Της Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ο Κέβιν Ντουράντ αναφέρθηκε στο γράμμα του με τα καλύτερα λόγια για την Οκλαχόμα αλλά τόνισε ότι “πιστεύω ότι κάνοντας αυτό που νοιώθω, πράττω το σωστό”.
Αναλυτικά το γράμμα στο “The Players’ Tribune”, με το οποίο ο “KD” ανακοίνωσε την απόφαση του να μετακομίσει στους Ουόριορς…
“Οι τελευταίες εβδομάδες είχαν με διαφορά τη μεγαλύτερη πρόκληση στην επαγγελματική μου ζωή. Κατάλαβα ότι αντιμετώπιζα ένα σταυροδρόμι στην εξέλιξη μου ως παίκτης κι ως άνθρωπος, κι αυτό ήρθε με μια ιδιαίτερα δύσκολη απόφαση. Αυτό που πραγματικά δεν κατάλαβα, ωστόσο, ήταν η έκρηξη συναισθημάτων που θα ένοιωθα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
Η βασική εντολή που είχα για τον εαυτό μου παίρνοντας αυτή την απόφαση ήταν να παρθεί βάσει της εξέλιξης για την ανάπτυξη μου ως παίκτης – καθώς αυτό με έχει οδηγήσει πάντα προς τη σωστή κατεύθυνση. Είμαι επίσης σε ένα σημείο της ζωής μου όπου είναι εξίσου σημαντικό να βρω την ευκαιρία που θα βοηθήσει την εξέλιξη μου ως άνθρωπο: Φεύγοντας μακριά από “ζώνη ασφαλείας” σε μια νέα πόλη και κοινότητα, η οποία προσφέρει τις μεγαλύτερες δυνατότητες για τη συμβολή μου και την προσωπική μου ανάπτυξη. Με αυτά στο μυαλό, αποφάσισα ότι θα ενταχθώ στους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς.
Είμαι από τη Ουάσινγκτον αλλά η Οκλαχόμα πραγματικά με μεγάλωσε. Με έμαθε τόσα πολλά για την οικογένεια όσο και το τι θα πει να είσαι άντρας. Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσεις τι σημαίνει αυτός ο οργανισμός κι η κοινότητα για εμένα, και τι θα αντιπροσωπεύουν στη ζωή μου και στην καρδιά μου για πάντα. Οι αναμνήσεις κι οι φιλίες είναι κάτι που πηγαίνουν πέρα από το παιχνίδι. Αυτές οι ανεκτίμητες σχέσεις έκαναν αυτή την συζήτηση τόσο δύσκολη.
Πραγματικά με πονάει να ξέρω ότι θα απογοητεύσω τόσους πολλούς ανθρώπους με την απόφαση μου, αλλά πιστεύω ότι κάνοντας αυτό που νοιώθω, πράττω το σωστό τη δεδομένη στιγμή της ζωής μου και της καριέρας μου.
Θα μου λείψει η Οκλαχόμα και ο ρόλος που είχα στο “χτίσιμο” αυτής της αξιοσημείωτης ομάδας. Θα αγαπώ για πάντα τις σχέσεις μέσα στον οργανισμό – τους φίλους και τους συμπαίκτες με τους οποίους πήγα στον “πόλεμο” μέσα στο παρκέ για εννιά χρόνια, κι όλους τους οπαδούς και τους ανθρώπους της κοινότητας. Πάντα με υποστήριζαν άνευ όρων και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευγνώμων για το τι σήμαιναν για την οικογένεια μου κι εμένα”.