Του Άρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Ο χρόνος είναι αμείλικτος και τα ξημερώματα της Δευτέρας ολοκληρώνεται μια ιστορία είκοσι χρόνων. Ναι, ο Κόμπι Μπράιαντ θα συνεχίσει να παίζει μπάσκετ για μερικούς μήνες ακόμα, όμως με δεδομένη την κατάσταση των Λέικερς, το ΝΒΑ θα τον αποχαιρετήσει με τον τρόπο που του αρμόζει στο Τορόντο στο 65 All Star Game.
Στο ντραφτ του 1996 οι Λος Αντζελες Λέικερς πήραν μια απόφαση που σημάδεψε την ιστορία τους. Αποφάσισαν να θυσιάσουν τον Βλάντε Ντίβατς για έναν παίκτη που καλά, καλά δεν είχε κλείσει τα 18. Ο Κόμπι Μπράιαντ υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο μαζί με τους γονείς του γιατί δεν ήταν ακόμα ενήλικος. Από το ιστορικό από κάθε άποψη ντραφτ του 1996, τελικά το νούμερο 13 θα ήταν ο μεγαλύτερος παίκτης όλων. Μαζί με τον Κόμπι μπήκαν στο ΝΒΑ ο Αλεν Αϊβερσον (νο1), ο Μάρκους Κάμπι (νο2), ο Σαρίφ Αμπντούρ Ραχίμ (νο3), ο Στεφόν Μάρμπουρι (νο4), ο Ρέι Αλεν (νο5), ο Πέτζα Στογιάκοβιτς (νο14), ο Στιβ Νας (νο15), ο Τόνι Ντελκ (νο16) που βρέθηκε μέχρι και στον Παναθηναϊκό, ο Ζιντρούνας Ιλγκάουσκας (νο20), ο τότε “γιός του Δία”, ο δικός μας Ευθύμης Ρεντζιάς (νο23), ο Ντέρεκ Φίσερ (νο24), μέχρι και η μετέπειτα αδυναμία του Ντούσαν Ιβκοβιτς στην ΑΕΚ, ο Εσθονός Μάρτιν Μιούρσεπ (νο25). Αρκετοί από αυτούς πόζαραν σε ένα συλλεκτικό πια εξώφυλλο του περιοδικού “Slam”.
Ο Τζέρι Ουέστ είχε δοκιμάσει τον πιτσιρικά και πείστηκε ότι αξίζει τον κόπο. Και ο Τζέρι Ουέστ, το λογότυπο του ΝΒΑ, σπάνια πέφτει έξω. Σε μια εποχή που το ΝΒΑ αναζητούσε τον “νέο Τζόρνταν” και τον τίτλο αυτό είχαν πάρει για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα παίκτες όπως ο Γκραντ Χιλ και ο Τζέρι Στακχάους, ένας πιτσιρικάς που δεν πέρασε από κολέγιο – κάτι ακόμα και τότε εξαιρετικά ασυνήθιστο – αποδείχθηκε ό,τι πιο κοντινό υπήρξε στον “Αιρ”.
Και αυτό δεν αφορά μόνο το αγωνιστικό τους στιλ, αλλά κυρίως το απίστευτο ανταγωνιστικό πνεύμα του και την κυριαρχία του στη λίγκα. Ο Μπράιαντ, όπως και ο Τζόρνταν, ξεκίνησε την καριέρα του με την ανάγκη να δώσει αποδείξεις. Σε αντίθεση με τον Τζόρνταν, είχε δίπλα του έναν άλλο σούπερ σταρ τον Σακίλ Ο’Νιλ με τον οποίο κατέκτησαν τρία πρωταθλήματα.
Όταν οι Λέικερς αναγκάστηκαν να διαλέξουν, έβαλαν τα λεφτά τους στον Μπράιαντ. Στον παίκτη που κατηγορήθηκε για βιασμό, βρέθηκε στο κέντρο ενός τυφώνα αρνητικής δημοσιότητας, για να αναγεννηθεί τελικά ως “Μπλακ Μάμπα” και να πάρει δύο ακόμα πρωταθλήματα. Το γεγονός ότι διάλεξε να αποκαλείται με το όνομα ενός θανατηφόρου φιδιού είναι ενδεικτικό. Κάθε μεγάλος παίκτης, δεν είναι απαραίτητα και ο καλύτερος χαρακτήρας. Μερικές φορές ακριβώς για να γίνει κάποιος μεγάλος, πρέπει να κουβαλά έναν δαίμονα, μια τρέλα, ένα πρόβλημα. Αυτό τον τρέφει και αυτό εντέλει τον καθοδηγεί. Κι αν ο 17χρονος Μπράιαντ δεν ήταν έτσι, ο Μπράιαντ που κλήθηκε να κουβαλήσει τους Λέικερς στην πλάτη του στη μετά-Σακ εποχή ήταν ακριβώς αυτό.
Ο Κόμπι Μπράιαντ ήταν παρών στα 20 χρόνια της καριέρας του σε 19 All Star Games. Έχασε την διοργάνωση του 1999, γιατί δεν έγινε λόγω λοκ άουτ, και το 1997 κρίθηκε νέος για το ματς των μεγάλων. Είχε παίξει στο “ρούκι γκέιμ” και είχε κερδίσει τον διαγωνισμό καρφωμάτων εκεινης της χρονιας. Όταν θα πατήσει το παρκέ του “Αιρ Κάναντα Σέντερ” το γήπεδο θα του ανήκει. Δίκαια…
Tον συμπαθείς ή όχι, σου αρέσει ή όχι, τον αγαπάς ή αγαπάς να τον μισείς, δεν έχει καμία σημασία. Ο Κόμπι Μπράιαντ σφράγισε μια εποχή για το ΝΒΑ, είναι ο τρίτος σκόρερ όλων των εποχών, ο μόνος εκτός του Ουίλτ Τσάμπερλεϊν που έχει σημειώσει 81 πόντους σε ένα παιχνίδι, πέντε φορές πρωταθλητές και δύο φορές χρυσός Ολυμπιονίκης. Θα πάρει πάντα το σουτ, ακόμα κι αν τώρα τα πόδια του πια δεν τον βοηθάνε και το αποτέλεσμα θα είναι αίρμπολ. Θα βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Και η παρουσία του κάνει ξεχωριστό αυτό το All Star Game.