ήταν κάτι καλό για την Ελλάδα. Σιγά-σιγά ο ίδιος εξελίχθηκε σε παίκτη παγκόσμιας κλάσης, μέσα σε όλα κι από αγαπητός σε μισητός. Οι συναντήσεις με τον Ολυμπιακό στα τελευταία Final Fours έδωσαν έναν επιπλέον λόγο στους φίλους των “ερυθρολεύκων” να χαίρονται στις αποτυχίες του ή να τις εύχονται και να θεωρούν πως είναι “λίγος”. Τι κι αν έχει αναδειχθεί δις Πρωταθλητής Ευρωλίγκας (2016, 2019) μεταξύ άλλων, για τον Έλληνα έχει 60% αποτυχία σε τελική φάση.
ΑΛΕΞΕΪ ΣΒΕΝΤ
Γκαρντ | 16 Δεκεμβρίου 1988 | Ρωσία
ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2006-12, Χίμκι 2015-18, 2018-σήμερα
15,2 pts | 2,3 reb | 3,9 ast | 1 stl | 0,2 blk | 2,2 tov | 24 min | 14,6 PIR | 114 G
Κέρδισε το “Alphonso Ford EuroLeague Top Scorer Trophy” πέρυσι, αν δεν τραυματιζόταν και δεν έχανε περισσότερα από τα μισά παιχνίδια θα το κέρδιζε και φέτος, αλλά “ναι, καλά. Με 30 σουτ ανά παιχνίδι μπορώ κι εγώ να βγω πρώτος σκόρερ”. Κάποιοι, μάλιστα, δε δίστασαν να το πάνε ακόμη παραπέρα φέτος, λέγοντας πως η Χίμκι έπαιζε καλύτερα με τον ίδιο τραυματία. Ο Αλεξέι Σβεντ επέστρεψε υγιής και συνέχισε τα δικά του, αλλά, την ίδια, δε μπορεί να βρει την υγειά του ό,τι κι αν κάνει. Το γεγονός πως με τον ίδιο ηγέτη η Χίμκι έχει παίξει όλη κι όλη μία φορά στα playoffs δε βοηθά.
ΜΑΪΚ ΤΖΕΪΜΣ
Γκαρντ | 18 Αυγούστου 1990 | ΗΠΑ
Λαμποράλ Κούτσα 2014-16, Παναθηναϊκός 2016-17, 2018, Αρμάνι Μιλάνο 2018-σήμερα
14,1 pts | 2,8 reb | 3,8 ast | 1 stl | 0,1 blk | 1,7 tov | 34 min | 14 PIR | 112 G
Η Ζάγκρεμπ ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή κι επαγγελματική ομάδα στην καριέρα του, στην Ελλάδα τον πρωτογνωρίσαμε με τη φανέλα του Κολοσσού, αλλά όλοι τον μάθαμε για τα καλά στα χρόνια του στη Λαμποράλ Κούτσα νυν Μπασκόνια. Από την πρώτη κιόλας στιγμή το ταλέντο του στην επίθεση είναι κάτι περισσότερο από εμφανές, αλλά πολλές φορές ο τρόπος που επιλέγει να το παρουσιάσει είναι too much για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Κάπως έτσι ο Μάικ Τζέιμς έχει καταφέρει να έχει εχθρούς ανάμεσα ακόμη και στους φίλους των ομάδων του. Στο Twitter δεν το συζητούμε καν, εκεί γίνεται Ο χαμός, αφού αρέσκεται να απαντά σε πολλά από τα σχόλια.
ΡΟΥΝΤΙ ΦΕΡΝΑΝΤΕΘ
Φόργουορντ | 4 Απριλίου 1985 | Ισπανία
Ρεάλ Μαδρίτης 2011-σήμερα
10,6 pts | 3,2 reb | 2,8 ast | 1,2 stl | 0,2 blk | 1,3 tov | 24 min | 12,6 PIR | 218 G
Έχει κερδίσει τα πάντα στην καριέρα του, εκτός από θαυμαστές εκτός Ισπανίας. Ο Ρούντι Φερνάντεθ είναι τόσο καλός όσοι κι οι εχθροί του ανά την Ευρώπη, ακόμη και σε χώρες όπου το μπάσκετ λατρεύεται όσο τίποτε κι όλοι όσοι ασχολούνται με αυτό είναι περισσότερο φίλαθλοι παρά οτιδήποτε άλλο. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την επίθεση από τους δίδυμους αδερφούς και φανατικούς φίλους της Ζαλγκίρις (7/3/13); Η τάση του στην υπερβολή ανέκαθεν εξόργισε άπαντες, ενίοτε και τους συναδέλφους του στο παρκέ. Μέχρι και τον Θανάση Αντετοκούνμπο είχε καταφέρει να κάνει να μη χαμογελά πια στα playoffs πέρυσι.