Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ήταν μακράν η χειρότερη εμφάνιση του Ολυμπιακού στη φετινή Ευρωλίγκα και η καλύτερη της Μακάμπι. Που ήρθε στο ΣΕΦ ως αουτσάιντερ, πέρασε σαν σίφουνας και με πολύ καλή ισορροπία ανάμεσα στην άμυνα και την επίθεσή της, κέρδισε πολύ καθαρά και πολύ πιο άνετα από ότι δείχνει το τελικό 73-80.
Ο Ολυμπιακός βρέθηκε σε άσχημη βραδιά και δεν ήταν πνευματικά προετοιμασμένος για πραγματική μάχη. Αυτό φάνηκε στον τρόπο που αμυνόταν για το μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα και με το πόσο εύκολα… έχασε το μυαλό του στην επίθεση και είχε από βιασύνη ως πανικό στον τρόπο που λειτουργούσε από την δεύτερη κιόλας περίοδο.
Κάτι που φάνηκε ακόμα περισσότερο και επιδεινώθηκε στο δεύτερο ημίχρονο. Δυστυχώς, ο Ολυμπιακός έχασε την ευκαιρία να εξαργυρώσει την μεγάλη του νίκη στο ΟΑΚΑ και έχασε στο ΣΕΦ για δεύτερη φορά φέτος. Μόνο που αυτή την φορά η αποτυχία ήρθε με μεγαλύτερο “θόρυβο” και με χειρότερη εμφάνιση, από μια ομάδα σαφώς υποδεέστερη της ΤΣΣΚΑ. Πάνω από όλα ως λειτουργία και χημεία, γιατί παίκτες με ταλέντο στο ρόστερ της Μακάμπι, υπάρχουν πολλοί.
Πλέον, η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου πήγε σε ρεκόρ 5-4 και έχασε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να ανοίξει την διαφορά ανάμεσα σε νίκες και ήττες, να βρεθεί πιο ψηλά και να πατήσει γερά τα πόδια της στην βαθμολογία της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας, που ήταν δεδομένο πως θα εξελιχθεί σε “αίμα και άμμο”.
Ο αγώνας
Το πρώτο ημίχρονο κύλησε με την Μακάμπι να έχει το προβάδισμα συνεχώς και να είναι πιο αποτελεσματική στο παρκέ, με βασική αιτία τα εκ διαμέτρου… αντίθετα ποσοστά των δύο ομάδων στα τρίποντα.
Το ματς ξεκίνησε με τον Σόνι Ουίμς να κυνηγάει παντού τον Βασίλη Σπανούλη και παράλληλα να τελειώνει όλες τις προσπάθειες που πήρε σε 1 vs 1 καταστάσεις. Ο Ολυμπιακός είχε αρκετά σωστές επιλογές στην επίθεση στο ξεκίνημα, μοίρασε νοικοκυρεμένα τις προσπάθειές του από κοντά και μακριά, αλλά ήταν πολύ άστοχος έξω από τα 6μ.75.
Η Μακάμπι πήρε γρήγορα μια διαφορά 10 πόντων (7/17), με τον Σίλεϊ να κάνει μεγάλη ζημιά. Ένας παίκτης που πιθανότατα δεν τον περίμεναν οι κόκκινοι. Ο Ολυμπιακός σε εκείνο το σημείο είχε χάσει κάποιες βολές και 3-4 διαδοχικά λει απ.
Με τρίποντο του Γκάουντλοκ η διαφορά πήγε στους 11 (9-20), με τους φιλοξενούμενους να έχουν σκοράρει 20 πόντους σε 6 λεπτά!
Μετά ακολούθησε ένα τετράλεπτο, στο οποίο οι παίκτες του Σφαιρόπουλου προσπάθησαν πολύ περισσότερο στην προσωπική άμυνα, με μεγαλύτερη πίεση περιφερειακά και καλή προστασία της ρακέτας. Η Μακάμπι έμεινε 4 λεπτά χωρίς καλάθι και ο Ολυμπιακός μείωσε σε 20-24.
Η ομάδα είχε 0/8 τρίποντα, την στιγμή που η ομάδα του Χαντάρ σούταρε με 4/5. Στο ξεκίνημα του δεύτερου δεκαλέπτου ο κόουτς Σφαιρόπουλος εμπιστεύτηκε το δεύτερο ροτέσιον. Ο Χάκετ πήγε πάνω στον Ουίμς και δίπλα του ήταν οι Γκριν, Λοτζέσκι, Παπαπέτρου και Γιανγκ.
Αυτό που χρειαζόταν οι πρωταθλητές Ελλάδας είναι μεγαλύτερη διάρκεια στην άμυνα για να ανακτήσουν τον ρυθμό του παιχνιδιού και κάποιες λύσεις από μακριά. Πολλές φορές όλη η άμυνα του Ολυμπιακού έκλεινε μέσα σε διεισδύσεις των αντιπάλων και άφηνε αναίτια ελεύθερα σουτ στους αντιπάλους.
Τελικά, το… ρόδι το έσπασε ο Παπαπέτρου στο 15′ κι ήταν ο παίκτης που έβαλε το πρώτο τρίποντο του Ολυμπιακού. Ο ρυθμός, όμως, δεν άλλαζε και η Μακάμπι βρήκε λύσεις στο χαμηλό ποστ αρχικά με τον Άιβερσον (τρία καλάθια).
Διατηρούσε το προβάδισμα και τον έλεγχο, χωρίς να έχει καθόλου σκορ στο ανοιχτό γήπεδο, που είναι η σπεσιαλιτέ της.
Το ημίχρονο έκλεισε στο 37-44 (επί μέρους σκορ στην δεύτερη περίοδο 17-20) με την Μακάμπι να έχει 5/6 τρίποντα και τον Ολυμπιακό 2/13… Οι μόλις 6 ασίστ των ερυθρολεύκων καταδείκνυαν πρόβλημα και σίγουρα είχαν και σχέση με το κακό ποσοστό στα τρίποντα.
Από την άλλη, θέμα ήταν επίσης πως ενώ η Μακάμπι είχε τελειώσει το πρώτο δεκάλεπτο με 0/5 μέσα στο ζωγραφιστό, στην δεύτερη περίοδο είχε 5/6 κοντά στο καλάθι. Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του είχε 8/12 μέσα στη ρακέτα, αλλά αυτό δεν έφτανε.
Χρειαζόταν πολλά περισσότερα στο δεύτερο ημίχρονο. Να βγάλει πολλή περισσότερη ενέργεια, να γίνει πιο σκληρός, πιο έξυπνος, να βρει τρόπο να χαλάσει το μυαλό της Μακάμπι και φυσικά να βελτιώσει τα ποσοστά του στην εκτέλεση από μακριά.
Αντίδραση ομάδας που βρίσκεται σε πανικό
Με τον χειρότερο τρόπο ξεκίνησε και η επανάληψη. Μια σούπερ φάση από τον Ουίμς που κατέληξε σε κάρφωμα κι ένα ακόμα κάρφωμα του Ραντ στο ανοιχτό γήπεδο, για να πάει γρήγορα η διαφορά στους 11 (37-48) και να αναγκαστεί ο Γιάννης Σφαιρόπουλος να καλέσει τάιμ – άουτ, 38” μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου!
Ο Ολυμπιακός έχασε τρία ακόμα αμαρκάριστα τρίποντα, ο Σίλεϊ έφτασε τους 16 πόντους με νέο τρίποντο (έκανε προσωπικό ρεκόρ πόντων στην Ευρωλίγκα από το πρώτο ημίχρονο!) και η διαφορά εκτινάχθηκε στους 14 πόντους (37-51)! Ο Ολυμπιακός είχε φτάσει αισίως τα 2/19 τρίποντα…
Με επί μέρους σκορ 3-13, η Μακάμπι απομακρύνθηκε ακόμα περισσότερο. Πήγε στο 40-57. Ο Ολυμπιακός βιαζόταν, σούταρε τρίποντα κατά συρροή και 7 λεπτά μετά το ξεκίνημα της επανάληψης είχε σουτάρει 2 δίποντα και 10 τρίποντα!!! Δεν δέχομαι πως επειδή ο αντίπαλος έπαιζε κλειστή άμυνα και προκαλούσε τον Ολυμπιακό να σουτάρει τρίποντα, η αντίδραση της ομάδας ήταν δικαιολογημένη.
1,2,3,4 άστοχα το ένα πίσω από το άλλο, ε φτάνει! Έπρεπε να έχει περισσότερη υπομονή η ομάδα και να ψάξει άλλους τρόπους να φτάσει στο καλάθι. Μόλις είχε ξεκινήσει το δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός είχε εικόνα ομάδας που έχανε με διαφορά και είχε στην διάθεσή της το πολύ δύο λεπτά για να την καλύψει.
Η Μακάμπι πριν από αυτό το ματς είχε την χειρότερη επίδοση στην αποτελεσματικότητά της στην άμυνα στο ποστ μαζί με την Γαλατασαράι και οι κόκκινοι προσπαθούσαν να ξεκινήσουν αντεπίθεση με χαλασμένο μυαλό και αποκλειστικά με μακρινά σουτ.
Η διαφορά πήγε ως τους 18 πόντους, για να κλείσει το καταστροφικό τρίτο δεκάλεπτο, με την Μακάμπι στο +16 (49-65). Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε και σε αυτή την περίοδο, όπως και στις δύο πρώτες, μόνο που αυτή την φορά η ήττα ήταν κατά κράτος.
Μέσα σε όλα ήταν πασιφανές πως η Μακάμπι είχε δαιμονισμένο ρυθμό και αυτοπεποίθηση στον τρόπο που εκτελούσε, με 8/14 τρίποντα, αλλά και πολλά εύστοχα μακρινά δίποντα πάνω σε άμυνες. Αυτό είχε να κάνει και με την ικανότητα των παικτών της στο ένας εναντίον ενός.
Οδεύοντας προς το τέλος
Ο Ολυμπιακός προσπαθούσε με αρκετά ανορθόδοξο τρόπο, στην (μπασκετική) αναμπουμπούλα που λέμε, να επιστρέψει στο ματς. Έβγαλε κάποιες άμυνες, βρήκε κάποια καλάθια και μείωσε σε 61-72.
Με την διαφορά πάνω από τους 10 και με το χρονόμετρο να δείχνει κάτω από 3,5 λεπτά, ο Σφαιρόπουλος κατέφυγε στην ύστατη λύση. Χαμηλό σχήμα χωρίς πεντάρι (Σπανούλης, Γκριν, Μάντζαρης, Παπανικολάου, Παπαπέτρου) και ό,τι βγει.
Δεν βγήκε τίποτα, γιατί η Μακάμπι είχε τις λύσεις, ήταν καλύτερη σε όλη την διάρκεια της αναμέτρησης και δεν θα άφηνε ένα δικό της παιχνίδι να γλιστρήσει από τα χέρια της. Ο Ολυμπιακός με το κοντό σχήμα σκόραρε αρκετά, αλλά το έκανε ενώ η αναμέτρηση είχε ουσιαστικά κριθεί.
Με τους 24 πόντους στο τελευταίο δεκάλεπτο, οι Λοτζέσκι, Σπανούλης και Γκριν τελείωσαν τον αγώνα με διψήφιο αριθμό πόντων, αλλά αυτό δεν λέει και πολλά όπως εξελίχθηκε και ολοκληρώθηκε το ματς.
Για την Μακάμπι, ο Σίλεϊ έκανε την καλύτερη εμφάνιση της μέχρι τώρα καριέρας του στην Μακάμπι, Ο Άιβερσον προκάλεσε μεγάλη ζημιά στο δεύτερο ημίχρονο, ο Σμιθ ήταν πολυδιάστατος ως συνήθως και εντυπωσιακός ήταν κατά τη γνώμη μου ο Σόνι Ουίμς, παρά τα 6 λάθη του.
Έδωσε ρυθμό και ψυχολογία στην ομάδα του με το “καλημέρα” στο παιχνίδι, έπαιξε καταπληκτική άμυνα στον Σπανούλη, πήρε ριμπαόυντ, δημιούργησε και όταν ο Ολυμπιακός προσπάθησε να απειλήσει με 1-2 ενέργειες, “κλείδωσε” τη νίκη για την ομάδα του.
Η ήττα ήταν πέρα για πέρα δίκαιη, ήταν εκτός προγράμματος και θυμίζει σε όλους πως οι κόκκινοι έχουν πολλή δουλειά να κάνουν και πάρα πολλά πράγματα να βελτιώσουν.
Απέναντι σε μια ομάδα που είναι στατιστικά αποδεδειγμένο πως δεν παίζει καλή άμυνα στο ζωγραφιστό, σούταραν 37 δίποντα και 33 τρίποντα! Από τα οποία ευστόχησαν μόλις στα 6…
Η δε Μακάμπι μετά το ρεσιτάλ ευστοχίας από τα 6μ.75 στο πρώτο ημίχρονο, στο δεύτερο σούταρε με 2/11 και εκτέλεσε συνολικά μόλις 20 τρίποντα και 44 δίποντα.
Αυτά τα νούμερα και η κατανομή των προσπαθειών από τις δύο ομάδες, δείχνουν με πολύ εμφατικό τρόπο, ότι ο Ολυμπιακός το πήγε το παιχνίδι εντελώς λάθος και οι αντιδράσεις του ήταν κακές, όταν ακόμα υπήρχε χρόνος να αλλάξουν τα πράγματα.
Πάνω από όλα, η αντίδραση στην τρίτη περίοδο με τα πολλά μαζεμένα τρίποντα και ο τρόπος που έπαιξε σε αυτό το σημείο η ομάδα τόσο πνευματικά, όσο και αγωνιστικά και από πλευράς τακτικής, είναι στοιχεία που πρέπει να αναλυθούν από όλους στην ομάδα, για να μην συμβούν ξανά.
ΥΓ1. Ο Ολυμπιακός πρέπει πρώτα να συνέλθει και να κερδίσει την ΆΕΚ το Σάββατο το απόγευμα και μετά να αναλύσει διεξοδικά τον αγώνα με την Μακάμπι και να μην ξεχάσει τα πολλά λάθη που έκανε σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού. Την ήττα ως συναίσθημα και την γεύση της οφείλει να την ξεχάσει. Όπως φαίνεται μακρινό πια το διπλό στο ΟΑΚΑ. Κι αν ο Ολυμπιακός δεν το είχε ξεχάσει και το μυαλό είχε μείνει εκεί, φρόντισε η Μακάμπι για αυτό. Το Σάββατο παίζει απέναντι σε μια καλή και διψασμένη ομάδα με ισχυρά κίνητρα σε λιγότερο από 48 ώρες και μετά έχει μπροστά του την πρόκληση με την Νταρουσάφακα στην Πόλη.
ΥΓ2. Θεωρώ λάθος σε μια συνολικά κακή βραδιά ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, να πάμε στην λογική να “φωτίσουμε” προσωπικές αποδόσεις και να πούμε ευθύνεται αυτός, δεν κάνει ο άλλος και όλα αυτά που κατά κόρον λέγονται μετά από αποτυχίες. Είναι η ίδια ομάδα που έκανε δύο διαδοχικές νίκες την προηγούμενη εβδομάδα και κέρδισε τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, είναι η ίδια ομάδα που τα θαλάσσωσε με την Γαλατά και αυτό το σκωτσέζικο ντους θα συνεχιστεί. Από το κρύο στη ζέστη!
ΥΓ3. Γιατί, ο Ολυμπιακός δεν είναι ούτε τόσο κακός που θα καταποντιστεί από νωρίς στην Ευρωλίγκα, ούτε τόσο καλός που θα αποκτήσει “αέρα” στην βαθμολογία και θα μας κάνει την χάρη να μιλάμε από νωρίς για πλασαρίσματα και πλεονεκτήματα και όχι για την πρόκριση. Τουλάχιστον έτσι δείχνει ως τώρα.
ΥΓ4. Περισσότερο από όλα με προβληματίζει το μείζον θέμα της δημιουργίας. Από μέσα προς τα έξω, ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα να παράξει ελεύθερα σουτ από την ρακέτα προς την περιφέρεια εδώ και πολύ καιρό. Σίγουρα τα δύο τελευταία χρόνια είναι ανεπαρκής σε αυτό το κομμάτι. Πλέον, βλέπω ότι υπάρχει δημιουργική δυστοκία και περιφερειακά, είτε μετά από πικ εν ρολ, είτε σε 1 vs 1 καταστάσεις.
ΥΓ5. Ο Ολυμπιακός έχει μέσο όρο 15.3 ασίστ και ο Σπανούλης 7.1! Με λίγα λόγια ο αρχηγός του παράγει τις μισές ασίστ της ομάδας. Ξέρετε σε ποια θέση ήταν ο Ολυμπιακός στον τομέα των ασίστ όταν τελείωσε ο αγώνας με την Μακάμπι; Δείτε εδώ. Στην τελευταία… Η λιγότερο παραγωγική σε μέσο όρο ομάδα με βάση τους αριθμούς και από τις 16 ομάδες. Ακόμα κι αν αλλάξει αυτό με τα άλλα αποτελέσματα της 9ης αγωνιστικής (η Ούνικς πήγε στην τελευταία θέση μετά τις 11 ασίστ στη Μαδρίτη), για μια ομάδα που θέλει να διακριθεί είναι πολύ – πολύ χαμηλά στον πιο σημαντικό δείκτη για την επιθετική λειτουργία των ομάδων.
ΥΓ6. Δηλαδή, για να το καταλάβουμε. Η ομάδα που διαθέτει στο ρόστερ της τον τρίτο πιο παραγωγικό δημιουργό στην Ευρωλίγκα ως τώρα, έχει τις ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ασίστ από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στη λίγκα κατά μέσο όρο. Πως γίνεται αυτό ρε παιδιά; Πόσο κακοί είναι όλοι οι υπόλοιποι; Να ήταν μια ομάδα που παίζει κατά κόρον ένας εναντίον ενός, να πεις εξηγείται. Δεν είναι τέτοια ομάδα, όμως, ο Ολυμπιακός. Έχει βελτιωθεί στα λάθη, αλλά με τέτοια νούμερα στην δημιουργία, τι να το κάνεις; Εδώ υπάρχει πρόβλημα. Και πρέπει να βρεθεί τρόπος να λυθεί Σίγουρα αφορά και τα ποσοστά του Ολυμπιακού, αλλά το πρόβλημα είναι συνολικά και εύκολα πια ορατό.