Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός γλίτωσε από μεγάλο στραπάτσο στη Λευκάδα. Και θα έμοιαζε με… σκωτσέζικο ντουζ!
Μετά το “κρύο” της Μαδρίτης και την μεγάλη… ζεστασιά με Παναθηναϊκό και Εφές στο ΣΕΦ, φτάσαμε μια ανάσα από το να έρθει μεγάλη παγωμάρα και μια εντελώς εκτός προγράμματος ήττα από την σταχτοπούτα Δόξα Λευκάδας, που έκανε συγκλονιστική εμφάνιση και αξίζει χίλια μπράβο!
Το μεγαλύτερο ζήτημα προς προβληματισμό, είναι η ερώτηση: Παραμένει ομάδα έδρας ο Ολυμπιακός με πολύ μεγάλη διαφορά στην αποτελεσματικότητά του μεταξύ των αναμετρήσεων σε ΣΕΦ και μακριά από το σπίτι; Κάτι που ίσχυε σε μεγάλο βαθμό την περσινή σεζόν στην Ευρωλίγκα και το πλήρωσε ακριβά η ομάδα με τον πρώτο αποκλεισμό της από την οκτάδα μετά από μια δεκαετία και βάλε.
Τα πρώτα δείγματα αυτό καταδεικνύουν και είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ στόχος να τα διαψεύσει ο Ολυμπιακός. Χρόνος υπάρχει άπλετος μπροστά, το υλικό είναι καλό και οι προϋποθέσεις υπάρχουν για να δούμε ένα σύνολο να παίζει σταθερά σε τοπ επίπεδο σε άμυνα και επίθεση, εντός και εκτός έδρας.
Λάθος διαχείριση, κυρίως πνευματική
Ο Σφαιρόπουλος δεν είναι από τους προπονητές που εφησυχάζεται εύκολα ή υποτιμάει αντιπάλους. Είναι, όμως, φανερό πως ο Ολυμπιακός έκανε κακή διαχείριση, κυρίως στο πνευματικό κομμάτι. Δεν ήταν προετοιμασμένος για τέτοια μάχη και τόσο μεγάλη πίεση και απειλή από πλευράς Δόξας Λευκάδας.
Κάνει μπαμ, γιατί οι πρωταθλητές ήταν απαράδεκτοι αμυντικά στην πρώτη περίοδο, άρα μπήκαν με λάθος νοοτροπία στον αγώνα, αλλά και στην τελευταία! Η ίδια ομάδα που “έπνιξε” τον Παναθηναϊκό και την Εφές μέσα στην εβδομάδα, έφαγε από ένα αντίπαλο άπειρο και πολύ χαμηλότερης δυναμικότητας 26 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο και… 29 στο τελευταίο!
Ακόμα και στα δύο πιο αποτελεσματικά, το δεύτερο και το τρίτο, ο Ολυμπιακός δέχτηκε συνολικά 39 πόντους, επίδοση που σίγουρα την θεωρεί αποτυχία και ο ίδιος ο Σφαιρόπουλος.
Ο Ολυμπιακός μπήκε χαλαρός στην άμυνα, αναγκάστηκε να σοβαρευτεί, να χαμηλώσει και να κυνηγήσει περισσότερο, αλλά φέρθηκε αγωνιστικά σαν… χθεσινός, όταν στο 30′ εξασφάλισε διαφορά 16 πόντων (65-81).
Εκεί “κατέβασε ρολά”, νόμιζε ότι είχε κερδίσει και ηττήθηκε κατά κράτος. Έφαγε ένα σερί 29-8(!) και βρέθηκε πίσω στο σκορ με 94-89, 75” πριν το τέλος! Εδώ που τα λέμε, πέρα από την εκτελεστική ικανότητα του Έρικ Γκριν, είχε και την τύχη με το μέρος του.
Σε όλες τις τελευταίες κατοχές σε άμυνα και επίθεση αυτά τα 75 δευτερόλεπτα, κάτι να μην εξελισσόταν όπως τελικά συνέβη, θα είχε χάσει. Μια διαφορετική αναπήδηση στο λει απ του Ουέλς, αν η Λευκάδα δεν έκανε την λάθος πάσα από τη μια πλευρά του παρκέ στην άλλη, την οποία κατάλαβε και έκλεψε ο Λοτζέσκι.
Αν μετά το άστοχο σουτ του Πρίντεζη δεν γινόταν αυτή η… καραμπόλα στο ριμπάουντ, για να φτάσει η μπάλα στα χέρια του Σπανούλη, από εκεί στον Γκριν και από εκεί στο διχτάκι.
Σε αυτό το σερί που “έτρεξε” η Δόξα Λευκάδας έβαλε φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του ο Ντέζμιν Ουέλς. Ο Αμερικανός που είχε “γαζώσει” και τον ΠΑΟΚ την πρώτη αγωνιστική με 25 πόντους, έκανε ό,τι ήθελε την άμυνα του Ολυμπιακού. Ήταν ασταμάτητος. Υπήρξαν και φάσεις που η άμυνα ήταν καλή πάνω του, αλλά πάντα στο μπάσκετ η καλή επίθεση – εκτέλεση, κερδίζει την καλή άμυνα.
Υπήρχαν, όμως και κακές άμυνες. Πολλές. Οι κόκκινοι έχασαν υπερβολικά πολλές προσωπικές μάχες απέναντι σε παίκτες που διψούσαν και είχαν τεράστιο κίνητρο.
Για τον Ουέλς, τον Σκοτ και κάθε Αμερικανό που παίζει στην Ευρώπη για 30 και 80 χιλιάρικα, το να κάνεις ένα μεγάλο ματς απέναντι σε αντίπαλο του βεληνεκούς του Ολυμπιακού, πολλές φορές είναι το διαβατήριο για μια μεταγραφή και αλλαγή επιπέδου, που σημαίνει… αλλαγή ολόκληρης της ζωής τους, για παιδιά που αφήνουν τα σπίτια και τις οικογένειές τους στις ΗΠΑ και έρχονται εδώ για ένα καλύτερο αύριο.
Κι αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι, νόμος του μπάσκετ και πρέπει να τον σεβόμαστε. Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ κακός αμυντικά, αλλά οι παίκτες του Χάρη Μαρκόπουλου και ο ίδιος ο νεαρός προπονητής, είχαν μεγάλο μερίδιο σε αυτό.
Θα τα βλέπει ο “Σφαιρό” και θα… τρελαίνεται!
Υπάρχουν δείκτες και νούμερα που τα λένε όλα… Για το πως ο Ολυμπιακός έφαγε 94 πόντους στη Λευκάδα. Η ομάδα σε ένα ματς που είχε +6 κατοχές επέτρεψε στον αντίπαλό της να σκοράρει με 69% ποσοστό στα δίποντα! Τα 25/36 με τον Ντόμπλας χρεωμένο με φάουλ από νωρίς, με σοβαρή απουσία για τη φροντ λάιν των γηπεδούχων τον Μέλσαμ Μπασαμπέ, είναι ένα νούμερο που πρέπει να κάνει τους ερυθρόλευκους να… ντρέπονται λιγουλάκι.
Πέντε παίκτες είχαν διψήφιο αριθμό πόντων. Πέραν του τρομερού Ουέλς (24π), ο Ντόμπλας (16), ο Σκοτ (15), ο Τσαλδάρης (15π) και ο Ταπούτος (10π).
Αμφότερες οι ομάδες ακριβώς τα ίδια τρίποντα. 10/24!
Κι ένα καλό…
Οι προπονητές και οι παίκτες λένε πως στην κακή σου μέρα δεν υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα από το να τη βγάζεις καθαρή και να… κερδίζεις! Να μαθαίνεις χωρίς να “βρέχεσαι”…
Αυτό είναι το ένα. Βαθμολογικά, ο Ολυμπιακός αν και πολύ νωρίς κράτησε το αβαντάζ από το ντέρμπι στο ΣΕΦ.
Για μένα, υπάρχει ένα επίσης πολύ καλό νέο.
Οι 5 παίκτες που ξεκίνησαν το παιχνίδι, με τον Σπανούλη να παίζει πάλι λες και είναι… άνοιξη (19 πόντοι, 11 ασίστ!) έβαλαν πέραν του αρχηγού 31 πόντους παρέα.
Όσοι ήρθαν από τον πάγκο; Πιο πολλούς, 45!!
Ο Γκριν 13, οι 6 από… χρυσάφι, ο Λοτζέσκι 16 και οι άλλοι από το δεύτερο ροτέσιον κυμάνθηκαν πιο χαμηλά. Πολύ σημαντικοί και οι 8 του Γιανγκ, όχι πιο σημαντικοί από τα σχεδόν 13 λεπτά συμμετοχής, που είναι το ρεκόρ του σε επίσημο ματς μετά τον τραυματισμό του.
Και το καλύτερο…
Το καλύτερο στοιχείο που ζήσαμε σε αυτό το συναρπαστικό μεσημέρι του Σαββάτου ήταν η αγκαλιά του Βασίλη Σπανούλη στον Ερικ Γκριν! Αφού πανηγύρισε με όλους τους συμπαίκτες του, τον περίμενε τελευταίος ο… μεγάλος για να τον επιβραβεύσει και να τον αγκαλιάσει!
Πίσω από αυτή την θολή εικόνα (συγγνώμη κιόλας για την ποιότητα, αλλά δεν υπήρχε κάτι καλύτερο!) υπάρχει ένα πεντακάθαρο μήνυμα!
Ο ανεξάντλητος αυτός ηγέτης, ο μεγαλύτερος Έλληνας αθλητής βάση προσφοράς στην ιστορία του Ολυμπιακού σε όλα τα ομαδικά αθλήματα, ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι μπορεί να προσφέρει ο Γκριν, πόσα πολλά έχει ακόμα να μάθει και τον έχει πάρει από κοντά.
Κάθε μέρα του μιλάει, κάθε μέρα τον συμβουλεύει, κάθε μέρα του μεταλαμπαδεύει μικρές λεπτομέρειες τεράστιας αξίας, για να μπορέσει ο Έρικ να εξελίξει το παιχνίδι του, να το προσαρμόσει στα ευρωπαϊκά δεδομένα και τις απαιτήσεις του Ολυμπιακού και να δημιουργηθεί έτσι, ένα “φονικό δίδυμο”!
Δεν ξέρω πόσοι έχετε προσέξει μετά την… άποντη εμφάνιση του Αμερικανού στη Μαδρίτη, πόσες φορές ο αρχηγός στα ματς με ΠΑΟ και Εφές τον συμβουλεύει, τον ενθαρρύνει, του μιλάει, σφίγγει τις γροθιές του όταν ο Γκριν εκτελεί σωστά ή ακόμα περισσότερο κάνει μια καλή πάσα.
Ο Βασίλης είναι ο πρώτος που θέλει τους αντιπάλους να… φοβούνται κι άλλο γκαρντ, ξέρει ότι αυτός είναι ο τρόπος να πάει πολύ ψηλά ο Ολυμπιακός, να γράψει ξανά ιστορία.
Και δουλεύει καθημερινά…
Ηγέτης, τελειομανής παίκτης, πατέρας από τους λίγους, “δάσκαλος” για τους πολλούς και στην προκειμένη μέντορας του Έρικ Γκριν!
ΥΓ1. Ο Γιανγκ κέρδισε στη Λευκάδα την πρώτη του μικρή μάχη απέναντι στους “Δαίμονές” του. Θέλει μικρά βήματα κάθε φορά. Έγινε ένα.
ΥΓ2. Άτυχος ο Αθηναίου! Ήταν αποστολή για να πάρει χρόνο συμμετοχής, αλλά η εξέλιξη του αγώνα δεν εξυπηρέτησε ποτέ αυτό τον σκοπό. Αυτό το παιδί αν κάνει υπομονή, κάποια στιγμή θα δικαιωθεί.
ΥΓ3. Τέτοια παιχνίδια ομορφαίνουν το πρωτάθλημα. Ο κόσμος στην περιφέρεια διψάει. Σεβασμός στην Δόξα για την εμφάνιση και την προσπάθεια. Ο Χάρης Μαρκόπουλος θα πάρει ως προπονητής όσα του στέρησε η τύχη, ως παίκτη.
ΥΓ4. Την Τρίτη έρχεται το Μιλάνο στο ΣΕΦ με 2/2, διαφορετικό, πιο απρόβλεπτο και πιο ανταγωνιστικό από τις προηγούμενες σεζόν. Μετά… καπάκι ταξίδι και 48 ώρες μετά, δοκιμασία στην Βιτόρια! Να είστε έτοιμοι να απολαύσετε κάθε στάση του “ταξιδιού”. Η στήριξη στην ομάδα από τον κόσμο, είναι τόσο επιτακτικής ανάγκης και σημαντική, όσο η γόνιμη κριτική και η “τροφή για σκέψη” από τον κάθε επαγγελματία δημοσιογράφο.
ΥΓ5. Τον Γκριν τον είχα στο μυαλό μου πέρυσι όλο το χειμώνα. Είχα την ελπίδα ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να το παλέψει, γιατί γνώριζα από το καλοκαίρι του 2015 πως τον ήθελε πολύ ο κόουτς Σφαιρόπουλος. Από την πρώτη στιγμή έγραψα πως είναι ο εκλεκτός – γιατί το πίστευα αγωνιστικά – και να που η ομάδα τα κατάφερε! Είναι εδώ και ήδη μας χάρισε την πρώτη έντονη στιγμή της νέας, κόκκινης καριέρας του! Welcome Erick! Το κεφάλι χαμηλά (ως νοοτροπία), το κεφάλι ψηλά (για να βλέπεις τις πάσες)!