Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Παιχνίδια όπως αυτό με τον Ερυθρό Αστέρα είναι “must win” για τον Παναθηναϊκό ειδικά όταν παίζει στο ΟΑΚΑ. Σε κάτι τέτοια παιχνίδια πρέπει η ομάδα να μπαίνει από το πρώτο λεπτό με το μαχαίρι στα δόντια και να δείχνει στον αντίπαλο από την αρχή ποιος είναι το αφεντικό στην αναμέτρηση.
Αν κάτι τέτοιο δεν συμβεί με τους αντιπάλους να παίζουν χωρίς άγχος, όσο το παιχνίδι είναι “ζωντανό” τότε αυτομάτως γίνεται και επικίνδυνο για κάποιο μεγάλο κάζο. Κάτι τέτοιο είχε βιώσει και την περασμένη χρονιά το τριφύλλι απέναντι στον ίδιο αντίπαλο χάνοντας στο τέλος με σχετική ευκολία κιόλας.
Στο πρώτο λοιπόν παιχνίδι του Τσάβι Πασκουάλ μπροστά στο κοινό της ομάδας η νίκη και η καλή εμφάνιση ήταν το βασικό ζητούμενο για να μη χυθεί και η καρδάρα με το γάλα, μετά τη σπουδαία ανατροπή και νίκη στο Μπάμπεργκ.
Άμυνα από γρανίτη
Ο Πασκουάλ ξεκίνησε τον αγώνα με την ίδια πεντάδα που είχε ξεκινήσει και στο Μπάμπεργκ με ξεκάθαρο σκοπό να κυριαρχήσει η ομάδα του από την αρχή με βάση την πιεστική άμυνα. Κάτι που έγινε στο 100% με τον Παναθηναϊκό να μη δίνει τίποτα εύκολο στους αντιπάλους του.
Ασφυκτική πίεση στην περιφέρεια και πάνω στην μπάλα, συνεχείς αλλαγές, άμυνες από μπροστά για να μη περάσει η μπάλα στο ποστ οδήγησαν τους Σέρβους σε πολύ κακές επιλογές και αρκετά λάθη. Σε πολλές περιπτώσεις είδαμε να κάνουν λάθη, ενώ τα περισσότερα σουτ που επιχείρησαν ήταν κάτω από κακές προϋποθέσεις και με τον χρόνο της επίθεσης στο τέλος του.
Μόλις τέσσερις πόντοι παθητικό μετά από έξι λεπτά αγώνα και παρά την αρχική αστοχία ήταν ξεκάθαρο ότι όταν βρεθεί ρυθμός στο σουτ των γηπεδούχων η διαφορά θα άρχιζε να ανοίγει. Οι παίκτες του Πασκουάλ αστόχησαν στα πρώτα έξι τρίποντα που επιχείρησαν, όλα όμως ήταν σουτ που βγήκαν μέσα από καλή δημιουργία και κάτω από καλές συνθήκες.
Μετά το αρχικό μουδιασμένο ξεκίνημα πάντως και με την πάροδο τον πρώτων 6-7 λεπτών η ομάδα λύθηκε και στην επίθεση με το τρανζίσιον να είναι για μία ακόμα φορά σημαντικό όπλο. Τρανζίσιον που ξεκινούσε από την άμυνα σε κάθε περίπτωση.
Επίσης χτύπησε κάθε μις – ματς που δημιουργήθηκε στο επιθετικό κομμάτι τιμωρώντας όλες τις άμυνες που πήγε να παίξει ο Ερυθρός Αστέρας. Είχε σωστές απομονώσεις εκεί που έπρεπε, καλό spacing όταν η μπάλα ακουμπούσε το ποστ, κάτι που έκανε δύσκολες τις βοήθειες και κυκλοφόρησε καλά την μπάλα για τα μετρημένα αλλά σωστά σουτ που πήρε από την περιφέρεια.
Η διαφορά ανέβηκε γρήγορα στους 20 πόντους μετά από μόλις 15 λεπτά (34-14), κάτι που ουσιαστικά τελείωσε το παιχνίδι από αρκετά νωρίς, αφού σε όλη τη διάρκεια του ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ συγκεντρωμένος στην άμυνα. Δεν έδωσε κανένα δικαίωμα στον Ερυθρό Αστέρα να πιστέψει ότι μπορεί να επιστρέψει στο ματς.
Ίσως μόνο με μία εξαίρεση το πρώτο πεντάλεπτο του τελευταίου δεκαλέπτου, διάστημα κατά το οποίο υπήρχε αφλογιστία στην επίθεση, παρά το ότι σε εκείνο το σημείο πέρασαν πολλές μπάλες στον Μπουρούση που όμως δεν είχε καλά τελειώματα.
Σε εκείνο το σημείο ανέλαβε πάλι η άμυνα να καθαρίσει το παιχνίδι κρατώντας τους Σέρβους σε μόλις έξι πόντους στα τελευταία έξι λεπτά. Τα νούμερα συνολικά είναι ενδεικτικά. Οι φιλοξενούμενοι σούταραν με ποσοστό κάτω από 40% εντός πεδιάς, είχαν μόλις 8 τελικές πάσες ενώ ο Παναθηναϊκός τελείωσε τον αγώνα με 7 κλεψίματα και άλλα τόσα μπλοκ.
Το χαμηλό- ευέλικτο σχήμα
Μετά από δύο παιχνίδια του Πασκουάλ στον πάγκο του Παναθηναϊκού διαφαίνεται και η πρώτη προσέγγιση του Καταλανού κόουτς όσων αφορά το τι θέλει να βλέπει με βάση το υπάρχον ρόστερ της ομάδας. Φαίνεται ότι ακόμα ψάχνεται σε αρκετά κομμάτια του παιχνιδιού, δοκιμάζει παίκτες και πεντάδες σε διάφορες αγωνιστικές συνθήκες αλλά δείχνει να βρίσκει μία αγωνιστική κατεύθυνση. Και αυτή δεν είναι άλλη από το χαμηλό σχήμα με σέντερ τον Σίνγκλετον, φόργουορντ τους Γκίστ μαζί με Ρίβερς ή Νίκολς, Φελντέιν και Καλάθη στις θέσεις των γκαρντ.
Είναι το σχήμα που εμπιστεύεται για να ξεκινήσει τους αγώνες ενώ είναι και το σχήμα που επιστρατεύει όταν το παιχνίδι αρχίζει να στραβώνει. Απέναντι στον Αστέρα δοκίμασε τον Μπουρούση στο ίδιο σχήμα με τον Φώτση, τον Γκιστ αλλά και τον Σίνγλετον στο 4 για κάποια λεπτά, γεγονός που δείχνει ότι είναι αποφασισμένος να δοκιμάσει πολλά πράγματα μέχρι να βρει τις απαντήσεις σε κάθε αγωνιστικό ζητούμενο που θα προκύψει μέσα στα παιχνίδια.
Όταν όμως στις αρχές της τέταρτης περιόδου οι φιλοξενούμενοι έτρεξαν ένα σερί 2-12 επέστρεψε στο σχήμα που είπαμε, που ουσιαστικά του καθάρισε το παιχνίδι μέσα από την άμυνα. Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε 48 ώρες που συμβαίνει αυτό καθώς αυτό το σχήμα γύρισε και το παιχνίδι στο Μπάμπεργκ.
Και εδώ ίσως βλέπουμε μία αρχική διαφορά νοοτροπίας του κόουτς σε σχέση με αυτό που βλέπαμε στην Μπαρτσελόνα. Είναι ξεκάθαρο ότι του αρέσει η επίθεση, ότι θα ψάξει να βρει τα plays που θα τον βοηθήσουν να πάρει κάτι από όλους τους παίκτες του ρόστερ. Μέχρι όμως να το πετύχει αυτό θα στηριχτεί στην άμυνα, με πεντάδες που είναι καμικάζι, μπορούν να πνίξουν με την πίεση τον αντίπαλο, μπορούν να καλύψουν με ταχύτητα τις αμυντικές αποστάσεις στις περιστροφές, να αλλάξουν στα σκριν και να ανοίξουν με ταχύτητα τον αιφνιδιασμό έπειτα από καλές άμυνες.
Το σχήμα αυτό του δίνει αυτά που ζητάει αλλά του δίνει και επιθετική ποικιλία. Όλοι μπορούν να απειλήσουν από την περιφέρεια και δίνουν ποικιλία στο inside-outside παιχνίδι. Μπορεί να ποστάρει από τη θέση 3, την ίδια στιγμή που ο Σίνγκλετον από το 5 μπορεί είτε να σουτάρει από την περιφέρεια, είτε να βάλει την μπάλα στο παρκέ και να χτυπήσει την άμυνα με την ταχύτητά του.
Επίσης στην άμυνα ειδικά με την παρουσία του Γκιστ, τον οποίο χρησιμοποίησε σε πολλές φάσεις σαν τερματοφύλακα, έδινε εντολή στον Σίνγλετον να βγαίνει μπροστά από τον αντίπαλο σέντερ για να μην επιτρέψει την εύκολη τροφοδότησή του. Ακόμα και αν αυτός έπαιρνε την μπάλα πήγαινε άμεσα επάνω του ο Γκιστ και ο Σίνγκλετον έδινε αμέσως βοήθεια με την άμυνα να περιστρέφεται άμεσα για να κλείσει τις πάσες.
Δεν είναι για μία ακόμα φορά τυχαίο παρότι ο Μπουρούσης είχε 12 πόντους και 8 ριμπαόυντ, ήταν αυτός που πέρασε στον πάγκο λόγω των δύο συνεχόμενων τριπόντων του Μπιέλιτσα που κατέβασαν τη διαφορά στους 10, στο 35ο λεπτό. Συνολικά έμεινε στο παρκέ για ένα ακόμα παιχνίδι λιγότερα από 15 λεπτά.
Ο Πασκουάλ θα συνεχίσει να ξεψαχνίζει τα χαρακτηριστικά της ομάδας του αλλά με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι αυτή είναι η πρώτη σταθερά που έχει στη νέα του ομάδα.
ΥΓ1. Για ένα ακόμα παιχνίδι σπουδαίο παιχνίδι από τον Καλάθη, που έβαλε και περισσότερα σουτ. Ο καλός Καλάθης δίνει άλλη ταχύτητα και μετατρέπει σε άλλη ομάδα τον Παναθηναϊκό. Το μπάσκετ δεν είναι μόνο οι πόντοι.
ΥΓ2. Είδαμε κάποια ενδιαφέροντα σκριν στο high post αλλά και στις πλευρές όταν η μπάλα πήγαινε στον Μπουρούση για να παίξει με πλάτη. Επίσης μετά από κάποια σκριν (όχι πολλά) έκανε short roll και έψαχνε την πάσα στις πλευρές. Έχει ενδιαφέρον αν σιγά σιγά θέλει να τον χρησιμοποιήσει όπως τον Τόμιτς, σαν δημιουργό. Την ικανότητα την έχει πάντως ο Γιάννης στην πάσα.
ΥΓ3. Πρέπει να υπάρχει μία κατεύθυνση για το τι άμυνα θα παίζει ο Παναθηναϊκός όταν βρίσκεται στο παρκέ ο Μπουρούσης. Προς το παρόν η ομάδα δεν μπορεί να καλύψει τις γνωστές αμυντικές αδυναμίες του, εκτίθεται και δεν παίρνει πολύ χρόνο συμμετοχής.
ΥΓ4. Δυστυχώς για τον Πασκουάλ ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος του, καθώς ο Νοέμβριος θα έχει έναν αγωνιστικό γολγοθά με ταξίδια στην Μαδρίτη και στην Κωνσταντινούπολη απέναντι στην Εφές, ενώ στο ΟΑΚΑ θα φιλοξενηθούν η Μακάμπι, ο Ολυμπιακός και η Νταρουσάφακα.
ΥΓ5. Έχουν περάσει μόλις τέσσερις αγωνιστικές και έχουμε γεμίσει μπάσκετ, με τα πανέμορφα παιχνίδια να διαδέχονται το ένα το άλλο. Η νέα Ευρωλίγκα είναι απόλαυση και αξίζει ο κόσμος να τη χαρεί ανεξάρτητα ομαδικής προτίμησης. Το μπάσκετ στα καλύτερα του.