Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Μετά τη βελτίωση που επέδειξε ο Ολυμπιακός επί Γερμανικού εδάφους, η αναμέτρηση με το Μιλάνο ήταν όντως ένα κρας – τεστ για την ομάδα που προσπαθεί μέσα από την… μπασκετική ασχήμια που βιώσαμε στις αρχές της σεζόν να δημιουργήσει και να παρουσιάσει κάτι πιο αποτελεσματικό και θελκτικό, κάτι που να παραπέμπει περισσότερο σε… Ολυμπιακό όπως τον είχαμε συνηθίσει τόσα χρόνια στην Ευρωλίγκα.
Τα ύστατα δείγματα ήταν θετικά. Προσωπικά, περίμενα τους κόκκινους ανταγωνιστικούς και να επεκτείνουν την βελτιωμένη εικόνα και την αγωνιστικό πρόοδο των τελευταίων ημερών. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν ανέμενα μια τόσο καθολική και ολοκληρωτική επικράτηση απέναντι σε μια ομάδα που ναι μεν έχει τα θέματά της, αλλά διαθέτει ποιότητα, ταλέντο, κάποιες προσωπικότητες σημαντικές εντός παρκέ και φυσικά προπονητή – μέγεθος, τον Έτορε Μεσίνα.
Ουσιαστικά, μετά από ένα πρώτο αναγνωριστικό δεκάλεπτο και έπειτα από το διάστημα που ο Ολυμπιακός έβγαζε ενέργεια και ένταση, αλλά δεν έβαζε τα σουτ (0/9 τρίποντα), ξεκίνησε να χτίζεται κατοχή – κατοχή και μέσω της άμυνας μια μπασκετική “αιχμαλωσία” που όταν ρόλαρε και η επίθεση, εξελίχθηκε σε απόλυτη κυριαρχία.
Ευρωλίγκα: Τα βραβεία του Eurohoops με Λάρκιν, Πιτίνο και Μιλουτίνοφ!
Ο Ολυμπιακός απέναντι στην Αρμάνι τα είχε ΟΛΑ.
Ενέργεια, ένταση, μεγάλη επιθετικότητα και στις δύο πλευρές του παρκέ, πολύ ανοιχτό ροτέσιον με ΑΠΑΝΤΕΣ να προσφέρουν ανεξαρτήτως χρόνου συμμετοχής, στοιχείο που 100% πιστώνεται στον προπονητή και αποτελεί δείγμα πως ο κόουτς Κεμζούρα έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των παικτών.
Συνήθως αυτό προκύπτει, όταν οι αθλητές νιώσουν πως ο προπονητής τους είναι δίκαιος, παρέχει ίσες ευκαιρίες και δεν έχει κολλήματα και εμπάθειες.
Η λέξη κατατεθέν για να περιγράψει την αγωνιστική συμπεριφορά του Ολυμπιακού;
ΔΙΑΘΕΣΗ!
Φάνηκε στις μάχες των ριμπάουντ που απαιτούν πάνω και πρώτα από όλα μαχητικότητα και αυτοσυγκέντρωση, με τον Ολυμπιακό να παίρνει 14 περισσότερα από τον αντίπαλό του και +8 κατοχές, σημαντικές στην οικονομία του ματς.
Η αυτοσυγκέντρωση δε, πιστοποιείται από το γεγονός ότι για δεύτερη φορά, μετά τον αγώνα με την Άλμπα, ο Ολυμπιακός απέφυγε τα “φτηνά” λάθη, τα περιόρισε και ουσιαστικά μετά το πρώτο δεκάλεπτο γήτευσε σε πολύ μεγάλο βαθμό τον ρυθμό της αναμέτρησης.
Επιβολή σε ριμπάουντ και ρυθμό, περισσότερες κατοχές, ροτέσιον 12 παικτών με ουσιαστικό άπαντες ρόλο και προσφορά, +6 καλάθια από το ποστ, καλύτερα ποσοστά σε δίποντα (63% Vs 50%) και τρίποντα (38% Vs 31%), +6 ασίστ, τρία λιγότερα λάθη και ένα επί μέρους σκορ 76-51 μετά τα πρώτα 10 λεπτά, περιγράφουν με γλαφυρό… αριθμητικό τρόπο το πόσο dominant ήταν η εμφάνιση του Ολυμπιακού στο συγκεκριμένο ματς.
Ευρωλίγκα: Η βαθμολογία και τα αποτελέσματα της 11ης αγωνιστικής (vids)
Μεγάλη του δύναμη, η άμυνα
Με βάση την αποτελεσματικότητα ανά κατοχή και την ποιότητα της ομάδας που είχε απέναντί του, μπορούμε να πούμε πως ο Ολυμπιακός πραγματοποίησε την καλύτερη και πιο επαρκή αμυντική του εμφάνιση ως τώρα στη σεζόν. Έχω αναφέρει πολλές φορές κάτι που συνήθως περνάει ντούκου, γιατί σε όλους μας αρέσει να μιλάμε για τακτικές και να προσπαθούμε να “διαβάζουμε” και να κατανοούμε το παιχνίδι.
Η επιθετικότητα, η ενέργεια και οι ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ αθλητικά – ενεργειακά στο 1 vs 1 διαδραματίζουν εξίσου καταλυτικό ρόλο και πολλές φορές σημαντικότερο από την κάθε τακτική – στρατηγική. Ο Ολυμπιακός σε αντίθεση με άλλους αγώνες, ήταν alert και πολύ επίμονος, σκληρός και επιθετικός στις 1 vs 1 άμυνες κι αυτό το στοιχείο κατέστησε τα πάντα πιο εύκολα.
Ο ένας ξεκάθαρος στόχος ήταν ο περιορισμός του Σέρχιο, έτσι ώστε η επιθετική μηχανή της Αρμάνι να δυσλειτουργεί. Επετεύχθη στο έπακρο με τον μουσάτο να σκοράρει 14 πόντους που δεν πόνεσαν, γιατί συνδυάστηκαν με season low στις ασίστ (3) και αυτό επεκτάθηκε και σε ομαδικό επίπεδο, αφού η ομάδα του Μεσίνα τελείωσε με μόλις 8 ασίστ συνολικά για… 13 λάθη.
Κόνιαρης, Τσέρι και Μπαλντγουϊν ανέλαβαν τον Ισπανό σταρ και παράλληλα σχεδόν πάντα υπήρχαν σωστές αποστάσεις των γκαρντ του Ολυμπιακού που αμυνόταν στην αμυντική τους συνεργασία με τον ψηλό συμπαίκτη τους, με συνέπεια να αλλοιωθεί η επιθετική ανάπτυξη της Αρμάνι και να βγουν, ιδίως στο δεύτερο ημίχρονο εντελώς εκτός παιχνιδιού επιθετικά οι φιλοξενούμενοι.
Αυτό μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι. Απαιτεί πολλή ενέργεια, έξυπνες τοποθετήσεις, γρήγορες και σωστές περιστροφές και φυσικά όταν όλα αυτά γίνουν, προστασία του αμυντικού ριμπάουντ. Όλα αυτά τα έπραξε σε υψηλό επίπεδο ο Ολυμπιακός, κανένας παίκτης του Μεσίνα δεν κατάφερε να βγει μπροστά δημιουργικά και κάποια προσωπικά ξεσπάσματα παικτών με επιθετική ποιότητα όπως ο Μίτσοφ και ο Νέντοβιτς δεν τα… ένιωσε καν η άμυνα του Ολυμπιακού.
Και είναι σημαντικό ότι σε αυτή την παρτίδα ειλικρινά, δεν υπήρχε κανένας από τους 12 παίκτες του Κεζμούρα που να υστέρησε αμυντικά, τουλάχιστον σε διάρκεια διαδοχικών κατοχών.
Επίθεση: Ο “Παπ” την… πρώτη φλόγα, όλη η ομάδα την δουλειά
Πρόβλημα στην επίθεση αντιμετώπισε μόνο στη πρώτη περίοδο ο Ολυμπιακός. Όταν δεν έβρισκαν στόχο τα περιφερειακά σουτ και ταυτόχρονα δεν μεταφράστηκαν σε καλάθια τα πρώτα Plays της ομάδας, για να δώσει σκορ ο Μιλουτίνοφ από το ποστ.
Εκεί, ο Κώστας Παπανικολάου, ο κορυφαίος παίκτης των νικητών, ιδίως στο διάστημα που το ματς ήταν ακόμα… ανταγωνιστικό, άναψε την πρώτη φλόγα. Τα 0/9 τρίποντα, διαδέχτηκαν τα 8/12, για να τελειώσει ο Ολυμπιακός την συνάντηση με 8/21 με τους Πολ και Βεζένκοφ να δίνουν περιφερειακές λύσεις, που άνοιξαν το γήπεδο και κατέστησαν πιο πλουραλιστικό το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας.
Το turning point της αναμέτρησης ήταν τα τρία μαζεμένα τρίποντα νωρίς στη τρίτη περίοδο. Εκεί δημιούργησε η ομάδα για πρώτη φορά διαφορά, συνέχισε να παίζει πολύ αφοσιωμένη άμυνα και όταν η άμυνα του Μεσίνα προσπάθησε να προσαρμοστεί, ο Ολυμπιακός τη χτύπησε αλύπητα από μέσα.
Με τον Μιλουτίνοφ να κάνει θραύση και με τους ερυθρόλευκους να βγάζουν τη μια όμορφη συνεργασία μετά την άλλη. Με κίνηση μακριά από τη μπάλα, με κοψίματα από τη base line, με ταχύτητα σε σκέψη και εκτέλεση, με ΟΛΟΥΣ τους παίκτες να βάζουν το δικό τους λιθαράκι για να αποδώσει ο Ολυμπιακός όμορφο μπάσκετ και να πιάσει τους 91 πόντους.
Και με ξεκάθαρες προσαρμογές, ιδέες και στοχεύσεις. Όπως ήταν για παράδειγμα οι διαδοχικές κατοχές που δόθηκαν στον Μπαλντγουϊν όταν επέστρεψε στο παρκέ μετά από μόλις δύο λεπτά συμμετοχής ως τότε, για να επιτεθεί στον Σέρχιο, να τον φθείρει και να… αποτελειώσει την οποιαδήποτε πιθανότητα αντεπίθεσης των Ιταλών, που θα έπρεπε να ξεκινήσει από ένα φρέσκο και μη… ταλαιπωρημένο “εγκέφαλο”, όπως είναι ο Ροντρίγκεθ για το Μιλάνο.
Το τρίτο δεκάλεπτο και το επί μέρους 31-16 σε αυτό το διάστημα, ήταν ουσιαστικά το σημείο που κλείδωσε τη νίκη για τον Ολυμπιακό. Χρόνος μπορεί να υπήρχε, αλλά η εικόνα της αναμέτρησης και τα επίπεδα ενέργειας και συγκέντρωσης που διέθεταν οι κόκκινοι, έδειχναν ξεκάθαρα πως αυτό το ματς δεν θα γυρίσει. Όπερ και εγένετο με τον Ολυμπιακό μάλιστα να δημιουργεί ολοένα και μεγαλύτερες διαφορές, για να πάρει μια πολύ δίκαια και εύκολη νίκη – δήλωση πως η πρόοδός του είναι διαρκής και μεγάλη.
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο
Για μένα, υπάρχουν κάποια στοιχεία που προέκυψαν μέσα από αυτό το παιχνίδι, που τα θεωρώ απρόσμενα ως και… εντυπωσιακά. Μιλάω φυσικά για το ροτέσιον 12 παικτών, που όλοι τους είτε αγωνίστηκαν για 5-6 λεπτά (Πάντερ), είτε για 26 (Μιλουτίνοφ) όταν βρέθηκαν στο παρκέ, είχαν ξεκάθαρο ρόλο και αποστολή.
Τα σχήματα άλλαζαν συνεχώς από τον Κεμζούρα, αλλά ο Ολυμπιακός συνέχιζε να έχει συνοχή και ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ μεταξύ άμυνας και επίθεσης. Η μεγαλύτερη έκπληξη από όλες; Είδαμε του… κόσμου τα δίδυμα στα γκαρντ, για πρώτη φορά τόσα πολλά διαφορετικά και όμως, η ομάδα σε κανένα σημείο δεν απώλεσε τον έλεγχο του ρυθμού, το καθαρό μυαλό και την ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ που έβγαζε στο παρκέ.
Αυτό είναι ίδιον δουλεμένης ομάδας με αληθινή χημεία και οφείλω να ομολογήσω πως δεν το περίμενα σε τόσο εντυπωσιακό βαθμό από τον Ολυμπιακό και κόντρα σε ένα ποιοτικό αντίπαλο.
Το κρίσιμο τώρα, είναι να δούμε αν θα έχει και συνέχεια όλο αυτό! Μην ξεχνάμε πως οι Πειραιώτες ξεκινούν την Κυριακή την προετοιμασία τους για μια πολύ ζόρικη δυάδα εκτός έδρας αναμετρήσεων.
Πρώτα ΟΑΚΑ και Παναθηναϊκός, έπειτα Μαδρίτη και Ρεάλ. Αυτά κι αν είναι κρας – τεστ, για ένα γκρουπ ανθρώπων και παικτών που στο ξεκίνημα μόνο με ομάδα δεν έμοιαζαν και σιγά – σιγά προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα αξιοπρεπές και ανταγωνιστικό σύνολο.
Πρίντεζης: “Κανείς δεν γύρισε την πλάτη στην Εθνική, να βρεθεί σύντομα λύση” (video)
Φουλ τοξικότητα και μπόλικη υποκρισία
Πάμε και στο επίμαχο ζήτημα των τελευταίων ωρών. Δεν είναι ούτε πολύπλοκο, ούτε μυστηριώδες. Υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα. Πέρα από την “κωλοτούμπα” του Βασιλακόπουλου που έχει φτάσει στο σημείο – κατάντια να παίζει “κουκλοθέατρο” και μάλιστα του παραλόγου, γιατί αυτό που νόμιζε πως του πέταξαν ως επικοινωνιακή σανίδα… σωτηρίας (Πιτίνο), πιθανώς ισοδυναμεί με το δικό του (πάλι επικοινωνιακό) κώνειο, δεν μπαίνω καν στη διαδικασία συμψηφισμού και σύγκρισης με το θέμα Παναγιώτη Γιαννάκη.
Ο “Δράκος” προϋπήρχε στην εθνική πριν πάει στον Ολυμπιακό με τεράστια ιστορία, γνώριζε ΟΛΑ τα παιδιά του Παναθηναϊκού που ήταν τότε ο βασικός κορμός της επίσημης αγαπημένης από μικρούς, είχε κατακτήσει μαζί τους δύο μετάλλια από πριν και υπήρχαν άλλες σχέσεις και κώδικες επικοινωνίας.
Ο Γιαννάκης ήταν μύθος της εθνικής ως παίκτης, έγινε μύθος της και ως προπονητής, μετά πήγε στον Ολυμπιακό, μετά έχασε τη δουλειά του από την εθνική και να θυμίσω στους “ανώτερους” που τα θέλουν όλα δικά τους, γιατί έτσι έχουν συνηθίσει εδώ και χρόνια, πως όταν υπέγραψε στον Ολυμπιακό, έτρεχαν να κατεβάζουν μπάνερ με τον “Δράκο” αρχηγό να σηκώνει την πρώτη ευρωπαϊκή κούπα του Παναθηναϊκού και της Ελλάδας.
Δηλαδή, η πρώτη αντίδραση ήταν πράξεις βεβήλωσης μέρους της δικιάς τους ιστορίας και απαξίωση του πιο πιστού στρατιώτη που έχει αναδείξει ποτέ το ελληνικό μπάσκετ και η εθνική ομάδα.
Εντελώς διαφορετική περίπτωση, με άλλα χαρακτηριστικά και σε εντελώς άλλη… εποχή. Απλά καταγράφω γεγονότα για να μη νομίζουν κάποιοι που έχουν αναγάγει την προπαγάνδα σε (προβλέψιμη πάντως) επιστήμη πως δεν έχουμε καν μνήμη και είμαστε παντελώς ηλίθιοι.
Το έχω ξαναπεί και ισχύει και για τους Ολυμπιακούς και για τους Παναθηναϊκούς και για ΟΛΟΥΣ τους οπαδούς, τους τυφλωμένους και δικτατορικά φερόμενους και τοξικούς. Όλοι αυτοί πάνω – κάτω οι ίδιοι είναι, άγονται και φέρονται από τα οπαδικά τους γυαλιά – μυαλά και την κάθε περίπτωση την προσεγγίζουν ΠΑΝΤΑ υπό το συμφέρον της ομάδας τους συμψηφιστικά κοντόφθαλμα και όπου… φυσάει ο άνεμος.
Το χειρότερο είναι πως παρότι διαθέτουν δικαίωμα άποψης αν και συνήθως σχολιάζουν χωρίς να γνωρίζουν σχεδόν τίποτα για την πραγματικότητα, δεν σέβονται μια διαφορετική γνώμη, όπως αυτονόητα απαιτεί η δημοκρατία και μια στοιχειώδης παιδεία.
Επιτίθενται, καθυβρίζουν, εγκαλούν, δεν τους νοιάζει να σκεφτούν και να φιλτράρουν καταστάσεις και γεγονότα, παρά μόνο να επιδοθούν στην μάστιγα του ψευτόμαγκα του πληκτρολογίου την εποχή που πολύς κόσμος έχει μπερδέψει τα social media με την πραγματική ζωή.
Αφού επαναλάβω πως δεν προσμετράω καν το τι συνέβη με τον “Δράκο” να πω πως ότι ακριβώς συνέβη με τους Πρίντεζη – Παπανικολάου που σωστά ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του Ρικ Πιτίνο γιατί τους την έκανε ως ομοσπονδιακός προπονητής, έγινε και με τον Βασιλακόπουλο.
Ο πρόεδρος είχε ρωτήσει κατ’ ιδίαν τον Αμερικανό προπονητή αν σκέφτεται να γυρίσει στον Παναθηναϊκό, όταν συμφώνησαν για την εθνική, γιατί γνώριζε πολύ καλά τι επικοινωνιακό μπέρδεμα και κόστος θα του επέφερε μια τέτοια εξέλιξη.
Αυτό που κατάλαβε, είναι πως δεν υφίσταται τέτοια περίπτωση. Μετά ο κόουτς Πιτίνο επέστρεψε στον Παναθηναϊκό, ο Βασιλακόπουλος έδειχνε πολύ ενοχλημένος στους οικείους του, τελικά το “κατάπιε” και κάποιες μέρες μετά βγήκε να μιλήσει και εξέθεσε τον εαυτό του και την ιστορία του, όπως κάνει πολύ συχνά τα τελευταία χρόνια, όποτε αποφασίζει να… απασφαλίσει.
Δικαίωμά του. Στην τελική, ο Πιτίνο αυτή τη στιγμή με τα χάλια της ομοσπονδίας σε όλα τα επίπεδα και στο οικονομικό, είναι ο καλύτερος προπονητής που θα μπορούσε να έχει. Τεράστια πολυτέλεια.
Πάμε και στην ακριβοθώρητη συνάντηση. Ο Πιτίνο επέμεινε να δει τους Πρίντεζη και Παπανικολάου. Εκείνοι πήγαν να τον δουν. Και τον ρώτησαν ό,τι ακριβώς και ο Βασιλακόπουλος, με όσο πιο διακριτικό τρόπο μπορούσαν.
Γιατί, κι αυτοί ήξεραν πως αν ο Πιτίνο παράλληλα πιάσει ξανά δουλειά στον Παναθηναϊκό, θα βρουν μπελά και θα μπλέξουν σε μια κατάσταση, που ό,τι και να κάνουν θα βγουν χαμένοι και πρωταγωνιστές χωρίς να το θέλουν, σε ένα… “κυκεώνα τοξικότητας”.
Γιατί ρώτησαν τον Πιτίνο για αυτό; Επειδή οι διεθνείς του Ολυμπιακού, όπως και ο Βασιλακόπουλος, όπως και όλη η Ελλάδα, όταν είδαν πως ο Πεδουλάκης μετράει μέρες και ο Πιτίνο έγινε Greek Pitino και θα σουλατσάρει ξανά στα μέρη μας, το πρώτο πράγμα που εντελώς φυσιολογικά σκέφτηκαν, είναι η πιθανότητα να γυρίσει στον Παναθηναϊκό.
Ό,τι εισέπραξε ο Βασιλακόπουλος στην ίδια ερώτηση, κατάλαβαν από τη συζήτηση με τον κόουτς και οι δύο παίκτες του Ολυμπιακού. Πως ο Πιτίνο δεν σκέφτεται να δουλέψει σε σύλλογο. Και λίγες μέρες μετά, όσα τους είπε ήρθαν σε πλήρη αντιδιαστολή με όσα έγιναν.
Δικαίωμα του κόουτς Πιτίνο να αλλάξει γνώμη. Δικαίωμα του Βασιλακόπουλου να “καταπιεί” ότι όχι απλά δεν τήρησε αυτό που του είπε, αλλά δεν έκρινε σκόπιμο έστω να τον ενημερώσει όταν άλλαξε γνώμη και η συμφωνία του με τον Παναθηναϊκό βγήκε στα μίντια, από όπου και την έμαθε (έτσι διαρρέουν από την ΕΟΚ).
Ε, ο Πρίντεζης, ο Παπανικολάου και έπειτα ο Κόνιαρης που δεν ήταν στη συνάντηση, αλλά υπέγραψε την επιστολή, δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν αυτό που νιώθουν;
Η επιστολή αυτή και γενικά η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ την μπασκετική αξία του Πιτίνο που είναι μεγάλη. Αλήθεια έλεγε ο Πρίντεζης ότι χάρηκαν κι αυτός και οι συμπαίκτες του όταν έμαθαν πως ο Πιτίνο θα κοουτσάρει την εθνική ομάδα.
Κάθε νορμάλ άνθρωπος πρέπει να χαρεί με μια τέτοια είδηση. Γιατί ο συγκεκριμένος προπονητής σε κάθε εποχή, πόσο μάλλον στην τωρινή, είναι πολυτέλεια για την εθνική μας ομάδα.
Επίσης, σε νορμάλ καταστάσεις και συνθήκες, ΦΥΣΙΚΑ δεν πρέπει να είναι θέμα και να επηρεάζει το αν ένας αποδεδειγμένα ΙΚΑΝΟΣ προπονητής δουλεύει ταυτόχρονα σε σύλλογο και εθνική. Αυτά είναι αυτονόητα.
Όπως έπρεπε, όμως, να είναι και κάποια άλλα.
Τώρα τι ζητάμε από τον Πρίντεζη και Παπανικολάου που είδαν για μια φορά ως τώρα στη ζωή τους τον Πιτίνο, τον ρώτησαν κάτι που τους αφορά και δυστυχώς επηρεάζει την ηρεμία και την ποιότητα ζωής τους, τους απάντησε και μετά από 10 μέρες αυτό που έπραξε ήταν το αντίθετο από εκείνο που τους έδωσε να καταλάβουν;
Η επιστολή ήταν δικαίωμά τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΑΚΡΙΒΕΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΣΥΝΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ 3 ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΕΣΤΑΛΗ ΣΤΗΝ ΕΟΚ
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,
Λάβαμε την πρωτοβουλία να σας στείλουμε την παρούσα επιστολή, ως εν ενεργεία διεθνείς παίκτες καθώς και ως αθλητές που έχουμε προσφέρει στην Εθνική ομάδα, για να σας ενημερώσουμε σχετικά με τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται μετά την πρόσληψη του Ομοσπονδιακού προπονητή της Εθνικής Ομάδας κ. Πιτίνο από την ΚΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ.
Όπως γνωρίζετε, η προσφορά μας (για άλλους μικρή για άλλους μεγαλύτερη) όλα τα χρόνια στην Εθνική ομάδα χαρακτηρίζεται από αίσθημα ευθύνης, περηφάνιας και υποχρέωσης απέναντι στην πατρίδα. Με το επαγγελματικό αγωνιστικό πρόγραμμα της ομάδας μας να είναι ολοένα και πιο έντονο, η συμμετοχή μας στην Εθνική ομάδα κάθε καλοκαίρι, μας δημιουργεί σημαντική σωματική επιβάρυνση, ουδέποτε όμως δεν σκεφθήκαμε να την απορρίψουμε και συμμετείχαμε πάντα με μεγάλη χαρά.
Δυστυχώς, η ανακοίνωση της πρόσληψης του ομοσπονδιακού προπονητή κ. Πιτίνο από την ΚΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ δημιουργεί νέα δεδομένα και νέες συνθήκες. Όπως ίσως να γνωρίζετε, στην συνάντηση που πραγματοποιήσαμε (οι 2 από εμάς) με τον κ. Πιτίνο, αμέσως μετά την ανακοίνωση του ως ομοσπονδιακού προπονητή και ύστερα από δική του έντονη επιθυμία, συζητήσαμε μαζί του το πόσο ενθουσιασμένος ήταν που θα αναλάμβανε την εθνική Ελλάδας και πόσο ανακουφισμένος από το γεγονός ότι δεν θα είχε άλλο να ασχολείται με τα του Παναθηναϊκού και τα του Ολυμπιακού, αφήνοντας μας την εντύπωση ότι δεν θα αναλάμβανε άλλη ομάδα και δη μία από τις προαναφερόμενες. Του εκφράσαμε μια σειρά από προβληματισμούς μας στην περίπτωση που συνέβαινε κάτι διαφορετικό, καθώς όντες περισσότερα χρόνια στην Ελλάδα, γνωρίζουμε καλύτερα τις καταστάσεις από αυτόν και λάβαμε τις σχετικές διαβεβαιώσεις. Η πρόσληψη του όμως από την ΚΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ λίγες ημέρες μετά, αλλάζει αυτά τα δεδομένα και σίγουρα όλα όσα συζητήσαμε καθώς και τη σκοπιμότητα της συνάντησης.
Όπως γνωρίζετε και έχετε άλλωστε παραδεχθεί με δηλώσεις σας στο παρελθόν, η τοξικότητα και η ένταση της αντιπαλότητας μεταξύ της ομάδας μας και της ομάδας του Παναθηναικού, δημιουργεί μια σειρά από δεδομένα, τα οποία όλοι γνωρίζουμε και διαχειριζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια. Άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι. Η ταυτόχρονη όμως συνεργασία του προπονητή της Εθνικής με την ΚΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ και ύστερα απ’ όσα προαναφέραμε, δημιουργεί διαφορετικά δεδομένα τα οποία εγκλωβίζουν κατά κάποιο τρόπο, εμάς ως εν ενεργεία παίκτες του Ολυμπιακού και της Εθνικής, σε μια κατάσταση η οποία δεν μπορεί να είναι διαχειρίσιμη και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να είναι αντιμετωπίσιμη και αποδεκτή, στο πλαίσιο του προαναφερόμενου περιβάλλοντος.
Ουδέποτε αρνηθήκαμε την συμμετοχή μας στην Εθνική ομάδα. Η Εθνική ομάδα όμως δεν ανήκει σε κανέναν και πολύ περισσότερο σ’ εμάς ή σ’ εσάς ή στον εκάστοτε προπονητή. Ανήκει σε όλη την Ελλάδα, εκπροσωπεί και εκφράζει κάθε Έλληνα. Η εθνική ομάδα θα πρέπει να ενώνει τους Έλληνες και όχι να τους διχάζει. Όλοι μας όσοι την υπηρετούμε, παίκτες, προπονητές, διοίκηση της Ομοσπονδίας, θα πρέπει να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε με βάση αυτή την φιλοσοφία.
Δυστυχώς οι συνθήκες που δημιουργούνται με τις επιλογές των τελευταίων ημερών, δεν μπορούν παρά να προκαλούν διχασμό και προβληματισμό κι αυτό είναι κοινά παραδεκτό. Εμείς δεν πρόκειται να αποτελέσουμε το επίκεντρο μια τέτοιας αντιπαράθεσης και πολύ περισσότερο να πρωταγωνιστήσουμε σε μια διαδικασία διχασμού και έντονης αντιπαλότητας, για την οποία δεν έχουμε καμία απολύτως ευθύνη και σίγουρα θα κάνει ζημιά στην Εθνική ομάδα.
Για τον λόγο αυτό σας καλούμε να ενεργήσετε ώστε να προφυλάξετε την ακεραιότητα των θεσμών, που ενυπάρχουν στην εθνική ομάδα, διαμορφώνοντας νέες συνθήκες, που θα αλλάξουν άρδην το νέο σκηνικό που έχει προσφάτως διαμορφωθεί, γιατί τότε μόνο θα μπορέσουμε να προσφέρουμε σε αυτό που τόσο αγαπάμε, στο να αγωνιζόμαστε με το Εθνόσημο στο στήθος. Σε αντίθετη περίπτωση η συμμετοχή μας στην Εθνική καθίσταται απαγορευτική και θέλουμε να πιστεύουμε ότι κάτι τέτοιο δεν το επιθυμείτε ούτε και εσείς.
Οι Διεθνείς παίκτες του Ολυμπιακού ΣΦΠ
Γιώργος Πρίντεζης
Κώστας Παπανικολάου
Αντώνης Κόνιαρης
Πάμε παρακάτω…
Να δώσουμε, επιτέλους, ένα τέλος στην υποκρισία που τον τελευταίο μήνα είναι ξανά στα… φόρτε της.
Ναι, ο Πιτίνο είναι σούπερ για την εθνική. Ναι, κανονικά δεν έπρεπε να υπάρχει πρόβλημα και η εθνική να είναι πάνω από όλους και από όλα. Ναι, ο Αμερικανός θα θέλει να πετύχει με την Ελλάδα και θα είναι “φτιαγμένος”, δίκαιος και εξπέρ στην διαχείριση προσωπικότητων, όπως έχει αποδείξει στην Ελλάδα.
Ελάτε, όμως, στη θέση του Πρίντεζη και του Παπανικολάου κυρίως. Ο Κόνιαρης είναι διαφορετική περίπτωση το παιδί.
Η ομάδα τους έχει τεράστια κόντρα με την ομοσπονδία, τα τελευταία χρόνια που αυτό ισχύει όποτε αγωνίζονται στην εθνική δέχονται αμέτρητα μηνύματα είτε δυσαρέσκειας, είτε απαξίωσης ή ύβρεων από οπαδούς της ομάδας τους και ΠΟΤΕ δεν έχουν υποκύψει.
Ακόμα και πέρυσι, που ΑΜΦΟΤΕΡΟΙ είχαν συμβόλαιο και θα μπορούσαν να… μπλέξουν με τον Ολυμπιακό (πέρα από τον κόσμο του) ξεκαθάρισαν στο κλαμπ τους πως θα συμμετέχουν και θα τιμήσουν το εθνόσημο στο Παγκόσμιο της Κίνας.
Δεν γούσταρε ο Ολυμπιακός να αγωνιστούν για τους δικούς του λόγους. Το ήθελαν και το ένιωθαν, όμως, οι ίδιοι και το ΕΚΑΝΑΝ.
Τώρα, ενώ ο Πρίντεζης το καλοκαίρι είναι ελεύθερος και για τον Παπανικολάου ο Ολυμπιακός έχει αν δεν κάνω λάθος οψιόν αποδέσμευσης, νιώθουν άβολα, αμήχανα, είδαν λόγια που άκουσαν να αποδεικνύονται στη πράξη παπατζιλίκια και με την επιστολή είπαν: Ωπα, τι γίνεται εδώ; Να βρούμε μια λύση, δεν γίνεται να καταλήξουμε εμείς “γυμνοί” στη μέση του πολέμου.
Κάποιοι (δεν αναφέρομαι σε επαγγελματίες προπαγανδιστές, αυτή είναι η δουλειά τους εδώ και χρόνια) τους χαρακτηρίζουν πιόνια του Ολυμπιακού, άβουλα πλάσματα και διάφορα άλλα τέτοια ωραία που λέγονται και γράφονται εκ του ασφαλούς.
Δηλαδή το καλοκαίρι που πήγαν στην εθνική ενώ ήξεραν πως η ομάδα τους δεν πετάει από τη… χαρά της για αυτό και δέχτηκαν και ένα σωρό άδικες επιθέσεις από οπαδούς της ομάδας τους δεν ήταν πιόνια, αλλά άντρες με άποψη και απόφαση και τώρα ξαφνικά αυτό άλλαξε;
Οχι κύριοι. Είναι ΑΠΟΛΥΤΟ δικαίωμά τους να νιώθουν όπως θέλουν και να είναι υπεύθυνοι για τις δικές τους πράξεις και αποφάσεις.
Το καλοκαίρι του 2019 η συνείδησή τους, τους υπαγόρευσε να αγωνιστούν. Κι αυτό τους έφερε απέναντι στη βούληση του Ολυμπιακού που τους άφησε να κάνουν αυτό που αποφάσισαν και απέναντι σε μεγάλη μερίδα κόσμου της ομάδας τους.
Τώρα, νιώθουν ότι ξεπερνιούνται κάποια δικά τους όρια, να το πούμε λαϊκά, νιώθουν λίγο οι μαλάκες της υπόθεσης και θέτουν θέμα.
Δικαίωμά τους τότε, δικαίωμά τους τώρα και για τους νοήμονες και μη άρρωστους έχουν ήδη αποδείξει αν είναι η όχι πιόνια του συλλόγου τους ή κάποιου άλλου.
Για τον κόσμο που τους κράζει για αυτό τον χειρισμό, έξω από το χορό πολλά τραγούδια λες.
Προσωπικά, η μοναδική απαίτηση που έχω από εκείνους, είναι όταν έρθει η ώρα να αποφασίσουν κατά συνείδηση και να μιλήσουν δημόσια και ΑΠΟΛΥΤΑ ειλικρινά. Όχι με μισόλογα…
Για κάποιους άλλους που πάλι προσπαθούν να προκαταβάλουν την κοινή γνώμη και να κατευθύνουν τα μαζικά – οπαδικά ένστικτα κατά των δύο παιδιών, τους ίδιους που δημόσια πρότειναν στην ομοσπονδία και την νουθετούσαν για το πως πρέπει να αντιδράσει στο ζήτημα του Ρικ Πιτίνο, τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα.
Τα μεγαλύτερα, τα πιο άβουλα και τα πιο τοξικά πιόνια είστε και θα παραμείνετε εσείς.
Ο άνθρωπος που εκφράζει δημόσια γνώμη, ακόμα και λανθασμένη και υποκειμενική, αλλά μη κατευθυνόμενη, όχι υπό… παραγγελία, παραμένει άντρας, υπεύθυνος του λόγου και των πράξεών του.
Οι άνθρωποι που πράττουν, μιλάνε, γράφουν, τρολάρουν (στα σόσιαλ) και προπαγανδίζουν με μοναδική ιδιότητα αυτή του υπαλλήλου ή του οπαδού που απαγορεύει σε οποιονδήποτε διαφορετική άποψη από την δικιά του, απλά είναι θρασύδειλοι και ανθρωπάκια.
Τόσο μικρά, όσο τα πιονάκια – στρατιωτάκια, όχι κάτι παραπάνω, σε ένα σκάκι. Που ανήκει σε άλλον.
ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ EUROHOOPS
ΥΓ1. Να το πάμε και λίγο παρακάτω. Καλώς να παραμείνει ο Πιτίνο προπονητής στην εθνική και μακάρι να μας φέρει επιτυχία και πρόκριση σε Ολυμπιάδα. Από εκεί και πέρα καλώς να πράξουν οι διεθνείς του Ολυμπιακού ό,τι νιώθουν και όλοι οι υπόλοιποι ας σεβαστούμε την απόφασή τους, όπως κάναμε και το πρόσφατο καλοκαίρι. Δεν χρειάζονται… δράματα.
ΥΓ2. Για τον Σπανούλη έχω ξαναπεί πως τα κατορθώματά του και η διάρκειά του, προίόν της αγάπης του για το άθλημα, δύσκολα περιγράφονται με λέξεις. Όσα ρεκόρ και να σπάσει, για μένα μοναδικός στην ιστορία θα μείνει για άλλους λόγους. Η ιστορία του χρίζει βιβλίου.
Ευρωλίγκα: Ιδού ΟΛΕΣ οι πρωτιές του Σπανούλη
ΥΓ3. Μπράβο στον Βεζένκοφ, άρπαξε αυτή την ευκαιρία από τα μαλλιά και θα ακολουθήσουν κι άλλες. Είναι νομίζω σε μια φάση, στην οποία πρέπει να λάβει μια μεγάλη απόφαση και να την υποστηρίξει αμέσως μετά… σωματικά. Σε ποια θέση θα παίζει, ποια θέση θα είναι εκείνη από την οποία θα μπορεί να επηρεάζει περισσότερο το παιχνίδι.
ΥΓ4. Ενδιαφέρον ματς έρχεται στο ΟΑΚΑ, αφού αμφότεροι είναι ανεβασμένοι, ξεκάθαρο φαβορί ο Παναθηναϊκός.
ΥΓ5. Ο Σέιν Λάρκιν ομορφαίνει την Ευρωλίγκα και αυξάνει την αίγλη της. Ο πιο πλήρης γκαρντ επιθετικά στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή, με απόσταση από τον επόμενο.
Σέιν Λάρκιν: Το… 49αρι του ρέκορντμαν MVP! (Video)
ΥΓ6. Κάθε εβδομάδα επιβεβαιώνεται πως στην Ευρωλίγκα οι προβλέψεις είναι για να πετάγονται στα σκουπίδια. Αυτή τη φορά το απέδειξε η ΤΣΣΚΑ στη Βαρκελώνη.
YΓ7. Συγκλονιστικές εικόνες και ανείπωτες οικογενειακές τραγωδίες στην Αλβανία. Μεγάλη θλίψη. Κουράγιο στους ανθρώπους εκεί.