Ο Μίλος Τεόντοσιτς επιστρέφει στο επίσημο Blog του στο Eurohoops και γράφει για το μεγάλο όνειρο της πρόκρισης και… διάκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο! Ο αρχηγός της εθνικής Σερβίας κατέκτησε φέτος όλους τους τίτλους που διεκδίκησε με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, είναι πρωταθλητής Ευρώπης και στα 29 του χρόνια έχει να επιδείξει το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2009, το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2014 και την τεράστια διάκριση του καλύτερου πλέι μέικερ σε δύο διαδοχικά Παγκόσμια πρωταθλήματα!
Τι μπορεί να λείπει από μια τέτοια χρυσή συλλογή; Μια παρουσία σε Ολυμπιακούς Αγώνες και μια διάκριση στο Ρίο! Η ύψιστη τιμή όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά για όλη την γενιά του και για ολόκληρη την Σερβία!
Είμαστε σε αποστολή!
Ο χρόνος μετράει ήδη αντίστροφα για το Προ – Ολυμπιακό τουρνουά. Η προετοιμασία μας είναι ειδικών συνθηκών, διαρκεί πολύ λίγες μέρες και είμαστε υποχρεωμένοι να προετοιμάσουμε το μυαλό και το κορμί μας για την μεγάλη πρόκληση.
Για να είμαι ειλικρινής υπάρχει κούραση. Μέχρι πριν λίγες μέρες αγωνιζόμουν στους τελικούς της VTB λίγκας με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Όταν εκπροσωπείς την πατρίδα σου και ο στόχος είναι τόσο μεγάλος, τα αφήνεις, όμως, όλα στην άκρη. Το γεγονός ότι το τουρνουά διεξάγεται μέσα στο σπίτι μας, αυξάνει την απαίτηση της πρόκρισης.
Έχουμε μεγάλα όνειρα, αλλά πρέπει να πάμε βήμα – βήμα. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι να προκριθούμε στο Ρίο! Είναι στο χέρι μας, αλλά δεν περιμένουμε να έρθει εύκολα η πρόκριση. Πρέπει να παλέψουμε για αυτή και να είμαστε σκληροί, πειθαρχημένοι και απόλυτα συγκεντρωμένοι στα δύο νοκ – άουτ αναμετρήσεις.
Για όλους στην εθνική ομάδα, κάθε φορά που παίζουμε με το εθνόσημο στο στήθος, είναι συναρπαστικό. Είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε ένα αθλητή! Έχουμε κατακτήσει μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και Ευρωμπάσκετ, αλλά το φετινό καλοκαίρι το αντιμετωπίζουμε ως ορόσημο.
Κανείς από την γενιά μου δεν έχει παίξει σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Η ευκαιρία είναι μπροστά και είναι μεγάλη! Η καριέρα κάθε αθλητή σε αυτό το επίπεδο έχει ημερομηνία λήξης. Πόσες φορές θα έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε με την φανέλα της εθνικής σε Ολυμπιακούς Αγώνες και να ζήσουμε όλη αυτή την εμπειρία της συμμετοχής στην μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση που υπάρχει στο κόσμο;
Πρέπει να παλέψουμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Το ότι η τελική φάση διεξάγεται στο Ρίο είναι ένα ακόμα τεράστιο κίνητρο! Για μένα, την γενιά μου, όλους τους συμπαίκτες μου, τους προπονητές, την ομοσπονδία και τον κόσμο της Σερβίας, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο είναι ένα όνειρο. Είμαστε σε αποστολή, πρέπει να το κάνουμε πραγματικότητα!
Να είμαστε οι εαυτοί μας
Το μυστικό για μένα είναι απλό. Γνωριζόμαστε πολύ καλά μεταξύ μας και υπάρχει ένας κορμός στην εθνική ίδιος πολλά χρόνια με κάποια παιδιά που έχουν προστεθεί τα τελευταία καλοκαίρια και έχουν δέσει αρμονικά με το σύνολο. Έχουμε ποιότητα, έχουμε εμπειρία και πιστεύω πως συγκριτικά με άλλες εθνικές ομάδες, διαθέτουμε και καλύτερη χημεία, γιατί έχουμε αγωνιστεί μαζί σε αρκετά τουρνουά.
Δεν πρέπει να κάνουμε κάτι περισσότερο από το να συνδυάσουμε την μαχητικότητα με το μυαλό και να είμαστε ο εαυτός μας. Ένα ακόμα πλεονέκτημα είναι το κλίμα στα αποδυτήρια. Είμαστε πραγματική οικογένεια! Αγαπάμε ο ένας τον άλλο και νιώθουμε πως πρέπει να παλεύουμε όλοι για έναν και ένας για όλους.
Όλα αυτά τα στοιχεία με κάνουν αισιόδοξο και ανυπομονώ να ξεκινήσουν τα παιχνίδια! Η διάκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες λείπει από την εθνική Σερβίας και αυτό το ξέρουμε καλά και το έχουμε στο μυαλό μας όλοι στην ομάδα.
Ποτέ δεν φτάνεις στην κορυφή με ένα βήμα. Χρειάζονται πολλά και σταθερά. Η προσπάθεια έχει ήδη ξεκινήσει και θα κάνουμε τα πάντα για να φτάσουμε ως εκεί που πιστεύουμε πως αξίζουμε. Ζητάμε από τον κόσμο να είναι στο πλευρό μας και να μας δώσει ακόμα περισσότερη ενέργεια από αυτή που έχουμε μέσα μας.
Εδώ που τα λέμε, δεν χρειάζεται… Για την εθνική Σερβίας μιλάμε!
Είναι σοκαριστικό, δεν έχω λόγια
Συμβαίνουν κάποια πράγματα στις μέρες μας, που ξεπερνάνε όχι μόνο τον αθλητισμό, αλλά και την αξία της ανθρώπινης ζωής, που πρέπει να είναι αξεπέραστη. Είμαι σοκαρισμένος όπως όλος ο κόσμος με αυτό που συνέβη στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης.
Είμαι αθλητής και πέρα από το μπάσκετ, δεν υπάρχει κάτι άλλο που να το γνωρίζω καλά. Αναρωτιέμαι, όμως, γιατί πρέπει να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στο κόσμο; Γιατί τόσοι αθώοι άνθρωποι να χάνονται από την μια στιγμή στην άλλη και να καταστρέφονται οικογένειες;
Όλοι μας έχουμε βρεθεί τόσες φορές σε αυτό το αεροδρόμιο. Ο καθένας θα μπορούσε να βρεθεί στην θέση των θυμάτων. Είναι αποκλειστικά θέμα τύχης και τάιμινγκ, τίποτε άλλο.
Δεν είναι μόνο η Τουρκία, έχουν συμβεί τόσα γεγονότα που δεν τα χωράει ο νους τα τελευταία χρόνια. Μέσα από την καρδιά μου θέλω να ευχηθώ κουράγιο στις οικογένειες που θρηνούν και πάντα ελπίζουμε πως επιτέλους αυτό το πράγμα θα σταματήσει.
Νιώθουμε πια ότι πουθενά δεν είμαστε ασφαλείς και αυτό είναι σκληρό και άδικο. Η ανθρώπινη ζωή πρέπει να είναι πάνω από όλα και όλοι πρέπει να παλέψουμε για αυτό.
Να είστε καλά, Μίλος!