Της Στέλλας Ταμβάκη
Και ενώ ο ΛαΜάρκους Όλντριτζ “χάρισε” τα κέρδη ενός χρόνου για να αποχαιρετίσει το Πόρτλαντ μετά από εννέα χρόνια, αν και η αμοιβή του στο Τέξας κοστολογείται κοντά στα 90 εκατομμύρια (για τέσσερα χρόνια), στην άλλη “όχθη” βρίσκουμε τον Ντέιβιντ Ουέστ, που έκανε “δώρο” 11 εκατομμύρια δολάρια στην Ιντιάνα, για να βρεθεί στο Σαν Αντόνιο ή αλλιώς για να μπορεί να κερδίζει.
Εν αρχή ην το σοκ. Ακολούθως ο μαζικός ενθουσιασμός. Εν τέλει, ο Τζινόμπιλι το έθεσε διαφορετικά. Πιο σωστά. Ως αίσθηση… “υποχρέωσης”, δικής του(ς).
Μια υποχρέωση που έχει -ήδη- εμφυσήσει και ήρθε να “κλειδώσει” ο Γκρεγκ Πόποβιτς, ανοίγοντας τη 19η σεζόν του στους Σπερς και “κλείνοντας” όλο το νόημα της πορείας τους.
“Θέλω να σκέφτονται τον σεβασμό και τη συντροφικότητα και την προσπάθεια, περισσότερο από τη χημεία. Πρέπει να θες την εμπιστοσύνη, να είσαι ικανός να νιώθεις υπεύθυνος για τον καθένα και να τον σέβεσαι” για να καταλήξει στην ουσία: “Αυτό είναι που επιτρέπει να παίζει ο ένας για τον άλλον”.
Ο Ουέστ μεγάλωσε θαυμάζοντας τον Ντέιβιντ Ρόμπινσον –όπως είπε- ως εκ τούτου, θαυμάζοντας τους Σπερς. Πολύ μεγάλο διάστημα(!). Πολύ μεγάλη και η παραχώρηση-θυσία. Ωρίμαζε κυνηγώντας ένα πρωτάθλημα που δεν κατέκτησε στη 12χρονη καριέρα του. Ώριμα αποφάσισε να εισαχθεί στον οργανισμό των Σπερς.
Κάπως έτσι, ο Αργεντίνος γκαρντ, εξέφρασε τα αυτονόητα, που μπορεί να μην είναι… λέγοντας: “Αισθάνομαι περηφάνια που ο Ουέστ επέλεξε εμάς, χάνοντας τόσα πολλά χρήματα. Αλλά την ίδια στιγμή, αυτό δημιουργεί μια μεγάλη ευθύνη. Και οι δύο διάλεξαν εμάς ανάμεσα σε τόσες άλλες ομάδες… ” και γι’ αυτό εξήγησε πως: “Θέλουμε να τους δείξουμε ότι πήραν μία σωστή απόφαση, ότι θα παίξουμε καλά μαζί και ότι θα διασκεδάσουν την διαδρομή. Ελπίζοντας ότι όλοι μαζί θα καταλήξουμε να πανηγυρίζουμε”.
Αναπόφευκτα, ο Τζινόμπιλι, αισθάνεται υποχρέωση επιβράβευσης της επιλογής που έκαναν το καλοκαίρι, τόσο ο Ουέστ όσο και ο Όλντριτζ. Υποχρέωση και περηφάνια, που για ένα μέλος των Σπερς, είναι από αναμενόμενη έως ρεαλιστική σκέψη. Απόρροια μιας χρόνιας φιλοσοφίας.
Οι στάσεις που θα χρειαστούν πριν συμβεί αυτό που έχει στο μυαλό του ο Μανού, είναι πολλές και εξαντλητικές, όταν αναφερόμαστε στον “μαραθώνιο” του ΝΒΑ, άλλωστε για την ώρα, βρίσκονται σε περίοδο καμπ και ο Ντέιβιντ Ουέστ, απλά, δικαιώνεται: “Είναι καλά. Τα παιδιά λειτουργούν σε ένα διαφορετικό επίπεδο, μέρος του οποίου είναι αυτό ακριβώς που οι ίδιοι είναι. Αυτή η ιδέα της θέλησης να κερδίζουν και προετοιμάζονται με τον πιο σωστό τρόπο. Οπότε, όλα είναι υπέροχα, τα παιδιά είναι εξαιρετικά και εγκάρδια. Ο προπονητής είναι εκπληκτικός, διαθέτοντας πολλή επικοινωνία”.
Ο Όλντριτζ, απλά, επιβεβαιώνει τον Ουέστ και υπερθεματίζει: “Αυτός είναι ένας οργανισμός, τύπου οικογένειας. Όλοι με υποδέχτηκαν πολύ καλά και προσπαθούν να σιγουρευτούν ότι είμαι καλά εδώ. Όλοι έχουν την ίδια νοοτροπία και αυτή είναι το να κερδίζουν”, έτσι: “Όταν σκέφτεσαι το μπάσκετ που αφορά τους Σπερς, σκέφτεσαι την έξτρα-έξτρα πάσα”.
Όχι μόνο την έξτρα-έξτρα πάσα. Τη θυσία. Όχι μόνο μέσα στο παρκέ, αλλά και έξω από αυτό.
Όπως…
Εντυπωσιασμένος ήταν ο Τιμ Ντάνκαν από την απόφαση του Ουέστ.
Ο Ντάνκαν που έχει παραιτηθεί πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, δεχόμενος μεγάλη μείωση απολαβών, ώστε να γίνει εφικτή η έλευση του Όλντριτζ και να παραμείνει ο Ντάνι Γκριν στην ομάδα.
Ο Ντάνι Γκριν που θα μπορούσε να έχει κερδίσει μερικά, εκατομμύρια παραπάνω, αυτό το καλοκαίρι αν είχε πάει κάπου αλλού.
Και πριν από αυτά, ο Μανού Τζινόμπιλι με τον Τόνυ Πάρκερ, είχαν δεχτεί την πρόταση για μείωση της αμοιβής τους, με τον πρώτο να παραμένει “ενεργός” όπως του ζήτησε ο “Ποπ” και ο Τιμ.
Υπάρχουν και άλλα κομμάτια του οργανισμού, εξίσου χαρακτηριστικά. Εκεί όπου οι Σπερς, το 2013, ακύρωσαν φήμες που ήθελαν τον τζένεραλ μάνατζερ τους, Ρ.Σ. Μπιούφορντ, να είναι στόχος ενός γκρουπ που ήθελε να μετακομίσει τους Κινγκς από το Σακραμέντο στο Σιάτλ. Το γιατί το όνομα του Μπιούφορντ δεν απασχόλησε περαιτέρω; Ήταν κάτι απλό. Θέλει να ζει στο Σαν Αντόνιο, αγαπάει ό,τι έχει δημιουργηθεί στους Σπερς.
Φυσικά, οι Κινγκς δεν μεταφέρθηκαν ποτέ στο Σιάτλ. Αλλά, δεδομένου της εξαιρετικής πορείας του, πηγές λένε, ότι στον Ρ.Σ. Μπιούφορντ δόθηκε λευκή επιταγή. Κι όμως, όπως τόσοι παίκτες που έμειναν, έμεινε και αυτός. Κάποιον καλό λόγο θα είχε.
Ο Τζινόμπιλι το θέτει πιο κατατοπιστικά ή μάλλον αφοπλιστικά: “Όλοι έχουμε θυσιαστεί σε διαφορετικές στιγμές στη ζωή μας. Αλλά προσέξτε, δεν το κάνουμε μόνο επειδή είμαστε αλτρουιστές. Περνάμε καλά εδώ και μας αρέσει στο Σαν Αντόνιο. Η ποιότητα ζωής είναι πολύ σημαντική και νομίζω ότι θα είμαστε μια χαρά οικονομικά”.
Οπότε; “Είναι ζήτημα επιλογής αυτού που θέλεις. Για μένα, το να νιώθω καλά από μέρα σε μέρα, είναι πολύ σημαντικό όπως και για την οικογένειά μου”.
O Ουέστ σαφώς και θα μπορούσε να μην αφήσει τα 11 εκατομμύρια, αλλά…
Έχοντας κερδίσει περίπου 90 εκατομμύρια δολάρια στην καριέρα του, η ευκαιρία να διεκδικήσει έναν τίτλο άξιζε πολύ περισσότερο. Για να έρθει ο Γκρεγκ Πόποβιτς να επικυρώσει το αυθεντικό του κινήτρου του: “Αυτό που έκανε είναι πραγματικό και αληθινό. Όλοι στη ζωή έχουν τα δικά τους κίνητρα. Ο Ντάνι (Γκριν) έκανε το ίδιο. Διαφορετικοί άνθρωποι, έχουν διαφορετικούς λόγους που κάνουν πράγματα. Εμείς είμαστε χαρούμενοι που σκέφτηκε έμας και αυτό ήταν αρκετό για να βρίσκεται μαζί μας”.
Προφανέστατα, δεν είναι μόνο η συγκυρία ή η τύχη, που βοήθησε τους Σπερς να κρατήσουν τα κομμάτια του παζλ που ήθελαν και φέτος. Παράλληλα, να μαζέψουν αυτά που τους έλειπαν για τη νέα εποχή.