Του Γιάννη Γιανναράκη/ info@eurohoops.net
2019 τέλος λίαν συντόμως, τα πεπραγμένα του όμως όχι τόσο σύντομα! Η τελευταία αγωνιστική του έτους επιφύλασσε άλλη μια καθαρή ήττα των Ελληνικών ομάδων στην μάχη τους με τα ισπανικά μεγαθήρια, την ώρα που Ζαλγκίρις και Φενέρ μας εξέπληξαν για τους ακριβώς αντίθετους λόγους.
Επιπλέον, η Εφές μετέτρεψε σε πάρτι το ντέρμπι κόντρα στην Μακάμπι, την ώρα που ο Ντάνιελ Χάκετ περνούσε… δεύτερη νιότη στο Καλίνιγκραντ!
1.Πολύ καλή ήταν. Αληθινή όμως;
Μια ευχάριστη εξαίρεση ή νέα πραγματικότητα;
Η Ζαλγκίρις κατάφερε να φύγει από το Μόναχο όντας η μεγάλη κερδισμένη, αφού πρώτα φρόντισε να σοκάρει τους μέχρι πρότινος κριτές της. Η ομάδα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ήταν επιβλητική και έφτασε σε μία άνετη νίκη όπως μάρτυρα το 98-73. Το σημαντικό όμως για εκείνη είναι να δούμε το κατά πόσο μπορεί να παραμείνει σαν τέτοιο επίπεδο προκειμένου όχι μόνο να ξεκολλήσει από τις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα αλλά να κυνηγήσει έστω την ανταγωνιστικότητα. Εκ πρώτης όψεως βέβαια, η συγκεκριμένη αναμέτρηση μάλλον μοιάζει με μεμονωμένο περιστατικό. Οι Λιθουανοί ευστοχησαν σε 13 τρίποντα (σε 28 προσπάθειες), ενώ είδαν τρεις παίκτες τους να πετυχαίνουν τουλάχιστον 18 πόντους (Ρίβερς, ΛεΝτέι, Μιλάκνις), την ώρα που στον αντίποδα οι Λούτσιτς και Μονρό πέτυχαν συνολικά επτά πόντους με 2/9 εντός πεδίας!
Προφανέστατα δεν θα είναι κάθε μέρα του… Άη Γιαννιού, όμως οφείλουμε στην παρούσα φάση να δώσουμε τα εύσημα στην μέχρι πρότινος απογοήτευση της διοργάνωσης.
2. Επικίνδυνα… τα θέλει!
Απόκρυφα ερωτευμένη με την… αυτοκτονία; Δεν μπορούν να εξηγηθούν αλλιώς τα πεπραγμένα της φετινής Φενέρ, η οποία μας αναγκάζει συνεχώς να την σχολιάζουμε για όλους τους λάθος λόγους. Η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς κατάφερε να ηττηθεί ξανά εντός έδρας αυτή τη φορά από την φορμαρισμένη μα θεωρητικά κατώτερη Βαλένθια, η οποία επικράτησε χάρη στο νικητήριο καλάθι και φάουλ του Τζόρνταν Λόιντ σε μία φάση που όπως ανακοίνωσε εκ των υστέρων η Ευρωλίγκα το σφύριγμα που δόθηκε έπρεπε να ήταν το αντίθετο. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει σε καμία περίπτωση τα όσα είδαμε για άλλη μία φορά από την τουρκική ομάδα, η οποία όχι μόνο δεν κατάφερε να κυριαρχήσει αλλά θα είχε ηττηθεί μετά από 40 λεπτά αγώνα αν Νάντο ντε Κολό δεν κατάφερνε να κερδίσει το χρόνο με μία άκρως έξυπνη κίνηση.
Το ψυχολογικό αβαντάζ με το οποίο πήγαν οι γηπεδούχοι στο έξτρα πεντάλεπτο θα μπορούσε από μόνο του να τους δώσει τη νίκη, παρά το γεγονός πως τακτικά υστερούσαν, μιας και η απουσία ενός ικανού ψηλού δεν τους έδινε τη δυνατότητα να κοντράρουν στα ίσια τον Ντούμπλιεβιτς, ο οποίος όλο το βράδυ δημιούργησε αναπάντητα προβλήματα. Πάραυτα, όταν το σκορ πήγε στο 96-89, 70 δευτερόλεπτα πριν το τέλος, πολλοί φυσιολογικά σκέφτηκαν πως ακόμα και έτσι η ομάδα του Ζοτς θα κατάφερνε να κερδίσει, όμως αυτό που ακολούθησε θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον μία ατυχής εξαίρεση για οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Όχι για τη φετινή Φενέρ. Οι παίκτες του Ομπράντοβιτς έχασαν συνεχόμενα αμυντικά ριμπάουντ, έκαναν αβίαστα λάθη στο δικό τους μισό του γηπέδου και επέτρεψαν στη Βαλένθια να σκοράρει 11 πόντους σε περίπου ένα λεπτό, επιτρέποντας ουσιαστικά τους ισπανούς όχι απλά να μείνουν ζωντανοί στη διεκδίκηση του αγώνα αλλά εν τέλει να φύγουν νικητές από ένα γήπεδο το οποίο φέτος έχει εξελιχθεί σε πηγή θαυμάτων για τους λιγότερο δυνατούς. Το μέχρι πότε δεν βρίσκεται στα χέρια των εκάστοτε φιλοξενούμενων αλλά της Φενέρ, η οποία αν δεν βρει σύντομα λύση στα προβλήματα που την αφορούν θα συνεχίσει να μας τιμά με την παρουσία της στην συγκεκριμένη λίστα.
3. To “βασίλειο” των κοντών και η απούσα “αεροπορία”
Όταν καταφέρνεις να σκοράρεις 99 πόντους στην κατά τεκμήριο πιο σκληρή άμυνα της διοργάνωσης, τότε ξέρεις πως κάτι κάνεις καλά. Αν δε από αυτούς οι 79 προέρχονται από τους κοντούς σου, τότε σίγουρα μπορείς να νιώθεις ενθουσιασμενος. Σε μια βραδιά που ο Λάρκιν ήταν… γήινος, οι εμφανίσεις των Μίτσιτς, Μπομπουά και Σιμόν αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη αξία, ακομα και κόντρα σε ένα πληγωμένο θηρίο όπως η Μακάμπι.
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έχει εδώ και καιρό μετρημένα κουκιά που αργά ή γρήγορα θα στερέψουν. Ο ερχομός του Ρέινολντς είναι η τελευταία προσπάθεια για λύση, κυρίως στο θέμα του ροτέισον για τους Ισραηλινούς, που πλέον μετρούν τρεις ήττες στις έδρες των πρωτοπόρων. Οι δύο από αυτές εξελίχθηκαν σε ναυάγιο, ενώ εκείνη στην Μαδρίτη σε… αυτοκτονία, ελέω Τζέισι Κάρολ.
Δεν ξέρουμε τι από τα δύο θα προτιμούσε ο Έλληνας τεχνικός, το μόνο σίγουρο είναι όμως πως η “Ομάδα του Λαού” θα χρειαστεί και τον παράγοντα τύχη αν θέλει να φτάσει στην υπέρβαση.