Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Είναι δεδομένο πως ο Ολυμπιακός κέρδισε πολύ πιο εύκολα και από ότι ο ίδιος περίμενε σε αυτό το ντέρμπι! Μετά το αναγνωριστικό πρώτο δεκάλεπτο κυριάρχησε απόλυτα σε όλους τους τομείς και ήταν το απόλυτο αφεντικό.
“Αιχμαλώτισε” τον Παναθηναϊκό, είχε τον έλεγχο από την αρχή ως το τέλος και έχω την αίσθηση πως αυτή η νίκη με +25 ήρθε χωρίς καν οι κόκκινοι να δώσουν τα… ρέστα τους στο κομμάτι της ενέργειας.
Ο Ολυμπιακός συνδύασε το ωραίο μπάσκετ, την παραγωγική επίθεση και την καλά δομημένη άμυνα με μεγάλη ισορροπία και διάρκεια μέσα στο παιχνίδι. Πήρε αυτό που ήθελε – τη νίκη – και ακόμα περισσότερα.
Η διαφορά μπορεί να του δώσει το πλεονέκτημα έδρας ακόμα κι αν χάσει στο ΟΑΚΑ – θα εξαρτηθεί βέβαια από τα αποτελέσματα σε όλα τα υπόλοιπα ματς – και για μένα το πιο σημαντικό είναι πως κέρδισε χρόνο, ηρεμία και αυτοπεποίθηση ενόψει της συνέχειας, που στην Ευρωλίγκα είναι ανηφόρα… ατελείωτη!
Σε τέτοιες νίκες, όπως και στις πιο ηχηρές ήττες, η διαχείριση είναι το Α και το Ω. Ο Ολυμπιακός δικαιούται απόλυτα να χαρεί το βράδυ της Δευτέρας, να ευχαριστηθεί μια κατά κράτος επικράτηση επί του μεγάλου αντιπάλου του, αλλά μέχρι εκεί.
Μέσα σε 10 μέρες έχει 3 κρας – τεστ στην Ευρωλίγκα! Με την Εφές, την Αρμάνι Μιλάνο και μετά από 48 ώρες (και με ταξίδι στη Βιτόρια μέσα…) με την Μπασκόνια έξω. Εκεί πρέπει να επικεντρωθεί! Όλα αυτά τα ματς θα είναι πολύ δύσκολα και είναι πολύ σημαντικό όχι απλά να μην μείνει πίσω, αλλά να “χτίσει” από την αρχή η ομάδα μια καλή κατάσταση στην κανονική διάρκεια της Ευρωλίγκας που είναι αδυσώπητη σε ρυθμούς και βαθμό δυσκολίας!
Η μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία του απέναντι στον Παναθηναϊκό σε κανονική περίοδο από καταβολής ΕΣΑΚΕ δεν πρέπει να λειτουργήσει αποπροσανατολιστικά και η χαρά, η ικανοποίηση πρέπει να κρατήσουν λίγες μόνο ώρες.
Γιατί ο Ολυμπιακός, ιδίως για το επίπεδο μπάσκετ της Ευρωλίγκας, έχει αδυναμίες, έχει πολλά πράγματα να βελτιώσει και να προσαρμόσει και καμία φορά οι νίκες σαν αυτή που δεν βγάζουν καμία αδυναμία, είναι… επικίνδυνες, κυρίως για το κοντινό μέλλον.
Το άμεσο μέλλον έχει back to back μάχες στην κορυφαία σκηνή και ο Ολυμπιακός πρέπει βήμα – βήμα να πάρει τις νίκες και να αρχίσει από τώρα να διαφοροποιεί την πολύ προβληματική εικόνα που είχε πέρυσι στην Ευρωλίγκα μακριά από το ΣΕΦ.
Μέχρι τότε, ας μιλήσουμε λίγο για ένα ματς, που αποδείχτηκε ντέρμπι μόνο στα χαρτιά.
Η ανάλυση του αγώνα
Χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις από πλευράς τακτικής άρχισε το ντέρμπι. Αμφότερες οι ομάδες επέλεξαν άμυνες αλλαγών, απλά η διαφορά ήταν πως ο Ολυμπιακός ξεκινούσε στην πρώτη γραμμή άμυνας με μια παγίδα και μετά άλλαζε στα σκριν.
Τα… αδύναμα ματσαρίσματα που προέκυπταν από αυτές τις αλλαγές ήταν ο Πρίντεζης με τον Χαραλαμπόπουλο και στην άλλη άκρη του παρκέ ο μικρός του Παναθηναϊκού με τον Σπανούλη.
Ο Ολυμπιακός πήρε 2 καλάθια από τον Πρίντεζη, ο Χαραλαμπόπουλος έχασε 1-2 καλές ευκαιρίες. Οι γηπεδούχοι μέχρι το 5′ είχαν βρει 3 καταστάσεις τρανζίσιον που κατέληξαν σε εύκολα καλάθια και πήραν το πρώτο αξιοσημείωτο προβάδισμα με 16-10.
Ο Αργύρης Πεδουλάκης όπως κάνει από την αρχή της σεζόν, κρατάει τους Παππά – Μπουρούση στον πάγκο και τους βάζει στο γήπεδο μόλις τα ματς αποκτήσουν ροή, προφανώς γιατί θεωρεί πως αυτοί οι 2 έχουν την ποιότητα να λειτουργήσουν ως Game Changer από την επίθεση.
Ο Σφαιρόπουλος πέρασε τον Χάκετ για να ματσάρει τον Παππά και τον Μιλουτίνοφ για τον Μπουρούση. Ο Σέρβος χρεώθηκε γρήγορα με 2 φάουλ, αλλά αυτό δεν στοίχισε στον Ολυμπιακό. Μπήκε ως τρίτος στο ροτέισιον του “5” ο Γιανγκ και αμέσως έβγαλε μια εντυπωσιακή φάση μετά από δημιουργία του Σπανούλη.
Οι κόκκινοι “χτυπούσαν” στα πόδια τον Μπουρούση, είτε σε πικ εν ρολ καταστάσεις, είτε και σε απομονώσεις και αυτή η τακτική είχε επιτυχία. Ο Γκριν πρόσθεσε 5 πόντους με 2 σουτ και το 20-11 ήταν η μεγαλύτερη διαφορά στο πρώτο δεκάλεπτο, που έκλεισε στο 23-17 μετά από εντυπωσιακό, προσωπικό καλάθι του Νίκου Παππά.
Πάτησε γκάζι και… εξαφανίστηκε
Ο Παναθηναϊκός συνέχισε να σημαδεύει τον Μπουρούση στο χαμηλό ποστ για να πάρει σκορ και δημιουργία από εκεί, την ώρα που ο Γιανγκ χρεώθηκε με δεύτερο φάουλ και αντικαταστάθηκε από τον Μπιρτς. Ο Ολυμπιακός έδινε καταστάσεις απομόνωσεις στον Γκριν και ο Αμερικανός έκανε αυτό για το οποίο αποκτήθηκε. Σκόραρε με προσωπικές ενέργειες! Με καλάθι του Παπαπέτρου η ψαλίδα άνοιξε για πρώτη φορά στους 10 πόντους (32-22) αλλά οι πράσινοι αντέδρασαν με τους Παππά και Μπουρούση να δίνουν ανάσες στην ομάδα τους.
Ο Μπιρτς έχασε διαδοχικές μονομαχίες από τον Μπουρούση που πήγαινε με τρίπλα ως το ποστ και με μια προσποίηση άδειαζε τον Καναδό και σκόραρε, για να φτάσει από το 16′ σε διψήφιο αριθμό πόντων και ουσιαστικά να είναι το μοναδικό σημείο αναφοράς στο επιθετικό παιχνίδι των πρασίνων.
Ο Αργύρης Πεδουλάκης τον έβγαλε από το παρκέ, αυτόματα ο Παναθηναϊκός έχασε τον προσανατολισμό και την ισορροπία του στην επίθεση και ο Ολυμπιακός μετατρέποντας 2 επιθετικά ριμπάουντ σε πεντάποντο (τρίποντο Λοτζέσκι και καλάθι Πρίντεζη) πήγε ξανά την διαφορά στους 10 (41-31).
Με ένα ακόμα τρίποντο του Λοτζέσκι, η διαφορά πήγε για πρώτη φορά στους 13 πόντους (44-31) στο 18′. Με μια κερδισμένη μονομαχία του Μιλουτίνοφ απέναντι στον Μπουρούση, που απέφερε γκολ – φάουλ, η διαφορά πήγε στους 16 (47-31) και ο Ολυμπιακός ήταν στα καλύτερά του!
Το πρώτο ημίχρονο ολοκληρώθηκε ιδανικά με τρίποντο του Μάντζαρη και τον Ολυμπιακό να εκτοξεύεται στο +18 (50-32).
Υπάρχουν κάποιοι θαυμάσιοι αριθμοί, ως “περιτύλιγμα” στην απόδοση των πρώτων 20 λεπτών! Ο Ολυμπιακός είχε +6 κατοχές, είχε αρμονική δημιουργία και σκοράρισμα από το χαμηλό ποστ και την περιφέρεια (9 δίποντα μέσα στο ζωγραφιστό και 5/10 τρίποντα) και τα ποσοστά του ήταν επίσης υψηλά. Με 53% στο δίποντο και ακόμα πιο πολύ με 50% στο τρίποντο, οι πρωταθλητές πήγαν στα αποδυτήρια με σπουδαία παρακαταθήκη.
Το πιο ωραίο στατιστικό από όλα, το πιο… ευοίωνο και σπάνιο; Ο Ολυμπιακός έβαλε 50 πόντους με τον αρχηγό και φυσικό ηγέτη του άποντο!!! Είχε, όμως, 6 ασίστ, κανένα λάθος και στο διάστημα που βρισκόταν στο παρκέ, η ομάδα ήταν στο +20!
Ο “φονιάς” Λοτζέσκι χρειάστηκε 11 λεπτά για να βάλει 10 πόντους και η χρησιμοποίηση του Ντανιέλ Χάκετ από νωρίς, απέβη ευεργετική… Πίεση πάνω στην μπάλα, σούπερ άμυνα από το 1 ως το 4 (τρομερά σημαντικό όταν μια ομάδα θέλει να παίξει με αλλαγές) και ε-π-ι-θ-ε-τ-ι-κ-ο-τ-η-τ-α!
Πρόλαβε να βάλει 8 πόντους σε 8 λεπτά και ο Παναθηναϊκός τον ένιωσε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του παρκέ.
Ο Παναθηναϊκός; Ήθελε απεγνωσμένα περισσότερη δημιουργία και σκορ από την περιφέρειά του. Η απουσία του Τζέιμς όπως έχει δομηθεί η ομάδα είναι πραγματική ζημιά. Ο Πεδουλάκης πήρε μόλις 4 ασίστ από τα γκαρντ του στο πρώτο ημίχρονο, άσχημα ποσοστά στα σουτ και προσωπικές εμφανίσεις τόσο “άοσμες” και κακές που έφταναν στο όριο της απάθειας.
Στο ίδιο έργο θεατές, μηδέν αντίδραση ο Παναθηναϊκός
Τα πρώτα λεπτά της επανάληψης κύλησαν με πανομοιότυπο τρόπο. Ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε κάποια μις – ματς μετά από αλλαγές, αλλά δεν μπορούσε να αλλάξει τον ρυθμό της αναμέτρησης, ούτε να ανακόψει τον ρυθμό του Ολυμπιακού.
Κάπως έτσι και με τον Πρίντεζη να λύνει και να… δένει επιθετικά στο χαμηλό ποστ, οι κόκκινοι πήγαν στο +22 (62-40). Η κυριαρχία του Πρίντεζη επεκτάθηκε σε όλη την διάρκεια της τρίτης περιόδου. Εκανε ό,τι ήθελε τον Χαραλαμπόπουλο και όταν ο Πεδουλάκης με… καθυστέρηση έριξε τον Γκιστ πάνω του και απέφυγε τις αλλαγές πάνω στα σκριν, δεν άλλαξε τίποτα.
Ο Γιώργος “χόρεψε” και τον Γκιστ. Μετά από 10 ακόμα λεπτά μπάσκετ, ο Ολυμπιακός διατήρησε την κληρονομιά του ημιχρόνου και πρόσθεσε και ένα πόντο στην διαφορά.
Αν μάλιστα ήταν πιο προσεκτικοί σε κάποια τελειώματα οι ερυθρόλευκοι προς το τέλος και πιο εύστοχοι στις βολές, θα είχαν ανοίξει κι άλλο την ψαλίδα. Στο 30′ ο Ολυμπιακός είχε 14 επιθετικά και ο Παναθηναίκός 14 επιθετικά, με τους κόκκινους να έχουν +10 κατοχές.
Καθολική κυριαρχία
Ο Φελντέιν στο ξεκίνημα της τελευταίας περιόδου έβαλε 5 συνεχόμενους πόντους και εκεί που περιμέναμε να δούμε αν “υπάρχει ζωή στον πλανήτη… Παναθηναϊκό”, ήρθε ο Παπαπέτρου και απάντησε με το ίδιο ακριβώς νόμισμα… Πέντε σερί πόντους! Ο Παναθηναϊκός είχε μια εικόνα… ασυνήθιστη.
Σαν να μην είχε αρχή και τέλος, σαν να μην υπήρχε ο παίκτης που θα τραβήξει και τους υπόλοιπους για να προσπαθήσουν να πάρουν κάτι από αυτό το ντέρμπι.
Ο Ολυμπιακός κάνοντας απλά τα βασικά και με τον Σφαιρόπουλο να συνεχίζει το ροτέισον που έστησε από το πρώτο ημίχρονο, στο δεύτερο, η διαφορά ανέβαινε. Έφτασε ως το +28 (88-60) για να τελειώσει με το εμφατικό 88-63.
Τα νούμερα είναι συντριπτικά υπέρ των νικητών. Το πιο φοβερό, ότι ο Ολυμπιακός τελείωσε το παιχνίδι με 20 επιθετικά ριμπάουντ (και +15 κατοχές) και ο Παναθηναϊκός με… 20 αμυντικά!
Είναι από τις πιο εύκολες νίκες απέναντι στον Παναθηναϊκό, όσα χρόνια βλέπω τα μεταξύ τους ντέρμπι και είναι πάνω από 30. Για να είμαι, όμως, απόλυτα δίκαιος και ειλικρινής, πέρα από την εμφάνιση του Ολυμπιακού που ασφαλώς έπαιξε τεράστιο ρόλο στο να είναι κακός αντίπαλος, οι πράσινοι εμφανίστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων.
Ένιωσα βλέποντας τον αγώνα από το γήπεδο, πως από ένα σημείο και μετά δεν ήταν μόνο θέμα μπάσκετ και αγωνιστικών αδυναμιών. Η ψυχολογία τους ήταν στο μηδέν.
Σαν να είχε σηκωθεί λευκή πετσέτα. Σαν να μην υπήρχε ένας παίκτης να… σπρώξει τους άλλους απλά για να παλέψουν, σαν να μην πίστευε ο ένας στον άλλο την ώρα της μάχης.
Ήταν ασυνήθιστη η εικόνα για Παναθηναϊκό και ένα πολύ σκληρό απόγευμα. Το πως θα το διαχειριστούν, θα αντιδράσουν, θα “διαβάσουν” τους λόγους του διασυρμού σε ένα ντέρμπι, θα κρίνει κι αν αυτή η ήττα θα τους βοηθήσει μέσα στην διάρκεια της σεζόν η όχι.
ΥΓ1. Θα το λέω συνέχεια, γιατί το πιστεύω. Ο Παπαπέτρου πρέπει σταθερά σε όλη την σεζόν να είναι η αλλαγή του Πρίντεζη στο “4” και να παίζει μίνιμουμ +10 λεπτά, όταν είναι σε καλή μέρα, σαφώς περισσότερα. Ο τύπος σαν Strech 4 μπορεί να κάνει θραύση! Τα έχει όλα. Έτσι, ο “Παπ” και ο Λοτζέσκι θα μένουν να μοιράζονται αρμονικά και ανάλογα με την περίσταση και την απόδοσή τους τα λεπτά στο “3”.
ΥΓ2. Ο Χάκετ μαζί με τον Λοτζέσκι μπορούν και πρέπει να είναι τα βαρόμετρα του Ολυμπιακού την φετινή σεζόν, που η ενέργεια και η ταχύτητα θα κρίνουν πάρα πολλά. Ο Ματ είναι “δολοφόνος” και πλέον ικανός να κάνει την ζημιά με Instant Score και πολλές λύσεις, ανεξάρτητα με το αν έρχεται από τον πάγκο. Ο Χάκετ είναι ένας παίκτης από τον οποίο ο Ολυμπιακός πρέπει πάση θυσία να πάρει το 100%. Κάτι που δεν έχει συμβεί ακόμα.
ΥΓ3. Είναι γρήγορος, δυνατός, ξέρει να “διαβάζει” τις άμυνες, ξέρει να τις τρυπάει και στην άμυνα είναι τρομερός. Από τους ελάχιστους γκαρντ στην Ευρώπη που μπορεί να βγάλει όχι μια ή δύο, αλλά πολλές άμυνες, ακόμα και απέναντι σε τεσσάρια! Σε αυτό το κομμάτι της μις – ματς άμυνας είναι… πανεπιστήμονας ο άνθρωπος! Επαιξε 17 λεπτά και ειλικρινά πριν δω την στατιστική, είχα την εντύπωση ότι είχε μείνει στο παρκέ για 25! Τέτοια ενέργεια και επιρροή. Το ότι δεν “έγραψε” καμία ασίστ, δεν έχει καμία αξία. Όπως εξελίσσεται το σπορ, δημιουργία είναι (και) το να φτιάχνεις ρήγμα στις αντίπαλες άμυνες και το να κινείσαι off ball για να… δημιουργείς μια δυνατότητα – προοπτική πάσας και πολλά ακόμα πράγματα που δεν αποτυπώνονται στο χαρτί.
ΥΓ4. Ο Γκριν είναι σκόρερ και όπως όλοι σκόρερ ζουν και… πεθαίνουν με τον ρυθμό. Έβαλε τα πρώτα δύο σουτ, μετά όλα τα έκανε μηχανικά στην εκτέλεση. Έβαλε 14 πόντους με 10 σουτ, δημιούργησε στο τρανζίσιον και συνολικά στο πρώτο ντέρμπι έκανε ακριβώς αυτά για τον οποία τον υπέγραψε η ομάδα. Τι πρέπει να βελτιώσει και να δουλέψει; Το πόσο καθοριστικός μπορεί να είναι, το πόσο θα προσφέρει σε βραδιές που θα είναι άστοχος και εκτός ρυθμού. Αυτό είναι το ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ για τον Έρικ Γκριν και πιστεύω ότι η πνευματική προσέγγιση του παιχνιδιού και του ρόλου του στην ομάδα θα κρίνει αυτό το καταλυτικής σημασίας διακύβευμα.
ΥΓ5. Θετική ήταν η εικόνα του Γιανγκ στα 4.30 που έπαιξε. Έκανε ένα βηματάκι μπροστά… Το ίδιο ισχύει και για τον Μιλουτίνοφ. Όχι, αυτός δεν… φοβάται, αλλά έδειξε πως μπορεί να είναι χρήσιμος στο ματσάρισμα πάνω στον Μπουρούση.
ΥΓ6. Ο Σπανούλης είχε 0/7 σουτ, δεν σκόραρε εντός πεδιάς κι αυτό δεν επηρέασε στο ελάχιστο όχι μόνο την απόδοση και την λειτουργία του Ολυμπιακού, αλλά και το δικό του μυαλό. Άψογος στην οργάνωση, είναι δεκάδες οι κατοχές που το επιθετικό ριμπάουντ ή το καλάθι ήρθαν, επειδή ο αντίπαλος ήταν αφοσιωμένος και προσαρμοσμένος πάνω στον Vspan! Το ότι έβαλε 3 πόντους και ο Ολυμπιακός πέτυχε 88 με πολύ ποιοτικούς δείκτες στην επίθεση, είναι η πιο σημαντική θετική είδηση της βραδιάς!
ΥΓ7. Να σας πω και τη δεύτερη μεγάλη… είδηση; Ο Πρίντεζης είχε 17 προσπάθειες, 16 για σουτ δύο πόντων! Επιτέλους! Είναι ο πιο χαρισματικός παίκτης στην Ευρώπη επιθετικά στο χαμηλό ποστ και σε ένα παιχνίδι που αλλάζει και πάει σε περισσότερες κατοχές, πρέπει να συνειδητοποιήσει πως πρέπει να παίρνει περισσότερες φάσεις στο ποστ. Να το δουλέψει ο ίδιος πνευματικά (μπασκετικά το έχει εδώ και χρόνια) και να το υποστηρίξει η ομάδα με επιμονή, προσανατολισμένη προς αυτή την κατεύθυνση.
ΥΓ8. Αν οι προσπάθειες του Πρι είναι σταθερά διψήφιες, οι άμυνες θα φθαρούν, τα γκαρντ του Ολυμπιακού θα κάνουν καλύτερη διαχείριση ενέργειας, οι αποστάσεις θα είναι πιο σωστές και με τον καιρό, θα μπορέσει να αποτελέσει και καλύτερο πόλο δημιουργίας από μέσα προς τα έξω, όταν οι άμυνες ντουμπλάρουν πάνω του. Γιατί, την πάσα στα κοψίματα των ψηλών, ήδη την έχει σε καλό επίπεδο τις 2-3 τελευταίες σεζόν.
ΥΓ9. Ο Παπανικολάου ήταν απείρως καλύτερος και είχε πολύ μεγαλύτερη συμβολή από αυτή που δείχνουν οι 4 πόντοι του, τα 5 ριμπάουντ, τα 2 κλεψίματα και η μια ασίστ. Είναι σταθερά καλός από την αρχή της προετοιμασίας ως και τώρα στις προπονήσεις και πιστεύω πως είναι θέμα χρόνου να μπουν και τα σουτ.
ΥΓ.10 Ο κόουτς Σφαιρόπουλος χωρίς να έχω δει το ματς σε βίντεο πέρα από το Live, έχει κάνει ένα σχεδόν ιδανικό κοουτσάρισμα σε αυτό το ντέρμπι. Σωστά ροτέισον, άμεσες αντιδράσεις, σωστά ματσαρίσματα, σωστή διαχείριση στο θέμα των φάουλ και απλά ένα DNP στον Αγραβάνη. Ακόμα και από αυτό, μπορεί – αν θέλει – να μάθει ο Δημήτρης. Είναι απαραίτητος και για μένα μια πολύ χρήσιμη λύση πίσω από τις βασικές στο “4” και στο “5”.