Της Eurohoops team/ info@eurohoops.net
H πορεία του Ντουάιτ Χάουαρντ τα τελευταία χρόνια ακολουθεί πτωτική πορεία αφού στην μετά Μάτζικ εποχή ο θηριώδης σέντερ δεν έχει καταφέρει να στεριώσει σε καμία ομάδα και να παίξει σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες.
Η κριτική που δέχεται από τον κόσμο είναι ιδιαίτερα έντονη και μόνο ανεπηρέαστο δεν τον αφήνει αφού όπως παραδέχθηκε ο Χάουαρντ σε μία άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη στο ESPN, παρακολουθεί δύο αθλητικούς ψυχολόγους έτσι ώστε να είναι πνευματικά εντάξει. Ο σταρ των Ρόκετς μίλησε ακόμα για τα μελλοντικά του σχέδια, τη σχέση του με τους Κόμπι και Χάρντεν, το παρατσούκλι του “προβληματικού” και τη φυγή του από τους Λέικερς.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Ντουάιτ Χάουαντ…
Για το συμβόλαιό του και τα σχέδια του: “Έχω μιλήσει με μερικούς φίλους μου για το θέμα. Δεν είχαμε την σεζόν που θέλαμε στο Χιούστον, ενώ ούτε εγώ έπαιξα όσο καλά ήθελα και αυτό με εκνεύρισε. Όσο τρελό κι αν ακούγεται όμως, δεν έχω σκεφτεί τι θα κάνω, επειδή όποτε το σκέφτομαι το μυαλό μου πηγαίνει… μπρος-πίσω. Δεν το χρειάζομαι όμως αυτό, οπότε έχω αφήσει την υπόθεση στα χέρια του μάνατζερ μου.”
Για τη σχέση του με τον Χάρντεν: “Πριν έρθω στο Χιούστον δεν τον ήξερα ως άνθρωπο. Μου άρεσε, όμως, το πώς επιτίθεται συνεχώς στο καλάθι. Όταν έμεινα ελεύθερος παρακολούθησα πολλές ώρες βίντεο για να παρατηρήσω το παιχνίδι του και πίστευα ότι θα μπορούσαμε να γίνουμε σαν τον Σακίλ και τον Κόμπι. Και, πράγματι είχαμε κάποιες καλές στιγμές. Δεν ξέρω όμως τι έγινε φέτος. Προσπαθώ κι εγώ να το καταλάβω. Καμία φορά αφήνεις πράγματα που συμβαίνουν εκτός γηπέδου να σε επηρεάζουν και πιθανότατα αυτό συνέβη και με εμάς”.
Για το γεγονός ότι του έχει κολλήσει η ταμπέλα του “προβληματικού”: “Με ενοχλεί πολύ αυτό. Ξέρω ότι δεν είμαι τέτοιο άτομο. Θέλω η ομάδα μου να έχει χημεία και προσπαθώ για αυτό. Όταν ήμουν στο Ορλάντο και πήγαμε μέχρι τους Τελικούς του ΝΒΑ το 2009 είχαμε τρομερή χημεία. Όταν πήγα στους Λέικερς το 2012 μου είπαν δεν χρειάζεσαι χημεία στην ομάδα. Απλώς πρέπει να μπορείς να παίξεις μπάσκετ. Και αυτό με μπέρδεψε”.
Για την κόντρα του με τον Κόμπι: Ήθελα να πετύχει αυτό το πάντρεμα στο Λος Άντζελες. Βρισκόμασταν, όμως, σε άλλη φάση της καριέρας μας. Όταν πήγα στους Λέικερς πολύς κόσμος με προειδοποίησε ότι ο Κόμπι θέλει να είναι ο σταρ της ομάδας. Και δε με πείραζε αυτό. Κάποια στιγμή όμως ο Κόμπι έβαλε πίεση πάνω μου όταν δήλωσε ότι ‘δεν έχουμε την πολυτέλεια να είναι τραυματίας ο Ντουάιτ, με τα μίντια να με ρωτάνε αν μίλησα μαζί του για τον τραυματισμό μου κι εγώ απάντησα ότι δεν ήξερα ότι έπρεπε να ρωτήσω συμπαίκτη μου για την υγεία μου. Όταν πήγα στο Λος Άντζελες είπα στον Κόμπι και σε όλη την ομάδα ότι ο μόνος τρόπος για να κερδίσουμε είναι να βάλουμε τον εγωισμό μας στην άκρη. Εγώ ήθελα να παίξω μαζί του. Δεν ξέρω όμως αν ήθελε κι αυτός να παίξει μαζί μου».
Για τους λόγους που έφυγε από τους Λέικερς: “Ένιωσα ότι δεν ήταν ομάδα. Εγώ ήθελα μία ομάδα. Έγιναν και πράγματα μέσα στην σεζόν που με πείραξαν, όπως οι δηλώσεις του Κόμπι για τον τραυματισμό μου στον ώμο. Ο κόσμος άρχισε να υποστηρίζει ότι ο Χάουαρντ είναι τόσο δυνατός, σαν τον Superman, θα έπρεπε να παίξει τραυματίας. Είχα όμως έναν κομμένο τένοντα στον ώμο και έπρεπε να υποβληθώ σε εγχείριση, αλλά αντ’ αυτού επέστρεψα στην δράση και έπαιξα”.
Για τη γενικότερη άποψη του κόσμου πως δεν ενδιαφέρεται για το μπάσκετ: “Αν δεν με ενδιέφερε δεν θα δούλευα τόσο σκληρά από τον Μάιο, όταν η σεζόν έχει τελειώσει για εμένα. Δεν μπορώ καν να παρακολουθήσω τους Τελικούς του ΝΒΑ, επειδή όταν βλέπω κάποιον άλλο να παίζει εκεί μου έρχεται να κλάψω”.
Για το αν έχει μείνει στάσιμος: “Συνήθιζα να κάνω 1.000 σουτ τη μέρα. Αυτό έγινε έπειτα από υπόδειξη του Κόμπι, όταν ακόμα αγωνιζόμουν στο Ορλάντο. Αυτός μου είπε να κάνω 1.000 σουτ τη μέρα. Και το έκανα, σουτάροντας και από μέση απόσταση. Όταν όμως ξεκινούσαν οι αγώνες φοβόμουν να σουτάρω από μέση απόσταση. Φοβόμουν ότι θα αστοχήσω. Σιχαίνομαι την αποτυχία. Δεν ήθελα να ανοίγω την τηλεόραση και να ακούω τον κόσμο να λέει ότι ο Ντουάιτ άρχισε να σουτάρει από την περιφέρεια, κάνει πλάκα και δεν τον ενδιαφέρει να κερδίσει.
Τέτοιον πόλεμο έχω στο κεφάλι μου. Δουλεύω πολύ πάνω σε αυτό το θέμα με έναν αθλητικό ψυχολόγο που βλέπω στο Χιούστον και έναν ακόμα στη Μινεσότα. Αν πνευματικά είμαι εντάξει, τότε θα ακολουθήσει και το σώμα μου”.