Του Νίκου Βαρλά/ info@eurohoops.net
Τι ματς κι αυτό… Από εκείνα που έχουμε συνηθίσει. Ο Ολυμπιακός ο ίδιος, ο κόσμος που τον ακολουθεί και όλη η μπασκετική Ευρώπη. Στην αρχή ζήσαμε την ομάδα που έχει υποφέρει τις τελευταίες εβδομάδες. Μετά βιώσαμε τα σκαμπανεβάσματα που μας χαρίζει το σύγχρονο μπάσκετ, όσο πάει στο ταλέντο, στην ταχύτητα, στις πολλές κατοχές.
Που καρδιοχτυπούν το κόσμο που βλέπει αγώνες με οπαδικό συναίσθημα και μάτι, αλλά εξυψώνουν το άθλημα. Στο τέλος, εκεί που αν η ομάδα υποχωρούσε δεν θα υπήρχε επιστροφή, απολαύσαμε τον Ολυμπιακό που έχουμε συνηθίσει στα ζόρικα τα τελευταία χρόνια. Βγήκε στον αφρό και κολύμπησε θαυμάσια στα βαθιά, ο Ολυμπιακός που αγαπάμε. Αποδείχτηκε πως μιλάμε για μια ομάδα, που είναι ακριβώς όπως είχε περιγραφεί στο μπλογκ Run Oly, Run μετά το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό.
Συγγνώμη κιόλας, αλλά ο Ολυμπιακός που στο Κάουνας πέτυχε 55 πόντους, έβαλε 51 στο δεύτερο ημίχρονο. Γιατί; Ξεκάθαρα, γιατί Ε-Τ-Ρ-Ε-Ξ-Ε! Όχι μόνο στο ανοιχτό γήπεδο, κινήθηκε ΠΙΟ γρήγορα και επιθετικά σταθερά, στο 5 εναντίον 5. Το αργό μπάσκετ, η πολλή τρίπλα και η επιμονή μόνο σε σετ πικ εν ρολ παιχνίδι, συνήθως του γυρνάει μπούμερανγκ, ιδίως φέτος.
Πάμε…
Ο αγώνας
Πριν από το παιχνίδι, όλοι στον Ολυμπιακό μιλούσαν για το πόσο σημαντική θα είναι η άμυνα απέναντι σε μια ομάδα με τόσο μεγάλο επιθετικό ταλέντο και τόσους παίκτες ικανούς να σε… σκοτώσουν ανά πάσα στιγμή.
Αυτό που είδαμε όμως στην αυλαία του ματς, είναι τον Ολυμπιακό να έχει απαράδεκτη συμπεριφορά στο αμυντικό τρανζίσιον. Κάτι που πρώτη φορά παρατηρήθηκε σε τόσο μεγάλη… ένταση, ακόμα και μετά από φάσεις που οι κόκκινοι σκόραραν. Στο 6′ η Χίμκι είχε ήδη βρει ρυθμό και πήρε διαφορά 12 πόντων (7-19) έχοντας βάλει 13 πόντους σε καταστάσεις τρανζίσιον!!!
Ο Ολυμπιακός αντέδρασε με ένα σερί 10-0, όταν ο Χάκετ πέρασε στο παρκέ και συνάμα ο Γιώργος Πρίντεζης… αποτίναξε από πάνω του το ντεφορμάρισμα του τελευταίου καιρού και έπιασε δουλειά στο ποστ. Ο Ολυμπιακός μείωσε σε 17-19, η πρώτη περίοδος έκλεισε στο 20-24, αλλά το πρόβλημα παρέμενε.
Γιατί, οι παίκτες του Σφαιρόπουλου αδυνατούσαν να ελέγξουν τον ρυθμό και να πειράξουν το μυαλό της Χίμκι στην επίθεση. Με το που ήρθε η ισοφάριση (27-27), οι Ρώσοι απάντησαν στον Ολυμπιακό με ένα σερί 12-0 και ξεμάκρυναν στο 27-39! Πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, χαμένες προσωπικές άμυνες και διαφορά στην ταχύτητα, ήταν τα στοιχεία που πολύ γρήγορα έβαλαν τον Ολυμπιακό σε κατάσταση αφόρητης πίεσης.
Μια… λεπτομέρεια; Σε αυτό το διάστημα ήταν στο πάγκο ο Χάκετ με τον Πρίντεζη. Ο Πρίντεζης με το που επέστρεψε στο παρκέ, προσέφερε άμεσες λύσεις και έδωσε σημαντικές ανάσες στον Ολυμπιακό. Με ένα κόκκινο σερί 9-2, το ημίχρονο έκλεισε στο 38-43.
Μπορεί η ομάδα να είχε +2 κατοχές και 2 επιθετικά ριμπάουντ παραπάνω, αλλά ο ρυθμός και το μοτίβο του αγώνα βόλευαν ξεκάθαρα την Χίμκι. Ο Πρίντεζης σκόραρε 16 πόντους στο πρώτο ημίχρονο, ενώ από την άλλη πλευρά υπήρχε πολυφωνία και μια πολύ πιο απρόβλεπτη επιθετική λειτουργία.
Δεν… προλάβαινε
Τι συνέβη στο πρώτο πεντάλεπτο του δευτέρου ημιχρόνου; Μια από τα ίδια. Η Χίμκι επέβαλε το παιχνίδι της στην επίθεση και με τον Μόνια να να φτάνει τα 4/4 τρίποντα, εύκολα και γρήγορα πήγε ξανά στο +12 (44-56).
Αυτό που φαινόταν μέσα από το γήπεδο, ξέρετε τι ήταν; Ο Ολυμπιακός δεν… προλάβαινε στις περισσότερες των περιπτώσεων ούτε φάουλ να κάνει. Κέρδιζαν τόσο εύκολο τα γκαρντ της Χίμκι το πρώτο βήμα, δημιουργούσαν με τέτοια άνεση ρήγμα, που στη συνέχεια με σούπερ κυκλοφορία της μπάλας, “έτρεχαν” την αντίπαλη άμυνα και όταν αυτοί το αποφάσιζαν, εκτελούσαν είτε αμαρκάριστοι από μακριά, είτε έβγαζαν παίκτη μόνο φάτσα με το καλάθι.
Ο Ολυμπιακός ήθελε να παίξει πιο σκληρή, πιο αποτελεσματική άμυνα, αλλά δεν μπορούσε. Γιατί δεν… προλάβαινε μέχρι εκείνο το σημείο του αγώνα. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έπρεπε πια να ρισκάρει, να πάρει πιο δραστικά μέτρα.
Ρίσκο… ματ, όλα άλλαξαν!
Αυτό που έκανε είναι να ρίξει στη φωτιά ένα σχήμα με τους Χάκετ, Στρόμπερι, Όντομ, Παπαπέτρου και Χάντερ. Το σχήμα λειτούργησε ως καμικάζι και μέσα σε 4 λεπτά, επέφερε νέα ανατροπή! Με σερί 14-2, ο Ολυμπιακός ισοφάρισε σε 58-58 γιατί επιτέλους ΠΙΕΣΕ ΠΟΛΥ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΛΑ, ανέβασε την άμυνα του πιο ψηλά και ανάγκασε την Χίμκι να αισθανθεί άβολα για ΠΡΩΤΗ φορά μέσα στο ματς.
Με κλέψιμο και… ηρωικό καλάθι του Παπαπέτρου, πέρασε για πρώτη φορά μπροστά (62-60) μετά το πρώτο λεπτό της αναμέτρησης! Μετά από δύο χαμένα δεκάλεπτα, ο Ολυμπιακός πήρε το τρίτο με επί μέρους σκορ 24-17 και μπήκε στην πιο καθοριστική περίοδο ως τώρα στην φετινή του σεζόν με καλύτερη ψυχολογία..
Ο Ολυμπιακός που αγαπάμε
Ε, στο τελευταίο δεκάλεπτο εμφανίστηκε πια για τα καλά, ο Ολυμπιακός που έχουμε αγαπήσει όλα τα τελευταία χρόνια. Ο Ολυμπιακός που αγαπάμε!
Σε αυτή ο Γιάννης Σφαιρόπουλος μπήκε με σχήμα Smallball! Διατήρησε τα 4/5 της πεντάδας, έβγαλε τον Χάντερ για να πάρει ανάσες και έβαλε τον Πρίντεζη στο “5”! Κι αυτό το σχήμα απέδωσε! Ο Ολυμπιακός έτρωγε σίδερα στην άμυνα και στην επίθεση είχε μεγάλη ευελιξία και καλές αποστάσεις. Διαφοροποιήθηκαν άρδην τα δεδομένα.
Ξαφνικά, η Χίμκι δεν προλάβαινε τον Ολυμπιακό στην δική της άμυνα και οι κόκκινοι δεν άφηναν τον αντίπαλό τους να πάρει ανάσα. Ο Σφαιρόπουλος πήγε σε περισσότερες αλλαγές μετά τα σκριν στην άμυνα, οι περιστροφές λειτούργησαν άψογα και, επιτέλους, η Χίμκι εγκλωβίστηκε, διασπάστηκε η συνοχή της και ξεκίνησε να παίζει ατομικά. Αυτός ακριβώς, ήταν ο μεγάλος στόχος πριν το τζάμπολ. Να εξωθηθεί η Χίμκι από την άμυνα των ερυθρολεύκων να πάει μόνο σε 1 εναντίον 1 χωρίς να υπάρχουν συνεργασίες στην επίθεσή της.
Ο Χάκετ έπαιζε σαν δαιμονισμένος σε αμυνα και επίθεση, ο Πρίντεζης ήταν στη ζώνη του δικού του λυκόφωτος και ο Ολυμπιακός πήγε στο +8 (68-60) με τον κόσμο να έχει μπει για τα καλά στο παιχνίδι. Από το 44-56 και μετά που η ομάδα μύρισε… φόβο, κατόρθωσε να περάσει ένα σερί 24-4 στη Χίμκι! Τρομερή δουλειά έκανε και ο Στρόμπερι, που έβγαλε συγκλονιστικές τρανζίσιον άμυνες.
Η ομάδα είχε πάρει μπροστά, ο κόουτς σωστά επανέφερε τον Χάντερ, αφού είχε πάρει τις ανάσες που χρειαζόταν και το ποτάμι δεν γυρνούσε πίσω.
Ο Ολυμπιακός πέρασε πάνω από την Χίμκι στην τελευταία περίοδο και έφτασε ως το 84-70! Μύρισε κίνδυνο το λιοντάρι και άρχισε να… βρυχάται. Στο 25′ το σκορ ήταν 44-56. Στο 38′ ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά 86-71…
Μιλάμε για επί μέρους σκορ 42-15 μέσα σε 13 αγωνιστικά λεπτά!
Και τι λεπτά, τα πιο κρίσιμα που έχει παίξει ως τώρα μέσα στην σεζόν η ομάδα.
Κανείς μην κάνει αυτό το λάθος
Είναι ό,τι πιο ανούσιο, περιττό και δείχνει έλλειψη αντίληψης της πραγματικότητας, να καθόμαστε να ασχολούμαστε και να αναρωτιόμαστε αν βολεύει το τάδε αποτέλεσμα ή δεν συμφέρει το δείνα αποτέλεσμα.
Έχετε καταλάβει για ποιον όμιλο συζητάμε; Υπάρχουν 4 ομάδες με DNA φάιναλ φορ μέσα, η Χίμκι που όλοι ξέρουμε τι μπορεί να κάνει φέτος, η Λαμποράλ που κέρδισε μέσα σε Βαρκελώνη και Μαδρίτη(!) και η φετινή Μπάμπεργκ, που είναι η καλύτερη Γερμανική ομάδα που έχω δει ποτέ στην Ευρωλίγκα. Μόνο η Ζαλγκίρις είναι πολλές κλάσεις κάτω και ακόμα απορώ με το τι ακριβώς συνέβη στο Κάουνας…
Ο πρώτος που έχει ρεκόρ 4-2 (Χίμκι, Λαμποράλ, ΤΣΣΚΑ) απέχει δύο νίκες από τον… έβδομο που είναι η Μπαρτσελόνα με ρεκόρ 2-4! Ρεάλ, Ολυμπιακός και Μπάμπεργκ έχουν 3-3.
Θα σας πω τι είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ που μετράει. Να ΚΕΡΔΙΖΕΙ ο Ολυμπιακός. Μετά την 12η αγωνιστική, πριν τις 2 τελευταίες, θα μπορούμε να ασχοληθούμε με αυτά, πιο πριν είναι σπαζοκεφαλιά άνευ ουσίας.
ΈΝΑ είναι σίγουρο. Ο Ολυμπιακός κέρδισε… χρόνο, ψυχολογία, πίστη και γνωρίζει πλέον πως ακόμα και να χάσει σε Μόσχα και Βαρκελώνη, περιθώρια για αντεπίθεση και πρόκριση θα υπάρχουν.
Ο Ολυμπιακός έδειξε ότι είναι ακόμα εδώ. Με τον δικό του, παραδοσιακό τα τελευταία χρόνια τρόπο. Ζόρια, αγκομαχητά και ξαφνικά ένα… μπραφ, ανατροπή, καλπασμός και λοβοτομή του αντιπάλου.
Εκεί που τον βλέπεις να είναι στα σχοινιά, ορθώνει ανάστημα και με μάτι που γυαλίζει, δηλώνει πως το μέταλλο είναι εδώ και παραμένει ισχυρό.
Τίποτα περισσότερο από το αυτονόητο για να μην… βουλιάξει στον όμιλο με τα θηρία δεν έκανε ο Ολυμπιακός στο ματς με την Χίμκι. Μόνο το χρέος του.
Θα φανεί στη συνέχεια για πόσα είναι ικανός…
Απόψε, απλά, απέδειξε ότι παραμένει πολύ σκληρός για να “πεθάνει” τόσο νωρίς στην Ευρωλίγκα. Η ιστορία συνεχίζεται και το καλό είναι πως βρίσκεται ακόμα στα χέρια του Ολυμπιακού.
ΥΓ1. Γιώργο… ό,τι λες το κάνεις! Respect.
ΥΓ2. Ο Χάκετ ταιριάζει τόσο, μα τόσο πολύ με τον Ολυμπιακό ως ψυχοσύνθεση και στιλ… Δεν είναι ο ίδιος παίκτης με τον Έισι. Υπάρχουν διαφορές στα χαρακτηριστικά τους. Μπορεί, όμως, να αποβεί ΤΟ ΙΔΙΟ σημαντικός, να γεννήσει μεγάλες στιγμές με αυτή τη φανέλα. Τι ελπίζω; Να μην έχει την… ατυχία του Λο και να μείνει περισσότερα χρόνια από ότι ο Έισι, στον Ολυμπιακό.
ΥΓ3. Ο Χάντερ, όταν έχει ενέργεια, είναι σε τοπ επίπεδο. Ο Σφαιρόπουλος έχει την δική του φιλοσοφία και νοοτροπία, ξέρει πολύ καλά τι λέει και γιατί το δηλώνει. Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός οφείλει να ψάχνεται για ψηλό. Η σεζόν είναι τεράστια σε διάρκεια και απαιτήσεις και ο Μιλουτίνοφ είναι ανέτοιμος για αυτό το επίπεδο. Μπορεί να βοηθήσει σε ειδικές καταστάσεις, απέναντι σε συγκεκριμένου τύπου αντιπάλους.
ΥΓ4. Βάλτε και το DNP του Αγραβάνη που δεν είναι τυχαίο, έχει… ιστορία από πίσω. Είδαμε τον Πρίντεζη για κάποια λεπτά στο “5” και λειτούργησε. Σίγουρα υπάρχει σκέψη για να συμβαίνει πιο συχνά αυτό, αφού στο “4” πέρα από τον Παπαπέτρου σε κοντά σχήματα μπορεί να παίξει και ο Παπανικολάου. Φτάνει αυτό; Νομίζω όχι. Μακάρι να διαψευστώ.
ΥΓ5. Ο Σπανούλης είδε τον Ολυμπιακό να γυρνάει ολοκληρωτικά το παιχνίδι, όσο εκείνος ήταν στον πάγκο. Είναι καλό, που όταν επέστρεψε στα μέσα της τελευταίας περιόδου ήταν απόλυτα συγκεντρωμένος και βοήθησε. Στο ΣΕΦ πολλές φορές η ομάδα θα μπορέσει και χωρίς τον αρχηγό. Εκτός έδρας, με το στιλ του μπάσκετ που παίζει ο Ολυμπιακός, δεν είναι το ίδιο… Για να φτάσει ως το τέλος της διαδρομής η ομάδα, θα χρειαστούν “Σπανουλιές”. Θα χρειαστεί, όμως, κι ο Βασίλης να είναι συνειδητοποιημένος, έτοιμος για όλα και με σωστή διαχείριση των καταστάσεων. Είναι πολύ μεγάλος παίκτης, δεν έχει να αποδείξει τίποτα. Παρά μόνο να προσαρμοστεί, όταν και όπως χρειάζεται.
ΥΓ6. Τεράστια η συμβολή των Παπαπέτρου και Στρόμπερι στην ανατροπή και την νίκη. Οι αριθμοί λένε… φρικτό ψέμα για την προσφορά τους, αλλά αυτή είναι μια ακόμα πτυχή της ομορφιάς του μπάσκετ!
ΥΓ7. Ο Μάντζαρης δεν βρέθηκε σε καλή μέρα, είχε πρόβλημα ταχύτητας απέναντι στον Ράις και ήταν αναμενόμενο να μην παίξει πολύ, ιδίως στο δεύτερο ημίχρονο. Δεν πειράζει, όλα τα μαθήματα κάνουν καλό και ο Βαγγέλης είναι καλός στο “διάβασμα”.
ΥΓ8. Ο Λοτζέσκι θα χρειαστεί ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ στα εκτός έδρας παιχνίδια… Ο χρόνος κυλάει, πια υπέρ του, όπως διαισθάνομαι και υπέρ του Ολυμπιακού.
ΥΓ9. Ο Όντομ έβγαλε πάρα πολλή ενέργεια και ήταν κι αυτός από τους πυλώνες της αντεπίθεσης στο σχήμα καμικάζι με τους 4 (Όντομ, Στρόμπερι, Χάκετ, Χάντερ) και τον Παπαπέτρου. Αν κάποια στιγμή προκύψει ξένος ψηλός, σίγουρα θα δημιουργηθεί σκέψη να μείνει ο Μιλουτίνοφ 7ος ξένος. Στην τελική, ο κανονισμός δίνει το δικαίωμα για αλλαγές μέχρι και πριν τα πλέι οφ της Α1, για όλα υπάρχουν λύσεις.
ΥΓ10. Όσοι ήταν στο γήπεδο θα καταλάβουν σίγουρα αυτό που λέω. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, αυτός ναι, ήταν φωτισμός στο ΣΕΦ. Άλλο πράγμα, εντελώς. Έτσι πρέπει να είναι σε όλα τα βραδινά παιχνίδια. Τεράστια η διαφορά με το… ημιφώς ακόμα και μέσα στο παρκέ που δεν ταιριάζει καθόλου στο συγκεκριμένο γήπεδο.
ΥΓ11. Ο Ολυμπιακός να “πέσει” γίνεται και επιτρέπεται. Όλα μέσα στη ζωή είναι. Όπως λέμε μετά από κάθε σφαλιάρα, όμως, αποκλείεται η ομάδα να αποτύχει χωρίς να “φτύσει αίμα” κι αυτή και οι αντίπαλοί της για το… λάφυρο της πρόκρισης. Φάνηκε ξεκάθαρα, όταν έπρεπε….
ΥΓ12. Για τις μεταγραφικές φήμες, υπάρχει ρεπορτάζ στο Eurohoops.