Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Αν κάποιος στον Ολυμπιακό μπορούσε να… σκηνοθετήσει ένα σενάριο αγώνα για το πως θα ήθελε να εξελιχθεί το ματς με την Βαλένθια σε αγωνιστικό και ψυχολογικό επίπεδο, τόσο υπερβολικά θετικό και… θεραπευτικό δεν θα το σκεφτόταν.
Οι κόκκινοι κυριάρχησαν σε όλα τα επίπεδα από την αρχή ως το τέλος, απέναντι σε μια ομάδα που απέδωσε πολύ μέτριο μπάσκετ είναι αλήθεια, χωρίς δημιουργία, ταχύτητα, σκληράδα και πείσμα. Η νίκη ήταν το πρώτο ζητούμενο στην μετά Μπλατ εποχή και ήρθε.
Ολυμπιακός: ΚΟΥΦΟ στατιστικό για Σπανούλη (video)
Για μένα, αυτό που μετράει περισσότερο στο συγκεκριμένο τάιμινγκ είναι ο ΤΡΟΠΟΣ. Επαναλαμβάνω, τόσο σε ότι αφορά την πνευματική προσέγγιση, όσο φυσικά και στο μπασκετικό κομμάτι.
Ο Κεμζούρα επιλέχθηκε από τον Ντέιβιντ Μπλατ ως ο άμεσος συνεργάτης του, οι δυο τους συνεργάστηκαν όλο αυτό το διάστημα, αλλά στη πρώτη του επίσημη απόπειρα ως Head Coach ο Λιθουανός διαχειρίστηκε τα… πάντα με εντελώς διαφορετικό τρόπο σε σχέση με το μέχρι πρότινος αφεντικό του στον ερυθρόλευκο πάγκο.
Το πρώτο διαφορετικό συγκριτικά με όλο το δεύτερο γύρο της περσινής σεζόν, τα φιλικά προετοιμασίας φέτος και το ναυάγιο στη Γαλλία, ήταν η ψυχολογία. Άπαντες κατέβηκαν να αγωνιστούν με πολύ μεγαλύτερη διάθεση, συγκέντρωση και ενέργεια. Βέβαια, αυτό είναι νόμος στα ομαδικά αθλήματα, στο αμέσως επόμενο παιχνίδι μετά την απομάκρυνση ενός προπονητή και οι λίγες φορές που δεν συμβαίνει είναι απλά οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Προϊόντος του χρόνου, συνήθως αυτός ο ενθουσιασμός φθίνει και έρχεται η επιστροφή στη… φύση του κάθε ρόστερ και των προβλημάτων από τα οποία εκείνο διέπεται. Οι αλλαγές που αξίζει να “φωτίσουμε” και να επικεντρωθούμε είναι οι αγωνιστικές. Στη φιλοσοφία, στις πεντάδες, στο rotation. Κι αυτές ήταν ξεκάθαρα πολλές και σχεδόν ολοκληρωτικές, κάτι που κακά τα ψέματα προκαλεί αίσθηση.
Πάμε να τις δούμε.
* Ο Ολυμπιακός άφησε στην άκρη το θεωρητικό μπάσκετ πρωτοβουλίας που όλοι έχουν το ελεύθερο να τα κάνουν όλα και τα Plays δεν διαφοροποιούνται σε σχέση και εξάρτηση με τα χαρακτηριστικά των παικτών. Τον Μπλατ δεν τον ενδιέφερε για παράδειγμα αν το πικ εν ρολ θα το πάρει ο Σπανούλης, ο Πολ, ο Πάντερ ή ο Παπανικολάου. Τέτοιο πλάνο και μπάσκετ είχε στο μυαλό του, αλλά δεν λειτουργούσε και αυτή η ελευθερία αντί να βγάλει στο παρκέ όμορφο και απρόβλεπτο μπάσκετ, παρουσίαζε στη πράξη ένα συνονθύλευμα.
* Οι κόκκινοι έψαξαν περισσότερη ισορροπία στα σχήματά τους, είχαν πιο “καθαρούς” ρόλους με δύο παίκτες να μοιράζονται κάθε θέση με ευδιάκριτο πρώτο και δεύτερο ροτέσιον, κατανοούσες με ευκολία τις δυάδες στις θέσεις, τις ιδέες και το ποιος πρέπει να κάνει… τι. Ακόμα και μια απλή ματιά στο στατιστικό το αποτυπώνει αυτό, εξόφθαλμα.
* Επέστρεψαν τα διαδοχικά κεντρικά πικ εν ρολ με τον Σπανούλη αφεντικό στην δημιουργία και τις αποφάσεις γύρω από τις οποίες θα λειτουργεί ο Ολυμπιακός επιθετικά. Γεγονός που ώθησε την ομάδα στο να φαίνεται πως διαθέτει πιο συγκεκριμένους προσανατολισμούς στο 5 εναντίον 5 και να είναι πιο αποτελεσματική. Στο συγκεκριμένο ματς οι γηπεδούχοι ήταν παραγωγικοί και σε καταστάσεις early plays, κομμάτι SOS στο σύγχρονο μπάσκετ. Αυτό, όμως, θα κριθεί σε βάθος χρόνου, γιατί οι αδυναμίες της Βαλένθια και η κυριαρχία του Ολυμπιακού στα ριμπάουντ κατέστησαν πολύ πιο εύκολο από ό,τι συνήθως είναι σε επίπεδο Ευρωλίγκα τον στόχο της δημιουργίας σκορ από early plays και επιθέσεις στα 8-10 δευτερόλεπτα.
* Εδώ, υπάρχει μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια – κατεύθυνση, διαφορετική με τις εντολές του Μπλατ, ακόμα και όταν εκείνος έδινε στον Βασίλη τα κεντρικά πικ εν ρολ. Ο Κεμζούρα φαινόταν πως ζητούσε να δουλεύουν τις συνεργασίες με δύο παίκτες, κατά κόρον το “1” με το “5” και οι υπόλοιποι να κρατάνε τις αποστάσεις και ΟΧΙ να έχουν συνεχόμενα κοψίματα προς το καλάθι ταυτόχρονα με την εξέλιξη του πικ εν ρολ. Στον αγώνα με την Βαλένθια αυτή η εντολή δούλεψε πολύ παραγωγικά, γιατί άνοιξαν οι χώροι για να κάνει θραύση ο Μιλουτίνοφ και ο Σπανούλης όταν αποφάσιζε να πάει μέχρι μέσα και σε δεύτερο χρόνο, ο Ολυμπιακός βρήκε καλά σουτ από την αδύναμη πλευρά και close out φάσεις με πολύ υψηλό ποσοστό ευστοχίας. Βοήθησε, όμως, το γεγονός πως η Βαλένθια είχε πολύ αργές περιστροφές και αντιδράσεις στην άμυνα. Με μια καλύτερη άμυνα, δεν θα είναι τόσο απλό.
* Η πολύ μεγαλύτερη διάθεση, που συνοδεύτηκε και από ενέργεια είχαν ξεκάθαρη επιρροή φυσικά και στην άμυνα, όχι μόνο στην επίθεση. Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ, πολύ καλύτερος αμυντικά από ότι στα φιλικά και στο ματς με την Βιλερμπάν. Φάνηκε να υφίστανται διαφορετικές εντολές ανάλογα με τον εκάστοτε χειριστή της μπάλας στην αντίπαλη επίθεση και επίσης έκανε εντυπωσιακή δουλειά στην πίεση πάνω στη μπάλα και στη πρώτη γραμμή της άμυνας ο Αντώνης Κόνιαρης.
* Εδωσε τον τόνο στον αμυντικό τομέα, χάρισε περισσότερο βάθος στην άμυνα της ομάδας του και… διάβαζε σχεδόν τα πάντα στον τομέα αυτό. Μπορεί να τελείωσε άποντος, χωρίς καν να έχει ασίστ, αλλά ήταν απόλυτος X-Factor στην άμυνα και στις κατοχές, τουτέστιν στον ρυθμό της αναμέτρησης και την οικονομία του παιχνιδιού. Η λέξη ισορροπία στο μπάσκετ είναι μεγάλο κλειδί.
Συνολικά, αν αξιολογήσουμε αποκλειστικά τα πρώτα 40 λεπτά μπάσκετ της μετά μπλατ εποχής, είδαμε τον Ολυμπιακό να επιστρέφει σε αρχές και πράγματα που έκανε επί χρόνια, να παίζει πιο απλά, με πιο συγκεκριμένες ιδέες και πολύ πιο ευδιάκριτους ρόλους.
Ένα απλό παράδειγμα, είναι πως τόσο ο Πάντερ, όσο και ο Πολ, στις φάσεις που πήραν δεν είχαν εντολή – ελευθερία να “τρέξουν” πικ εν ρολ φάσεις. Ζητούσαν ένα πικ και από εκεί και πέρα μπορούσαν να πάρουν ένα pull up σουτ ή αν υπάρχει ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα να ψάξουν την πάσα στην αδύναμη πλευρά ή τον ψηλό. Δηλαδή, plays που αντιστοιχούν στα χαρακτηριστικά τους.
Μέχρι τώρα βλέπαμε πως όλοι προσπαθούσαν να τα κάνουν όλα, χωρίς το στιλ των παικτών να καθορίζει το πως θα εξελιχθούν τα συστήματα και ο τρόπος επιθετικής έκφρασης. Βέβαια, απέναντι στη Βαλένθια είδαμε πολύ καλύτερες τοποθετήσεις στα σκριν, ακόμα και από τον Ρούμπιτ. Κάτι που στη Λυών δεν έγινε ποτέ και δεν αφορά φυσικά την τακτική ή την ποιότητα, αλλά την διάθεση και τον βαθμό συγκέντρωσης.
Ο Ολυμπιακός έβγαλε ένα πολύ γεμάτο και ποιοτικό πρώτο ημίχρονο (στο 15′ είχε ήδη 14 πόντους από λάθη αντιπάλου) με 31 πόντους ενεργητικό στο πρώτο δεκάλεπτο, μόλις 8 παθητικό στο δεύτερο, με υψηλά ποσοστά ευστοχίας (56% δίποντα και 47% τρίποντα) και έξι παίκτες (Σπανούλης, Πρίντεζης, Κουζμνίνσκας, Παπανικολάου, Μιλουτίνοφ, Πάντερ) να τελειώνουν τον αγώνα με διψήφιο αριθμό πόντων.
Η δική μου αίσθηση είναι ότι με αυτό το στιλ μπάσκετ ο Ολυμπιακός με το ΝΥΝ ρόστερ μπορεί να είναι πιο συγκροτημένος και συμπαγής, λιγότερο άναρχος, πιο έτοιμος πνευματικά (γιατί οι παίκτες θα γνωρίζουν πριν μπουν στο παρκέ τι ακριβώς πρέπει να κάνουν βάση ρόλου του καθενός) και να κάνει σε ένα ταξίδι 34 αγωνιστικών περισσότερες νίκες από όσες θα έκανε με τον κόουτς Μπλατ.
Φλεβαράκης για Σκάιλς: “Δεν έχει ξαναέρθει στην Ευρώπη τέτοιο όνομα… Τεράστια προσωπικότητα”!
Έχει ταβάνι, όμως και δεν είναι τόσο ψηλό αν το φιλτράρουμε υπό το πρίσμα της συνολικής ποιότητας και ανταγωνιστικότητας της Ευρωλίγκας. Σε αυτή την διοργάνωση και με τόσες πολλές ομάδες να έχουν φιλοδοξίες και να διεκδικούν είσοδο στα Playoffs, η μπασκετική λογική υπαγορεύει πως για να έχει διάρκεια ο Ολυμπιακός και να μπορεί να βλέπει κάποιο… στόχο και μετά τον Γενάρη – Φλεβάρη, ΠΡΕΠΕΙ να ενισχυθεί.
Ενεργειακά ίσως βοηθήσει το ένα παιχνίδι ανά εβδομάδα, υπό την έννοια του πιο σφιχτού ροτέσιον με τους πιο έτοιμους για αυτό το επίπεδο παίκτες, όμως, συνολικά εξακολουθεί να μην υπάρχει η ποιότητα για να κοιτάξει πιο ψηλά ο Ολυμπιακός.
Χρειάζεται πάση θυσία ένα ΑΘΛΗΤΙΚΟ ψηλό εδώ και τώρα, όπως έχει μεγάλη ανάγκη από ένα ΚΑΝΟΝΙΚΟ οργανωτή και εκτελεστή στη περιφέρεια, που μπορεί να προσδώσει μεγαλύτερο βάθος και διάσταση στο παιχνίδι του και να βοηθήσει τον Σπανούλη στη προσπάθειά του να καταλύσει την (μπασκετική) λογική, ξανά.
Όλοι έχουμε δικαίωμα άποψης. Στο δικό μου μυαλό, όταν φιλτράρω τις δυνατότητες και το ρόστερ του Ολυμπιακού και το τοποθετώ δίπλα στον συνολικό χάρτη δυναμικότητας της φετινής διοργάνωσης, γεννιέται ένας και μόνο στόχος.
Να επιστρέψει η όρεξη και η ανυπομονησία για να δούμε το επόμενο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Εβδομάδα με την εβδομάδα, μάχη με τη μάχη. Γιατί αυτό είχε χαθεί και είναι το ΠΡΩΤΟ που πρέπει να επιστρέψει για να επαναπροσδιοριστεί αρχικά η σχέση της ομάδας με τον εαυτό της (το dna της ουσιαστικά) και έπειτα η σχέση με τον κόσμο της..
Μετά, βλέπουμε.
ΥΓ1: Ο Κεμζούρα από τις πρώτες προπονήσεις κέρδισε όλους τους παίκτες, πήρε γενναίες αποφάσεις, άλλαξε πάρα πολλά συστήματα και πράγματα σε ελάχιστες μέρες και η πρώτη παρτίδα του βγήκε στο έπακρο. Καμία από τις περιπτώσεις προπονητών που έχει κοιτάξει ο Ολυμπιακός ως τώρα δεν έχει προχωρήσει σήμερα που τα… λέμε και ίσως δεν είναι υπερβολή να πούμε πως αυτή τη στιγμή φαβορί για τον πάγκο του Ολυμπιακού είναι ο Λιθουανός και όχι τα ονόματα προπονητών που υπάρχουν στη λίστα του συλλόγου.
Μιλουτίνοφ στο Eurohoops: “Ενθουσιάστηκα με την φιλοσοφία του Κεμζούρα” (video)
ΥΓ2. Τα πάντα μπορούν να αλλάξουν μέσα σε μια ώρα. Ο ενθουσιασμός των παικτών για τα όσα έχουν δει από τον Κεζμούρα σε διάστημα σχεδόν μιας εβδομάδας, οι απαιτήσεις των υποψηφίων σε χρήμα και… χρόνια και το συνολικό παλζ της τωρινής κατάστασης, μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως το “Κεζμούρα ως το τέλος της σεζόν και μετά βλέποντας και κάνοντας” δεν είναι πια ένα σενάριο, αλλά μια ισχυρή υποψηφιότητα. Αν αυτό συμβεί, κατά τη γνώμη μου, επιβάλλεται μια μεταγραφή assistant coach από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ αγορά και υπάρχουν διαθέσιμοι καλοί προπονητές για αυτό το ρόλο με παραστάσεις από το υψηλό επίπεδο.
ΥΓ3. Χωρίς καν να έχω κάνει ρεπορτάζ επί του θέματος, βλέποντας απλά πως έπαιξε ο Ολυμπιακός κόντρα στην Βαλένθια και εννοώ το στιλ και την φιλοσοφία, είμαι πεπεισμένος πως οι κόκκινοι θα επιχειρήσουν να υπογράψουν ένα σέντερ όσο πιο γρήγορα μπορούν.
ΥΓ4. Πιθανότατα πιο γρήγορα από ότι το γκαρντ. Εκεί, με δεδομένο πως πρέπει να έχει ρόλο ο Κόνιαρης και με την εικόνα που βλέπουμε μέχρι τώρα από τον Baldwin, χρειάζονται αποφάσεις, ίσως και τομές.
ΥΓ5. Να σημειώσω εδώ πως σε μια αναμέτρηση που όλα πήγαν πρίμα για την ομάδα, δύο ξένοι ήταν DNP (Τσέρι, Χαπ), ένας έμεινε άποντος (Ρούμπιτ), Πολ και Baldwin έδειξαν ελάχιστα πράγματα. Ο Ολυμπιακός σκόραρε 89 πόντους και σε ένα ρόστερ δομημένο (στο μυαλό του κόουτς Μπλατ) για ελεύθερο και παραγωγικό μπάσκετ με 8 ξένους, πέραν του Μιλουτίνοφ και του Κουζμνίνσκας, δύο ξένοι δεν πάτησαν καν παρκέ και οι άλλοι τρεις μαζί σκόραραν 6 πόντους συνολικά. Ο Πάντερ έχουμε πει πως είναι μια χαρά μεταγραφή, value for money, χωρίς μεγάλο ρίσκο.
ΥΓ6. Το ότι ο Σπανούλης θα περάσει τον Ναβάρο μέσα στη σεζόν, (υγιής να είναι) και θα γίνει πέρα από πρώτος σε ασίστ και ο πρώτος σκόρερ all time στη διοργάνωση όλοι το περιμένουμε. Αυτό που δεν είχα συνειδητοποιήσει; Ο κύριος Πρίντεζης με 2942 πόντους, έχει σκαρφαλώσει στην 5η θέση και απέχει 30 πόντους από τον Γιανκούνας και 56 από τον Ρέγιες, για να ανέβει τρίτος σκόρερ στην σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας! Είναι πολύ σπάνιο να έχεις κάποια στιγμή τον πρώτο και τον τρίτο σκόρερ all time! Τοτέμ…
Η ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΣΚΟΡΕΡ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ
ΥΓ7. Για τον κύριο με το νούμερο 7, δεν χρειάζονται λόγια πολλά. Ο κορυφαίος των κορυφαίων στην ιστορία της κορυφαίας διοργάνωσης. Κι αν ο Ολυμπιακός είχε φροντίσει να δημιουργεί καλύτερες ομάδες όλα αυτά τα χρόνια, ότι έκανε ο Σκόλα σε επίπεδο FIBA θα έκανε το “αρρωστάκι” με το μπάσκετ στην Ευρωλίγκα!
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ EUROHOOPS ΜΕ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ