Του Λευτέρη Μούτη/ moutis@eurohoops.net
Ο Κουίνσι Μίλερ έχει κάνει εντυπωσιακό μπαμ στη ρούκι σεζόν του στην Ευρωλίγκα και όπως λέει στη συνέντευξη του στο Eurohoops.net η απόφαση του να υπογράψει συμβόλαιο με τον Ερυθρό Αστέρα αποδείχθηκε ιδανική.
Είναι μόλις 23 ετών, αλλά έχει προλάβει ήδη να αγωνιστεί για τρεις σεζόν στο ΝΒΑ και να κάνει μεγάλο θόρυβο στην πρώτη του σεζόν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Λίγο μετά την έναρξη της σεζόν στην Ευρωλίγκα ο Κουίνσι Μίλερ υπέγραψε συμβόλαιο με τον Ερυθρό Αστέρα χωρίς να τραβήξει πάνω του αρκετά φώτα της δημοσιότητας.
Χρειάστηκε μερικές εβδομάδες προσαρμογής και έπειτα, άφησε τον κόσμο της Ευρωλίγκας με το στόμα… ανοικτό. Ενα είδος παίκτη με ύψος 2,08μ., εξαιρετικό χειρισμό της μπάλας, έκρηξη, αξιόπιστο μακρινό σουτ, τεράστια αποθέματα ενέργειας σε άμυνα και επίθεση και εν τέλει ικανότητα να παίζει σε τέσσερις θέσεις (1-4) της πεντάδας, δεν είναι πολύ συνηθισμένο στα γήπεδα της Ευρωλίγκας.
“Πιστεύω ότι ένας παίκτης που έχει αρκετές πλευρές στο παιχνίδι του είναι πολύτιμος για κάθε ομάδα” εξηγεί στο Eurohoops.net στη συνέντευξη που του ζητήθηκε εξαιτίας της ανάδειξης του ως καλύτερου ρούκι της σεζόν.
Ο Κουίνσι Μίλερ ήταν ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της προσπάθειας του Αστέρα τη φετινή χρονιά που παλεύει για την πρόκριση του στα πλέι οφ για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας. Μετά τον πρώτο γύρο του Top 16 έχει ρεκόρ 4-3 και δείχνει ότι μπορεί να κάνει την υπέρβαση.
Ο όμιλος σας στο Top 16 είναι αρκετά ισορροπημένος. Ποια είναι μέχρι στιγμής η καλύτερη ανάμνηση σου από τα παιχνίδια στην Ευρωλίγκα;
“Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποιο παιχνίδι ήταν το πιο αξιομνημόνευτο για εμάς ως ομάδα. Ειλικρινά πιστεύω ότι κάθε αγώνας μας στη Χάλα Πιονίρ είναι αξιομνημόνευτη εξαιτίας των φιλάθλων μας και πως παλεύουν για εμάς. Βάσει αυτού λοιπόν, δεν μπορώ να διαλέξω μόνο ένα ματς”.
-Πιστεύεις ότι η επιλογή σου τον περασμένο Οκτώβρη ήταν ιδανική για να κάνεις το άλμα στην καριέρα σου;
“Νομίζω ότι αποδείχθηκε η ιδανική απόφαση για μένα. Ημουν σκεπτικός και νευρικός για τον ερχομό και το ξεκίνημα της καριέρας μου στην Ευρώπη, αλλά είναι σίγουρα μια από τις καλύτερες αποφάσεις που πήρα ποτέ. Λατρεύω την ομάδα μου, τους φιλάθλους και τους προπονητές μου. Είναι η ιδανική κατάσταση για μένα. Είμαι ευγνώμων”.
-Είναι οι φίλαθλοι του Ερυθρού Αστέρα οι πιο τρελοί που έχεις συναντήσει μέχρι τώρα; Περίμενες κάτι τέτοιο;
“Οι φίλαθλοι εδώ είναι με διαφορά οι καλύτεροι του κόσμου. Τίποτα δεν συγκρίνεται μια την Χάλα Πιονίρ και την ατμόσφαιρα εδώ. Και το εννοώ το “τίποτα”. Το πάθος και η αγάπη τους για το παιχνίδι είναι σε άλλο επίπεδο. Λατρεύω τους ανθρώπους εδώ”.
“Δεν με νοιάζουν τα χρήματα”
-Μετά από αυτή την ιδανική ρούκι σεζόν στην Ευρωλίγκα, είναι βέβαιο ότι αρκετές μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες θα σου προσφέρουν μεγάλα συμβόλαια. Θα ήθελες να επιστρέψεις στο ΝΒΑ ή να μείνεις εδώ και να κερδίσεις περισσότερα χρήματα ως ένας από τους καλύτερους παίκτες που αγωνίζονται στην Ευρώπη;
“Ειλικρινά ο στόχος και το όνειρο μου είναι φυσικά να γυρίσω στο ΝΒΑ αλλά μου αρέσει το ίδιο και η Ευρώπη. Δεν είναι το παν για μένα τα χρήματα και για αυτό θα ενδιαφερόμουν λιγότερο για τις προτάσεις. Θέλω απλά να παίζω μπάσκετ στο υψηλότερο επίπεδο και να συνεχίσω να εξελίσσομαι ως προσωπικότητα αρχικά και έπειτα ως παίκτης. Θέλω να είμαι ένας από τους καλύτερους. Επειτα έρχονται όλα τα άλλα”.
-Οταν υπέγραψες στον Ερυθρό Αστέρα είχες κατά νου τον Μπόμπαν Μαριάνοβιτς και το γεγονός ότι υπέγραψε στους Σπερς μετά από μια εξαιρετική σεζόν στην Ευρωλίγκα με την ίδια ομάδα;
“Δεν ήξερα τίποτα για τον Μπόμπαν στην πραγματικότητα μέχρι να έρθω στο Βελιγράδι. Είναι ένα τέρας και πήρε ο,τι άξιζε. Η ομάδα μου και οι προπονητές μου μιλούν με πολύ καλά λόγια για εκείνον ως άτομο”.
Παιδί μιας 15μελούς οικογένειας
Ο Κουίνσι Μίλερ είναι το μεσαίο παιδί μιας οικογένειας με 15 παιδιά! Είναι ο όγδοος κατά σειρά και όπως έχει εξηγήσει αρκετές φορές η οικογένεια του έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ως παίκτης και προσωπικότητα.
-Σου λείπει η οικογένεια σου στην πρώτη σου σεζόν μακριά από τις Ηνωμένες Πολιτείες; Είναι αυτός ίσως ένας λόγος για να επιστρέψεις;
“Φυσικά και μου λείπει η οικογένεια μου. Το κάνω όμως, αυτό πρώτα για μένα και όλοι γνωρίζουν πόσες θυσίες χρειάζονται όταν μιλάμε για μπάσκετ. Καταλαβαίνουν. Οταν επιστρέφω σπίτι περνάω χρόνο μαζί τους και συζητάμε για όσα έχασα για το διάστημα που έλειπα. Πέραν τούτου, το Facetime μου δουλεύει πολύ καλά. Χαχαχα!”
-Μετάνιωσες που δήλωσες συμμετοχή στο ΝΒΑ draft του 2012; Θα προτιμούσες ίσως να παραμείνεις ένα ακόμα χρόνο στο Μπέιλορ, να πετύχεις περισσότερα πράγματα στο κολέγιο και να δηλώσεις συμμετοχή αργότερα;
“Οχι, δεν μετανιώνω. Δεν μετανιώνω για τίποτα από όσα έκανα γιατί αυτά διαμόρφωσαν την προσωπικότητα μου. Χρειάστηκε να κάνω κάποια λάθη και μάθω πράγματα από τον δύσκολο δρόμο. Εχω την πίστη ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν όπως τα θέλω αν συνεχίσω να παλεύω κόντρα στις αντιξοότητες”.
Ο τραυματισμός και οι συγκρίσεις
Στην τελευταία του σεζόν πριν αποφοιτήσει από το σχολείο υπέστη ρήξη αχίλλειου τένοντα και έμεινε εκτός δράσης για πολλούς μήνες. Πριν τραυματιστεί πολλοί ειδικοί τον συνέκριναν κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του χρόνων με τον Κέβιν Ντουράντ.
Είναι ο παίκτης που θαυμάζει περισσότερο; Τον παρακολουθείς και προσπαθείς να “αντιγράψεις” το στυλ του;
“Ο Κεβιν Ντουράντ θα καταγραφεί ως ένας από τους καλύτερους παίκτες της εποχής μου. Το να συγκρίνομαι μαζί του είναι λίγο μακρινό. Το μόνο που εύχομαι είναι να φθάσω κάποια στιγμή στο επίπεδο του. Δεν θέλω να γίνω όπως εκείνος. Θέλω να είμαι ο εαυτός μου και να έχω το δικό μου στυλ. Παρόλα αυτά, ευχαριστώ για το κομπλιμέντο, διότι ως τέτοιο το λαμβάνω”.
-Είναι η στιγμή του σοβαρού τραυματισμού σου η χειρότερη στιγμή στην καριέρα σου; Τη θυμάσαι ακόμα;
“Ο τραυματισμός μου στο γόνατο ήταν καταστροφικός. Μου πήρε μακριά όλα όσα επιθυμούσα κάθε μέρα”.
-Ποια ήταν τα όνειρα σου πριν από αυτό και τι σε έκανε και πάλι δυνατό; Η οικογένεια σου;
“Ετρεμα το διάστημα που θα έμενα μακριά από το μπάσκετ, μολονότι ήταν για ένα μικρό διάστημα. Ωστόσο έμαθα και ωρίμασα όντας μακριά από τα παρκέ. Η μητέρα μου και η οικογένεια μου βρέθηκαν στο πλευρό μου και με βοήθησαν να το ξεπεράσω. Τα όνειρα μου έμειναν ίδια, ήθελα και πάλι να γίνω παίκτης του ΝΒΑ”.