Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Η ημερολογιακή χρονιά κλείνει στην Ευρωλίγκα κι ο Τζο Αρλάουκας φιλοξενεί έναν από τους καλύτερους φόργουορντ που έχουν περάσει από τα γήπεδα της: τον Γιώργο Πρίντεζη:
“Αντί να χάσω μία ολόκληρη ομάδα, προτιμώ να χάσει έναν παίκτη”, θυμάται ο “Πρι” τι έλεγε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς στο ημίχρονο τελικού της Πόλης και συνεχίζει:
“Μιλούσα στον Σπανούλη και του είπε: Τι κάνεις; Γιατί τα κάνεις όλα αυτά αντί να ξυπνήσεις όλους τους άλλους. Αυτό ήταν το μυστικό του. Όλοι ήταν κακοί, αλλά αντί να πει κάτι άσχημο σε μένα, στον Χάινς, στον Σλούκα ή άλλον, το έλεγε στον Μπίλι (Σπανούλη) ώστε όλοι οι υπόλοιποι να τον υποστηρίξουν και να το πάρουν ως παράδειγμα για να παίξουν καλύτερα”.
Ο Γιώργος Πρίντεζης πέτυχε εκείνο το τεράστιας σημασίας, αξίας σουτ στην Πόλη, αλλά πάντα του παρέμενε σεμνός. Έβλεπε τη μεγάλη εικόνα του να αποτελείς μέρος μίας τόσο ιστορικής στιγμής:
“Το σπουδαιότερο, το εκπληκτικό πράγμα της στιγμής εκείνης, δεν ήταν ότι πήρα την προσπάθεια ή ότι νίκησες. Έχε μου εμπιστοσύνη σε αυτό. Είναι το γεγονός ότι νιώθεις την ενέργεια που ξεχείλισε. Να βλέπεις ανθρώπους να κλαίνε επειδή τους χάρισες τόσο ευτυχία ώστε να ξεχάσουν τα προβλήματα τους. Έρχονται, σε αγκαλιάζουν, σε φιλούν. Πίστεψε με, αυτό είναι πιο σημαντικό”.
Για να φτάσει στο σημείο να γίνει θρύλος του Ολυμπιακού, ο Πρίντεζης πέρασε ενάμισι χρόνο στην Ουνικάχα Μάλαγα. Ξεκίνησε με υψηλές προσδοκίες αλλά εξελίχθηκε άσχημα όταν άκουσε πως δεν αποτελεί μέρος της 12αδας. Έχοντας μάθει να αποδέχεται τα γεγονότα χωρίς να αποζητάει τις δικαιολογίες, ο Πρίντεζης βρήκες το δρόμο για την επιστροφή στον Ολυμπιακό όπου κατέκτησε πολλαπλούς τίτλους:
“Το πιο εύκολο πράγμα που θα μπορούσα να πω εκείνη τη στιγμή ήταν: Το λάθος ανήκει στον κόουτς. Είμαι καλό, αξίζω να παίζω, το λάθος έγινε από σένα. Όταν το λες αυτό τότε αυτόματα μοιάζει σαν να έχεις παραδοθεί. Αν δεν ψάχνεις για δικαιολογίες τότε απλά προσπαθείς να γίνεις καλύτερος βρίσκοντας κίνητρα μόνος του. Όπως ας πούμε να βελτιώσω το μακρινό μου σουτ, να φτιάξω το βάρος μου και το σώμα μου να γίνει καλύτερο. Όταν παίρνεις όλη την αρνητικότητα και τη μετατρέπεις σε αυτοπεποίθηση, τότε μπορείς να πάρεις ώθηση για την επόμενη χρονιά”.
«Με βοήθησε το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είχε χάσει τον Νεστέροβιτς (σ.σ. στα πλέι οφ του 2011) με τραυματισμό. Ήθελαν έναν ψηλό, με ζήτησαν κι επέστρεψα. Ήξερα ότι ο κόουτς Ίβκοβιτς, ο κόουτς Αγγέλου και οι πρόεδροι ήθελαν να γυρίσω. Βοήθησε η συγκυρία».
Το ξεκίνημα κι ο Ολυμπιακός της καρδιάς του
«Για όλους τους Έλληνες, το 1987 ήταν το ξεκίνημα της αγάπης για το μπάσκετ. Εγώ πάντα ήμουν ένα παιδί με μεγάλη ενέργεια. Οι γονείς μου θέλησαν να με βάλουν σε κάποιο άθλημα για να διοχετεύσω αυτή την ενέργεια. Ξεκίνησα από το ποδόσφαιρο ως τερματοφύλακας, έπαιξα τένις και στα οκτώ άρχισα το μπάσκετ. Ακόμη θυμάμαι την πρώτη μέρα που μπήκα στο γήπεδο. Είπα στους γονείς μου ότι μου αρέσει πολύ και θέλω να συνεχίσω», είπε για το πως ξεκίνησε την καριέρα του.
Η υποστήριξη του Ολυμπιακού κι η σεζόν στην Ολύμπια: «Τον υποστήριζα από μικρός. Η οικογένειά μου ήταν με την αντίπαλη ομάδα, αλλά εγώ επέλεξα αυτήν. Έβλεπα περισσότερο κάποιους παίκτες ποδοσφαίρου και υποστήριζα την ομάδα.
«Ήταν περίεργη ιστορία τότε με την Ολύμπια. Ήμουν από τα 15 μου στον Ολυμπιακό και περίμενα την ευκαιρία. Πήρα μια ευκαιρία τρεις μήνες πριν λήξει το συμβόλαιό μου. Τα πήγα καλά, υπέγραψα νέο τριετές και περίμενα ότι θα μείνω. Όταν όμως ήρθε ο κόουτς Γκέρσον ζήτησε εμπειρία στην ομάδα. Δεν με είδε καν να παίζω. Δεν έκανα κάποια προπόνηση. Είπε ότι δεν με θέλει, αλλά θέλει 10 έμπειρους παίκτες. Όταν με είδε να παίζω εκείνη τη σεζόν, είπε στους βοηθούς του ότι με θέλει στην ομάδα την επόμενη χρονιά κι εκείνοι του υπενθύμισαν ότι αυτός είχε ζητήσει να φύγω. Όταν γύρισα, με βοήθησε, αλλά γενικά έπαιζε με μικρότερο ροτέισον».
Το όνομα του Πρίντεζη συνήθως συνοδεύεται από αυτό του Σπανούλη… «Αυτό είναι μεγάλο κομπλιμέντο για εμένα. Ίσως γιατί η ομάδα μας κέρδισε δύο σερί Ευρωλίγκες».
Για τη χρονιά του “repeat” και τον τελικό με τη Ρεάλ στο Λονδίνο, ο διεθνής μας φόργουορντ τόνισε: «Είχαμε την νοοτροπία να το ξανακάνουμε, γιατί είχαμε καλή ομάδα. Πάντα όμως έχεις δεύτερες σκέψεις μήπως το περσινό οφειλόταν κυρίως στην τύχη. Δεν ίσχυε όμως αυτό, αλλά ότι ήμασταν μια πολύ καλή ομάδα με χημεία.
Είχαμε παίξει σπουδαία άμυνα σε εκείνο το δεύτερο ημίχρονο. Όλοι οι παίκτες. Και στην επίθεση πήραμε αυτοπεποίθηση όταν είδαμε τον Σπανούλη να βάζει διαδοχικά τρίποντα».
Είναι αφοσιωμένος στον Ολυμπιακό και δεν το έκρυψε ποτέ του: «Είναι το όνειρό μου να αποσυρθώ ως παίκτης του Ολυμπιακού. Είναι πιο σημαντικός ένας τίτλος ή ένας τελικός με τον Ολυμπιακό, παρά τρεις με άλλη ομάδα. Είναι η ομάδα μου, η οικογένειά μου.
Πολλοί μου είπαν ότι κάνω λάθος. Πως θα μπορούσα να κατακτήσω περισσότερους τίτλους σε άλλη ομάδα. Ίσως να έχουν δίκιο, αλλά εγώ προσωπικά νιώθω πιο ολοκληρωμένος ως αθλητής με το να μείνω εδώ μέχρι το τέλος της καριέρας μου. Θέλω να παίξω για όσο καιρό θα παίζω καλά. Να βοηθάω την ομάδα μου και να είμαι σημαντικός για αυτήν»».