Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Η πρεμιέρα του Τσάβι Πασκουάλ στον πάγκο του Παναθηναϊκού Superfoods μας επιφύλασσε ένα τρομερό θρίλερ. Ένα παιχνίδι με πολλές ανατροπές, με καλά και κακά διαστήματα και ένα ονειρικό 11-0 στα τελευταία τρία λεπτά, που έφερε “τούμπα” ένα ματς, που στο 37’ φαινόταν χαμένο.
Στον παιχνίδι αυτό είδαμε κάποια καλά διαστήματα, πάνω στα οποία ο Παναθηναϊκός πρέπει σαφώς να επενδύσει, αλλά και κάποια κομμάτια του παιχνιδιού, όπου υστέρησε πλήρως. Κομμάτια, που πρέπει να τα καταγράψει και να τα διορθώσει, όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Παράλληλα, μπορέσαμε να διακρίνουμε κάποια από τα στοιχεία που θέλει να βάλει ο Καταλανός τεχνικός στον τρόπο παιχνιδιού του “τριφυλλιού”. Εικόνες από τα… προσεχώς, θα μπορούσε να πει κανείς, και την προσπάθεια δημιουργίας μιας ομάδας, η οποία δύσκολα θα καταβάλλεται από οποιονδήποτε αντίπαλο. Που θα έχει αυτοπεποίθηση και δεν θα παραδίνεται, παλεύοντας μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Αυτός θα είναι ο νέο Παναθηναϊκός, που θα προσπαθήσει να επιστρέψει στο μεγάλο ραντεβού, από το οποίο απουσιάζει τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Αν μπορούμε να σταθούμε σε ένα σημείο και μόνο που έκρινε το παιχνίδι, τότε αυτό είναι η αμυντική πεντάδα, που άρχισε αλλά και τελείωσε το παιχνίδι. Αυτά τα λεπτά ο Παναθηναϊκός κατάφερε να κάνει ένα σημαντικό, επιμέρους, υπέρ του σκορ, το οποίο στην… οικονομία του αγώνα έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο για να καταλήξει σε Ελληνικά χέρια το ροζ φύλλο.
Σε λιγότερο από 48 ώρες δίνεται στους “πράσινους” μία μεγάλη ευκαιρία, ώστε απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα να πετύχουν το 2/2, την εβδομάδα που διανύουμε, κι έτσι να ηρεμήσουν, προκειμένου ο νέος προπονητής τους να μάθει λίγο καλύτερα την ομάδα του.
Ο αγώνας
Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε το παιχνίδι με την καλή αμυντική του πεντάδα για να μπορέσει να αντιμετωπίσει μία ομάδα με πολύ καλή χημεία, αλλά και εξαιρετικό προπονητή (σ.σ. Αντρέα Τρινκιέρι). Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Μπάμπεργκ είχε ελάχιστες αλλαγές το καλοκαίρι και ουσιαστικά έχει κρατήσει μεγάλο μέρος του αγωνιστικού της πλάνου από την περασμένη χρονιά. Οπότε μοιάζει λογική η επιλογή, πρώτα από όλα να μην μπορέσει ο αντίπαλος να βρει ρυθμό μέσα σε ένα γήπεδο, που πολλές ομάδες έχουν περάσει δύσκολα.
Με την αθλητική αυτή πεντάδα ο “εξάστερος” επέλεξε να παίξει άμυνες αλλαγών, προκειμένου α μειώσει τον ελεύθερο χρόνο, αλλά και χώρο δράσης των Γερμανών. Το σχέδιο αυτό έφερε αποτέλεσμα, καθώς ο Παναθηναϊκός έπαιξε σπουδαίες άμυνες, πίεσε πάνω στην μπάλα και προστάτεψε υποδειγματικά τη ρακέτα του. Αν μπορούμε να βρούμε ένα μελανό σημείο, αυτό είναι κάποιες αχρείαστες βοήθειες μέσα στη ρακέτα, που οδηγούσαν σε αργά “close out.” Με αυτό τον τρόπο η Μπάμπεργκ βρήκε εννιά πόντους, από τρία τρίποντα από τις πλευρές του Νικολό Μέλι. Παρόλα αυτά οι 15 πόντοι παθητικό της πρώτης περιόδου είναι εξαιρετική επίδοση αν αναλογιστούμε την ποιότητα και ειδικά, σε αυτήν την χρονική στιγμή, τη χημεία του αντιπάλου.
Στην επίθεση ο Νικ Καλάθης είχε αναλάβει την μπαγκέτα της οργάνωσης, της δημιουργίας, ενώ βοήθησε και στο σκοράρισμα. Ήδη από την πρώτη περίοδο είχε φτάσει στα μισά ενός “triple double.” Ο Φελντέιν έκανε εξαιρετική δουλειά πίσω από τα σκριν και μαζί με τον Ρίβερς σκόραραν αρκετά από την περιφέρεια, βοηθώντας τους “πράσινους” να διατηρούνται μπροστά στο σκορ, παρά το σερί που έτρεξε η Μπάμπεργκ, με το ξεκίνημα του δευτέρου δεκαλέπτου.
Είχαμε προαναγγείλει και όταν παρουσιάζαμε τον Τσάβι Πασκουάλ ότι του αρέσουν οι παίκτες που σουτάρουν καλά και με ευχέρεια. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Φελντέιν πήρε αρκετό χρόνο στο παρκέ και μαζί με τον Ρίβερς είχανε 7/12 τρίποντα, όλα σε σημεία που κράτησαν τον Παναθηναϊκό είτε στο προβάδισμα, είτε στο παιχνίδι.
Είδαμε επίσης πρόθεση να ακουμπήσει η μπάλα στο ποστ σε καταστάσεις μις ματς. Άλλοτε ο Γκίστ, άλλοτε ο Ρίβερς προσπαθούσαν να χτυπήσουν την Γερμανική άμυνα και με αυτόν τον τρόπο. Οι παίκτες του Πασκουάλ είχαν τον έλεγχο του αγώνα σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο και η διαφορά των πέντε πόντων ήταν μάλλον μικρή, σε αναλογία με την εικόνα των ομάδων στο παρκέ.
Το κάκιστο ξεκίνημα και η… μαύρη τρύπα
Το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου ήταν βγαλμένο από τους χειρότερους… εφιάλτες των φιλάθλων της ομάδας. Η Μπάμπεργκ μπήκε δυνατά και στόχευε συνεχώς τον κεντρικό διάδρομο της άμυνας προκαλώντας τρομερή ζημιά. Υπήρχε τεράστιο κενό εκεί και ο Ζήσης με τον Στρέλνιεκς, που είναι εξαιρετικοί παίκτες με πολύ υψηλό μπασκετικό IQ, δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Βέβαια, σε αυτό βοήθησε και το εξαιρετικό “spacing” που δημιουργούσαν οι παίκτες στα φτερά, οι οποίοι ουσιαστικά ανάγκαζαν την άμυνα να απλωθεί πολύ και να είναι αρκετά ευάλωτη, ειδικά όταν ήταν μέσα στο παρκέ ο Γιάννης Μπουρούσης. Το +5 έγινε -10 σε λιγότερο από πέντε λεπτά με ένα επιμέρους σκορ 17-2, ενώ παράλληλα είχε χαθεί και το καθαρό μυαλό στην επίθεση.
Το παιχνίδι γύρισε με εξαιρετικό τρανζίσιον και καλές άμυνες. Από το 54-44 η περίοδος έκλεισε με 63-62, καθώς ο Παναθηναϊκός, όποτε βρήκε ευκαιρία και ορμώμενος από εξαιρετικές άμυνες έτρεξε στο ανοιχτό γήπεδο και σκόραρε. Ρίβερς, Καλάθης, Γκιστ, Παππάς όλοι έδωσαν πόντους σε αυτό το σημείο, που έμοιαζε το παιχνίδι να ξεφεύγει από τον έλεγχο.
Φινάλε- θρίλερ
Η τελευταία περίοδος είχε μια φοβερή ανατροπή ανάλογη με αυτήν που είδαμε στη Μαδρίτη από την Μπασκόνια μια μέρα νωρίτερα. Για μία ακόμα φορά οι γηπεδούχοι χτύπησαν στις κακές αντιδράσεις της άμυνας. Στρέλνιεκς και Ζήσης συνέχισαν να βρίσκουν διαδρόμους προς το καλάθι και αν ο Τάις ήταν λίγο πιο εύστοχος σε εύκολα σουτ, που βρήκε πάνω στις κακές συνεργασίες της άμυνας, τότε πιθανότατα το παιχνίδι θα είχε χαθεί.
Παρόλα αυτά με την Μπάμπεργκ στο +10 και με τον Παναθηναϊκό αρκετά εγκλωβισμένο στην επίθεση μέτρησε αυτό που λέμε “η βαριά φανέλα”. Στο παρκέ ξαναμπήκε η αμυντική πεντάδα της πρώτης περιόδου, που κατάφερε πάλι με αλλαγές να κρατήσει την ομάδα του Τρινκέρι στο μηδέν στο τελευταίο τρίλεπτο.
Στην επίθεση μέτρησε η ψυχή, η εξυπνάδα και το καλό διάβασμα των φάσεων. Ένα πολύ δύσκολο καλάθι και φάουλ του Ρίβερς κατέβασε τη διαφορά στους επτά. Αμέσως μετά ο Γκιστ έκανε “fake pick” στην κορυφή και “βούτηξε”, αμέσως προς τη ρακέτα με τον Καλάθη να διαβάζει υπέροχα τη φάση και να πασάρει για το – άλεϊ ουπ – γκολ&φάουλ.
Με τη διαφορά στους 4 πλέον, το άγχος και η πίεση κυρίευσε τους παίκτες της Μπάμπεργκ, και στην επόμενη “πράσινη” κατοχή, μετά τις αλλαγές η μπάλα πήγε στον Γκιστ, που είχε πλεονέκτημα. Η Μπάμπεργκ επέλεξε να στείλει βοήθεια από τη δυνατή πλευρά, στην οποία υπήρχε ο Φελντέιν. Λάθος βοήθεια, που πλήρωσε η Γερμανική ομάδα, με τον Γκιστ να πασάρει και τον Δομινικανό από τη γωνία να εκτελεί, ολοκληρώνοντας το 0-9. Στις τελευταίες δύο φάσεις υπήρχε και η εύνοια της τύχης, καθώς η επίθεση δεν είχε προσανατολισμό αλλά το επιθετικό ριμπάουντ και το εύστοχο σουτ του Καλάθη έδωσαν το προβάδισμα νίκης. Ο Τρινκέρι κάλεσε τάιμ άουτ, κι έδωσε την μπάλα στον Μίλερ. Το σουτ του Αμερικανού ήταν κάτω από καλές προϋποθέσεις αλλά άστοχο, με τον Πασκουάλ να φεύγει νικητής στο πρώτο παιχνίδι του στον πάγκο του Παναθηναϊκού, γεγονός που το χάρηκε ιδιαίτερα πανηγυρίζοντας με σφιγμένες τις γροθιές του, προς τον πάγκο της ομάδας του, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο την επιθυμία και την θέληση που έχει να πετύχει και, μάλιστα, άμεσα στη νέα πρόκληση της καριέρας του.
ΥΓ1. Ένα “μπράβο” αξίζει στον Καλάθη. Ναι… και πάλι αστόχησε σε αρκετά, ελεύθερα σουτ, που του έδωσε, προκλητικά, η αντίπαλη άμυνα, αλλά χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσε να έρθει το “διπλό”. Άγγιξε το “triple double”, έχοντας 13 πόντους, 11 ριμπάουντ και 9 τελικές πάσες, σκοράροντας και το νικητήριο καλάθι 4 δευτερόλεπτα πριν το φινάλε, έχοντας πάρει νωρίτερα το επιθετικό ριμπάουντ από το άστοχο του Ρίβερς
ΥΓ2. Ο Γιάννης Μπουρούσης αγωνίστηκε μόνο για 13 λεπτά, παρότι είχε εννιά πόντους και μόλις ένα άστοχο σουτ. Το γεγονός αυτό έχει σαφή εξήγηση κι αυτή είναι ότι συμμετείχε στις περισσότερες φάσεις στην άμυνα, στις οποίες η Μπάμπεργκ έβρισκε ανοιχτό τον κεντρικό διάδρομο, λες κι ήταν ολόκληρος “αεροδιάδρομος”, σκοράροντας συνεχόμενους εύκολους πόντους.
ΥΓ3. Παππάς και Νίκολς έμοιαζαν ελαφρώς εκτός ρυθμού, αλλά είναι λογικό κάτι τέτοιο όταν υπάρχει αλλαγή προπονητή σε μία ομάδα. Πιθανώς να χρειάζονται λίγο παραπάνω χρόνο να προσαρμοστούν στα “θέλω” του Πασκουάλ. Το μέλλον θα δείξει το πραγματικό ρόλο τους στην ομάδα.
ΥΓ4. Ο Φελντέιν από εκεί που έμοιαζε εκτός ροτέισιον σήμερα έπαιξε 32 λεπτά και μαζί με τον Καλάθη ήταν οι βασικοί αρωγοί της νίκης του τριφυλλιού. Το καλό σουτ είναι κάτι, που σε καμία περίπτωση, δεν είναι αμελητέο στο σύγχρονο μπάσκετ.
ΥΓ5. Πολλά έχουν γραφτεί και ακουστεί για τον Πασκουάλ. Οι μόνοι πραγματικοί κριτές του Καταλανού κόουτς είναι το παρκέ και ο χρόνος. Πρώτα θα πρέπει να δούμε τι θα παρουσιάσει και μετά θα πρέπει να κριθεί.