Περπέρογλου: Εννιά χρόνια στο τοπ επίπεδο

Του Στέλιου Τορομανίδη/info@eurohoops.net

Το βράδυ κοντράρονται Παναθηναϊκός και Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ με στόχο την νίκη για διαφορετικούς, εκτός του πρεστίζ, λόγους ο καθένας. Το “τριφύλλι” για να εξασφαλίσει και μαθηματικά την πρόκριση στο Τοπ-16 καθώς και να κυνηγήσει ένα όσο το δυνατόν καλύτερο πλασάρισμα στον όμιλο, ενώ οι Μπλαουγκράνα για να μεγιστοποιήσουν τις πιθανότητες πρωτιάς στο γκρουπ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεται η Μπάρτσα την έδρα των πρασίνων, αλλά η παρθενική έχοντας στο ρόστερ της έναν παλιό “θαμώνα” του κλειστού των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Με τους Καταλανούς να μετράνε 9 σερί νίκες επί του Παναθηναϊκού. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Στράτο Περπέρογλου ο οποίος έπαιξε με την φανέλα του Παναθηναϊκού για μια πενταετία (2007-2012) κατακτώντας 2 Ευρωλίγκες, 4 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα Ελλάδος. Πήρε μεταγραφή στο “τριφύλλι” σε ηλικία 23 ετών από τον Πανιώνιο, έμαθε πολλά στο πλευρό του Ζέλικο Ομπράντοβιτς αλλά και έδωσε πολλά.

Βελτίωσε το παιχνίδι του, απέκτησε αμέτρητες παραστάσεις υψηλού επιπέδου και πολλές συμπάθειες στο κοινό των πρασίνων οι οποίες όμως… ελαχιστοποιήθηκαν όταν το καλοκαίρι του 2012 άλλαξε στρατόπεδο και πήγε στον αιώνιο αντίπαλο, Ολυμπιακό.

Από τότε όπως ήταν αναμενόμενο μπήκε στην “μπλακ λιστ” των φιλάθλων του Παναθηναϊκού και όποτε επισκέπτεται το ΟΑΚΑ, ως αντίπαλος πια, γίνεται δέκτης ουκ ολίγων αποδοκιμασιών. Αυτή είναι η ένατη επίσκεψή του, με τις προηγούμενες 8 να είναι όλες με την φανέλα του Ολυμπιακού. Από αυτές, ο “Πέρπε” έφυγε ως νικητής τις δύο ενώ τις υπόλοιπες εφτά αποχώρησε ως ηττημένος.

Η αλληλοεκτίμηση Ομπράντοβιτς – Περπέρογλου

Η συμπάθεια και ο σεβασμός που πηγάζει μεταξύ του έμπειρου Σέρβου κόουτς και του Έλληνα φόργουορντ είναι γνωστές από την εποχή της συνύπαρξης τους στον Παναθηναϊκό και συνεχίζονται να υφίστανται μέχρι και σήμερα. Σε κάθε ευκαιρία ο Περπέρογλου τονίζει πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε ο άρχοντας των… Ευρωπαϊκών δαχτυλιδιών στην αγωνιστική του εξέλιξη ενώ όποτε βρέθηκαν αντίπαλοι είτε στην Ευρωλίγκα, είτε στο τουρκικό πρωτάθλημα (πέρυσι) αντάλλαξαν εγκάρδιους χαιρετισμούς. Άλλωστε δεν πρέπει να λησμονήσουμε πως όταν έφυγε ο Ομπράντοβιτς από τον πάγκο του “τριφυλλιού”, το ίδιο έπραξε και ο “Πέρπε”.

Η εξέλιξή του σε ηγετική μορφή

Κατά την θητεία του στον Παναθηναϊκό ο Στράτος είχε συγκεκριμένες αποστολές εντός αγωνιστικού χώρου τις οποίες εκτελούσε όλο και καλύτερα με το πέρασμα των χρόνων. Καταρχάς έδινε ενέργεια και λύσεις στα μετόπισθεν με την επιθετική του άμυνα και τις σωστές τοποθετήσεις του. Επιθετικά βελτίωνε χρόνο με το χρόνο το παιχνίδι του. Είναι ένας πολυδιάστατος παίκτης που μπορεί να σκοράρει με ευχέρεια τόσο με πρόσωπο προς το καλάθι (αδύνατη πλευρά, ένας εναντίον ενός, σουτ μετά από ντρίπλα) όσο και με πλάτη σε αυτό (μετρ σε ποστ κινήσεις). Ο Ομπράντοβιτς τον έριχνε στο παρκέ όλο και περισσότερη ώρα και τον χρησιμοποιούσε κυρίως ως παίκτη αδύναμης πλευράς, που έδινε βάθος στην επίθεση ανοίγοντας τις αντίπαλες άμυνες με τα τρίποντα του και την ευχέρεια που είχε να δημιουργήσει ρήγματα. Πολλές φορές και με διαδοχικά Plays για να ποστάρει.

Το θέμα ήταν πως σε μια ομάδα με παίκτες απαράμιλλου επιθετικού (δημιουργικού και εκτελεστικού) ταλέντου όπως οι Διαμαντίδης, Σπανούλης, Γιασικεβίτσιους, Μπατίστ, Πέκοβιτς, Νίκολας κ.α., οι προσπάθειες που έπαιρνε ο Δραμινός άσος, κυρίως στους κρίσιμους αγώνες, ήταν περιορισμένες.

Αυτό άλλαξε όταν ο Περπέρογλου πήγε στον Ολυμπιακό και μετέπειτα στην Εφές Αναντολού. Όντας ένας εκ των εμπειρότερων στα ρόστερ και των δύο ομάδων, η μπάλα πέρναγε περισσότερο από τα χέρια του. Σε αυτό συνηγορούν και οι αριθμοί των προσπαθειών που έπαιρνε στα ματς Ευρωλίγκας την πενταετία που αγωνιζόταν στον ΠΑΟ, σε σχέση με αυτούς της προηγούμενης τριετίας σε Ολυμπιακό και Εφές. Όπως και η βελτίωση των μέσων όρων της επιθετικής του συγκομιδής στο ίδιο διάστημα. Και όλα αυτά χωρίς να έχει αυξηθεί αισθητά ο χρόνος συμμετοχής του!

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως ο διεθνής φόργουορντ στα 31 του πια αποτελεί σημαντική και πρώτης γραμμής μονάδα σε όποια ομάδα και αν αγωνίζεται στο τοπ επίπεδο. Προσφέροντας σιγουριά και εκτελεστική δεινότητα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους στους προπονητές που έχουν την πολυτέλεια να τον διαθέτουν στο ρόστερ τους. Πως θα ήταν διαφορετικά, άλλωστε, για έναν αθλητή που έχει κατακτήσει τρεις τίτλους Ευρωλίγκας στην καριέρα του, αριθμό που κανείς εν ενεργεία συνάδερφος του δεν έχει ξεπεράσει.