Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Ο Παναθηναϊκός φιλοξενεί τον Ερυθρό Αστέρα στο ΟΑΚΑ (3/10, 21:00) στο εναρκτήριο παιχνίδι των νταμπλούχων Ελλάδας στην φετινή Ευρωλίγκα και ο Αργύρης Πεδουλάκης περιμένει από την ομάδα του ένα καλό και νικηφόρο φυσικά… ποδαρικό στον μαραθώνιο της σεζόν 2019/2020!
Λίγο πριν οι “πράσινοι” πάρουν θέση στην αφετηρία, ο Αργύρης Πεδουλάκης μίλησε στο Eurohoops για τη νέα ομάδα που χτίζεται και θα κληθεί να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις…
- Η δύσκολη αποστολή Νο3 στον πάγκο του Παναθηναϊκού
- Ο χρόνος και τα… 8’’
- Το μεγαλύτερο όπλο και η πιο χτυπητή αδυναμία
- Ο στόχος της σεζόν
- Η λογική των μεταγραφών και η ομάδα του Καλάθη
Ο “Άρτζι” μίλησε για όλους και για όλα!
-Μας έχετε συνηθίσει να αναλαμβάνετε σε κρίσιμη συγκυρία τον πάγκο του Παναθηναϊκού. Το 2012 διαδεχθήκατε τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς που είχε αποχωρήσει έπειτα από 13 χρόνια, το 2016 τον Σάσα Τζόρτζεβιτς και τώρα τον Ρικ Πιτίνο. Σας εξιτάρουν περισσότερο οι δύσκολες αποστολές;
“Εγώ δεν βλέπω τα πράγματα ούτε εύκολα, ούτε δύσκολα. Ο Παναθηναϊκός είναι ένα πολύ μεγάλο κλαμπ, είναι στο υψηλότερο σημείο… Είναι διαφορετικές οι εποχές. Διαφορετικά ήταν το 2012, το 2016 ήταν ένα μικρό διάστημα στο οποίο στρατολογήθηκα για να τελειώσει η χρονιά όσο πιο αξιοσέβαστα γινόταν τότε. Τώρα είναι μια διαφορετική ομάδα, αλλά μένουν οι δύσκολες συνθήκες, που έχουν να κάνουν με τη χώρα μας, με την οικονομία, με την κοινωνία, με το φορολογικό σύστημα και είδαμε φέτος ότι οι ομάδες της Ευρωλίγκας έριξαν πάρα πολλά χρήματα για να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο τις ομάδες τους. Το κίνητρό μας είναι αυτό: Εμείς με λιγότερα χρήματα να μπορέσουμε να κρατήσουμε το ελληνικό μπάσκετ ψηλά”.
-Η ομάδα που χτίζεται και μπαίνει στη νέα σεζόν, είναι αυτή που οραματίζεστε;
“Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει και πάντα εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Είμαστε ευχαριστημένοι. Έχουμε μια ομάδα που είναι λίγες μέρες μαζί από τη στιγμή που επέστρεψαν οι διεθνείς μας. Εχουμε πολύ λίγο χρόνο και μέσα από τις προπονήσεις και μέσα από τα παιχνίδια, θα πρέπει να βελτιωνόμαστε και να παίρνουμε και τα αποτελέσματα. Αυτό είναι το δύσκολο. Δεν έχουμε το χρόνο… Είμαστε καλοί στο ανοικτό γήπεδο, θέλουμε αρκετή δουλειά στο 5Χ5, που συνήθως στο τελευταίο δεκάλεπτο κρίνονται και τα παιχνίδια. Αυτό θέλουμε να βελτιώσουμε μες στη σεζόν, αυτό το κομμάτι. Γιατί αν δείτε τα αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια, στα εκτός έδρας παιχνίδια ο Παναθηναϊκός είχε ζήτημα. Στο τέλος μόνο πήγαινε καλύτερα. Αυτό το κομμάτι θεωρώ ότι ήταν ζήτημα πως δεν μπορούσε να διαβάσει το παιχνίδι και να κρατήσει το ρυθμό σε κάποια ματς που χρειαζόταν”.
-Από την αρχή της προετοιμασίας αναφερθήκατε στα 8’’. Στα πρώτα 8’’ που θεωρείτε ότι ο Παναθηναϊκός είναι καλός και στα τελευταία 8’’ όπου είπατε ότι κρίνονται τα δύσκολα παιχνίδια. Πόσο δύσκολο είναι για την ομάδα σας να βελτιωθεί σε ικανοποιητικό βαθμό σε αυτό το κομμάτι;
“Το κομμάτι με τα πρώτα 8’’ για να το κάνεις, πρέπει να βγάλεις την άμυνα και να πάρεις το ριμπάουντ. Σε αυτό το κομμάτι πρέπει να δουλέψουμε αρκετά. Στο ανοικτό γήπεδο έχουμε ταλέντο, έχουμε καλές αποφάσεις. Σίγουρα τα παιδιά χρειάζονται χρόνο για να βρεθούν μεταξύ τους στο γήπεδο και να καταλάβουν πώς λειτουργεί ο καθένας. Βλέπουμε ότι οι ομάδες που διακρίνονται τα τελευταία χρόνια στην Ευρωλίγκα και όλοι πιστεύουμε ότι είναι μόνο το οικονομικό, δεν είναι μόνο αυτό. Είναι οι ομάδες οι οποίες κρατούν τον κορμό τους, όπως Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ, Φενέρ και είναι καλοί στο να διαβάζουν το παιχνίδι, εκεί που έχει αδυναμίες η άλλη ομάδα και να οδηγούν το παιχνίδι εκεί. Εκτιμώ ότι αυτό πρέπει να χτιστεί, αλλά θέλει χρόνο. Δε βγαίνει. Η προηγούμενη ομάδα το έβγαλε περίπου τον Μάρτιο. Μήνα με το μήνα ήταν πολύ καλύτερη από ό,τι ξεκίνησε”.
-Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο όπλο του φετινού Παναθηναϊκού και αντίστοιχα ποιο είναι αυτό όπου “πονάει” περισσότερο και πρέπει να το… καμουφλάρετε;
“Νομίζω ότι το πιο δυνατό όπλο είναι η ταχύτητα. Έχει πολλά παιδιά και στους κοντούς και στους ψηλούς που είναι αρκετά γρήγοροι. Το πιο αδύναμο το προανέφερα. Ξέρετε η συνήθεια είναι μεγάλο πράγμα. Παίζει περισσότερο με το ένστικτο. Πρέπει να ισορροπήσουμε ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Δεν είναι εύκολο. Να κάνεις συνήθεια το να μπορείς να ισορροπείς… Το να το πεις και να κάνεις για ένα μικρό διάστημα στην αρχή, για τρία λεπτά, για πέντε, μετά θα γίνουν δέκα… Μήνα με το μήνα αλλάζει αυτό”.
-Αναφέρατε και νωρίτερα πως όλες οι ομάδες στην Ευρωλίγκα έριξαν πολλά χρήματα. Ο Παναθηναϊκός πού μπορεί να στοχεύσει και να φτάσει;
“Εμείς θέλουμε να είμαστε στα playoffs. Αυτό θέλουμε. Από εκεί και πέρα, καλυτερεύοντας το παιχνίδι μας να μπορέσουμε τότε να είμαστε έτοιμοι, να είμαστε ανταγωνιστικοί και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε όταν θα φτάσει εκείνη η ώρα”.
-Δύο από τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα, ο Τζίμερ Φριντέτ και ο Ουέσλι Τζόνσον, είναι παίκτες εγνωσμένης αξίας, αλλά δεν έχουν εμπειρία από τον ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού. Πώς βλέπετε την προσαρμογή τους;
“Μιλάμε για δύο πολύ καλούς χαρακτήρες, δύο έξυπνα παιδιά, αλλά με το χρόνο δεν μπορείς να τα βάλεις κι ένα τρανό παράδειγμα είναι η εθνική ομάδα των ΗΠΑ, η οποία ως άτομα, κανείς από αυτούς δεν μπορούσε να έρθει στην Ευρώπη, λόγω χρημάτων. Όσα χρήματα και να τους δίναμε. Μιλάμε για πολύ μεγάλους παίκτες. Εκεί φάνηκε ότι είναι τελείως διαφορετικό το ευρωπαϊκό μπάσκετ και είχαν πολλά προβλήματα, όχι σε ματς που έχασαν, αλλά και σε ματς που κέρδισαν. Άρα αυτά τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν και θέλουν το χρόνο τους, παιχνίδι με το παιχνίδι, προπόνηση με την προπόνηση, να κάνουν φύση τους το πώς παίζεται το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Σε μικρότερους χώρους, πιο γρήγορες αποφάσεις, κίνηση μακριά από την μπάλα και στην άμυνα και στην επίθεση. Αυτό όμως δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη”.
-Οι δύο προαναφερθέντες (Φριντέτ, Τζόνσον) έχουν ως ένα από τα βασικά προσόντα τους, του σουτ. Αυτό ήταν ένα στοιχείο που είχατε κυκλώσει όταν κάνατε το σχεδιασμό, βάσει του ότι ο Παναθηναϊκός πέρυσι ήταν από τις πλέον αδύναμες ομάδες της Ευρωλίγκας στο τρίποντο;
“Μια ομάδα χτίζεται γύρω από τους δημιουργούς της. Ο κύριος δημιουργός της ομάδας τα τελευταία χρόνια μετά την εποχή του Δημήτρη, είναι ο Νικ Καλάθης. Τότε είπαμε ότι κυρίαρχο στοιχείο έπρεπε να είναι η ομάδα να χτιστεί γύρω από τον Δημήτρη. Έτσι ήμασταν εξαιρετικοί στο πέντε εναντίον πέντε και είχαμε θέματα στην ταχύτητα, αλλά και λίγα παιδιά, όσον αφορά το επίπεδο της Ευρωλίγκας, που δε θα άντεχαν σε έναν μαραθώνιο, άρα θα ήταν έξυπνο για εμάς να πάμε το παιχνίδι στο πέντε εναντίον πέντε, όπου ήμασταν καλύτεροι.
Τώρα ο κυρίαρχος δημιουργός, ο άνθρωπος από τον οποίο η ομάδα κινείται γύρω του και στο αμυντικό κομμάτι, γιατί έχει πολύμορφη δραστηριότητα στο παιχνίδι κι αυτό φαίνεται από τα 9-10 ριμπάουντ που παίρνει, είναι ο Νικ. Ο Νικ θέλει ταχύτητα και θέλει να έχει σουτέρ δίπλα του για να ανοίγουν τους χώρους. Πέρυσι ο Παναθηναϊκός ήταν προτελευταία ομάδα στα τρίποντα. Σε αυτά τα δύο στοιχεία, του Νικ, αλλά και τα ποσοστά που είχαμε πέρυσι, με αποτέλεσμα όλες οι ομάδες να παίζουν πολύ κλειστά τον Παναθηναϊκό, θεωρήσαμε ότι το σουτ είναι σημαντικό για την ομάδα μας. Αλλά και γενικότερα για το μπάσκετ έχει γίνει πολύ σημαντικό”.
-Πάμε στους ψηλούς, όπου έχουν αποκτηθεί δύο παιδιά, ο Μπέντιλ και ο Γουάιλι που δεν έχουν εμπειρία από την Ευρωλίγκα. Πώς βλέπετε τη δική τους προσαρμογή με βάση τις απαιτήσεις που υπάρχουν;
“Πρέπει να είσαι ρεαλιστής και να έχεις αυτογνωσία. Υπό τις συνθήκες που είναι η οικονομία μας, για να είσαι υγιής και να αντέξεις διαχρονικά, θα πρέπει να παράγεις. Αυτά τα παιδιά είναι στον προθάλαμο κι απλά θέλουν λίγο γνώση, θέλουν μια ευκαιρία, θέλουν λίγη δουλειά για να περάσουν στο επόμενο επίπεδο. Αυτά τα παιδιά αφορούν αυτόν τον στόχο μας. Το να μπορέσουμε να τους δώσουμε κάποια λεπτά φέτος κι επειδή τα περισσότερα παιδιά έχουν πάνω από δύο χρόνια συμβόλαιο, να είναι παιδιά που θα μπορούν να μας δίνουν, αλλά να είναι και οικονομικά, ώστε να μπορούμε να έχουμε και κάποια παιδιά που θα μπορούν να μας κάνουν τη διαφορά και να ενεργοποιήσουμε και τη λίγκα μας. Δηλαδή 1-2 παιδιά που ξεχωρίζουν και θεωρούμε ότι μπορούν να κάνουν το βήμα, θέλουμε να γίνεται και αυτό το κομμάτι”.