Του Πάνου Κατσιρούμπα / info@eurohoops.net
Ο Παναθηναϊκός έκανε την καλύτερη του φετινή εμφάνιση στο ΣΕΦ, έδειξε ότι έχει αλλάξει αρκετά σε σχέση με το ξεκίνημα της χρονιάς και η νίκη πιστώνεται στον Αργύρη Πεδουλάκη και το τεχνικό τιμ.
Η αλήθεια είναι ότι μετά από τη σειρά με τον Αρη και τις δύο εκτός έδρας ήττες στο Nick Galis Hall, έμοιαζε αρκετά δύσκολο για τον Παναθηναϊκό να μπορέσει να πιάσει απόδοση τέτοια, που θα του έδινε τη δυνατότητα να φύγει με το διπλό από τον Πειραιά. Η ομάδα όμως διέψευσε στο απόλυτο όλα τα προγνωστικά και με μία εκπληκτική εμφάνιση, ίσως την καλύτερη τη φετινή χρονιά, πέτυχε μια πολύ μεγάλη νίκη, που είναι το πρώτο από τα τρία βήματα που απαιτούνται για τη κατάκτηση του Πρωταθλήματος.
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο πέρα από το αποτέλεσμα, ήταν η πολύ εμφατική εμφάνιση στο αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και η πολύ σωστή προετοιμασία στο ψυχολογικό. Στο σύνολο των 40 λεπτών ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ συγκεντρωμένος επιθετικά και αν εξαιρέσουμε δύο άσχημα αμυντικά διαστήματα, ουσιαστικά κυριάρχησε, είχε καλύτερες επιθετικές επιλογές, μεγάλωσε το γήπεδο και κυκλοφόρησε υποδειγματικά την μπάλα.
Το εκπληκτικό είναι ότι οι Πράσινοι τελείωσαν το παιχνίδι με 29 τελικές πάσες, που είναι η καλύτερη επίδοση σε αυτό τον τομέα στην ιστορία των τελικών της Α1. Και το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι μέσα στο παιχνίδι ανέλαβαν το κομμάτι της δημιουργίας διάφοροι παίκτες, δημιουργώντας δύσκολες συνθήκες στην άμυνα του Ολυμπιακού. Οι 6 ασσίστ του Φελντέιν και οι 3 του Χαραλαμπόπουλου καταδεικνύουν την ποικιλία , αλλά και τις σωστές επιλογές του Παναθηναϊκού στο επιθετικό μισό του γηπέδου.
Ο αγώνας και οι αλλαγές στην αγωνιστική προσέγγιση
Οι Πράσινοι παρουσίασαν αρκετές αλλαγές στο αγωνιστικό τους στυλ, προσπάθησαν να έρθουν πιο κοντά στο παιχνίδι του Ολυμπιακού και ουσιαστικά κατάφεραν να τον κερδίσουν στο παιχνίδι του. Το πιο χαρακτηριστικό σημείο σε αυτή την αγωνιστική αλλαγή πλεύσης, ήταν η πολύ μειωμένη παρουσία του Ραντούλιτσα στο παιχνίδι. Ο κοουτς Πεδουλάκης επέλεξε ουσιαστικά να έχει πολύ πιο ευέλικτες πεντάδες μέσα στο παρκέ, σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, με σκοπό να αποσυμφορήσει τη ρακέτα και να αποκτήσει μεγαλύτερη επιθετική κίνηση και ποικιλία.
Ο Νικ Καλάθης ξεκίνησε εντυπωσιακά το παιχνίδι, μοιράζοντας με εξαιρετικό τρόπο την μπάλα, ελέγχοντας τον ρυθμό και εκτελώντας σε κάθε ευκαιρία, με καλά ποσοστά αυτή τη φορά. Εκτός του Έλληνα γκαρντ, ο τρόπος που ο Πανθηναϊκός εκτελούσε τα σκριν στην μπάλα και το άνοιγμα των αποστάσεων στην επίθεση ήταν σχεδόν τέλεια. Η μπάλα κυκλοφορούσε με μεγάλη ταχύτητα, ο Ολυμπιακός έδινε αρκετές βοήθειες στα κοψίματα των ψηλών με αποτέλεσμα πολλές φορές οι αδύνατη πλευρά να έχει πολλά αμυντικά κενά.
Κενά που εκμεταλλεύτηκε ο Παναθηναϊκός με διαγώνιες πάσες, ακόμα και από τη μία πλευρά στην άλλη, σε περίπτωση πλάγιου πικ εν ρολ, αλλά και με καλές ενδιάμεσες αλλά και έξτρα πάσες. Αποτέλεσμα αυτού ήταν οι Πράσινοι να απικτήσουν προβάδισμα με 19-31 στο 12ο λεπτό, έχοντας 13 τελικές πάσες και μόλις 2 λάθη σε εκείνο το σημείο. Ο Καλάθης σε αυτό το διάστημα είχε 9 πόντους, 3 ασσίστ, 3 κλεψίματα και 2 ριμπάουντ.
Η είσοδος του Ραντούλιτσα και η επιστροφή Ολυμπιακού
Μέχρι το 12ο λεπτό, στις θέσεις 4&5 είχαν αγωνιστεί ο Βινς Χάντερ, ο Τζέιμς Γκιστ και ο Αντώνης Φώτσης. Σε εκείνο το σημείο μπήκε στο γήπεδο ο Μίροσλαβ Ραντόυλιτσα και ουσιαστικά αυτό το γεγονός γύρισε μπούμερανγκ για τους πράσινους. Η επίθεση έγινε αρκετά προβλέψιμη, οι αποστάσεις χάλασαν, και στην άμυνα εμφανίστηκαν τα παραδοσιακά προβλήματα που έχει ο Παναθηναϊκός όταν έχει τον Σέρβο σέντερ στην πεντάδα. Ο Ολυμπιακός έτρεξε, βρήκε σουτ πάνω στα σκριν και βρήκε τα κενά της άμυνας τρέχοντας ένα σερί 11-2 μείωνοντας σε 30-33. Η επιστροφή του Γκιστ ξαναέδωσε τη ταχύτητα και τις αποστάσεις στην επίθεση των Πρασίνων, που πήραν και πόντους από το επιθετικό ταλέντο του Νίκου Παππά, ο οποίος σκόραρε οχτώ πόντους στη δεύτερη περίοδο και μαζί με κάποια μεγάλα σουτ του Φελντέιν και του Φώτση κράτησαν τους φιλοξενούμενους μπροστά στο σκορ με +6 στο ημίχρονο.
Το εντυπωσιακό νούμερο του πρώτου ημιχρόνου, ήταν ο αριθμός των τελικών πασών, συνολικά 17 στα πρώτα είκοσι λεπτά, ενώ στην ομάδα είχαν δώσει σκορ οχτώ παίκτες, με τον Ουίλιαμς και τον Διαμαντίδη να τελειώνουν το ημίχρονο άποντοι, ενώ ο Ραντούλιτσα είχε μόλις δύο παίκτες. Βέβαια ο αρχηγός του Παναθηναϊκού είχε έξι τελικές πάσες και δεν εκβίασε καμία ενέργεια στη επίθεση. Χωρίς τον Ουίλιαμς, οι πράσινοι έχασαν πόντους στο τρανζίσιον αλλά και σε παιχνίδι απομόνωσης, αλλά κέρδισαν στο κομμάτι της κυκλοφορίας και της ταχύτητας μεταφοράς της μπάλας.
Κακό τρανζίσιον και κακές αντιδράσεις στην άμυνα
Η τρίτη περίοδος ήταν η χειρότερη για τον Παναθηναϊκό και αυτό το διάστημα έδωσε ουσιαστικά την ώθηση στον Ολυμπιακό να επιστρέψει στο παιχνίδι. Το χειρότερο κομμάτι ήταν η τρανζίσιον άμυνα με τον Ολυμπιακό να σκοράρει αρκετούς πόντους στο τρανζίσιον, ειδικά μετά από κακές επιθετικές επιλογές των παικτών του Πεδουλάκη. Οι Πράσινοι δεν μπόρεσαν να διαβάσουν τα μις ματς που δημιουργούνταν από την άμυνα αλλαγών του Ολυμπιακού, υπήρχε ατολμία αλλά και αργοπορία σε κάποια ανοιχτά σουτ, που έδιναν τον απαιτούμενο χρόνο στους γηπεδούχους να περιστραφούν καλά και να καλύψουν τα κενά.
Μεγάλο ρόλο σε αυτό το σημείο έπαιξε η άμυνα των Χάκετ, Παπανικολάου και Παπαπέτρου που δεν άφηναν τίποτα ακάλυπτο και έβαζαν τα χέρια τους παντού, αλλοιώνοντας πολλές επιθέσεις του Παναθηναϊκού.
Εκτός του τρανζίσιον, οι Πράσινοι είχαν κακές αντιδράσεις και στην ομαδική άμυνα και ιδιαίτερα στο κομμάτι των close out, δίνοντας αρκετά ανοιχτά σουτ σε Λοτζέσκι και Παπαπέτρου. Η περίοδος τελείωσε με 21-14 υπέρ του Ολυμπιακού και το μομέντουμ φαινόταν ότι μπορεί να γυρίσει, αλλά εκεί μίλησε η ψυχολογική ηρεμία και προετοιμασία που είχαν οι φιλοξενούμενοι.
Ιδανική τέταρτη περίοδος και μεγάλο διπλό
Παρα το comeback, και την αγωνιστική άνοδο του Ολυμπιακού, αλλά και το αγωνιστικό μομέντουμ που απέκτησε φέρνοντας το παιχνίδι πιο κοντά στα δικά του μέτρα, η αντίδραση που εμφάνισε ο Παναθηναϊκός ήταν αντίδραση μεγάλης ομάδας που έδειχνε ψυχολογική και πνευματική ετοιμότητα για ένα τέτοιο ματς.
Με μπροστάρη τον Νικ Καλάθη ο οποίος πλησίασε το triple double, αλλά και όλη την ομάδα να ακολουθεί, οι φιλοξενούμενοι ξαναπήραν τα ηνία του αγώνα και έδειχναν ότι ελέγχουν το ρυθμό. Η τρανζίσιον άμυνα βελτιώθηκε και παρότι χάθηκαν κάποιοι εύκολοι πόντοι στο ανοιχτό γήπεδο, η ομάδα έδειχνε να έχει αποκτήσει την αυτοπεποίθηση και την αυτοκυριαρχία που είχε στο μεγαλύτερο μέρος του πρώτου ημιχρόνου.
Ο Καλάθης εκμεταλλεύτηκε άριστα τον τρόπο που έπαιζε άμυνα ο Ολυμπιακός, που όχι μόνο τον αντιμετώπιζε under στα σκριν, αλλά πολλές φορές τον άφηνε προκλητικά μόνο στέλνοντας βοήθειες με τον παίκτη του σε άλλα σημεία του γηπέδου. Σκόραρε κάποια σημαντικά συνεχόμενα σουτ και από εκεί και πέρα ανέλαβε ρόλο το εξαιρετικό spacing που είχε ο Παναθηναϊκός σε όλο το παιχνίδι. Η μπάλα κυκλοφόρησε καλά στα δυο μεγάλα σουτ του Αντώνη Φώτση και το μοναδικό καλάθι του αρχηγού, με την άμυνα του Ολυμπιακού να δίνει για μία ακόμα φορά αχρείαστες βοήθειες σε σημεία του γηπέδου που δεν δημιουργούσαν άμεση απειλή για καλάθι.
Η τελευταία εκπληκτική άμυνα του Νικ Καλάθη πάνω στον Κώστα Παπανικολάου, ήταν και το επιστέγασμα της εκπληκτικής βραδιάς του, μιας βραδιάς που τον έφτασε στα όρια του triple double. Ο τελικός απολογισμός ήταν 16 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 8 ασσίστ και 4 κλεψίματα για τον Έλληνα γκαρντ που έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του με την Πράσινη φανέλα. Πλέον ο Παναθηναϊκός έκανε το πρώτο βήμα, που αγωνιστικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από το 1-0 σε μια σειρά που απαιτούνται τρεις νίκες, αλλά το μεγαλύτερο αβαντάζ που απέκτησε είναι στο κομμάτι της ψυχολογίας και της πίστης στις δυνατότητες της ομάδας. Μια νίκη στο παιχνίδι της Κυριακής θα δώσει και ένα πραγματικά πολύ μεγάλο αγωνιστικό προβάδισμα.
ΥΓ. Ο Παναθηναϊκός πήρε μόλις εννιά πόντους από τους παίκτες που ήταν τα μεγάλα βαρόμετρα κατά τη διάρκεια της σεζόν. Μιλάμε για Ραντούλιτσα, Διαμαντίδη και Ουίλιαμς, παρόλα αυτά πήρε 74 από όλους τους υπόλοιπους, γεγονός που δείχνει, πίστη στο ρόστερ, ευκαιρίες σε όλους και τόνωση της ψυχολογίας στο σύνολο των παικτών.
ΥΓ2. Μετά από πολύ καιρό είδαμε την ομάδα να προσπαθεί, αλλά και να καταφέρνει να μοιράσει τη δημιουργία σε περισσότερους παίκτες, εκτός των Καλάθη και Διαμαντίδη. Οι δυο τους είχαν 15 τελικές πάσες, αλλά όλοι οι υπόλοιποι είχαν άλλες 14, νούμερο που είναι σίγουρα ρεκόρ τη φετινή χρονιά.
ΥΓ3. Πέρα από την σπουδαία ποιότητα που είχε το παιχνίδι, πρέπει να εξάρουμε και την εκπληκτική και χωρίς ακρότητες, για τα ελληνικά δεδομένα ατμόσφαιρα. Χωρίς παίκτες να τρέχουν να σωθούν στη φυσούνα και με ένα πολύ ωραίο κλίμα γενικότερα και μεταξύ των παικτών. Μακάρι αυτού του είδους το κλίμα να συνεχιστεί και στους επόμενους τελικούς, αρχής γενομένης από το παιχνίδι της Κυριακής στο ΟΑΚΑ.
ΥΓ4. Η σημερινή προσέγγιση και απόδοση του Παναθηναϊκού στο παιχνίδι, καθώς και το ροτέισιον που χρησιμοποιήθηκε, είναι ξεκάθαρα έργο Πεδουλάκη και αυτή η νίκη πρέπει να πιστωθεί σε αυτόν και το τεχνικό τιμ της ομάδας.
ΥΓ5. Όταν κάποιος άνθρωπος χάνει ένα αγαπημένο του πρόσωπο, λίγα πράγματα μπορείς να πεις πραγματικά. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να βγάλεις το καπέλο στον αθλητή αλλά και άνθρωπο Γιώργο Πρίντεζη, που ζώντας το δικό του προσωπικό δράμα, επέλεξε να είναι εκεί για την ομάδα του. Συλλυπητήρια στον ίδιο και στην οικογένεια του και κουράγιο σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάνε.