Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Όπως λέει και ένα γνωστό ρητό «κάθε αρχή και δύσκολη» και ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση σε αυτό τον άγραφο κανόνα. Απέναντι στην Ζαλγκίρις δυσκολεύτηκε αφάνταστα για περισσότερο από 35 λεπτά, σε μεγάλα διαστήματα του αγώνα έμοιαζε… δυσκοίλιος στην επίθεση και κάπως μπερδεμένος στην άμυνα. Παρόλα αυτά το φινάλε, αλλά και οι πρωταγωνιστές αυτού, αφήνουν μία ελπιδοφόρα παρακαταθήκη για τη μεγάλη αγωνιστική χρονιά που ήδη βρίσκεται στην αρχή της.
Μια αγωνιστική χρονιά, η οποία όπως αποτυπώθηκε και στο ξεκίνημα της Ευρωλίγκα, αναμένεται πολύ δύσκολη, με πολλές εναλλαγές συναισθημάτων, με φορμαρίσματα και κακά διαστήματα. Το μεγάλο στοίχημα για κάθε ομάδα είναι πως θα διαχειριστεί όλα αυτά τα κομμάτια για να βγει δυνατή και στον αφρό τη στιγμή που θα μετράει. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το επίπεδο είναι πολύ υψηλό και ο βασικός στόχος της ομάδας πρέπει να είναι να κοιτάει το κάθε παιχνίδι χωριστά, να βελτιώνεται μέσα από τους αγώνες, να διαβάζει καλά τους αντιπάλους και να μαζεύει νίκες στο σακούλι της. Πρώτος στόχος πρέπει να είναι η πρόκριση στους οχτώ με οποιαδήποτε άλλη σκέψη να μοιάζει τουλάχιστον αποπροσανατολιστική στο ξεκίνημα.
Υπό αυτό το πρίσμα σημασία για το τριφύλλι έχει η πρώτη νίκη, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι η ομάδα δεν πρέπει να δει τα λάθη της, τα αδύναμα σημεία, αλλά και τα σημεία που μπορεί να ποντάρει για το μέλλον.
Ο αγώνας
Όπως προαναφέραμε κάθε πρεμιέρα είναι δύσκολη, με τον Παναθηναϊκό να δείχνει ακόμα σοκαρισμένος από τον τραυματισμό του Τζέιμς, που δίνει λύσεις σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού. Είδαμε μία ομάδα που για 30 λεπτά ψαχνόταν αρκετά στον αγωνιστικό χώρο, διάφορες παραλλαγές σε σχήματα και παίκτες που ακόμα ψάχνουν το ρόλο τους μέσα στο παρκέ.
Είδαμε ένα μοιρασμένο πρώτο ημίχρονο, με τις δύο ομάδες να ψάχνουν τις σταθερές τους και να τις βρίσκουν σε κάποια μικρά διαστήματα των 2-3 λεπτών. Η Ζαλγκίρις είχε καλή κυκλοφορία μπάλας, δούλευε πολύ με σκριν και κινήσεις μακριά από την μπάλα κυρίως για τους σουτέρ της. Η άμυνα των γηπεδούχων προσαρμοζόταν ανάλογα με την παρουσία ή όχι του Γιάννη Μπουρούση στο παρκέ. Χωρίς αυτόν βλέπαμε συστηματικά να γίνονται αλλαγές ενώ με τον Έλληνα σέντερ ήταν πιο κλειστή με συγκεκριμένες προσαρμογές.
Παρόλα αυτά οι φιλοξενούμενοι είχαν υπομονή στο παιχνίδι τους, εξαντλούσαν τις περισσότερες επιθέσεις μέχρι να βρουν τις κατάλληλες συνθήκες για να εκτελέσουν. Η άμυνα του Παναθηναϊκού έκλεισε καλά τους δύο πιο σημαντικούς γκαρντ της Ζαλγκίρις, Πάνγκος και Βέστερμαν και ουσιαστικά έπαθε ζημιά από τον Λεκαβίτσιους, αλλά και από τον Γιανκούνας που ξέρει να ποστάρει αλλά και να απειλεί από μέση απόσταση.
Στην αντίπερα όχθη οι παίκτες του Αργύρη Πεδουλάκη είχαν ξεσπάσματα. Με το πικ εν ρολ να έχει βγει από το playbook του κόουτς Πεδουλάκη, με ελάχιστες εξαιρέσεις που αφορούσαν συνεργασίες με αποδέκτη τον Γκιστ, οι πράσινοι σούταραν αρκετά από την περιφέρεια. Παρόλα αυτά η πρώτη σταθερά ήταν το παιχνίδι στο ποστ του Γιάννη Μπουρούση, που έβαλε συνεχόμενους πόντους στο πρώτο μέρος του αγώνα. Από εκεί και πέρα ήρθε ένα μίνι ξέσπασμα του Παππά με πέντε πόντους, και λέμε μίνι γιατί στο τελευταίο δεκάλεπτο ακολούθησε ένα πολύ μεγαλύτερο.
Είδαμε τον Έλληνα γκαρντ να παίζει ακόμα και άσσος, και τριάδα στην περιφέρεια με Φελντέιν και Χαραλαμπόπουλο ή Νίκολς. Ένας Παππάς που στη θέση 1 δεν δίσταζε να επιτεθεί από την αρχή της κατοχής, προσπαθώντας να δημιουργήσει ρήγματα και να φθείρει την άμυνα. Φελντέιν και Φώτσης σκόραραν αθροιστικά τέσσερα τρίποντα και οδήγησαν τους πράσινους στα αποδυτήρια με +7, σε ένα συνολικά μέτριο πρώτο ημίχρονο.
Ακόμα πιο νωθρός στην επανάληψη
Ο Παναθηναϊκός μπήκε στη Τρίτη περίοδο ακόμα πιο νωθρός και άοσμος σε σχέση με το πρώτο ημίχρονο. Σκόραρε μόλις 2 πόντους στα πρώτα πέντε λεπτά της περιόδου και στην άμυνα είδαμε τους παίκτες να μην έχουν συγκέντρωση. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να τρέξει η Ζαλγκίρις ένα σερί 2-11 και να πάρει το προβάδισμα. Οι Λιθουανοί πατούσαν την μπάλα μέσα στη ρακέτα μετά από καλή κυκλοφορία αλλά και υπομονή.
Εκτός της έλλειψης συγκέντρωσης στο ατομικό μαρκάρισμα άρχισε να κάνει την εμφάνιση της και η τρύπα από τα επιθετικά ριμπάουντ και τους πόντους δεύτερης ευκαιρίας που έβρισκαν οι Λιθουανοί. Οι παίκτες του Γιασικεβίτσιους τελείωσαν το παιχνίδι έχοντας 16 επιθετικά ριμπάουντ.
Στα κακά ήρθε να προστεθεί και η αστοχία από την περιφέρεια. Το pick n pop θα είναι σημαντικό κομμάτι στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού φέτος, αλλά σε αυτό το παιχνίδι Σίνγκλετον και Μπουρούσης είχαν 2/8, ενώ Ρίβερς, Νίκολς και Καλάθης είχαν 1/10 με τον Καλάθη να ευστοχεί στο τελευταίο δίλεπτο. Ο Παναθηναϊκός ξεκινούσε τη τελευταία περίοδο όντας ένα πόντο πίσω και αυτό πρόσθετε πλέον και άγχος στην ομάδα.
Το ξέσπασμα του Παππά
Μετά από κάποια εκατέρωθεν καλάθια στην αρχή της τέταρτης περιόδου ήρθε η ώρα του Νίκου Παππά να αναλάβει δράση, να ξεκολλήσει τον Παναθηναϊκό στην επίθεση, αλλά να κάνει σπουδαία δουλειά τόσο στην άμυνα όσο και στη δημιουργία.
Σκόραρε δύο συνεχόμενα τρίποντα, έπαιξε μία σπουδαία άμυνα και στην αμέσως επόμενη φάση πάσαρε υπέροχα μέσα στη ρακέτα για ένα καλάθι και φάουλ του Γκιστ. Σαν να μην έφτανε αυτό μετά από δύο φάσεις έπαιξε άλλη μία υπέροχη άμυνα κλέβοντας την μπάλα και φτάνοντας σε ένα ακόμα κάρφωμα.
Τελείωσε το παιχνίδι με 19 πόντους, τους δέκα στη τελευταία περίοδο, ενώ είχε και τρεις τελικές πάσες. Ακόμα και όταν συνυπήρχε στην ίδια πεντάδα με τον Νικ Καλάθη, έπαιρνε αυτός τις πρωτοβουλίες και κράταγε τη μπαγκέτα της ομάδας στα χέρια του.
Το μεγάλο στοίχημα είναι πλέον να μπορέσει ο Παππάς να αρπάξει αυτή την ευκαιρία από τα μαλλιά, στην μετά – Διαμαντίδη εποχή. Με την απουσία του Τζέιμς η επιθετικότητα του είναι απαραίτητη, ειδικά από τη στιγμή που ο Καλάθης έχοντας και τη δημιουργία αλλά και την πίεση των αντιπάλων αρκετά έντονη επάνω του, χάνει την επιθετικότητα του.
Ο Παππάς έχει ξεκάθαρα το ταλέντο να γίνει ηγετική μορφή στην περιφέρεια των πρασίνων, και αυτό εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη συγκέντρωση, το μυαλό και τον χαρακτήρα που θα έχει ο ίδιος αποκλειστικά σε κάθε παιχνίδι. Το μόνο βέβαιο; Είναι στο χέρι του και μόνο.
Βοήθεια και από Σίνγκλετον
Εκτός του Παππά σημαντική συνεισφορά στο ξέσπασμα των γηπεδούχων είχε και ο Κρίς Σίνγκλετον. Ο Αμερικανός αγωνίστηκε και στο 5 αλλά και στο 4 στη τέταρτη περίοδο και κέρδισε όλες τις μάχες, τα ριμπάουντ, αλλά και τα λεγόμενα hustle plays που δίνουν και άλλη ψυχολογία στην ομάδα. 13 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 3 τελικές πάσες και 2 κλεψίματα η πολύπλευρη προσφορά του στο παιχνίδι.
Πλέον, η σκέψη φεύγει από την Ζαλγκίρις, και συγκεντρώνεται στα δύο επερχόμενα πολύ δύσκολα εκτός έδρας τεστ με Ολυμπιακό και ΤΣΣΚΑ. Με την ομάδα να πρέπει ξεκάθαρα να παρουσιαστεί καλύτερη για να μπορέσει να πάρει το καλύτερο αποτέλεσμα.
ΥΓ1. Η απόκτηση ενός γκαρντ κρίνεται επιτακτική και λογικά ο Κουκ είναι προ των πυλών. Διαφορετικό στυλ από τον Τζέιμς, έχει την εμπειρία και το καλό διάβασμα, δεν έχει όμως την εκρηκτικότητα και την πίεση στην μπάλα. Κομμάτια που ο Παππάς έδειξε ότι μπορεί να συμπληρώσει τα κενά
ΥΓ2. Τα 30 τρίποντα είναι σχετικά μεγάλος αριθμός, αλλά πρέπει να αναλογιστούμε ότι τα 8 από αυτά εκτελέστηκαν από τη θέση 5. Το στοιχείο αυτό θα είναι έντονο στη φετινή ομάδα, το θέμα είναι η ευστοχία. Πολλά σουτ ήταν ελεύθερα. Το αν το 33% οφείλεται στο άγχος της πρεμιέρας θα το δούμε και στα επόμενα παιχνίδια
ΥΓ3. Η Ευρωλίγκα είναι μαραθώνιος και οι νίκες σε μέτριες ή ακόμα και σε κακές βραδιές είναι πάντα ευπρόσδεκτες.
ΥΓ4. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι όλοι οι προπονητές “παίζουν” ξεκάθαρα με το μυαλό του Νικ Καλάθη στο κομμάτι της ελευθερίας που του δίνει η αντίπαλη άμυνα στο σουτ. Σήμερα είχε 4/12 και επίσης 4 χαμένες βολές. Πρέπει και αυτός και το τεχνικό τιμ της ομάδας να τον βοηθήσουν να αποκτήσει εμπιστοσύνη στην εκτέλεση του.
ΥΓ5. Το παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ δεν είναι κριτήριο των δυνατοτήτων της ομάδας. Είναι απλά ένα πολύ δυνατό τεστ απέναντι σε μία πολύ πιο έτοιμη ομάδα με σχεδόν ίδιο ρόστερ με αυτό που την οδήγησε στη κορυφή της Ευρώπης.
ΥΓ6. Θα είναι μία πολύ όμορφη και μεγάλη μπασκετική σεζόν στην Ευρωλίγκα, ας την απολαύσουμε όλοι, ας εστιάσουμε στα δρώμενα εντός παρκέ και ας γίνουμε όλοι σοφότεροι γύρω από το άθλημα που αγαπάμε.
ΥΓ7. Μια πρώτη ευκαιρία να μείνουμε μόνο στο μπάσκετ, μας δίνει η πρώτη κόντρα αιωνίων, την Δευτέρα στο ΣΕΦ. Πάντα η νίκη είναι σημαντική σε αυτά τα παιχνίδια και διαμορφώνει ψυχολογία. Δεν κρίνεται, όμως, κανένα πρωτάθλημα από τόσο νωρίς, ιδίως στην αυλαία μιας σεζόν που μοιάζει και είναι “μαραθώνιος”. Όποιος ξέρει να μένει κοντά και είναι ο πιο έτοιμος να κρατήσει το καλό του… σπριντ για το τέλος, αυτός θα έχει τον πρώτο λόγο για ευτυχισμένο καλοκαίρι!